Η καρδιά της Κωνσταντίνας

(Η σημερινή μας βοηθός , η Κωνσταντίνα μας , έκανε την παρούσα δημοσίευση)

Το δέντρο της Ιωάννας 

Ένα σπίτι

(Η δημοσίευση έγινε από την Ιωάννα μας)

Η καρδιά της Λίλας

(Η παρούσα δημοσίευση έγινε από την Λίλα μας)

Το δέντρο του ΝΙΚ

(Η παρούσα δημοσίευση πραγματοποιήθηκε από τον Νίκ)

 Χειροτεχνία με θέμα “Εγώ … ο εαυτός μου”

(Όλες διαφορετικές/μοναδικές … και γι αυτό εκπληκτικές !!! Με μόνα εργαλεία την φαντασία και την έκφραση της δημιουργικότητας του κάθε παιδιού)

Αγαπητοί γονείς,

                               προκειμένου να ξεκινήσει η λειτουργία της Δανειστικής Βιβλιοθήκης , παρακαλείσθε να επιλέξετε ένα βιβλίο από την λίστα με την Προτεινόμενη βιβλιογραφία 2014-2015 (είναι αναρτημένη στο σχολείο μας ήδη από την Παρασκευή 10-12-2014) και να μας το φέρετε μέχρι την Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014.

Εν τάχει να σας πούμε οτι τα παιδιά θα μπορούν να δανείζονται ένα βιβλίο την εβδομάδα, συνοδευόμενο από μια μικρή εργασιούλα, και θα έχουν την υποχρέωση να το επιστρέψουν σε καλή κατάσταση την επόμενη εβδομάδα. Στόχος μας είναι η καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας και η υιοθέτηση αναγνωστικών συνηθειών.

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων

Οι νηπιαγωγοί του τμήματος

Το νηπιαγωγείο μας ευχαριστεί τον μπαμπά της Αγγελικής (κο Ντούρο) για την τοποθέτηση των κρεμαστρών μας , καθώς και για την προθυμία του να μας κατασκευάσει 2 έπιπλα. Τα αναμένουμε με μεγάλη χαρά!

Οι νηπιαγωγοί του τμήματος

ΒΙΤΣΙΩΤΗ ΑΓΝΗ

ΤΣΙΝΤΑΡΑΚΗ ΒΙΚΤΩΡΙΑ

Την εβδομάδα που μας πέρασε, ξεκινήσαμε μια πρώτη γνωριμία με τα ονόματα των παιδιών της τάξης μας (αναγνώριση αυτών σε γραπτή μορφή) , εστιάζοντας για αρχή στο αρχικό γράμμα του ονόματός μας.

Οι μικροί μας μαθητές , είχαν την ευκαιρία να ακούσουν το παραμύθι με την μάγισσα Αλφαβητούλα , η οποία καθώς αρέσκεται στα γράμματα , αποφασίζει να κλέψει το πρώτο γράμμα από τα ζώα του δάσους … Έτσι , η ΑΡΚΟΥΔΑ έμεινε να λέγεται _ΡΚΟΥΔΑ , ο ΛΥΚΟΣ … _ΥΚΟΣ κτλ. Στο τέλος του παραμυθιού , η μάγισσα ζητά ΣΥΓΓΝΩΜΗ στα ζώα του δάσους για την αναστάτωση που τους προκάλεσε , και επιστρέφει σε όλους τα γράμματα που είχαν χάσει … επαναφέροντας έτσι και πάλι την ηρεμία …

Μια μέρα μετά όμως , η μάγισσα επισκέπτεται και την τάξη μας και κάνει τα ίδια με το αρχικό του ονόματός μας … 🙁 Η αφήγηση διακόπτεται και τα παιδιά μας τρέχουν να βρουν το χαμένο τους γράμμα μέσα στην τάξη μας. Τελικά τα καταφέρνουν!

Να για παράδειγμα , το Χ του Χάρη !

Σε επόμενη δραστηριότητα , η νηπιαγωγός ρώτησε τα παιδιά αν θα ήθελαν να κάνουμε μια ωραία χειροτεχνία με το πρώτο γράμμα από το όνομά τους … Η απάντηση θετική και οι μικροί καλλιτέχνες ρίχνονται στη δουλειά.

Τα παιδιά αναζητούν από τα σκόρπια γράμματα , το αρχικό του ονόματός τους και … το αποτέλεσμα ακολουθεί :

Εμπλεκόμενες γνωστικές περιοχές:

Γλώσσα – Μαθηματικά (η κανονικότητα – δημιουργία μοτίβων με χαρτιά γλασσέ/βελουτέ)

Μετα την ανάγνωση και επεξεργασία του παραμυθιού “Το δέντρο που έδινε” του Shel Silverstein τα παιδια ήρθαν σε επαφή με την έννοια της προσφοράς …

Πιο συγκεκριμένα , τέθηκε το ερώτημα :

“Τί σημαίνει ΑΓΑΠΩ;”

ΑΓΑΠΩ σημαίνει δίνω…, μοιράζομαι…, χαρίζω…, προσφέρω απλόχερα χωρίς να ζητάω αντάλλαγμα … και η μηλιά της ιστορίας μας αυτό διδάσκει …

Έπειτα, ακολούθησε η παρακάτω ομαδική εργασία:

Μέρες τώρα παρατηρούσαμε οτι η βιβλιοθήκη δεν προσέλκυε το ενδιαφέρον των μαθητών μας , κατά τις ελεύθερες δραστηριότητες….

Έτσι, ριχτήκαμε στη δουλειά …

Η ομάδα ξεκίνησε προτείνοντας την αλλαγή της θέσης της στην τάξη μας … Η νηπιαγωγός αναλαμβάνει να την μετακομίσει … τοποθετώντάς την σε διάφορα σημεία! Κατά την μεταφορά της όμως , τα παιδιά συνειδητοποιούν οτι η βιβλιοθήκη  είναι πολύ μεγαλύτερη , καθώς έχει 4 φύλλα , αντί για 2 που έβλεπαν μέχρι τώρα (πράγματι , είχαμε ανοιχτά μόνο τα 2 φύλλα της , επιτυγχάνοντας έτσι οικονομία χώρου).

Αμέσως εντυπωσιάζονται και αρχίζουν να παίρνουν διάφορα βιβλία και να τα τοποθετούν στα ράφια της … Η ομάδα συναποφασίζει να μείνει η βιβλιοθήκη ανοιχτή , ενώ ταυτόχρονα καταλήγει στην θέση που μας βολεύει …

Η νηπιαγωγός παρεμβαίνει προτείνοντας στους μαθητές να την μετατρέψουμε σε μια φωλίτσα … Η ομάδα συμφωνεί και η κυρία αρχίζει να τοποθετεί διάφορα υφάσματα (για την ακρίβεια μια τεράστια κουρτίνα που μια μαμά μας είχε χαρίσει, η μητέρα των γλυκών μου διδύμων , της Αναστασίας και του Βασίλη από την προηγούμενη σχολική χρονιά) καλύπτοντας την. Τα παιδιά δίνουν τις οδηγίες και η νηπιαγωγός τις ακολουθεί κατά γράμμα. Το αποτέλεσμα αρέσει σε όλους … αλλά …

“Η βιβλιοθήκη τώρα είναι σκοτεινή … δε θα βλέπουμε να διαβάσουμε τα βιβλία …”

Η ιδέα ενός μικρού επιτραπέζιου λαμπατέρ πέφτει στο τραπέζι …

“Ποιός θα μπορούσε να φέρει ένα από το σπίτι του … έχετε ένα μικρό φως που δεν το χρησιμοποιείτε πια …;;;”

H Λίλα πρώτη απ’ όλους προθυμοποιείται να φέρει ένα φως από το κομοδίνο του μπαμπά της, που δεν το ανάβει πια …

Η δραστηριότητα αναβάλλεται για την επόμενη μέρα…

Η επόμενη μέρα φτάνει και η ομάδα ρωτά την Λίλα αν έφερε το φως … Η απάντηση αρνητική , καθώς μας εξηγεί οτι ο μπαμπάς χρειάζονταν το μικρό λαμπατέρ.

Το θέμα επανέρχεται … μόνο που αυτή τη φορά η Δήμητρα μας λέει πως η αδελφή της, η Λίζα έχει ένα μικρό φως και θα μας το φέρει … !!!

…

Μέρα 3η και το θέμα επανέρχεται … μόνο που αυτή τη μέρα καταφτάνουν στο σχολείο 2 μικρά λαμπατέρ , ένα από την Λίλα κι ένα από την Δήμητρα … Η ομάδα προτείνει να τα κρατήσουμε και τα 2… μόνο που αποφασίζει να βάλουμε το ένα (αυτό της Δήμητρας) στη βιβλιοθήκη και το άλλο (της Λίλας μας) κοντά στον υπολογιστή μας!

…

Και ναι … μέρα 4η … η Ιωάννα μας φέρνει κι άλλο φως … ευτυχώς πιο μικρό (αλλά αρκετά παραμυθένιο) το οποίο συμφωνούμε να βάλουμε κοντά σ’ αυτό της Δήμητρας … !!!

Πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά και τους γονείς τους για την προσφορά τους!

Η βιβλιοθήκη ΠΡΙΝ

Η βιβλιοθήκη ΜΕΤΑ