Το λιμάνι της ευτυχίας!
Η νύχτα έσταζε απαλά,
πάνω στο ανθισμένο,
κορμί της άνοιξης,
τις μυρωδιές των ψητών
και του αλκοόλ .
Οι φωνές και τα τραγούδια,
αγκάλιαζαν με ορμή,
το νυσταγμένο πρόσωπό της
και τα χείλη της,
μόνο << σ΄αγαπώ! >> ψέλλιζαν.
Μετά …
Μία απέραντη ευτυχία!
Μια ατίθαση ευτυχία,
άρχισε να με κυριεύει!
Όλα αλλάζουν σε μία στιγμή,
σε μία λέξη!
Μια ανάσα αρκεί,
για να γευθείς την αιωνιότητα ,
το άπειρο!
Όλα μπαίνουν,
με ορμή μέσα σου ,
εικόνες ,
όνειρα ,
δύναμη,
ενέργεια,
ζωή!
Διώχνουν με μανία ,
όσα ψεγάδια δισταγμού ,
απογοήτευσης
ή θλίψης συναντούν
και η χαρά βουβή!
Λες και το μέσα σου,
την κρατά σφιχτά …
αθόρυβα,
μόνο για σένα!
<<Σφίξε με >> είπε
και το πρόσωπό της,
λάμπει στο άγγιγμά μου,
τα μάτια της,
πυρσοί,
φωτισμένα παράθυρα μπροστά μου
και μέσα τους,
το παρών μου ,
το αύριο ,
όλη μου η ζωή !
Βλέπω το τώρα,
το χθες ,
το παρελθόν μου !
Όλα ν΄αλλάζουν,
να ξαναγράφονται!
Και η καρδιά της ,
Τικ – Τακ ,
Τικ – Τακ,
Τικ – Τακ,
γρήγορα ,
δυνατά να με απογειώνει !
Φτάνει η στιγμή ,
που τα πάντα γύρω
γίνονται αθέατα,
αόρατα,
μόνο την ανάσα της βλέπεις,
την ακούς
και η γαλήνη στο πρόσωπό της,
σε συναρπάζει!
και ευχαριστείς τον Θεό,
που την έπλασε,
που την έφερε δίπλα σου ,
που στόλισε το βλέμμα της,
με τόση ξενοιασιά ,
με τόση ηρεμία
και την μορφή σου μαγική,
που μπόρεσε,
να ταλαντεύσει το βλέμμα της,
να ζωγραφίσει το πρόσωπό της ,
και την αγκαλιά της,
λιμάνι ,
απέραντο
και γαλήνιο!
Το λιμάνι της ευτυχίας !
…
χριστόφορος κατσίμπρας �
Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ !
…
Έρχονται στιγμές,
που θα ήθελες τα πάντα…
Να σταματήσουν!
Να γίνουν ακλόνητα !
Να κλειδωθούν !
Η ζωή σου να μείνει εκεί!
Ακίνητη !
Να τη γευθείς γουλιά – γουλιά!
Να τη χορτάσεις!
Όμως μια καταιγίδα,
έρχεται πάντα,
χωρίς προειδοποίηση!
Δίχως απειλές!
Έτσι μια ματιά είναι αρκετή,
να ανατρέψει τα πάντα!
Σε μια στιγμή!
Να τα καταστρέψει!
Αρκεί το βλέμμα ενός ηλίθιου!
Το βλέμμα της αγελάδας!
Ενός άντρα κυνηγού !
Που αρκετές γυναίκες ,
το μπλέκουν με το αυθόρμητο,
με το αυθεντικό,
με το σίγουρο,
με το αληθινό !
Είναι το βλέμμα ,
που μπορούν να ερμηνεύσουν ,
μόνο μετά τον γάμο
και ενδεχομένως,
μετά τη γέννηση των παιδιών !
Τότε καταλαβαίνουν ότι,
η άνεση ,τα μετρημένα λόγια,
το χαμόγελο σιγουριάς,
η συγκαταβατικότητα,
η προστατευτικότατα,
ήταν ανικανότητα αντίληψης ,
ήταν έλλειψη δυνατοτήτων,
ήταν η δικιά τους παραπλάνηση !
Τα επαναλαμβανόμενα ερωτόλογα ,
οι χαρούλες , οι δυνατές μουσικές,
η απομόνωση , το καλαμπούρι,
ο σχολιασμός των άλλων,
των πάνω,
των κάτω,
των απέναντι,
σκέπαζαν τις αδυναμίες του,
κάλυπταν την ολική άγνοιά του .
Δεν μπορεί μια γυναίκα να ερμηνεύσει,
πως ένας τόσο δυνατός άντρας,
με τόσο νεύρο για τα πάντα ,
με ιστορίες από τον στρατό ,
με ιστορίες από τους φίλους,
με ιστορίες από τα αυτοκίνητα ,
με ιστορίες από τις ομάδες,
με ιστορίες από το σχολείο!
Να είναι τόσο απαίδευτος !
Τόσο ανεπαρκής για όλα !
Να μην μπορεί να επικοινωνεί.
Να επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια,
για μια ζωή ,
κάθε γιορτή, κάθε σχόλη
και αυτή…
Να τα ακούει,
να τα ξανακούει ,
χωρίς να μπορεί,
ούτε να γελάει ποια !
Δεν ξέρει ότι αυτός που έχει δίπλα της,
είναι κατά ευφημισμό άντρας !
Δεν μπόρεσε ποτέ να την καταλάβει,
να αισθανθεί τις ικανότητές της!
Να την οπλίσει!
Να απολαύσει την ύπαρξή της ,
την μοναδικότητά της!
Δεν κατάφερε, να αγγίξει τα όριά της ,
να την πάει ποιο πέρα ,
να την σαγηνέψει !
Να γευθεί τη γυναικεία ομορφιά της,
την ολότητά της!
Ποτέ δεν ξέφυγε ,
από τα χιλιοειπωμένα ,
<<εμείς οι άντρες >> ,
<< εσείς οι γυναίκες >> .
Λες και αυτό το ζώο
-αρσενικού γένους,
το πολύ μέχρι το γάμο!-
ήταν ποτέ άντρας!
Άντρας σημαίνει,
το βλέμμα σου να γίνεται ραντάρ,
στο πέρασμα μιας γυναίκας
και η καρδιά σου μπάντα,
που την συνοδεύει!
Το μυαλό ,
να ψάχνει κώδικα να επικοινωνήσει,
μα τα χείλη σου ,
να μη μπορούν να αρθρώσουν λέξη!
Άντρας σημαίνει:
Να θέλεις τα πάντα!
Να δίνεις τα πάντα!
Αλλά να μη μπορείς να αγγίξεις,
αυτά που δεν σου ανήκουν,
αυτά που δε σου έχουν δοθεί!
Ότι δεν έχεις δημιουργήσει!
Άντρας σημαίνει,
να απολαμβάνεις τη γυναίκα,
να παίζεις με το ένστικτό της!
Να ακολουθείς την φαντασία της,
να ενσαρκώνεις τα όνειρά της !
Να γίνεσαι συνοδοιπόρος της !
Η αληθινή γυναίκα δεν είναι Τροία,
να την αλώσεις με πονηριά,
με Δούρειο Ίππο!
Η αληθινή γυναίκα,
είναι Ωραία Ελένη!
Μπορείς για χατίρι της
να θυσιάσεις τα πάντα!
Να θυσιαστής,
να θανατωθείς
και να φεύγεις ευτυχισμένος ,
που την γνώρισες,
που την άγγιξες ,
που ταξίδεψες μαζί της!
…
ΥΓ:
Μη ξεχνάς!
Η περιγραφική έκθεση,
σταματάει τρίτη γυμνασίου,
δηλαδή στα δεκατέσσερα!
Μετά έχουμε έκθεση ιδεών!
Γιαυτό όταν ένας μεγαλύτερος άνθρωπος,
διηγείται ιστορίες, ιστορίες, ιστορίες,
σημαίνει απλά,
ότι δεν έχει να πει τίποτα!
Δεν έχει ιδέες!
Δεν έχει μυαλό!
Μία κασέτα κάποιων ημερών
ή ωρών έχει
και την επαναλαμβάνει,
συνεχώς, συνεχώς, συνεχώς!
Είναι ο ηλίθιος της μιας κασέτας!
χριστόφορος κατσίμπρας
ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑΣ
…
Θυμάμαι την πρώτη φορά που την είδα,
καλοκαίρι ,
παραλία,
ελαφρύ αεράκι …
Και ένα κάτασπρο,
ολόσωμο ελαφρύ φόρεμα,
να προσπαθεί να αγγίξει,
ένα λιγνό κορμάκι
και αυτό …
Να ελίσσεται για να το αποφύγει!
Με βήμα αργό,
σταθερό!
Λες και όλα την περίμεναν,
την υποδέχονταν.
Με ματιά ίσια,
καθαρή,
αγέρωχη!
Προχωρούσε!
Οι καρδιές ράγιζαν,
στο πέρασμά της!
Στο χέρι μου κρατούσα μία πετσέτα,
την πλησίασα ,
έτεινα το χέρι μου,
την ρώτησα κάτι,
η θερμοκρασία μου στο άπειρο!
Ξαφνικά όλα έσβησαν!
Χάθηκαν από μπροστά μου!
Τα λόγια της στάλαζαν φαρμάκι,
δίχως λόγο,
χωρίς να ξέρω το γιατί.
- Δεν με ενδιαφέρεις !
- …
- Η άποψή σου δεν με αφορά!
- ...
- Δεν έχω γνώμη για σένα!
- …
- Δεν σε πρόσεξα !
- …
Έχασα τα λόγια μου !
Πόσες φορές,
δεν ακούς τις ίδιες εκφράσεις ,
είτε για σένα,
είτε για άλλους,
από ανθρώπους,
που κάποια στιγμή της ζωής τους,
σε δευτερόλεπτα,
πρέπει να παρατηρήσουν,
να κρίνουν,
να αποφασίσουν.
Και δεν σκέφτονται ότι,
αν εμπιστευθείς λάθος άνθρωπο,
μπορεί να χάσεις πράγματα,
να κινδυνεύσεις,
να πληγωθείς,
να απογοητευτείς!
Αν όμως συνάντησες άνθρωπο,
με ήθος , με προσωπικότητα,
που μπορούσες να εμπιστευθείς
και δεν τον εμπιστεύθηκες!
Είναι ανεπανόρθωτο!
Γιατί μπορεί ,
να μην συναντήσεις
δεύτερο στη ζωή σου!
Γι΄αυτό η άνεση με την οποία,
διώχνουμε ανθρώπους,
που δεν γνωρίζουμε,
πρέπει να αναθεωρηθεί!
Μέσα στις χαζές παρέες,
των συγγενών,
των συναδέλφων,
των γνωστών.
Στις ηλίθιες πλειοψηφίες
των κομματικών,
των συνδικαλιστών,
των εξουσιαστών,
των οπαδών ,
των επωνύμων.
-τι ελληνική έκφραση και αυτή!
Τέλεια!
<<επώνυμοι>> σημαίνει,
ότι είναι απλά γνωστοί,
για κανέναν όμως λόγο,
για καμιά αιτία!
Απλά με μια αφορμή! –
Στις δεκάδες ξαδέρφια,
που έχουν ίδια χαρακτηριστικά,
ίδια συμπεριφορά ,
ίδια ομιλία,
που γελάνε όλοι,
το ίδιο χαζά,
με τα ίδια στείρα αστεία,
με τον ίδιο ακριβώς τρόπο,
κάθε φορά !
Κατανοείς ότι γνωρίσματα κοπαδιών,
έχουν μόνο οι ηλίθιοι άνθρωποι!
Συνειδητοποιείς ότι
και μόνο αυτό το στοιχείο,
είναι απόδειξη ηλιθιότητας!
Όχι ένδειξη!
Ενώ οι άνθρωποι με προσωπικότητα,
διαφέρουν,
είναι ξεχωριστοί!
Είναι μονάδες!
Είναι ουράνιο τόξο στο απόβροχο!
Κεραυνός στο απόλυτο σκοτάδι!
Τιμόνι στις ηλίθιες διαδρομές!
Είναι αυτοί που μπορούν,
να σε βγάλουν,
από τον λαβύρινθό σου!
Να σε ελευθερώσουν!
Να απογειωθείς!
Μη κλείσεις τα μάτια σου όμως,
ούτε τα αυτιά σου,
γιατί δεν θα τον ξαναδείς !
Χριστόφορος Κατσίμπρας



