“Ο Τρομάρας” του Γεωργίου Βιζυηνού

   Σήμερα , οι μικροί μας μαθητές είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μια όμορφη κουκλοθεατρική παράσταση , τον Τρομάρα του Γεωργίου Βιζυηνού , από την ομάδα Κιβωτός Μύθων / Παραμυθοχώρα. Η παράσταση ήταν πράγματι καταπληκτική και τα παιδιά απήλαυσαν αυτήν την πρώτη τους επαφή με την Τέχνη του Θεάτρου. Όμως θα άξιζε να σας πούμε δυο λόγια για το πώς είχαμε προετοιμαστεί εμείς στην τάξη μας , προκειμένου να ευχαριστηθούμε ακόμα περισσότερο την παράσταση. Έτσι:

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

  • Το βιβλίο “Ο Τρομάρας” του Γ. Βιζυηνού έρχεται στην παρέα μας… Τα παιδιά συνειδητοποιούν πως στο εξώφυλλο του βιβλίου προσφέρονται διάφορες πληροφορίες… Αυτό στάθηκε αφορμή για να συζητήσουμε για το επάγγελμα του συγγραφέα , του εικονογράφου και του εκδότη. Έπειτα , διαπιστώσαμε οτι ανάλογες πληροφορίες προσφέρονται σε όλα τα βιβλία που έχουμε στην Βιβλιοθήκη μας. 
  • Ο τίτλος του βιβλίου , αποτέλεσε το ερέθισμα για να φανταστούμε το περιεχόμενο της ιστορίας κι έπειτα περάσαμε στην “ανάγνωσή” του , κοιτώντας τις εικόνες.
  • Η ώρα της ανάγνωσης είχε επιτέλους φτάσει. Η κυρία Βικτώρια έριξε στα κεφαλάκια των παιδιών την μαγική παραμυθόσκονη , που μας βοηθά να ηρεμήσουμε και να μεταφερθούμε στον μαγικό κόσμο των παραμυθιών…
  • Μετά την ανάγνωση της ιστορίας συζητήσαμε για τους ήρωες , μετρήσαμε πόσοι συμμετείχαν και έπειτα βάλαμε τις εικόνες του παραμυθιού που η κυρία είχε εκτυπώσει στην σωστή σειρά για να συνθέσουμε την ιστορία.

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

  • Τα νήπια είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μια εξαίρετη παράσταση , με όμορφα σκηνικά , καταπληκτική μουσική υπόκρουση και υπέροχους κουκλοπαίκτες , ενώ  συμμετείχαν σε διάφορα ενδιαφέροντα μουσικά παιχνίδια , έχοντας στην παρέα τους τις κούκλες-ήρωες της παράστασης.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

  • Συζητήσαμε για τις εντυπώσεις μας
  • Εντοπίσαμε τις διαφορές μεταξύ της ιστορίας του βιβλίου και της ιστορίας όπως αυτή παρουσιάστηκε στην παράσταση και αναφέραμε πιθανούς λόγους αυτών των διαφορών
  • Τα παιδιά εξέφρασαν την επιθυμία να ξαναδούν μια παράσταση σαν κι αυτή!!!

Η Μαργαρίτα μας…

Κάθε Παρασκευή , ένα παιδί -ακολουθώντας πάντα δίκαιες διαδικασίες- δανείζεται την κούκλα της τάξης , μια μικρή λούτρινη θαλάσσια χελώνα , την Μαργαρίτα. Έτσι, κάθε Σαββατοκύριακο η Μαργαρίτα μας ταξιδεύει σε διαφορετικό σπίτι και επιστρέφει στο σχολείο μας την Δευτέρα. Το παιδάκι που την δανείζεται φροντίζει να περάσει όμορφα μαζί της , να την διασκεδάσει και να την πάει και καμιά βολτούλα πιθανόν σ’ ένα μουσείο ή κάπου αλλού. Την Δευτέρα , τα παιδιά κάνουν ερωτήσεις στο παιδί που είχε δανειστεί την Μαργαρίτα , όπως “Την τάϊσες; Έφαγε υγιενά; Της έπλυνες τα δόντια; κ.α. Έτσι , προσφέρονται ευκαιρίες ανάπτυξης του προφορικού λόγου , ενώ τα νήπια εμπλέκονται σε μια σειρά εποικοδομητικών συζητήσεων.

Υ.Γ. 1  Πρώτη τυχερή η Ελενα Π. , επόμενος ο Άγγελος Θ. , επόμενη η Νάσια Π. , η Αντωνία , η Αφροδίτη , ο Νικόλας , ο Αντώνης Ξ., Άγγελος Α. ενώ αξίζει να σας πω οτι κατά την διάρκεια της κλήρωσης για το ποιός θα πάρει την Μαργαρίτα στο σπίτι του , η παρέα μας αγωνιά , ενώ δεν λείπουν εκφράσεις του τύπου “Πάλι δεν την πήρα , αμάν πια… Θύμωσα τώρα! (Χρυσόστομος) ή Γιατί δεν πέφτει ποτέ σε μένα (Σπύρος) …. κ.α. , ενώ δεν λείπουν και κολπάκια που τα παιδιά σκαρφίζονται για να τύχει σ’ συτά η Μαργαρίτα , όπως

“Κυρία , γιατί δεν έτυχε σε μένα… είναι αδικία… την προηγούμενη φορά είχε τύχει σ’ συτή τη θέση που κάθομαι εγώ τώρα… γι’ αυτό έκατσα εδώ…”

Υ.Γ.  2  Μία από τις επιθυμίες των παιδιών ήταν η δημιουργία ενός χώρου , εντός της τάξης μας , για την “στέγαση” της Μαργαρίτας.

 Έτσι , κατασκεύασαν την πισίνα της Μαργαρίτας! 

 

 Υ.Γ 3  Η ιδέα της Μαργαρίτας ανήκει στην καλή μου συνάδελφο Μαίρη Η. με την οποία συνεργάστηκα υπέροχα στο Ολοήμερο Τμήμα του Νηπιαγωγείου Πικερμίου την χρονιά που μας πέρασε. Έτσι , συνεχίζω και φέτος την ιδέα της…

Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας…

Την 1η Οκτωβρίου γιορτάσαμε στην τάξη μας την Παγκόσμια Ημέρα της Τρίτης Ηλικίας.

Αφορμή για την συζήτησή μας στάθηκε ο πίνακας ζωγραφικής του Γ.Ιακωβίδη “Τα Πρώτα Βήματα”. Τα νήπια ενεπλάκησαν σε διάφορες δραστηριότητες Μουσειακής Αγωγής , όπως παρατήρηση του πίνακα , εντοπισμός λεπτομερειών του , ενώ στο τέλος επιλέγοντας ρούχα από το ΒΕΣΤΙΑΡΙΟ τα παιδιά ζωντάνεψαν τον πίνακα με τον δικό τους μοναδικό τρόπο. Πιο συγκεκριμένα , αρχικά στήσαμε τον περιβάλλοντα χώρο του πίνακα , δανειζόμενοι το τραπεζάκι της αυλής μας με τις καρεκλίτσες του , μια γλάστρα και άλλα αντικείμενα της τάξης. Έπειτα , κάποιος ανέλαβε τον ρόλο του παππού (Άγγελος Θ.) μιμούμενος την στάση του παππού όπως αυτός απεικονίζεται στον πίνακα , ένα άλλο παιδάκι το ρόλο του μικρού κοριτσιού (Έφη Π.) που μάλιστα έκανε “κουπεπε” στο μωράκι , ενώ για μωρό χρησιμοποιήθηκε μιά κούκλα , το κλάμα της οποίας ζωντάνεψε ο Χάρης Κ. και τον “λόγο” ο Δημήτρης Μ. Κατόπιν , μια ομάδα παιδιών ανέλαβε να δημιουργήσει το υπόλοιπο ηχοτοπίο , το οποίο περιελάμβανε τους ήχους των πουλιών που ακούγονταν από κάποιο ανοιχτό παράθυρο (Νικόλας Μ., Θεοδώρα Α., Αντώνης Ξ., Άγγελος Α.) , ενώ τα υπόλοιπα παιδιά έκαναν τον ήχο του γλυκού αέρα που φυσούσε. Μετά απ’ όλα αυτά αποστολή των μικρών ήταν η προετοιμασία ενός δώρου για τους εορτάζοντες. Η κυρία πρότεινε στα παιδιά να μεταμορφωθούν με την μαγική της σκόνη σε ζωγράφοι και  να φτιάξουν ένα πίνακα ζωγραφικής για να προσφέρουν σαν δώρο. Η ομάδα συμφωνεί με την ιδέα και ρίχνεται στην δουλειά. Το αποτέλεσμα εντυπωσιακό. Μάλιστα κάποιοι από τους μαθητές μας έβαλαν και υπογραφή στον πίνακα τους , αντιγράφοντας έτσι τις πρακτικές των σπουδαίων ζωγράφων , ενώ έγραψαν και λόγια αγάπης , όπως “Γιαγιά και Παππού σας αγαπώ πολύ”.