Μετά την οργάνωση του “ωραίου σπιτιού” και της “βιβλιοθήκης του ελαφιού” (βλ. προηγούμενες αναρτήσεις) , σειρά είχε ο χώρος των κατασκευών … Ο τελευταίος μετονομάστηκε σε “κύκλο των κατασκευών” , ενώ ο κανόνας που τα παιδιά μας έθεσαν ήταν οτι μπορούν να δουλεύουν εκεί 4 παιδιά. Πολύ σύντομα φτιάξαμε τις ανάλογες ταμπέλες , τις πλαστικοποιήσαμε κι έτσι βρήκαν την θέση τους στον κύκλο των κατασκευών.

Καθώς ο καιρός περνά , ο παραπάνω χώρος θα εμπλουτίζεται με νέα υλικά …

Δημιουργούμε με πλαστελίνη … εκπλήξεις για τους γονείς μας …

Ο Βασίλης-Άγγελος έφτιαξε έναν δεινόσαυρο , αλλά ήθελε να τον πάρει στο σπίτι του , ενώ το μικρό μας προνήπιο η Μαρία-Ελένη προτίμησε να κοιτάζει τις κατασκευές των φίλων της και να μην φτιάξει κάτι εκείνη…

Επόμενό μας μέλημα , η οργάνωση της βιβλιοθήκης…

Εδώ τα πράγματα μοιάζουν πιο εύκολα (συγκριτικά πάντα με την οργάνωση της κουζίνας που μας πήρε μέρες)…

Ωστόσο , όπως και κατά την οργάνωση της κουζίνας έτσι κι εδώ , τα παιδιά ανέλαβαν να δώσουν μια ονομασία στο χώρο που βρίσκεται η βιβλιοθήκη και έπειτα καθόρισαν τον αριθμό των παιδιών που μπορούν να “παίζουν” εκεί.

Ακολουθούν οι ταμπέλες που έφτιαξαν και πλαστικοποίησαν οι πρωταγωνιστές μας:

Η Μαριλένα

Φωτογράφοι: Στέλλα , Μαρία-Ελένη

Σας αναρτούμε μια γενική φωτογραφία για να πάρετε μια γεύση…

Ένα όμορφο πρωινό , αμέσως μετά το ελεύθερο παιχνίδι , η εικόνα της “κουζίνας” μας (η ονομασία του χώρου αυτού , δεν έχει αποφασιστεί ακόμα από τα παιδιά) ήταν η ακόλουθη (απόλυτη ακαταστασία) :

(Η φωτογραφία τραβήχτηκε από την Ελβίρα , η οποία – χωρίς δική μου υπόδειξη ή προτροπή – φρόντισε να κινηθεί προς τα πίσω και να γονατίσει , επιδιώκοντας μια καλύτερη λήψη.

Και πραγματικά τα κατάφερε!!!

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ Ελβιράκι!!!)

Και συνεχίζω … Αφού ζήτησα απ΄όλα τα παιδιά να περάσουν από εκεί και να παρατηρήσουν δύο-δύο την κατάσταση που επικρατούσε , συγκεντρωθήκαμε στην παρεούλα για να συζητήσουμε τις εντυπώσεις μας. Όλοι τους έδειχναν πραγματικά απογοητευμένοι!!!

Έτσι , αποφασίσαμε να λάβουμε δράση , για την βελτίωση της εικόνας της κουζίνας.

“Τί θα μπορούσαμε να κάνουμε , λοιπόν , για να οργανώσουμε καλύτερα την κουζίνα και να αποφύγουμε την ακαταστασία;”

Λύση καμμία!!! Κανένας δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτα… Η κυρία Βικτώρια παρεμβαίνει και προτείνει…

“Τί θα λέγατε να χωρίσουμε σε ομαδούλες τα ίδια πράγματα και να τα βάλουμε μέσα σε καλαθάκια;”

Τα παιδιά ενθουσιάζονται και αδειάζουν όλα τα ράφια της κουζίνας. Τώρα πια υπάρχει μόνο μια στοίβα από πράγματα στην παρεούλα:

Τα παιδιά αναλαμβάνουν την ομαδοποίηση των αντικειμένων , προτείνοντας τα ίδια ομαδούλες , όπως

1. Όλα τα ποτήρια μαζί

2. Όλα τα πιάτα μαζί κτλ

Έπειτα , τους αραδιάζω διάφορα μεγέθη καλαθιών και αναζητάμε κατάλληλο καλάθι για κάθε ποσότητα αντικειμένων (πολλά φαγητά – μεγάλο καλάθι , λίγα μπιμπερό – μικρό καλάθι)… Πράγματι , σε λίγη ώρα , τα πάντα είναι τέλεια ομαδοποιημένα (να τα και τα Μαθηματικά!!!)

Όμως , σύντομα αρχίζουν τα προβλήματα

“Πού θα θυμόμαστε , σε ποιό καλάθι βάζουμε τί;”

Έτσι οδηγούμαστε στην κατασκευή ενός πίνακα (η Μαρία είπε πως αυτές είναι οι οδηγίες) από τα ίδια τα παιδιά …

Συνεχίζεται…

Και αμέσως μετά το πρώτο Στάδιο , ακολούθησε ένα δεύτερο…

Την επόμενη μέρα , έχοντας τώρα πια οργανώσει τα κουζινικά μας , κάποια κορίτσια (Μαρία, Ελβίρα, Δήμητρα) επιλέγουν την κουζίνα , προκειμένου να περάσουν λίγη ώρα εκεί.

Ωστόσο , παρατηρώντας τα , διαπίστωσα οτι το τραπεζάκι που είχαν στην διάθεσή τους , ήταν μάλλον αρκετά μικρό. Το αποτέλεσμα ήταν πέραν αυτού , να χρησιμοποιούν και το τραπεζάκι που έχουμε τοποθετήσει τον υπολογιστή (που βρίσκεται δίπλα στην κουζίνα) προκειμένου “να στρώσουν το τραπέζι τους”. Όπως αναμένονταν , η παρατήρηση-διαπίστωσή μου αυτή τέθηκε στα παιδιά αμέσως μόλις συγκεντρωθήκαμε στην παρεούλα , και τα ρώτησα ευθέως αν ήθελαν να βρούμε μια λύση στο πρόβλημά μας , γιατί σύντομα θα χρησιμοποιούσαμε τον υπολογιστή και το τραπεζάκι του θα μας ήταν απαραίτητο.

Έτσι , μετά από αρκετή συζήτηση καταλήξαμε να αλλάξουμε τη θέση της κουζίνας και να χρησιμοποιήσουμε για τραπεζάκι κάτι μαξιλάρια που βρήκαμε στην αποθήκη (πολύ σύντομα αντικαταστάθηκαν και αυτά , από μια συρταροθήκη που την γυρίσαμε ανάποδα).

Σιγά- σιγά και μέρα με τη μέρα , η γωνιά μας άρχισε να μεταμορφώνεται. Έτσι , σύντομα , κι ακολουθώντας πάντα δημοκρατικές διαδιακασίες (τα παιδιά ψήφισαν) η κουζίνα μετονομάστηκε σε “Ωραίο σπίτι” (φτιάξαμε και την ανάλογη ταμπέλα) και συμφωνήσαμε οτι θα παίζουν εκεί 3 παιδιά (επίσης φτιάξαμε σχετική ταμπέλα). Έπειτα τα ρώτησα , αν ήθελαν να εξοπλίσουμε το σπίτι μας με μια συσκευή τηλεφώνου , περιοδικά και τηλεφωνικό κατάλογο (εννοείται πως ενθουσιάστηκαν!).

Όμως , καθώς οι μέρες περνούν , τα παιδιά μπαίνουν στην λογική του τρόπου εργασίας μας και συμβάλλουν καθοριστικά στον εμπλουτισμό του ωραίου σπιτιού , προσθέτοντας το δικό τους λιθαράκι. Πιο συγκεκριμένα , η Ελβίρα και ο Δημήτρης Ζ. μας φέρνουν όμορφα μαξιλαράκια για τον καναπέ μας , ενώ ακολουθούν σφουγγαράκια και πετσετούλα (από τον Σοφοκλή μας). Έτσι , η ως τώρα εικόνα του “ωραίου σπιτιού” μας είναι η ακόλουθη:

Βέβαια , ο χώρος μας μπορεί μες στη χρονιά να εμπλουτιστεί ή και να αλλάξει. Τα παιδιά μας θα το αποφασίσουν αυτό!

Και κάπως έτσι , ξεκινάει η οργάνωση του χώρου της τάξης… από τα παιδιά και μαζί με τα παιδιά.

… και μας ρωτά αν μπορεί να φέρει γλυκίσματα και δωράκια για τους φίλους του.

Η απάντησή μας θετική και το πάρτυ ξεκινά…

Ημέρα πάρτυ : Δευτέρα , 16 Σεπτεμβρίου 2013

Χώρος : Το σχολείο μας

Καλεσμένοι : Και τα δύο τμήματα του νηπιαγωγείου (ευκαιρία για γνωριμίες)

Ο Σοφοκλής μας , είναι το τιμώμενο πρόσωπο της ημέρας!!! Τα γλυκάκια καταφτάνουν , το κέρασμα και οι ευχές έχουν την τιμητική τους , ενώ τα παιδιά ξεφαντώνουν , χορεύοντας και τραγουδώντας.

Όμως , κάποια παιδιά δείχνουν να στεναχωριούνται , γιατί δεν έχουν φέρει ένα δωράκι στο φίλο τους. Τελικά , η λύση βρέθηκε… Η τάξη μας συναποφασίζει να ετοιμάσει ένα δωράκι για το Σοφοκλή , τί πιο απλό ;;; μια ζωγραφιά και μια ευχή από τον καθένα.

Οι ζωγραφιές ολοκληρώνονται και παρουσιάζονται στο Σοφοκλή…

Έπειτα μπαίνουν σε φάκελο :

Η παραπάνω φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Σοφοκλή με τη χρήση iPhone.

Με την ολοκλήρωση του πάρτυ , ο φίλος μας μοιράζει δωράκια σε όλα τα παιδιά του σχολείου…

X Ρ Ο Ν Ι Α  Π Ο Λ Λ Α  ΣΟΦΟΚΛΗ!!!

Ένα blog που συστήνω σε όσους αγαπούν το βιβλίο.

http://lesxhanagnosis.blogspot.gr/

Διαχειρίστρια αυτού είναι η κα Χρύσα Κουράκη , Υπέυθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων της Διεύθυνσης Ανατολικής Αττικής.

Η είσοδος της τάξης

Σήμερα , το νηπιαγωγείο μας άνοιξε διάπλατα τις πόρτες του για να υποδεχτεί τους καινούριους μας φίλους. Μια μέρα όμορφη , γεμάτη χαμόγελα (ε και λίγα κλάμματα…) , μια μέρα που εμείς οι εκπαιδευτικοί προσπαθήσαμε να παραμερίσουμε τα χίλια αρνητικά ζητήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε σε κάθε έναρξη σχολικής χρονιάς (αδυναμία απορρόφησης όλων των προνηπίων της περιοχής μας , άχαρη διαδικασία κλήρωσης ενός μικρού αριθμού προνηπίων , έλλειψη εκπαιδευτικού προσωπικού , καθυστέρηση έναρξης λειτουργίας ολοήμερου τμήματος κ.α.), προκειμένου να περάσουν όμορφα οι μικροί μας επισκέπτες. Και ναι… νομίζω πως η πρώτη μας επαφή κύλησε υπέροχα!

Η τάξη μου φέτος , μάλλον άρεσε στους μαθητές μου. Ωστόσο , από την πρώτη κιόλας μέρα , παρατηρήσαμε την ακαταστασία που προκλήθηκε στην “κουζίνα” μετά το ελεύθερο παιχνίδι μας και συμφωνήσαμε πως πρέπει σύντομα να βρούμε έναν τρόπο να τακτοποιούμε τα πράγματα μας εκεί… Κάπως έτσι , απλά και αβίαστα , ήδη από την πρώτη μέρα(!!!) άρχισε να τίθεται το θέμα της διαμόρφωσης του χώρου της τάξης μας…

Σταματάω εδώ , αναρτώντας λίγες φωτογραφίες από την τάξη μας… Άλλωστε φέτος θα είμαι εδώ και θα σας ενημερώνω για τις δράσεις μας…

Καλή μας σχολική χρονιά , λοιπόν!!!

Γέμισα τις μπαταρίες μου , πλημμύρισα από αγάπη και θετικά συναισθήματα ,

και επιστρέφω…

Καλώς σας βρήκα , ελπίζω να έχουμε μια ευχάριστη χρονιά!!!