Αγαπημένοι φίλοι , επισκέπτες κτλ ,

καλώς σας βρήκα και πάλι!!!

   Επειδή πολλοί φίλοι μου ανησυχούν μήπως έπαθα κάτι 😉 – λόγω του ότι σταμάτησα να ενημερώνω το Blog Μου – σας λέω λοιπόν ότι είμαι πολύ καλά…

  Δεν σας κρύβω ότι διανύω μια περίοδο έντονης “εγκεφαλικής κινητικότητας”;-) σχετικά με τα πλαίσια στα οποία θα κινηθεί η διδασκαλία μου φέτος… Αυτή τη χρονιά , διδάσκω στο Ολοήμερο Τμήμα του Νηπιαγωγείου Πικερμίου με την Μαργαρίτα , μια συνάδελφο από την οποία νομίζω ότι θα πάρω πολλά φέτος… Μαζί , λοιπόν , καταβάλλουμε προσπάθειες ώστε να εμπλουτίσουμε την διδασκαλία μας , το χώρο της τάξης μας , την αυλή μας και όχι μόνο… (Το διαδίκτυο κοντεύει να πάρει φωτιά!!!) Και νομίζω πως είμαστε σε πολύ καλό δρόμο…

  Βασική μου προτεραιότητα – όπως κάθε χρόνο – ήταν η οργάνωση του χώρου της τάξης , του “τρίτου δάσκαλου” και είμαι στην ευχάριστη θέση να πω πως η τάξη μας , μέρα με την μέρα αποκτά την ταυτότητά της , μετατρέποντας το καθημερινό ελεύθερο παιχνίδι των μαθητών μας σε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αξιόλογη μαθησιακή διαδικασία. Βέβαια , δεν σας κρύβω ότι το τμήμα μας αποτελείται από 19 παιδάκια , ενώ τα περισσότερα από τα μισά είναι πέραν του φυσιολογικού ζωηρά… καταλαβαίνετε λοιπόν , τί βιώνουμε… Οφείλω ωστόσο να ξεστομίσω δειλά-δειλά ότι όλα κυλούν κάπως καλύτερα … σιγά-σιγά μαθαίνουμε να συμβιώνουμε , καταγράφοντας και πάλι – όπως κάθε χρονιά – τους κανόνες της τάξης μας και οργανώνοντας τον χώρο μαζί με τα παιδιά…

  Έτσι , ο Σεπτέβριος , για να μην πω και ο μισός Οκτώβριος πέρασαν , οργανώνοντας τις γωνιές μας… Τα παιδιά έδιναν τίτλους στους χώρους απασχόλησης που δημιουργήσαμε , έθεταν κανόνες σχετικά με τον αριθμό των παιδιών που μπορούν να εργάζονται σε καθέναν απ’ αυτούς , έφτιαχναν ταμπελίτσες – τις οποίες δακτυλογραφούσαν και εκτύπωναν τα ίδια με την βοήθεια του ΜΑΓΙΚΟΥ υπολογιστή – , πλαστικοποιούσαν τις ταμπέλες κτλ… Έτσι , η τάξη μας κατέληξε να έχει την σημερινή εικόνα. Εν τάχει θα σας πω ότι οργανώσαμε τις παρακάτω γωνιές:

• Ο χώρος των κατασκευών (πρόκειται ουσιαστικά για μια καλλιτεχνική γωνιά , για ένα χώρο Εικαστικών , για το δικό μας μικρό atelier – κάτι που συνάντησα όταν επισκέφτηκα τα νηπιαγωγεία στο Reggio Emilia της Ιταλίας- και λάτρεψα
• Ο χώρος του παιχνιδιού (όπου υπάρχει το οικοδομικό υλικό)
• Το σπιτάκι της αγάπης (ο μικρόκοσμος ενός σπιτιού)
• Ο χώρος του υπολογιστή
• Ο χώρος για επιτραπέζια παιχνίδια

Στην πορεία της χρονιάς , οι παραπάνω γωνιές θα εμπλουτίζονται , στο μέτρο του δυνατού , προκειμένου να διατηρείται αμείωτο το ενδιαφέρον των μαθητών μας…

Αυτά για αρχή … σύντομα θα σας αναρτήσω και φωτογραφικό υλικό…

Σήμερα , 15-6-2011 , το Blog μας ολοκληρώνει την πορεία του γι’ αυτή τη σχολική χρονιά με 4.450 επισκέπτες , τους οποίους ευχαριστώ πολύ! Από Σεπτέμβρη , θα είμαι και πάλι κοντά σας για να μοιραστούμε όμορφες στιγμές.

Σας εύχομαι ολόψυχα

Καλό καλοκαίρι!!!

Βικτώρια Τσινταράκη

Σήμερα τελείωσε και επίσημα πλέον , η σχολική χρονιά… !!!

Οι μαθητές του Νηπιαγωγείου μας, παρέλαβαν τους φακέλους με τις εργασίες τους (λίγες αλλά ουσιαστικές!), το Ενθύμιο τους και κάποιες κατασκευές από το τελευταίο μας project. Επίσης , ήδη από χτες σε όλους τους μαθητές μοιράστηκαν cds με φωτογραφικό υλικό , βίντεο κ.α. από όλη τη σχολική χρονιά (portfolio).

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις και συναισθήματα με όλους εσάς τους επισκέπτες του blog μας.

Κάνοντας μια απόπειρα απολογισμού της σχολικης χρονιάς , θα έλεγα πως ήταν πράγματι μια αρκετά όμορφη χρονιά , καθώς οι βασικοί στυλοβάτες ήταν 20 υπέροχα νήπια , που καθημερινά με ενέπλεκαν και τελικά με παρέσυραν σε ποικίλες περιπέτειες ανακάλυψης πραγμάτων κ.α.

Είκοσι υπέροχα πλασματάκια που ακόνισαν την σκέψη τους  -μέσα από καθημερινούς προβληματισμούς που τίθονταν- , που έμαθαν στοιχειώδεις κανόνες κοινωνικής ζωής -ευγένεια, σεβασμός, κατανόηση προς το συνάνθρωπο, προσφορά πραγμάτων σε παιδιά που τα έχουν ανάγκη-  , που απέκτησαν οικολογική συνείδηση – κάνοντας επαναχρησιμοποίηση συσκευασιών , ανακύκλωση, τηρώντας καθημερινά πρακτικές εξοικονόμησης ενέργειας και νερού- , που συνεργάστηκαν μαθαίνοντας το ένα από το άλλο , που είχαν την ευκαιρία να εξωτερικεύσουν την φαντασία και την δημιουργικότητά τους -δημιουργώντας καλλιτεχνήματα ξεχωριστά και αντιπροσωπευτικά της προσωπικότητας του κάθε παιδιού-.

Αυτές ήταν και οι 5 βασικές επιδιώξεις , όπως τις είχα θέσει στην αρχή της χρονιάς και είμαι ευτυχισμένη που ικανοποιήθηκαν σε αρκετά μεγάλο βαθμό!!! Τώρα , το μόνο που πραγματικά εύχομαι και ελπίζω κλείνοντας , είναι να υπάρξει μια συνέχεια κάποιων καλών πρακτικών που έλαβαν φέτος χώρα στο τμήμα μας , στο σπίτι , μα και στο Δημοτικό!!! 

Στο σημείο αυτό , θα ήθελα να ευχαριστήσω τα παιδιά για τα δώρα που μου πρόσφεραν , αλλά κυρίως για τις ζεστές αγκαλιές και τα ειλικρινή χαμόγελα!!!

Δεν φαντάζεστε την χαρά που εισέπραξα σήμερα , αλλά και καθημερινά , αντικρύζοντας τα χαρούμενα και ευτυχισμένα παιδιά!!!

Σας αναρτώ το δώρο της Αφροδίτης, που με συγκίνησε πραγματικά:

Μήνυμα προς τους γονείς του τμήματός μας:

Αγαπητοί γονείς , αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους για την αμέριστη συμπαράσταση , για τα ευγενικά σας λόγια και για την συνεργασία σας!!! Δε σας κρύβω πως τα σχόλια σας στο Βιβλίο των Αναμνήσεων με γέμισαν χαρά και ικανοποίηση! Κλείνοντας , θα σας παρακαλούσα να αφιερώστε χρόνο με τα παιδιά σας , ώστε να δείτε το περιεχόμενο των φακέλων τους , ζητώντας τους να σας εξηγούν τί έχουν κάνει! Πιστέψτε με , αξίζει τον κόπο!!!

Να στε όλοι καλά!!!

Καλό καλοκαίρι!!!

Φιλικά

Βικτώρια Τσινταράκη