ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΟΡΗΣΟΥ

 

430986941 122119970096212860 7993426933406301168 n

 

428226535 800610631884968 5559672218739003397 n 431604875 422192270315618 2467688787761750174 n

431567895 938859870788787 4849892135469646979 n

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Λογοτεχνική συνάντηση με την Α΄ Γυμνασίου

423455049 355058330844745 4691007375022915313 n 423541828 1818627995286912 3655453419068856228 n 423568252 371873842293076 6081916949188230685 n

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Τα λόγια είναι πλέον περιττά (διασκευή για τα Τέμπη του τραγουδιού “Το Φιλαράκι”) – Ελληνικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Σχόλια του Θοδωρή Καραγιάννη πάνω στο εικαστικό του Βλάση Κανιάρη και στο κείμενο του Δημήτρη Χατζή “Ο Κάσπαρ Χάουζερ στην έρημη χώρα”

DSC 3527 resize

Το κείμενο του Δημήτρη Χατζή εδώ.

Στο εικαστικό έργο του Βλάση Κανιάρη μπορούμε να δούμε έναν άνθρωπο με τα χέρια στις τσέπες που τον περιτριγυρίζουν μερικές βαλίτσες. Φαίνεται ότι έχει μεταναστεύσει σε άλλη χώρα. Κάτι εντυπωσιακό είναι ότι δεν έχει κεφάλι. Στο απόσπασμα του Δημήτρη Χατζή ο μετανάστης ο οποίος αναφέρεται ότι νιώθει αποξενωμένος στη Γερμανία χωρίς κανένα συγγενή ή φίλο. Έχει κολλήσει στη βαρετή και συνηθισμένη καθημερινότητα. Ο άνθρωπος χωρίς κεφάλι στο εικαστικό έργο συνδέεται με τη ανυπόφορη ζωή του άντρα στη Γερμανία μιας και δεν ζει ευχάριστα και όλος του ο πνευματικός κόσμος και τα συναισθήματά του έχουν καταρρεύσει.

Θοδωρής Καραγιάννης

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο 57+1 καρφιά στα Τέμπη (Γ. Κόφτης εικαστικός)

571 καρφιά στα Τέμπη 1024x404 1

Ο εικαστικός Γιώργος Κόφτης δημιούργησε ένα έργο στη μνήμη όσων έχασαν τη ζωή τους στο τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Το έργο του «58 καρφιά στα Τέμπη», αποτελείται από 58 μεταλλικούς σωλήνες δυόμιση μέτρων που ο δημιουργός του με μια ομάδα φίλων του χρειάστηκαν περίπου τέσσερις εβδομάδες για να το στήσουν. Η καλλιτεχνική εγκατάσταση με τους σωλήνες, σε σχήμα καρφιών, θυμίζει Arte povera και παραπέμπει σε έργα τέχνης του Γιάννη Κουνέλλη.

Ο ίδιος ο καλλιτέχνης δήλωσε στην ΕΡΤ3 ότι το έργο αποτελείται από 57+1 καρφιά. 57 καρφιά για τα θύματα και ένα καρφί για τους αγνοούμενους και τους τραυματίες του δυστυχήματος. Το καρφί επιλέχθηκε γιατί είναι κάτι που μας πονάει, ένα αγκάθι, είναι αυτό που νιώθουμε όταν περνάμε από το σημείο, πρόσθεσε. Το έργο λειτουργεί και ως μήνυμα για τις οικογένειες των θυμάτων ότι είμαστε μαζί τους ότι δεν ξεχάσαμε, τόνισε και ανέφερε ότι το έργο τοποθετήθηκε 500 μέτρα μακριά από το σημείο της τραγωδίας γιατί δεν ήθελε να εκληφθεί ως παρέμβαση στο χώρο του δυστυχήματος.

Γ. Κόφτης (εικαστικός): 57+1 καρφιά στα Τέμπη

 

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ένα διαφορετικό τέλος στην ιστορία “Το μαύρο κύμα” του Λουίς Σεπούλβεδα

Η Κενγκά μόλις είδε τον Άγιο Μιχαήλ πήρε δύναμη και είπε “θα τα καταφέρω”. Τότε, πήρε μια βαθιά ανάσα και άρχισε να πετάει ψηλά στον ουρανό σαν να μην υπήρχε αύριο. Μετά από λίγη ώρα κουράστηκε και πήγε και έκατσε σε ένα παγκάκι. Ήρθε η ώρα να γεννηθούν τα μωρά της! Δεν μπορούσε να το πιστέψει, είχε κι αυτή δικά της μωρά τώρα! Τα πήρε μαζί της λοιπόν και έφυγαν για τον προορισμό τους.

Μαριέττα Φίτζιου

Η Κενγκά κατάφερε να ανοίξει τα μάτια της και είδε όλους τους φίλους της να την περιμένουν επάνω σε μια κολόνα, για να φύγουν μαζί. Οι φίλοι της φύγανε και έμεινε μόνη της, γιατί δεν μπορούσε να πετάξει άλλο. Τότε μόλις έπεσε είδε μπροστά της μια μαύρη γάτα και η γάτα κατάλαβε ότι θέλει βοήθεια και την βοήθησε. Επειτα η γάτα πηδούσε από δέντρο σε δέντρο και η Κεγκά κατάφερε να πετάξει και αυτή όπως πηδούσε η γάτα.

Σοφία Στεφάνου

Η Κενγκά προσπαθούσε να πετάξει όσο πιο δυνατά μπορούσε, αλλά κουράστηκε και έπεσε κάτω σε ένα μικρό σπίτι. Την επόμενη μέρα, όταν ξύπνησε, είδε ένα μικρό παιδάκι να τής ρίχνει νερό, για να την καθαρίσει.Τον ρωτάει: Γιατί το κάνεις αυτό; Και το παιδάκι απαντάει: Ξέρω πόσο δύσκολο είναι. Όλοι οι άνθρωποι ρίχνουν πολλά πράγματα στην θάλασσα το οποίο κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή για τα ψάρια και τα άλλα ζώα που είναι στην θάλασσα.Η Κενγκά είπε ευχαριστώ στο παιδάκι και πέταξε να βρει τους φίλους της.

Λεάντρο Σεμπίλκο

Όταν η Κενγκά άνοιξε τα μάτια της και μπόρεσε να πετάξει, έφτασε σε μία μικρή λιμνούλα που είχε και άλλους γλάρους και βρήκε μια παρέα. Μπήκαν όλοι μαζί στην λίμνη και η Κενγκά επιτέλους καθαρίστηκε!! Είχαν περάσει πολλές μέρες που εμέναν εκεί και είχε έρθει η στιγμή να πετάξουν σε ένα άλλο μέρος. Αφού έφτασαν στον προορισμό τους, έζησαν εκεί για πάντα χαρούμενοι!

Ολέσια Μπαϊρακτάρι

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο “Το σχολείο των ονείρων μου” από τη Β΄ Γυμνασίου με αφορμή την 4η ενότητα Το σχολείο στον χρόνο

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ

image 123650291 4

Το σχολείο των ονείρων μου έχει σχήμα τρίγωνο και εξωτερικά είναι βαμμένο με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Έχει διάφορους χώρους δραστηριοτήτων στο προαύλιο, δηλαδή τραμπολίνο, σκάμμα και γήπεδα για αθλήματα όπως και το σχολείο στο οποίο πηγαίνω.
Επιπλέον, έχει μία τεράστια βιβλιοθήκη με βιβλία κάθε είδους. Αντί για σκάλες, υπάρχουν τσουλήθρες για να γίνεται πιο διασκεδαστικό το κατέβασμα των μαθητών. Επίσης, υπάρχουν αίθουσες για κάθε μάθημα. Για παράδειγμα, αίθουσα μουσικής με όλα τα μουσικά όργανα, αίθουσα χημείας με διάφορα χημικά υλικά και αίθουσα εικαστικών με καμβάδες για κάθε παιδί. Ακόμη, οι αίθουσες είναι
διακοσμημένες ανάλογα με τα μαθήματα. Για να δώσω ένα παράδειγμα, η αίθουσα των αρχαίων είναι διακοσμημένη με κάδρα ελλήνων φιλοσόφων, η αίθουσα των μαθηματικών με μαθηματικά σύμβολα, η αίθουσα των κειμένων γίνεται στη βιβλιοθήκη.
Κάθε μαθητής έχει το δικό του ντουλαπάκι έτσι ώστε να μην κουβαλάνε πολλά βιβλία. Επίσης, υπάρχουν χώροι ξεκούρασης για τους μαθητές που μπορούν να τους διακοσμούν όπως θέλουν. Τα μαθήματα είναι προαιρετικά εκτός από γλώσσα και μαθηματικά. Οι εκδρομές γίνονται στο εξωτερικό,ώστε οι μαθητές να γνωρίζουν διάφορες κουλτούρες και να μαθαίνουν για τη ζωή άλλων ανθρώπων.
Επιπλέον, υπάρχουν δραστηριότητες που γίνονται την ώρα του σχολείου, με αποτέλεσμα μετά το σχολείο οι μαθητές να είναι ελεύθεροι από δραστηριότητες και μαθήματα. Οι δραστηριότητες είναι γλυπτική, καράτε, χοροί, ποδόσφαιρο, βόλεϊ, cheerleaders και άλλα πολλά. Οι μαθητές επιλέγουν κάθε εβδομάδα τα μαθήματα τα οποία θα διδαχθούν και πόσα θα έχουν για το σπίτι.
Συμπερασματικά, το σχολείο των ονείρων μου είναι ένας χώρος όπου οι μαθητές περνάνε καλά και μαθαίνουν.

Κωνσταντίνα Βολτσίδου

Στο σχολείο των ονείρων μου το κτίριο θα ήθελα να είναι μεγάλο για να έχει πολλά γήπεδα με όλα τα αθλήματα έτσι ώστε να έχουμε πολλές επιλογές . Οι καθηγητές να είναι αστείοι και να μας καταλαβαίνουν όταν προσπαθούμε να τους εξηγήσουμε ένα πρόβλημα . Επίσης οι δραστηριότητες που θα έχει να είναι κυρίως αθλητικές γιατί έτσι γυμναζόμαστε και περνάμε καλά ταυτόχρονα . Τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες μου δεν θα τους άλλαζα με αυτούς που έχω τώρα γιατί κάνουμε πλάκες και περνάμε ωραία Τέλος οι εκδρομές στο σχολείο των ονείρων μου θα ήθελα να είναι αρκετές και να μην είναι μόνο στην αυλή του σχολείου αλλά και κάπου αλλού κάπου μακριά έτσι ώστε να
μαζεύουμε εμπειρίες και να περνάμε ωραία .οι εκδρομές που θα ήθελα να πηγαίνουμε κάπου αλλού θα ήθελα να είναι τρείς οι τέσσερις και όλες να είναι σε διαφορετικά μέρη.

Μιχαέλα Λιόλιου

Το σχολείο είναι ένα μέρος για να μάθεις καινούρια πράγματα. Ωστόσο, στις μέρες μας τα περισσότερα σχολεία δεν είναι κατάλληλα, ώστε ο μαθητής να νιώθει άνετα και να πηγαίνει με ενθουσιασμό. Κατά τη γνώμη μου, για να πω ότι το σχολείο που πάω είναι «το σχολείο των ονείρων μου», θα το προτιμούσα πολύ λίγο διαφορετικό.
Πρώτον, στο σχολείο των ονείρων μου, θα ήθελα το κτίριο και οι αίθουσες να μην είναι σαν αυτές των άλλων σχολείων. Για παράδειγμα, θα ήθελα οι καρέκλες που καθόμαστε στο μάθημα να είναι περισσότερο αναπαυτικές, ώστε η διδασκαλία να γίνεται πιο άνετα και να υπάρχει ένας ήσυχος χώρος που να μπορείς να ξεκουραστείς και να ξαπλώσετε αν δεν νιώθεις πολύ καλά ή εχεις εξαντληθεί από τα μαθήματα. Επιπλέον, θα ήταν φανταστικά αν οι τοίχοι και οι τάξεις ήταν ομορφότερα στολισμένες, βαμμένες και με διάφορες ωραίες ζωγραφιές.
Από την άλλη, γιατί να μην άλλαζαν οι καθηγητές και οι συμμαθητές; Με άλλα λογια, θα ήταν προτιμότερο αν οι εκπαιδευτικοί δεν ήταν αυστηροί και δεν μας έβαζαν πολλά μαθήματα για το σπίτι. Ως αποτέλεσμα, θα τους νιώθαμε σαν φίλους μας. Επίσης, καλό θα ήταν να άλλαζαν και μερικοί συμμαθητές μας. Μπορούν να γίνουν πιο ευγενικοί και φιλικοί και να σταματήσουν όσο γίνεται τον εκφοβισμό.
Τέλος, στο σχολείο των ονείρων μου θα ήθελα να αυξηθούν οι εκδρομές και οι δραστηριότητες. Δηλαδή, γιατί να μην ξεφύγουμε λιγο από τα βαρετά και εξουθενωτικά μαθήματα; Επομένως, θα έχουμε την ευκαιρία να περάσουμε τον χρόνο μας δημιουργικά παρέα με τον συμμαθητές και τους καθηγητές μας. Θα ήταν πολύ ωραία αν πηγαίναμε και καμιά εκδρομή στο εξωτερικό.
Συνοψίζοντας, το σχολείο μου περιλαμβάνει πολλά από τα στοιχεία που θα ήθελα στο σχολείο των ονείρων μου. Αν και θα προτιμούσα μερικά πράγματα να αλλάξουν, μου αρέσει κι έτσι όπως είναι και ίσως θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως «Το σχολείο των ονείρων μου».

Θόδωρος Καραγιάννης

Στο σχολείο περνάμε αρκετές ώρες της ημέρας. Είναι ανθρώπινο, ζεστό και με καλή διάθεση. Είναι χρισμενο με νεανικά χαμόγελα, σεβασμό και υπομονή.
Το σχολείο που ονειρεύομαι ειναι ένα μεγάλο τροχόσπιτο με οδηγό τους καθηγητές που είναι γεμάτοι με πάθος και να εμψυχώνουν και να οδηγούν τους μαθητές τους χωρίς ανταμοιβή και εμείς να ακολουθούμε.  Να ταξιδεύουμε σε πόλεις, χώρια, νησιά και να γνωρίζουμε διάφορα μέρη και αναλόγως το μάθημα που θα έχουμε να πηγαίνουνε στον ανάλογο τόπο, όπως για παράδειγμα στο μάθημα της ιστορίας να πηγαίνουμε σε κάποιο μουσείο ή σε κάποιο μέρος όπου έγινε η μάχη, στα θρησκευτικά να πηγαίνουμε στην εκκλησία, στην γυμναστική να τρέχουμε σε στάδια και  στα εικαστικά έξω στην φύση να ζωγραφίζουμε τοπία
Όμως κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να γίνει, αλλά είναι καλό να το ονειρεύεσαι, σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις.

                                   Δόλη Φρειδερίκη

Από το σχολείο που πηγαίνω τώρα είμαι αρκετά ευχαριστημένη μιας και έχει όλα τα απαραίτητα, αλλά σήμερα χρησιμοποιώντας την φαντασία μου θα περιγράψω το πώς θα φανταζόμουν το σχολείο των δικών μου ονείρων.
Αρχικά θα ήταν ένα μεγάλο κτήριο στην φύση που στους τοίχους θα υπάρχουν απεικονισμένες χαρούμενες ζωγραφιές παιδιών και μια μεγάλη αυλή. Σε αυτήν την αυλή θα υπάρχει ένα γήπεδο του βόλεϊ, ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, ένα γήπεδο μπάσκετ  και ένα γήπεδο γκολφ. Στο εσωτερικό χώρο του σχολείο στο ισόγειο θα είναι σε μια αίθουσα το γραφείο των καθηγητών, στην διπλανή αίθουσα θα είναι το γυμναστήριο και σε μια ακόμη αίθουσα θα είναι και η πισίνα όπου εκεί θα γίνονται τα μαθήματα κολύμβησης . Επιπρόσθετα , θα υπάρχει και ένας χώρος στον οποιο οι μαθητές θα τρώνε το φαγητό τους και οι τουαλέτες κοριτσιών και των αγοριών. Στον δεύτερο όροφο θα υπάρχουν οι τάξεις με τα φιλολογικά μαθήματα και η βιβλιοθήκη όπου εκεί θα γίνεται η Δημιουργική Γραφή. Έπειτα στον δεύτερον όροφο θα είναι οι τάξεις με τα θετικά μαθήματα (μαθηματικά, χημεία, φυσική κτλ). Στον τρίτο όροφο θα υπάρχουν οι τάξεις για μαθήματα της τεχνολογίας, οικιακής οικονομίας και κοινωνικής πολιτικής αγωγής. Τέλος, στον τέταρτο όροφο, θα υπάρχει ένας μεγάλος χώρος στον οποίο θα πραγματοποιούνται  τα καλλιτεχνικά μαθήματα. Επίσης, στην κάθε αίθουσα θα υπάρχει εξοπλισμός  για το ανάλογο μάθημα και όλοι οι τοίχοι θα είναι χρωματιστοί.
Τώρα όσον αφορά τους καθηγητές θα υπάρχει ένας για κάθε μάθημα, ο διευθυντής, ο ψυχολόγος και ο κοινωνικός λειτουργός. Όλοι θα είναι έμπιστοι, ευχάριστο, ευγενικοί, υπομονετικοί και ήρεμοι, αλλά, όταν ένας μαθητής θα συμπεριφερθεί  με ασέβεια θα λάβει την ανάλογη συμπεριφορά / στάση.

Ιφιγένεια Μανάφα

 

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Γράμμα στην Άννα Φρανκ από τη Β΄ Γυμνασίου

Αγαπητή Άννα Φρανκ,

Καταλαβαίνω πώς νιώθεις που δεν σε ακούνε οι γονείς σου και δίνουν όλη την προσοχή στην αδερφή σου, αφού το έχω νιώσει κι εγώ. Θα ήθελα πάρα πολύ να σε βοηθήσω σχετικά με αυτό το θέμα, γι΄αυτό θα σου δώσω μερικές συμβουλές.

Πρώτο και κυριότερο, μίλα στους γονείς σου. Το να μιλάς είναι πάντα ένας τρόπος για να λύνεις τα προβλήματά σου. Όσο τους μιλάς, θα πρέπει να λες την αλήθεια σύμφωνα με τα συναισθήματα που εκφράζεις. Επιπλέον, θα μπορούσες να τους προτείνεις να κάνετε κάτι όλοι μαζί. Για παράδειγμα, να μαγειρέψετε, να διαβάσετε ένα βιβλίο. Εάν φοβάσαι να τους μιλήσεις, έκφρασε τα συναισθήματά σου με έναν τρόπο, όπως με τη ζωγραφική, τη μουσική ή τη ποίηση.

Ελπίζω να σε βοήθησαν οι συμβουλές μου. Για ό,τι άλλο χρειαστείς, εγώ είμαι εδώ.

Με αγάπη,

Κωνσταντίνα Βολτσίδου

Αγαπητή Άννα,

Καταλαβαίνω ότι περνας πολυ δυσκολα. Εκτός από το άγχος και τον τρόμο που έχεις αν σας βρουν και σας συλλάβουν οι Γερμανοί, έχεις και την γκρινιάρα αδερφή σου και τους γονείς σου που συνεχεια σε αδικούν και πάντα παίρνουν το μέρος της Μαργκότ. Καταλαβαίνω ότι είναι πολύ σκληρά να ζεις έτσι. Αυτό που μπορείς να κάνεις και ίσως σε βοηθήσει είναι να μιλήσεις με την οικογένεια σου. Να συζητήσετε το θέμα που σε απασχολεί, ώστε κι εσύ να απαλλαχθείς από ένα από τα προβλήματα σου. Ελπίζω ο πόλεμος να τελειώσει γρήγορα. Γραψε μου όποτε μπορείς για το τι έγινε.

 Να είσαι καλά!

Θοδωρής Καραγιάννης 

Άννα Φρανκ ελπίζω να σταματήσει κάποια στιγμή αυτό που ζεις και να μην χρειάζεται να κρύβεσαι και να πρέπει να κάνεις ησυχία όλη την ώρα .Θέλω να σου πω πως δεν είσαι μόνη σου γιατί υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που κρύβονται σαν και εσένα και φοβούνται μην τους βρουν κάθε λεπτό που περνάει . Επίσης ήθελα να σου πω ότι δεν πρέπει να σκέφτεσαι αυτό που ζεις και ότι πρέπει να αξιοποιείς με χαρά την κάθε ώρα και την κάθε στιγμή σε όλη σου τι ζωή γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα έρθει το τέλος της .

Μιχαέλα Λιόλιου

Αγαπητή μου Άννα,
λυπάμαι για όλα αυτά που περνάς. Στενοχωριέμαι για την αδικία που βιώνεις από τους γονείς σου. Είσαι μόνη σου σε όλο αυτό, αλλά να θυμάσαι ότι όλο αυτό θα σε κάνει δυνατή.

Φρειδερίκη Δόλη