Δραστηριότητες πριν την επίσκεψη

1. Τα παιδιά ορίζουν τους κανόνες που θα πρέπει να τηρούν τόσο ως επιβάτες του πούλμαν , όσο και ως επισκέπτες του μουσείου. Έπειτα , αναλαμβάνουν την εικονογράφησή τους.

Η Ελβίρα

Ο Βασίλης

Η Στέλλα

Έτοιμοι οι κανόνες μας !

2. Ακούμε το τραγούδι “Μες το μουσείο” (αναρωτιόμαστε για τη σημασία άγνωστων λέξεων , όπως “ο νους” κτλ) και προσπαθούμε να επεξεργαστούμε τους στίχους του. Έπειτα , συνοδεύουμε το τραγούδι με κινήσεις και παιδικές φωνούλες.

3. Φτιάχνουμε καρτελάκια με τα ονόματά μας που θα φορέσουμε την ημέρα της επίσκεψης , για να διευκολύνουμε τον/την ξεναγό του μουσείου. Είμαστε πολλοί βλέπετε …

4. Αποτυπώνουμε σε χαρτί τις προσδοκίες μας για την επίσκεψή μας (πώς φανταζόμαστε το μουσείο , το πούλμαν κτλ)

Δήμητρα Π.

Ζένια (το προνήπιο μας!)

Μαρία Κ.

Δραστηριότητες κατά τη διάρκεια της επίσκεψης

1. Υποδοχή/καλωσόρισμα από την ξεναγό – Η πρώτη γνωριμία

2. Τα παιδιά κατευθύνονται στο Εργαστήρι Ανακυκλώσιμης τέχνης και ξεναγούνται σε έργα τέχνης που έχουν φτιαχτεί από ανακυκλώσιμα υλικά

(είχαμε προετοιμαστεί και γι’ αυτό βλέπετε …!!!)

3. Φτιάχνουμε τα δικά μας έργα τέχνης με άχρηστα υλικά

4.Ξεναγούμαστε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης και γνωρίζουμε πίνακες ζωγραφικής και γλυπτά σπουδαίων καλλιτεχνών.Τέλος , ρίξαμε και μια ματιά στους όμορφους κήπους του μουσείου , όπου φάγαμε και το δεκατιανό μας.

Σήμερα , η πλαστελίνη είχε την τιμητική της.

Τα παιδιά μου έπλασαν το πρώτο γράμμα του ονόματός τους και το διακόσμησαν όπως εκείνα ήθελαν , αξιοποιώντας διάφορα υλικά.

Αναρτώ φωτογραφίες , για να πάρετε μια γεύση:

Εν ώρα εργασίας

Τα καδράκια μας

Αναστασία

Σταύρος

Παναγιώτης

Βασίλης

κτλ.

Κάθε μήνα συνηθίζω να δίνω στους μαθητές μου ένα φύλλο εργασίας με τίτλο “Ζωγράφισε τον εαυτό σου και γράψε το όνομά σου” . Μάλιστα , τα καλώ πριν ξεκινήσουν , να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να αποδώσουν όσες περισσότερες λεπτομέρειες μπορούν στο σχέδιό τους , δίνοντας έμφαση στα μαλλιά , τα ρούχα τους κτλ.

Με τον τρόπο αυτό , μου δίνεται η δυνατότητα να παρακολουθήσω την εξέλιξη τους στο σχέδιο και στη γραφή του ονόματός τους , με την πάροδο του χρόνου.

Αναρτώ ένα δείγμα:

Η Δήμητρα Π.

Η Μαριλένα

Καινούρια παιδάκια στο τμήμα μας (6 στο σύνολο) , οπότε “φρενάρουμε” για λίγο.

Έξι νέα παιδάκια , συνεπώς έξι νέα ονόματα στην ομάδα μας …

Το πρωινό της Δευτέρας , ρωτώ τα παιδιά αν έχουν όρεξη για κανένα παιχνιδάκι. Η απάντηση θετική και ξεκινάμε με την ακόλουθη ιστορία , κάπως έτσι:

“Μια φορά κι έναν καιρό … ήταν η νεραϊδογραμματούλα. (…) H νεραϊδογραμματούλα λάτρευε τα γράμματα. Έτσι , ένα βράδυ επισκέπτεται κρυφά ένα όμορφο χωριό και κλέβει από τους κατοίκους του , το πρώτο γράμμα απ’ το όνομά τους. Όταν οι κάτοικοι ξυπνούν , συνειδητοποιούν τη ζημιά που έχει γίνει. Έτσι , ο ΑΛΚΗΣ λέγεται τώρα πια _ΛΚΗΣ , η ΔΗΜΗΤΡΑ _ΗΜΗΤΡΑ , ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ _ΗΜΗΤΡΗΣ , η ΖΕΝΙΑ _ΕΝΙΑ, η ΜΑΡΙΛΕΝΑ _ΑΡΙΛΕΝΑ , ο ΣΟΦΟΚΛΗΣ _ΟΦΟΚΛΗΣ, ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ _ΑΝΑΓΙΩΤΗΣ , ο ΣΤΑΥΡΟΣ _ΤΑΥΡΟΣ κτλ.

Τότε , αρχίζουν πανικόβλητοι και ταυτόχρονα πολύ θυμωμένοι να ψάχνουν σε βουνά , πεδιάδες και λαγκάδια να βρουν το πρώτο γράμμα απ’ το όνομά τους”.

Εδώ σταματώ και καλώ τα παιδιά να ζωντανέψουμε τη σκηνή και να τρέξουμε στην τάξη να βρούμε το πρώτο γράμμα απ’ το όνομά μας , ακριβώς όπως έκαναν οι κάτοικοι του χωριού. Το σήμα δίνεται και τα παιδιά ξεκινούν.

Σε λίγη ώρα , όλοι φαίνεται να έχουν βρει το γράμμα που τους λείπει και επανέρχεται η χαρά και ο ενθουσιασμός στο πρόσωπό τους.

Η _λβίρα μας βρήκε το Ε

Ο _ταύρος και ο _οφοκλής βρήκαν το Σ

Η _ένια βρήκε το Ζ

Ο _λκης βρήκε το Α

κτλ.

(Το παιχνίδι άρεσε τόσο πολύ στα παιδιά που το παίξαμε και σήμερα. Βλέπετε , μόνο και μόνο η ακρόαση των ονομάτων τους – χωρίς το πρώτο γράμμα – τους φαίνονταν εξαιρετικά αστεία , με αποτέλεσμα τα γέλια μας να πλημμυρίσουν το σχολείο μας)

Άλλη μια όμορφη μέρα με ευτυχισμένα παιδιά, έφτασε στο τέλος της!

Το θέμα επανέρχεται…

Με τη διαφορά οτι αυτή τη φορά όλα τα παιδιά έχουν ξεκαθαρίσει τη σημασία της νέας λέξης (μπουφές). Τότε τα ρωτώ αν επιθυμούν να δουν ένα βίντεο όπου είχα βιντεοσκοπήσει τις αρχικές απόψεις τους , σχετικά με τη σημασία του όρου. Η απάντηση ομόφωνα θετική!

Έτσι , παίρνουμε θέση μπροστά στον υπολογιστή… Το βίντεο ξεκινά… Κάποιοι βλέπουν τους εαυτούς τους στο βίντεο και θυμούνται τί είχαν πει. Ακολουθούν απίστευτα γέλια… και φράσεις όπως :

“Ωχ… λάθος είχα κάνει…” ή “Ε ναι είχα μπερδευτεί τότε…” ή “Πριν δεν ήξερα , ήμουνα μικρός”.

Έπειτα είδαμε φωτογραφίες από παλιο-μοντέρνο μπουφέ και συζητήσαμε για το αν έχουν στο σπίτι τους.

http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1077243&srv=95#.Uk-2nVpA_Es.facebook

Δε τους γνωρίζω προσωπικά … αυτό που διαβάζω όμως μου αρέσει.

Την πρωινή ελεύθερη ώρα συνηθίζουμε να ακούμε μουσική…Ένα από τα τραγούδια που φαίνεται να κερδίζει την αγάπη των παιδιών είναι η “Καφέ αρκούδα” από το Cd της Λιλιπούπολης. Έτσι , ένα συννεφιασμένο μεσημεράκι συναποφασίσαμε να το ακούσουμε με ησυχία στην παρεούλα και να το απολαύσουμε.

Η κυρία , όμως , αμέσως μετά την ακρόασή του , έχει απορίες:

“Τί σημαίνει βρε παιδιά η λέξη ξύλινος μπουφές , δεν καταλαβαίνω , εσείς;”

Ακούγονται διάφορες απόψεις και τους παροτρύνω να ρωτήσουν τους γονείς τους στο σπίτι , μήπως μπορούν να μας βοηθήσουν.

Λίγες μέρες αργότερα… το θέμα επανέρχεται…

“Είναι ένα καρότσι που ‘χει φτιαχτεί από ξύλα και που έχει κλέψει η αρκούδα για να βάλει τα πράγματά της μέσα , μια ψητή μπριζόλα και μια σούπα … (…)” Βασίλης – Άγγελος

(Η πληροφορία προήλθε από τη μανούλα του)

“Είναι κάτι που έχουνε σε μερικά μαγαζιά και βάζουν μέσα κάτι πράγματα (…)που να θυμάμαι…” Γιώργος Γ.

(Η πληροφορία προήλθε από την κυρία Ελένη)

“Η μαμά μου είπε οτι ο ξύλινος μπουφές είναι κάτι που βάζουμε φαγητά για να φάμε” Μαρία

“Είναι κάτι που βάζουμε συνέχεια όλα τα πιάτα μας τα μεγάλα … μόνη μου το σκέφτηκα δε μου το είπε κανείς” Μαριλένα

“Νομίζω οτι είναι ένα καλάθι” Μαίρη

“Ο ξύλινος μπουφές είναι αυτό που έχουν οι σερβιτόροι και βάζουν πάνω τα φαγητά” Μάριος

“Είναι ένα καρότσι” Σοφοκλής

Μάριος “Ο πύραυλος”

Δήμητρα “Μια τούρτα”

Δημήτρης Ζ. “Τούρτα”

Άλκης “Εξωγήινος”

Δημήτρης Ι. ” Άνθρωπος”

Ο Βασίλης – Άγγελος έφτιαξε δύο φιγούρες με πλαστελίνη!!!

Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον ίδιο με τη χρήση iPad.

(Οι παραπάνω φιγούρες φτιάχτηκαν από το Βασίλη γιατί θέλει να φτιάξουμε ένα σόου!!!)

Λίγες μέρες μετά…

Ο Δημήτρης Ζ. (πάνω) και η μικρή μας Αναστασία (κάτω) φτιάχνουν παιδάκια.

Την εβδομάδα που μας πέρασε διαβάσαμε στην τάξη ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία “Το δέντρο που έδινε” του Σελ Σίλβερσταϊν.

Τα παιδιά το λάτρεψαν!!!

Έπειτα , συζητήσαμε λίγο το περιεχόμενό του και είδαμε το ακόλουθο animation:(υποσχέθηκα στα παιδιά μου οτι θα το αναρτήσω και στη σελίδα μας για να το δουν και από το σπίτι)

Συνεχίζεται…

Ένα επόμενο πρωινό , ξεκινάει μια συζήτηση στην παρέα μας για την εικονογράφηση του βιβλίου και καταλήγουμε να αναρωτιόμαστε γιατί αυτή είναι ασπρόμαυρη. Οι απόψεις πολλές:

Μάλλον , ο Σελ Σίλβερσταϊν βαριότανε να βάλει χρώματα

Δεν του αρέσουν τα χρώματα

Μπορεί να του άρεσε κυρία έτσι… (Γιώργος Γ.) κτλ.

Τότε , παρεμβαίνει η Δήμητρα Π. και προτίνει στην υπόλοιπη παρέα να βάλουν τα ίδια τα παιδιά χρώματα , αφού δεν ήθελε ο συγγραφέας.

….

Συνεχίζοντας με καλεί να βγάλω φωτοτυπίες το βιβλίο και κάθε παιδί να αναλάβει να χρωματίσει από μια σελίδα. Στο σημείο αυτό , παρεμβαίνω (ως ισότιμο μέλος της ομάδας)ρωτώντας τα παιδιά αν θα ήθελαν να κάνουμε αυτό που λέει η Δήμητρα ή αν προτιμούν να φτιάξουμε την ιστορία με δικές μας ζωγραφιές. Η πλειοψηφία απορρίπτει την πρότασή μου 🙂 και προχωράμε στην εκπλήρωση της επιθυμίας της Δήμητρας.

Ναι , αλλά τότε τίθεται το θέμα:

Τί υλικά θα χρησιμοποιήσουμε;

Οι επιλογές:

1. Μαρκαδόρους

2. Ξυλομπογιές

3. Ο,τι θέλει ο καθένας

Η πλειοψηφία (ακολουθώντας πάντα δημοκρατικές διαδικασίες) επιλέγει τους μαρκαδόρους.

Και ξεκινάμε. Τα παιδιά βάζουν χρώμα στην εικονογράφηση του Σίλβερσταϊν…

Σήμερα , ημέρα Τετάρτη το βιβλίο ολοκληρώνεται με μια ομάδα των κοριτσιών μας να τελειοποιεί εξώφυλλο και οπισθόφυλλο!

………….

Και μια γεύση από την πρωινή κατασκευή:

Τίτλος κατασκευής: Το δέντρο που έδινε

(μπλε=κορμός , πράσινο=φύλλα , κόκκινο=μήλα)

Δημιουργοί: Ελβίρα , Μαρία , Γιώργος , Σοφοκλής

Τίτλος κατασκευής: H πόλη

Φωτογράφοι σε συνεργασία: Μαίρη , Γιώργος

Κατά την διάρκεια της παρουσίασης της παραπάνω κατασκευής , η Μαίρη και ο Γιώργος αποφασίζουν να προσθέσουν τη θάλασσα (μπλε κύλινδρος , τοποθετημένος σε οριζόντια θέση)…. Η Μαρία , όμως έχει τις δικές της παρατηρήσεις-ενστάσεις…

Μαρία: “Μη βάλετε τη θάλασσα εκεί , θα έρθει το τσουνάμι και θα τα χαλάσει όλα σας λέω”

Όπως αναμένονταν , η τάξη διερωτάται τί είναι το τσουνάμι…

Απλά θα μοιραστώ μαζί σας στιγμιότυπα , γιατί δυστυχώς δεν βιντεοσκοπούσα τη δραστηριότητα για να σας παραθέσω τους ενδιαφέροντες διαλόγους που ακολούθησαν:

• H  Μαίρη και ο Γιώργος (ακούγοντας τις έντρομες υποδείξεις των συμμαθητών τους) μεταφέρουν την θάλασσα (μπλέ κύλινδρο) μακριά από την πόλη , έπειτα πιο κοντά και καταλήγουν να την βάλουν δίπλα στην πόλη (γιατί έτσι προτιμούσαν!), φτιάχνοντας ωστόσο ένα τεράστιο φράγμα (εμπλουτισμός λεξιλογίου) για να μην περάσει το τσουνάμι. Η Μαρία , ωστόσο , επιμένει πως οτι και να κάνουν , το τσουνάμι θα τα χαλάσει όλα. Ο Γιώργος και η Μαίρη υποστηρίζουν πως το τσουνάμι που θα έρθει θα είναι μικρό και δεν θα χαλάσει το φράγμα , συνεπώς ούτε την πόλη…
• Έπειτα , η παρέα μας ήθελε να δει πώς είναι το τσουνάμι και καταλήξαμε να βλέπουμε στον υπολογιστή βίντεο από την επέλαση του τσουνάμι στην Ιαπωνία… Έπειτα , ακολούθησαν εντυπώσεις , παρατηρήσεις 🙂

Και κάπως έτσι ξεκίνησε η πρώτη μέρα του Οκτωβρίου…!!!