Αυτοεκτίμηση – Αυτοπεποίθηση

Αυτοεκτίμηση – Αυτοπεποίθηση / Μαθαίνω τον εαυτό μου με εποπτικό υλικό & ταινίες μικρού μήκους

 

.jpg

Εύκολο πράγμα η ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ. Απλώς κοιτάς τι έκανες, σκέφτεσαι, το επεξεργάζεσαι και βγάζεις ένα συμπέρασμα. Τι, όχι;

Η αυτοεκτίμηση είναι πολλά πράγματα. Είναι αυτά που ακούμε από τους άλλους, είναι αυτά που πιστεύουμε εμείς για μας και είναι και τα αποτελέσματα των πράξεών μας.
Όμως οι περισσότεροι νοιώθουν άσχημα αν πουν κάτι καλό για τον εαυτό τους ……
Ίσως έχουν δίκιο , γιατί είναι άλλο το να είσαι καλός με τον εαυτό σου κι άλλο το να σε καλοπιάνεις και να σε γεμίζεις ψέματα.
Εμείς θα προσπαθούμε να αγκαλιάζουμε την αλήθεια.
Αυτή θέλει καθημερινή εξάσκηση, για να γινόμαστε οι καλύτερες εκδοχές του εαυτού μας.

Η αυτοεκτίμηση είναι πολύ σημαντικό στοιχείο για μια επιτυχημένη και χαρούμενη ζωή. Ένα άτομο μπορεί να έχει εξυπνάδα και ταλέντο αλλά λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης να μην πετυχαίνει τους στόχους του στην επαγγελματική ή προσωπική του ζωή.

Τι είναι όμως αυτοεκτίμηση; Αυτοεκτίμηση είναι η αντίληψη που έχουμε για την αξία του ίδιου του εαυτού. Σημαίνει πόσο αναγνωρίζουμε και εκτιμούμε τον εαυτό μας. Αυτοεκτίμηση είναι  η γνώση και αίσθηση που έχουμε για όλα όσα θεωρούμε ότι είμαστε. Καλή αυτοεκτίμηση σημαίνει ότι έχεις μια υγιή εικόνα για τον εαυτό σου, μια ήρεμη αίσθηση ότι αξίζεις, ότι είσαι ικανός, μοναδικός, ότι σε αγαπάνε και νιώθεις γενικά ικανοποιημένος με τον εαυτό σου.

Τα άτομα με υψηλή αυτοεκτίμηση εκφράζονται με υγιή συναισθήματα, αγαπούν τον εαυτό τους και τον σέβονται, υποστηρίζουν τις επιλογές τους, έχουν το θάρρος της γνώμης τους, πιστεύουν στις ικανότητες τους, έχουν συγκρότηση, έχουν αισιοδοξία, δεν φοβούνται την αποτυχία, διδάσκονται από τα λάθη τους και παίρνουν πρωτοβουλίες στο να δοκιμάσουν καινούργια πράγματα ή να αλλάξουν τα παλιά τους δεδομένα. Αντιλαμβάνονται την κριτική σαν ευκαιρία βελτίωσης, δεν θυματοποιούνται για κάθε τι αρνητικό που συμβαίνει στην ζωή τους και διεκδικούν την επιτυχία τους χωρίς να ενοχοποιούν τους άλλους ή τις συγκυρίες που τους εμποδίζουν να την αποκτήσουν. Σημαντικό είναι να τονιστεί ότι οι άνθρωποι με αυτοεκτίμηση δείχνουν κατανόηση προς τα λάθη των άλλων και ολοκληρώνουν σχεδόν πάντα τις υποχρεώσεις τους.

Αν θα θέλαμε λοιπόν να δουλέψουμε καλύτερα την αυτοεκτίμηση μας καλό θα ήταν να εστιάσουμε λίγο περισσότερο στα θετικά μας στοιχεία και να τα βγάλουμε στην επιφάνεια, καθώς τα λάθη και οι αποτυχίες είναι φυσικό κομμάτι της ζωής.

Η αυτοεκτίμηση είναι για όλους μας  μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Επομένως και για τα παιδιά μας. Παρακάτω θα βρούμε τραγούδια και δραστηριότητες  για να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, να ενισχύσουμε την αυτοεκτίμησή μας για να πετύχουμε τους στόχους μας !

Όταν η αυτοεκτίμηση απουσιάζει

Όταν δεν εκτιμώ τον εαυτό μου, σαμποτάρω κάθε σχέση και επιλογή της ζωής μου. Δρω και σκέφτομαι αυτοκαταστροφικά.

Ο, τι γυαλίζει δεν είναι χρυσός…

Φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε το προφίλ ορισμένων «ψευτοδυνατών» ατόμων, που με τέχνη καμουφλάρουν την έλλειψη αυτοεκτίμησής τους. Είναι εκείνοι που κομπάζουν για τα κατορθώματά τους, διεκδικούν μόνιμα το ενδιαφέρον των άλλων, είναι υπεροπτικοί, μιλούν τακτικά για τις επιτυχίες τους και συχνά υποτιμούν τους άλλους. Συχνά πίσω από τη διαρκή αγωνία ενός ατόμου να αποδείξει την αυτοαξία του, κρύβεται μια βαθύτατη αίσθηση ανεπάρκειας.345543542344243

Αγάπα τον εαυτό σου!

Η αυτοεκτίμηση είναι η πιο καθοριστική κινητήριος δύναμη στη ζωή. Είναι το σημαντικότερο «καύσιμο» για την ψυχική μας υγεία, και βέβαια καθορίζει όλους τους τομείς της ζωής. Όταν η αυτοεκτίμησή μας είναι υψηλή εργασιακά παράγουμε περισσότερο,  είμαστε ποιο αποτελεσματικοί , διατηρούμε ισχυρότερες φιλίες.

Όσοι αγαπούν και εκτιμούν τον εαυτό τους, δεν σημαίνει ότι νοιώθουν πάντα ικανοί και υπέροχοι. Συχνά μπορεί να αμφισβητήσουν τον εαυτό τους ή να νιώσουν αβεβαιότητα για μια επιλογή που θα κάνουν. Το σίγουρο είναι ότι όλα αυτά δεν κλονίζουν τη γενικότερη αίσθηση επάρκειας που νιώθουν. Εκείνος που νιώθει αυτοεκτίμηση, είναι έτοιμος να διδαχθεί από τα λάθη του, δεν διαλύεται όταν δέχεται την κριτική των άλλων, δεν αποθαρρύνεται από τα εμπόδια που παρουσιάζονται στη ζωή. Επίσης, είναι ανοιχτός και επικοινωνιακός, δέχεται με χαρά τη βοήθεια των άλλων, θεωρεί όταν αξίζει την αγάπη των ανθρώπων γύρω του και δεν νιώθει τρόμο στην ιδέα της αποτυχίας.

Προσοχή : Ο άνευ όρων θαυμασμός του εαυτού μας κατασκευάζει μια ευάλωτη ψευτο-αυτοεκτίμηση. Η αληθινή αυτοεκτίμηση απαιτεί ειλικρινή αντίληψη των δυνατοτήτων αλλά και αποδοχή των αδυναμιών μας. Μπορεί να είστε πολύ ικανοί στα μαθηματικά, αλλά αδύναμοι στο γραπτό λόγο. Εντοπίστε τη δυνατότητά σας, χαρείτε για αυτή και αποφύγετε να νιώσετε «αποτυχημένοι» για την αδυναμία σας.

Συγχωρείστε τον εαυτό σας για πιθανόν άστοχες επιλογές του παρελθόντος και δείτε τις σαν ευκαιρίες για μάθηση και αυτοεξέλιξη. Κερδίζοντας την εσωτερική μάχη της αυτοεκτίμησης, είναι σαν να κερδίζετε τη μάχη με τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής.

Μπορείς να χτίσεις τη αυτοεκτίμηση όταν…

  • σταματήσεις να κριτικάρεις αρνητικά τον εαυτό σου για κάθε λάθος ή παράλειψη
  • σταματήσεις να σκέφτεσαι συνεχώς το χειρότερο
  • επιβραβεύεις τον εαυτό σου για κάθε καλή προσπάθεια που έκανες
  • επιτρέψεις στον εαυτό σου να μην ντρέπεται να ζητήσει βοήθεια από τους άλλους όταν χρειάζεται
  • αντιμετωπίσεις με επιείκεια και αγάπη όλα τα αρνητικά σου χαρακτηριστικά
  • φροντίζεις συστηματικά το σώμα σου
  • συνειδητοποιήσεις ότι σε κάθε περίπτωση που θεωρείς ότι ήσουν «λάθος», «αποτυχημένος/η ή ανεπαρκής,
  • συγχωρήσεις τον εαυτό σου και συνειδητοποιήσεις ότι έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες σύμφωνα με τις δυνατότητες και την συνειδητότητα που είχες τότε.

Διαβάζω περισσότερα πατώντας στην παρακάτω εικόνα

τίτλο 12

Η αυτοεκτίμηση μας τροφοδοτείται από δύο πηγές:

– Από τις σχέσεις μας με τους άλλους

-Από τις προσδοκίες που έχουμε από μας τους ίδιους.

Η ευτυχία στη ζωή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης. Έτσι κάθε φορά που ένα παιδί βιώνει υποτιμητικά συναισθήματα, παρατηρούνται προβλήματα στον ψυχισμό , στις σχέσεις του με τους άλλους και γενικότερα στους στόχους που βάζει στη ζωή, όσο απλοί κι αν φαίνονται αυτοί, για τους ενήλικες.

“Φίλος” των παιδιών είναι η πίστη στον εαυτό τους.
“Εχθρός” τους, η αμφιβολία γι’ αυτόν.

Τι σημαίνει να έχει το παιδί θετική εικόνα του εαυτού του και υγιή αυτοεκτίμηση;

Η αυτοεκτίμηση αντανακλά το πώς νιώθει κάποιος για τον εαυτό του. Η συμπεριφορά, στη συνέχεια, φανερώνει ακριβώς αυτά τα συναισθήματα. Έτσι, ένα παιδί ή έφηβος με υψηλή αυτοεκτίμηση:

  • ενεργεί ανεξάρτητα
  • αναλαμβάνει ευθύνες
  • είναι περήφανο για όσα πετυχαίνει
  • δοκιμάζει νέες προκλήσεις
  • χειρίζεται αποτελεσματικά τα συναισθήματά του, είτε θετικά είτε αρνητικά
  • βοηθά τους άλλους

Αντίθετα, ένα παιδί με χαμηλή αυτοεκτίμηση:

  • αποφεύγει να δοκιμάσει κάτι καινούριο
  • νιώθει ότι δεν το αγαπούν ή ότι δεν είναι αποδεκτό
  • κατηγορεί άλλους για δικά του σφάλματα
  • αισθάνεται ή παριστάνει ότι είναι συναισθηματικά αδιάφορο
  • δυσκολεύεται να διαχειριστεί αρνητικά συναισθήματα
  • δεν αξιοποιεί τις ικανότητες και τα ταλέντα του
  • επηρεάζεται εύκολα από εξωτερικούς παράγοντες

trigono xora kiklon

Πώς μπορούν να βοηθήσουν Εκπαιδευτικοί και γονείς στην αυτοεκτίμηση των παιδιών;

Οι γονείς είναι εκείνοι που μπορούν να ενισχύσουν την αυτοεκτίμηση του παιδιού, αν και συχνά τα μηνύματα που λαμβάνουν τα παιδιά για να διαμορφώσουν την εικόνα του εαυτού τους μπορεί να είναι έμμεσα και χωρίς να το αντιλαμβάνονται οι γονείς. Γενικά, τα παιδιά αποζητούν την επιβεβαίωση για τα συναισθήματα των γονιών τους προς εκείνα, δηλαδή θέλουν να ακούν ότι τα αγαπούν και ότι χαίρονται που είναι μέλη της οικογένειας.

Η ενθάρρυνση, ο έπαινος και φυσικά τα λόγια αγάπης καταγράφονται στον ψυχισμό του παιδιού και διαμορφώνουν την αυτό-εικόνα του με καθοριστικό τρόπο. Ένα βήμα πιο πέρα, οι γονείς μπορούν να διδάξουν το παιδί να εκφράζεται το ίδιο θετικά για τον εαυτό του, δηλαδή να είναι ευχαριστημένο για όσα πετυχαίνει και να μην απογοητεύεται από τις αποτυχίες.

Στον αντίποδα βρίσκονται η αρνητική κριτική, τα ντροπιαστικά σχόλια ή η ειρωνεία, στα οποία τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα. Ακόμη και για να διορθώσει ένας γονιός του παιδί του ή να το μαλώσει, υπάρχει τρόπος, ώστε να μη θίγεται η αυτοεκτίμησή του.

Τρόποι για να αναπτύξει το παιδί μια θετική αυτό-εικόνα, δηλαδή μια καλή εικόνα που θα έχει το ίδιο για τον εαυτό του, μπορεί να είναι να διδαχτεί να είναι δημιουργικό, να προσπαθεί, αλλά να μην απογοητεύεται από τις αποτυχίες. Να μπορεί να θέτει στόχους, αλλά να μην τους απαιτεί. Να χαίρεται με την επιτυχία και να διαχειρίζεται με ψυχραιμία και αισιοδοξία την αποτυχία.

Σημαντικό, επίσης, είναι να μπορεί να μην επηρεάζεται από πειράγματα συνομηλίκων και να μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, ενώ χρήσιμο είναι να ενθαρρυνθεί να έχει ενδιαφέροντα και χόμπι, που θα του προσφέρουν ευχαρίστηση, αλλά και ένα πεδίο που θα θέτει στόχους για βελτίωση και θα αποκτά σταδιακά αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στις ικανότητές του.

Μην ξεχνάτε τον καταλυτικό ρόλο που έχει το χιούμορ στην αντιμετώπιση των καταστάσεων. Σε μια δύσκολη στιγμή, το γέλιο και το χιούμορ κάνουν πιο ελαφριά την κατάσταση φέρνοντας ανακούφιση και χαμόγελο. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να δείξετε στα παιδιά ότι δεν χρειάζεται να παίρνουν τα μικρά εμπόδια πολύ στα σοβαρά και να συνεχίζουν με ευχαρίστηση τη ζωή τους.

Διαβάστε περισσότερα: Αυτοεκτίμηση και θετική εικόνα του εαυτού στο παιδί και στον έφηβο – www.xeniglossa.gr

Πρέπει να μάθουμε στα παιδιά πως είναι ανάγκη να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να τον αποδεχτούν. Να συμφιλιωθούν με τους περιορισμούς τους , να “ανακαλύψουν” τις ικανότητες τους. (Που σημαίνει πως πρώτα εμείς να έχουμε δουλέψει πάνω σ’ αυτά και να έχουμε κάνει βήματα για τον εαυτό μας). Οι προσδοκίες λοιπόν που έχουν τα παιδιά για τον εαυτό τους είναι η μια πηγή τροφοδότησης της αυτοεκτίμησης. Τα παιδιά πρέπει επίσης να μάθουν πως δε  χρειάζεται  να  μιμούμαστε  τους  άλλους  αλλά  αξίζει  περισσότερο  να  αξιοποιούμε  τα  θετικά  στοιχεία  του  εαυτού  μας.

Ένα σπουδαίο βιβλίο προς διδακτική αξιοποίηση είναι : «Το αγόρι, ο τυφλοπόντικας, η αλεπού και το άλογο». Κάθε μέρα στεκόμαστε σε κάποιες φράσεις του, τις κάνουμε ορθογραφία, τις μελετάμε, τις κουβεντιάζουμε και τις εφαρμόζουμε.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο πατώντας στην παρακάτω εικόνα

τίτλο 7

Παρουσίαση του εαυτού μου

Εαυτός, αυτός ο Άγνωστος

«Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου»

Τα παρακάτω λόγια, από πολλούς, αποδίδονται στον Charlie Chaplin, ότι τα είπε στους δικούς του ανθρώπους κατά τα εβδομηκοστά του γενέθλια… 

«Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη, απλώς με προειδοποιούσαν να μη ζω κόντρα στην αλήθεια μου. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα σε πόσο δύσκολη θέση ερχόταν κάποιος με το να του επιβάλλω τις επιθυμίες μου, παρότι ήξερα ότι ούτε ήταν κατάλληλη η στιγμή ούτε ο άνθρωπος ήταν έτοιμος, ακόμα κι αν αυτός ο άνθρωπος ήμουν εγώ. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να λαχταρώ μια άλλη ζωή και μπόρεσα να δω ότι τα πάντα γύρω μου με προκαλούσαν να μεγαλώσω. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα ότι βρίσκομαι πάντα και σε όλες τις περιστάσεις, την κατάλληλη στιγμή και στο σωστό μέρος και ότι όλα όσα γίνονται είναι σωστά. Από τότε κατάφερα να γαληνέψω. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΠΟΔΟΧΗ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να στερούμαι τον ελεύθερο χρόνο μου και σταμάτησα να κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το μέλλον. Σήμερα κάνω μόνο ό,τι με ευχαριστεί και με γεμίζει χαρά, ό,τι αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά, με τον δικό μου τρόπο και στους δικούς μου ρυθμούς. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, απελευθερώθηκα από ό,τι δεν ήταν υγιές για μένα. Από φαγητά, άτομα, πράγματα, καταστάσεις και από ό,τι με τραβούσε συνεχώς μακριά από τον ίδιο μου τον εαυτό. Στην αρχή το ονόμαζα “υγιή εγωισμό”. Αλλά σήμερα ξέρω ότι είναι ΑΥΤΑΓΑΠΗ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να θέλω να έχω πάντα δίκιο. Έτσι έσφαλλα πολύ λιγότερο. Σήμερα κατάλαβα ότι αυτό το λέμε ΑΠΛΟΤΗΤΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, αρνήθηκα να συνεχίσω να ζώ στο παρελθόν και να ανησυχώ για το μέλλον μου. Τώρα ζώ περισσότερο τη στιγμή όπου ΟΛΑ συμβαίνουν. Έτσι σήμερα, ζώ την κάθε μέρα και αυτό το λέω ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, συνειδητοποίησα ότι η σκέψη μου μπορεί να με κάνει μίζερο και άρρωστο. Όταν όμως επικαλέστηκα τις δυνάμεις της καρδιάς μου, η λογική απέκτησε έναν πολύτιμο σύντροφο. Αυτή τη σχέση την ονομάζω σήμερα ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ.

Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις και τα προβλήματα με τον εαυτό μας και τους άλλους γιατί καμιά φορά, ακόμα και τα άστρα εκρήγνυνται και δημιουργούνται νέοι Γαλαξίες.

Σήμερα ξέρω ότι ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ!«

superhero theme bullying prevention

Kάθε μέρα και ένας γίνεται ο πρωταγωνιστής της τάξης……… συγκεντρώνουμε τις προτιμήσεις του και τις παρουσιάζουμε……..σε λίγες μέρες ο τοίχος  θα γεμίσει…..από μας!!!!
Ο Κινηματογράφος και η αυτοεκτίμηση

La Luna

Ένα μικρό αγόρι ακολουθεί ένα βράδυ τον μπαμπά και τον παππού του στην δουλειά τους στο… φεγγάρι! Θα ακολουθήσει τα χνάρια του μπαμπά ή του παππού ή θα μπορέσει να βρει το δικό του δρόμο;
Η ταινία της Disney-Pixar προτάθηκε, βέβαια, για Όσκαρ καλύτερης ταινίας μικρού μήκους.

Pip

Ο Pip είναι ένα νεαρό σκυλάκι, το οποίο πηγαίνει στο Πανεπιστήμιο των Σκύλων προκειμένου να εκπαιδευτεί και να γίνει σκύλος-οδηγός. Το ταξίδι του, όμως, δεν είναι τόσο εύκολο…

Piper

Ένα πεινασμένο θαλασσοπούλι μαθαίνει σιγά-σιγά να αντιμετωπίζει τον φόβο του για τη θάλασσα και να βρίσκει μόνο την τροφή του στην παραλία. Πρόκειται για μία από τις καλύτερες ταινίες μικρού μήκους από την Disney-Pixar.

Το Coin Operated» είναι μια βραβευμένη 5λεπτη ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους που εκτείνεται σε 70 χρόνια στη ζωή ενός αφελούς εξερευνητή. Μην χάνετε ποτέ τα όνειρά σας, ανεξάρτητα από την περίσταση που βρίσκεστε ή την ηλικία που βρίσκεστε!

Όταν είμαστε παιδιά, ονειρευόμαστε να μεγαλώσουμε και να φτάσουμε στα αστέρια, Όμως ποτέ δεν είναι αργά για να συνεχίσετε τα όνειρά σας, ακόμα και όταν τα πράγματα φαίνονται άσχημα ή αδύνατα…. κρατήστε λίγη ελπίδα και πίστη για να τα πραγματοποιήσετε! Δεν είναι ωραίο  να  περνάμε όλη μας τη ζωή δουλεύοντας, ευχόμενοι μια ευκαιρία να γίνουμε ξανά παιδί.
Η ταινία μας διδάσκει τη σημασία του να έχουμε έναν στόχο/όνειρο στη ζωή μας, αυτό που μας παρακινεί να προχωρήσουμε μπροστά, να ζήσουμε μια άλλη μέρα και να επιδιώξουμε τη δική μας ευτυχία. Η ζωή είναι γεμάτη δυσκολίες και απογοητεύσεις, αλλά δεν είναι αυτές που πρέπει να θυμόμαστε αλλά το κυνήγι των ονείρων μας… με την προϋπόθεση ότι δεν το χάνουμε από τα μάτια μας καθώς μεγαλώνουμε.
Εξάλλου όσο μεγάλο κι ακατόρθωτο κι αν είναι το όνειρο του καθενός μας , αν το ηθικό είναι υψηλό και η επιμονή, κανείς δεν μπορεί να μας  εμποδίσει να επικεντρωθούμε και δουλέψουμε σκληρά …..ώστε να  μπορέσουμε να τα πετύχουμε μια μέρα!!

πατήστε στην παρακάτω εικόνα

1

autoektimisi kai thetiki eikona tou eautou sto paidi kai ston efibo

Η άλλη πηγή τόνωσης της αυτοεκτίμησης τους έχει να κάνει με τις εμπειρίες τους από τις σχέσεις τους με τους άλλους.

Πατήστε στην εικόνα

345543542344243 1

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού είναι καθοριστικά για να χτίσει την αυτοεκτίμησή του. Εκπαιδευτικοί και γονείς, ως “σημαντικοί άλλοι” για τα παιδιά, μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης τους.  Μπορούν να φτιάξουν ένα «αποθεματικό αυτοεκτίμησης» όπου το παιδί θα αποθηκεύει πολλά θετικά πράγματα για τον εαυτό του. Δεν μπορούν φυσικά να ελέγξουν όλα όσα βλέπει, ακούει ή σκέφτεται το παιδί, που ίσως επηρεάσουν την εικόνα που θα σχηματίσει για τον εαυτό του. Μπορούν όμως να κάνουν αρκετά πράγματα εκφράζοντας τακτικά την αναγνώριση και το σεβασμό που τρέφουν γι’ αυτά. Ειδικά η ενθάρρυνση παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο στη δόμηση θετικής αυτοεκτίμησης.

slide 1

Χτίστε την αυτοεκτίμηση του παιδιού. Προκοινωνικά πρότυπα μίμησης. Επιλέξτε παιδικές σειρές, dvd, βιβλία και παιχνίδια με προκοινωνικό περιεχόμενο. Βοηθήστε τα παιδιά να δημιουργήσουν ισχυρές φιλίες. Χρησιμοποιήστε θετικές στρατηγικές πειθαρχίας-όρια. Εξασκείστε την προκοινωνική συμπεριφορά. Παρατηρήστε την προκοινωνική συμπεριφορά των παιδιών. Προτρέψτε για συνεργασία, βοήθεια και γενναιοδωρία. Λεκτική επισήμανση πράξεων καλοσύνης και συνεργασίας. Συζητήστε με τα παιδιά για την προκοινωνική συμπεριφορά. Κάντε ξεκάθαρες τις προσδοκίες σας για την προκοινωνική συμπεριφορά. Δεχτείτε τη βοήθεια του παιδιού όταν την προσφέρει.

Σύμφωνα με τον Fontana, αν και ο δάσκαλος πρέπει πάντα να ενδιαφέρεται να οδηγήσει κάθε παιδί σε υψηλή εκπαιδευτική απόδοση, εντούτοις, θα πρέπει να το κάνει οργανώνοντας τα προγράμματα με τέτοιο τρόπο, ώστε να προστατεύεται η αυτοεκτίμηση του παιδιού. Γι’ αυτό θα πρέπει να έχει πάντα κάτα νου, εκτός από την ενθάρρυνση, τη δίκαιη συμπεριφορά, το σεβασμό προς όλα τα παιδιά και τη σωστή κατανομή εργασίας, σύμφωνα με τις δυνατότητες του κάθε μαθητή.

Η αυτοεκτίμηση ενός παιδιού λοιπόν αναπτύσσεται όταν:

-Τα καταφέρνει καλά

-Αισθάνεται καλά

-Αποδέχεται τον εαυτό του και προσπαθεί να τον γνωρίσει καλύτερα

-Έχει κοινωνικές σχέσεις, έχει φίλους.

Στο σημείο αυτό, παραθέτουμε το Ποίημα:

ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ

Όταν καλά τα καταφέρνεις κι όταν αισθάνεσαι καλά,

στο αερόστατο ανεβαίνεις κι όλο πηγαίνεις πιο ψηλά.

Πετάς πιο πάνω απ’ τη χαρά σου γιατί έχεις φίλους κι απορείς

πως με των φίλων τις ανάσες ν’ ανέβεις πιο ψηλά μπορείς.

Μα κείνο που σε πάει πιο πάνω και να σε φτάσω δεν μπορώ,

είναι που έχεις κάνει φίλο τον εαυτό σου από καιρό.

Ας εμβαθύνουμε τώρα στην κάθε στροφή του ποιήματος.

-Στην πρώτη στροφή συναντούμε τους στίχους:

“Όταν καλά τα καταφέρνεις κι όταν αισθάνεσαι καλά”.

Και τα δύο σημεία αποτελούν στάσεις που αν καλλιεργηθούν, είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε ενίσχυση της αυτοεκτίμησης.

-Στη δεύτερη στροφή διαβάζουμε για τη δύναμη από το “να έχεις φίλους”, να αναπτύσεις κοινωνικότητα. Στάσεις επίσης πολύ ενισχυτικές για την αυτοεκτίμηση.

-Στην τρίτη και τελευταία στροφή, συναντούμε το πιο σπουδαίο σημείο για την ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης, το: “…έχεις κάνει φίλο τον εαυτό σου…” .

Ευτυχώς που στην πραγματικότητα τα αερόστατα ανεβαίνουν μέχρι ένα ορισμένο ύψος. Έτσι και με το “αερόστατο της αυτοεκτίμησης”… γιατί τότε από την υγιή αυτοεκτίμηση θα φτάναμε στην έπαρση.

Πηγή :https://gsakellaridis.gr/

Αφού ακούσουμε  το τραγούδι «Αυτό θα πει αυτοεκτίμηση» του Γ. Σακελλαρίδη  μπορούμε να φτιάξουμε  το δικό μας αερόστατο που ανεβαίνει πολύ ψηλά με τα λόγια των φίλων μας.

aytoektimisi partone11 1

πηγή: https://www.popi-it.gr/nipiagogio-enotites/myself/aytoektimisi-part1/

Πατήστε στο παρακάτω σύνδεσμο για να βρείτε :

ΠΑΙΔΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ & ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ

Εφηβεία και αυτοεκτίμησημ και αυτοαντίληψη

πατήστε στις παρακάτω εικόνες

τίτλο 13

τίτλο 15

τον εαυτό μου καλύτερα με ταινίες μικρού μήκους»

Η αξιοποίηση των ταινιών μικρού μήκους σε σχολικά πλαίσια και για την προαγωγή της προσωπικής ανάπτυξης των μαθητών

Στόχος  είναι τα παιδιά να μάθουν για αυτά τα θέματα και να μην τους φαίνονται ανοίκεια και ξένα.
Η θεματική στην οποία είναι ενταγμένες οι ταινίες και οι δραστηριότητες είναι: «Αυτογνωσία/Προσωπική Ανάπτυξη» και θα μεταχειριστούμε την ταινία μικρού μήκους ως «κείμενο» με απεριόριστες δυνατότητες.
Το προτζεκτ  είναι σχεδιασμένο για να βοηθήσει εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης που θέλουν να αξιοποιήσουν μια ταινία μικρού μήκους με δημιουργικό και βιωματικό τρόπο, μέσω προβολής βραβευμένων  ταινιών  μικρού μήκους από την παγκόσμια κινηματογραφική παραγωγή, οι οποίες καλύπτουν τις εξής θεματικές ενότητες:
1) η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, η δύναμη της συγχώρεσης, οι κίνδυνοι του διαδικτύου, προκατάληψη και ρατσισμός, οι συνέπειες των πράξεων μας
2) σχέσεις γονέων και παιδιών, αυτογνωσία και εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, η δύναμη της συγχώρεσης, η προκατάληψη και ο ρατσισμός.

Το εργαστήριο είναι επίσης σχεδιασμένο για όσους θέλουν να δουν καλύτερα μέσα τους, να δουλέψουν με όσα τους ανησυχούν ή τους φοβίζουν αλλά κυρίως να θυμηθούν όσα τους δίνουν δύναμη και χαρά!

Μπορεί να  υλοποιηθεί σε συναντήσεις και οι συμμετέχοντες λαμβάνουν  μέρος
σε ομαδικές και ατομικές δραστηριότητες που θα αναδείξουν ιδέες, σκέψεις και συναισθήματα σχετικά με τις ταινίες που  προβάλλονται.

Το εργαστήριο πρότζεκτ  βασίζεται κυρίως σε τεχνικές που αξιοποιούν την δραματοποίηση, τα παιχνίδια ρόλων και τον ελεύθερο συνειρμό με βασικό σκοπό την ανάπτυξη της ικανότητας για αναγνώριση και έκφραση συναισθημάτων αλλά και σκέψεων που κρατάμε καλά κλεισμένες μέσα μας.

Οι ταινίες εκμαιεύτηκαν από την  εκπαιδευτική πλατφόρμα edu|shorts στην οποία ο επισκέπτης μπορεί να βρει μια συλλογή ταινιών μικρού μήκους με προτεινόμενες μορφωτικές δραστηριότητες, που σκοπό έχουν την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης και της αυτογνωσίας. Η πλατφόρμα δημιουργήθηκε το  2015,από τον Αθανάσιο Τσάπελη σε συνεργασία με τον δάσκαλο Παναγιώτη Καπίρη.

Design D 300x57 2

Ματίλντα

Ένα πανέμορφο παραμυθάκι για όλα τα παιδιά, που τονίζει την ιδιαιτερότητα του να είσαι παιδί και οι μεγαλύτεροι να μην αντιλαμβάνονται τις ικανότητες σου. Το κλασικό βιβλίο του ουαλού Ρόαλντ Νταλ έχει μια μεγάλη δόση μαγείας, και αυτή δεν μπορεί να κρυφτεί!!!!

Η Ματίλντα, ένα κοριτσάκι με ιδιαίτερες όσο και μαγικές ικανότητες, έχει την ατυχία να είναι κόρη κρετίνων, που θεωρούν τη μόρφωση μειονέκτημα και ασχολούνται με απατεωνιές, τηλεόραση και λούσα. Θα μορφωθεί μόνη της, θα βρεθεί σε ένα σχολείο όπου η διευθύντρια παραπέμπει στους δράκους των παραμυθιών, και θα γίνει η καλύτερη φίλη με μια καθηγήτρια που έζησε άσχημα παιδικά χρόνια, μέχρι να βρει τρόπο να απαλλαγεί από τους γονείς της.
Δείτε την ταινία – παραμύθι πατώντας στην παρακάτω εικόνα

Viber 2023 02 23 23 43 44 560

aytoektimisi partone11

ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΕΦΗΒΕΙΑ

Η εφηβεία θεωρείται, συνήθως, μια περίοδος αλλαγής αλλά και σταθεροποίησης όσον αφορά την έννοια του εαυτού. Οι σωματικές αλλαγές συνεπιφέρουν μια τροποποίηση στη σωματική έννοια του, και η νοητική ανάπτυξη επιτρέπει μια πιο σύνθετη και επεξεργασμένη έννοια του εαυτού. Οι τρόποι με τους οποίους οι έφηβοι κατανοούν και αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους, η προσωπικότητα τους, η δική τους επενέργεια ασκούν ισχυρή επίδραση στο πώς θα αντιμετωπίσουν, τελικά, σημαντικά γεγονότα της ζωής τους.

ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ

Ένας βασικός παράγοντας που συνδέεται με την ανάπτυξη της έννοιας του εαυτού είναι η αυτοεκτίμηση. Η αυτοεκτίμηση αφορά στην εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας και στην αξία που του αποδίδουμε. Αποτελεί μια πλευρά του εαυτού, στην οποία έχουν εστιάσει πολλοί επιστήμονες διότι θεωρείται το βαρόμετρο για την αντιμετώπιση προβλημάτων και την προσαρμογή. Με τη συμβολή διαφόρων επιστημονικών μελετών «φωτίζονται», ολοένα και περισσότερο, σημεία που μας επιτρέπουν τη βαθύτερη κατανόηση και σημασία της αυτοεκτίμησης.

Οι έφηβοι με υψηλή αυτοεκτίμηση φαίνεται να διαθέτουν περισσότερα στοιχεία αυτοπεποίθησης, εργατικότητας, καθώς, και χαρακτηριστικά ηγετικής φύσης. Εν αντιθέσει με τους εφήβους με χαμηλή αυτοεκτίμηση που χαρακτηρίζονται από μια αίσθηση ανεπάρκειας στις κοινωνικές σχέσεις και από την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι δεν τους καταλαβαίνουν ή δεν τους εκτιμούν. Το γεγονός αυτό αυξάνει την τάση για κοινωνική απόσυρση. Παρ όλα αυτά, η αυτοεκτίμηση μπορεί να έχει πολυδιάστατο χαρακτήρα. Πιο συγκεκριμένα, είναι πιθανό να συναντήσουμε κάποιον έφηβο που να διαθέτει υψηλή αυτοεκτίμηση ως προς τις σχολικές του επιδόσεις, αλλά να θεωρεί ότι υπολείπεται σε δεξιότητες που είναι χρήσιμες σε αθλητικές επιδόσεις, παραδείγματος χάριν.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ

Σχετικά με τους παράγοντες που συνεισφέρουν περισσότερο στην αυτοεκτίμηση των εφήβων, αξιολογείται ως ένας από τους σημαντικότερους η ικανοποίηση για τη σωματική εμφάνιση. Επιπλέον, η κοινωνική αποδοχή από τους συνομηλίκους, η σχολική επίδοση και η αθλητική επίδοση, αποτελούν και εκείνοι παράγοντες που επηρεάζουν την αυτοεκτίμησή τους, αλλά σε μικρότερο βαθμό. Μια άλλη περιοχή έρευνας που έχει προσελκύσει το ερευνητικό ενδιαφέρον είναι η σταθερότητα η μη της αυτοεκτίμησης στη διάρκεια της εφηβείας. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι διαφορετικές ομάδες εφήβων εμφανίζουν διαφορετική πορεία στην αυτοεκτίμηση. Ως κοινή συνιστώσα διαπιστώνεται η σταθερότητα της αυτοεκτίμησης για μικρά χρονικά διαστήματα και οι μεγαλύτερες αλλαγές σε μεγαλύτερα διαστήματα. Ανεξάρτητα από αυτό, όμως, το πόρισμα υπογραμμίζει την άποψη ότι, εντός της ηλικιακής ομάδας των εφήβων, υπάρχουν πολλές ατομικές διαφορές.

Εκ μέρους γονέων και ειδικών, είναι ωφέλιμο να προσφέρουμε γόνιμο έδαφος στους εφήβους ούτως ώστε να καλλιεργήσουν στοιχεία της προσωπικότητάς τους, να αποδεχτούν τη μοναδικότητά τους και να αγαπήσουν τον εαυτό τους. Προσπαθούμε να κατανοήσουμε τις ανάγκες τους, ενθαρρύνουμε και επαινούμε τις προσπάθειές τους, τούς βοηθούμε να βρίσκονται σε επαφή με τον συναισθηματικό τους κόσμο. Ακούμε και συζητούμε μαζί τους, επιδιώκοντας να περιορίσουμε ενοχές ή δυσλειτουργικές σκέψεις. Διάλογοι διαποτισμένοι με στοιχεία συμπαράστασης και εφησυχασμού και ελλιπείς από επίκριση και μομφή αποτελούν το βασικό συστατικό. Κατά αυτούς τους τρόπους, συμβάλλουμε στην ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης τους ως βασικοί πυλώνες της ψυχικής και συναισθηματικής τους ισορροπίας.

Πηγή:https://ekpaideushdixwsoria.com

Γνωρίζω τον Εαυτό μου 

Λήψη αρχείου

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΕΦΗΒΩΝ

Μαθαίνω να Αγαπώ τον Εαυτό μου

Λήψη αρχείου

Διαδραστική εικόνα :Παιδεία για έναν Κόσμο χωρίς εξαρτήσεις

Δείτε στο thinglink.com

Διαδραστική εικόνα :Παιδεία για έναν Κόσμο χωρίς εξαρτήσεις

Διαδραστική εικόνα :Οι διατροφικές διαταραχές 

 

1 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ!ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

images 9 1

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
Το όνομα του προέρχεται από τη λατινική λέξη februare (=εξαγνίζω), που σημαίνει καθαρτήρια γιορτή, γιατί κατά την διάρκεια του γίνονταν στη Ρώμη γιορτές θρησκευτικού καθαρμού και εξαγνισμού.
Επίσης λέγεται Φλιάρης, Κουτσουφλέβαρος ή Κουτσός, Κούντουρος ή Κούτσουρος (δηλ. με κομμένη την ουρά, Πόντος), Κουτσούκης ή Μικρός (Κύπρος) και Κλαδευτής.
Από το 46 π.Χ. οπότε καθιερώθηκε το Ιουλιανό ημερολόγιο, οι ημέρες του μήνα αυτού, από 30 περιορίστηκαν σε 29, ενώ κατά την εποχή του Αυγούστου μειώθηκαν κατά μια ακόμη ημέρα, η οποία προστέθηκε στο μήνα Αύγουστο, για να τιμηθεί ο αυτοκράτορας.
Για να συντονιστεί το ημερολόγιο των 365 ημερών προς το ηλιακό έτος, καθιερώθηκε η αύξηση των ημερών του Φεβρουαρίου κατά μια, κάθε 4 χρόνια. Τότε λέμε πως η χρονιά είναι δίσεκτη.
Το δίσεκτο έτος, θεωρείται από το λαό μας κακότυχο, γι’ αυτό δεν πρέπει να φυτεύουν αμπέλια οι γεωργοί ούτε να γίνονται γάμοι ούτε να χτίζονται σπίτια.

flevaris 0

ΑΓΡΟΤΙΣΣΑ ΜΑΝΑ

347444178 1429480627691315 5133345095926467226 n
Ετσι ακριβώς είναι ❤
Παλιά η μάνα, η μάνα αγρότισσα, όταν πήγαινε στο χωράφι, έπαιρνε και τα παιδιά της μαζί γιατί δεν είχε που να τ’ αφήσει! Τα “φόρτωνε” στο γάιδαρο και ξεκινούσε!
……………
Έπαιρνε ακόμα και το μωρό της -το στερνό!
Τότε οι γιαγιάδες, μάνες και πεθερές, ήταν κι αυτές νέες και είχανε δικές τους δουλειές στα χωράφια και δεν μπορούσαν να τα κοιτάξουν !
…………….
Μόλις έφτανε, έβαζε το σαμάρι του γαϊδάρου ανάποδα με μια κουβερτούλα και το μωρό της μέσα, κάτι σαν πορτ-μπεμπέ και άρχιζε την δουλειά!
Σαν άκουγε το μωρό να κλαίει, το άρπαζε και το θήλαζε! Και ξαναγύριζε στη δουλειά!
…………….
Σαν έπεφτε ο ήλιος φόρτωνε τα παιδιά στο γαϊδούρι και ξεκίναγε για το χωριό! Να προφτάσει στο σπίτι να μαγειρέψει, να ταΐσει τα ζώα, να ανάψει το τζάκι, να πλύνει τα ρούχα και τα σκεύη, να τα στεγνώσει δίπλα στη φωτιά και όταν πια κοιμηθούν όλοι να τα σιδερώσει με το σίδερο το παλιό αυτό με τα κάρβουνα. Στερούνταν ακόμα και τον ύπνο!
…………….
Αυτή ήταν η μάνα! Η αγρότισσα μάνα ! Γυναίκα δυνατή, ακάματη ,αλύγιστη, μα πάντα χαμογελαστή ! Γυναίκα ευλογημένη!
…………….
Και φτάσανε τα γεράματα!
Ρυτιδασμένο πρόσωπο σαν τις χαρακιές του χωραφιού, χέρια κουρασμένα και ροζιασμένα, πόδια βαριά, σπασμένη μέση, φαγωμένα γόνατα…..
Μα!…..πάνω απ’ όλα με ατσάλινη ψυχή!!!!

Χειμερινό ηλιοστάσιο 2022: Ξεκινάει και επίσημα από σήμερα ο χειμώνας!!!

.jpg

Το βράδυ της Τετάρτης 21 Δεκεμβρίου, στις 23:48 ώρα Ελλάδας, ο Ήλιος θα βρεθεί στο χειμερινό ηλιοστάσιο, έτσι θα ξεκινήσει και τυπικά ο φετινός χειμώνας στην Ελλάδα και γενικότερα στο βόρειο ημισφαίριο. Για μια ακόμη φορά το χειμερινό ηλιοστάσιο θα συμπέσει σχεδόν με την κορύφωση της τελευταίας βροχής διαττόντων του έτους, των Αρκτίδων.

 

Το βράδυ του ηλιοστασίου, το πρώτο του χειμώνα, καθώς και τα αμέσως επόμενα θα είναι τα μεγαλύτερα του έτους σε διάρκεια. Αντίστροφα, στο νότιο ημισφαίριο θα αρχίσει το καλοκαίρι, με τη διάρκεια της μέρας να βρίσκεται στο αποκορύφωμά της.

Όταν ο Ήλιος περάσει το χειμερινό ηλιοστάσιο, αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά στον ουρανό, με αποτέλεσμα η ημέρα να κερδίζει ξανά το χαμένο «έδαφος», εωσότου στην εαρινή ισημερία το φως και το σκοτάδι έχουν πάλι σχεδόν ίση διάρκεια.

Το χειμερινό ηλιοστάσιο δεν «πέφτει» πάντα την ίδια ημερομηνία, αλλά κυμαίνεται μεταξύ της 20ής και της 23ης Δεκεμβρίου, με πιο πιθανές ημερομηνίες την 21η και την 22α. Οι ημερολογιακές αυτές διακυμάνσεις οφείλονται στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο.

.jpg

Συνέχεια

Το έθιμο του χριστουγεννιάτικου δέντρου

ezgif.com gif maker 10
Το στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν ένα γερμανικό έθιμο.
Πριν πολλούς αιώνες, τις μέρες των Χριστουγέννων, οι άνθρωποι έκοβαν από το δάσος ένα έλατο και το στόλιζαν με φαγητά, γλυκά, ρούχα και άλλα χρήσιμα είδη. Έτσι έδειχναν ότι με τη γέννηση του Χριστού, την καινούρια χρονιά, θα είχαν όλα τα καλά του κόσμου.
Με τα χρόνια τα τρόφιμα αντικαταστάθηκαν με διακοσμητικά αντικείμενα.
victorian christmas
Από τη Γερμανία το έθιμο διαδόθηκε σε όλα τα μέρη του κόσμου.
Στην Ελλάδα το έφερε το 1833, ο Βαυαρός βασιλιάς, Όθωνας.
Το πρώτο δέντρο στολίστηκε στα ανάκτορα, στο Ναύπλιο και μετά στην Αθήνα.
tre
Οι Έλληνες μέχρι τότε, ως ναυτικός λαός που ήταν, στόλιζαν τα Χριστούγεννα ένα καράβι.
Φυσικά και τώρα στολίζουν καράβι.
tr2 10
Βέβαια στην αρχαία Ελλάδα στόλιζαν δέντρο ελιάς.
Λέγεται ότι πρώτος ο Θησέας, στόλισε ένα κλαδί ελιάς για να το προσφέρει στον θεό Απόλλωνα επειδή κατάφερε να σκοτώσει τον Μινώταυρο.
Από τότε οι Έλληνες στόλιζαν με κορδέλες και διάφορους καρπούς, στην είσοδο του σπιτιού τους, ένα δέντρο ελιάς.
christmas2014 olivebranchwreath closeup 800
Πολλοί λένε ότι από αυτό το παλιό, αρχαιοελληνικό έθιμο, προέρχεται το έθιμο του χριστουγεννιάτικου έλατου.
Κανείς δεν ξέρει και ίσως δεν έχει σημασία.
Σημασία όμως έχει, ότι το στόλισμα του δέντρου δίνει απέραντη χαρά σε μικρούς και μεγάλους.
Ας ακούσουμε τώρα ένα πολύ όμορφο τραγούδι για το χριστουγεννιάτικο δέντρο και ας απολαύσουμε τα κινούμενα σχέδια.

ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ

Το έθιμο της βασιλόπιτας

Την πρώτη μέρα κάθε χρόνου σε κάθε ελληνικό σπίτι κόβουν τη βασιλόπιτα.
Συνήθως η βασιλόπιτα είναι ένα αφράτο, φουσκωτό γλύκισμα που στο ζυμάρι του βάζουν ένα νόμισμα, το φλουρί. 

 

 

Σε μερικά μέρη μπορεί να είναι κρεατόπιτα, πρασσόπιτα ή άλλη πίτα.
Την πρώτη Ιανουαρίου όλη η οικογένεια μαζεύεται γύρω από το γιορτινό τραπέζι και κόβουν τη βασιλόπιτα, αφού πρώτα ο οικοδεσπότης τη σταυρώσει με το μαχαίρι τρεις φορές. 

Τα πρώτα κομμάτια είναι για τον Χριστό, την Παναγία, τον Άγιο Βασίλειο, το σπίτι και τους ξενιτεμένους. Μετά ο καθένας παίρνει το κομμάτι του. 

 

 

Αυτός που θα βρει το φλουρί, λένε ότι θα έχει καλή τύχη όλη τη χρονιά.

Το έθιμο της βασιλόπιτας έρχεται από τα πολύ παλιά χρόνια, από την εποχή των Ρωμαίων.

 

 

Στη χριστιανική παράδοση το έθιμο αυτό σχετίζεται με τον Άγιο Βασίλειο και γι΄αυτό άλλωστε λέγεται βασιλόπιτα.
Κάποτε, στην Καισαρεία, ο Μέγας Βασίλειος συμβούλεψε τους κατοίκους να μαζέψουν ό,τι πολύτιμα αντικείμενα είχαν και να τα δώσουν σε έναν κακό κατακτητή για να σώσουν την πόλη τους. 

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς όμως, ο κατακτητής έφυγε βιαστικά χωρίς να πάρει τίποτε. Τότε ο Μέγας Βασίλειος επειδή ήταν δύσκολο να επιστραφούν τα νομίσματα και τα χρυσαφικά στους κατόχους τους, έδωσε τα μισά στους φτωχούς και τα υπόλοιπα τα έβαλε μέσα σε ψωμιά που μοιράστηκαν στον κόσμο. Τρώγοντας οι κάτοικοι τα ψωμιά έβρισκαν μέσα κάποιο νόμισμα ή χρυσαφικό.

 

 

Έτσι γεννήθηκε το έθιμο της βασιλόπιτας στην οποία βάζουμε το φλουρί.

Αν θέλεις μπορείς να εκτυπώσεις μια ζωγραφιά και να την χρωματίσεις.

ΗΜΕΡΑ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ-Γνωρίζω τα Αθλήματα

Γνωρίζω τα Αθλήματα

 

.png


Design D 8

1588982083769 group icon2

Σχετικά άρθρα

©   Διαδραστικές ασκήσεις για το μάθημα της Φυσικής Αγωγής

©Ας μάθουμε για τα ΧΕΙΜΕΡΙΝΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ

©Διαδραστική εικόνα “Tα Ολυμπιακά και τα Παραολυμπιακά Αθλήματα”

©Διαδραστική εικόνα “Το κολάζ των Ολυμπιακών Αγώνων 
Μια ψηφιακή δημιουργία της Ε τάξης (2020-2021) στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus από το 26ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

©Διαδραστική εικόνα “Αναγνωρίζω τα αθλήματα”

©Διαδραστική εικόνα “ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ”

©Μαθαίνω για τους κανόνες ασφαλείας μέσα στο νερό & τα αθλήματα του Υγρού στίβου

©Διαδραστική εικόνα “Ολυμπιακοί Αγώνες: Από την αρχαιότητα στο σήμερα”

©Πέντε Εικονικές Περιηγήσεις στην Αρχαία Ολυμπία

©«Η Ωραία Κοιμωμένη» Μπαλέτο(1889) _ Πιοτρ Τσαϊκόφσκι

©Ανακαλύψετε το σωστό άθλημα για το παιδί σας

Design D 8

“Αθλητισμός”

Ο αθλητισμός είναι η συστηματική σωματική καλλιέργεια και δράση με συγκεκριμένο τρόπο, ειδική μεθοδολογία και παιδαγωγική με σκοπό την ύψιστη σωματική απόδοση, ως επίδοση σε αθλητικούς αγώνες, στο αθλητικό και κοινωνικό γίγνεσθαι . Παράλληλα ο αθλητισμός είναι ένας κοινωνικός θεσμός ο οποίος αντικατοπτρίζει τη δεδομένη κοινωνία και τον πολιτισμό της. 

Picture

Αθλητισμός ένα μέρος του πολιτισμού

Παράλληλα ο αθλητισμός είναι ένας κοινωνικός θεσμός ο οποίος αντικατοπτρίζει τη δεδομένη κοινωνία και τον πολιτισμό της. Για παράδειγμα στην Αρχαία Ελλάδα, ο αθλητισμός στην Αθήνα θεωρούταν κοινωνικό και πολιτισμικό αγαθό και είχε παιδαγωγικό χαρακτήρα, ενώ αντίθετα στην Σπάρτη ο αθλητισμός χρησιμοποιούταν για την στρατιωτική εκπαίδευση. Ωστόσο σημαντική είναι η στρωματική διάσταση του αθλητισμού στο πέρασμα του χρόνου. Η γενική τάση ήταν ιδίως τον 18ο και 19ο αιώνα τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα να ασχολούνται με τα «λαικα παιχνίδια» όπως το ποδόσφαιρο, ενώ τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα με τα «ευγενή αθλήματα» όπως ήταν η ιππασία και η ξιφασκία.

Picture


Μια περίληψη της Ιστορίας του Αθλητισμού
Picture

Η λέξη αθλητισμός ως έννοια διαμορφώθηκε στους μετά-ομηρικούς χρόνους, καθώς η λέξη αυτή δεν συναντάται ούτε στην Οδύσσεια ούτε στην Ιλιάδα. Πιθανότατα, η έννοια διαμορφώθηκε με την καθιέρωση των ιερών αγώνων (Ολυμπιακοί αγώνες στην αρχαιότητα Ολύμπια εν Δίω, Πύθι, ΝέμεαΊσθμια κατά τον 8ο αιώνα π.Χ..[13] Ο αθλητισμός υπό αυτήν την μορφή είναι καθαρά αγωνιστικός κάτι βέβαια που αλλάζει με την πάροδο του χρόνου και την κατάργηση των Ολυμπιακών Αγώνων το 392/93 μ.Χ. από τον Θεοδόσιος Α’. Ο αθλητισμός θα επανεμφανιστεί αργότερα στις αρχές του 19ου αιώνα στη Μεγάλη Βρετανία ως σπορ (sport). Εντούτοις, η λέξη σπορ είναι γαλλική και χρονολογείται από την εποχή του Μεσαίωνα. Ήταν ταυτόσημη με το παιχνίδι και τη διασκέδαση.

Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι καθιέρωσαν πρώτοι τους αγώνες δρόμου, βάδην και την πάλη, περίπου την 3η χιλιετία π.Χ. Η Ελλάδα όμως στάθηκε η αληθινή κοιτίδα του αθλητισμού, γιατί εκεί ο αθλητισμός πήρε τη μορφή του ελεύθερου ανταγωνισμού και της ευγενούς άμμιλας. Στην Αρχαιότητα, ιεροί αγώνες θεωρούνταν μόνο οι στεφανίτες, οι αγώνες δηλαδή που είχαν ως έπαθλο τον κότινο. Χαρακτηριστική είναι η φράση του γιου του Πέρση πολέμαρχου ΑρτάβανουΤριταντέχμη που παρατήρησε ότι ακόμα και αν οι Έλληνες είχαν ηττηθεί από τους Πέρσες, δεν παρέλειπαν να μην διοργανώσουν τους Ζ’ Ολυμπιακούς Αγώνες.

“Παπαί, Μαρδόνιε, κοίους επ’ άνδρας ήγαγες μαχησομένους ημέας, οι ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούνται, αλλά περί αρετής”

Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 776 π.Χ., για να κατευνάσουν οι Έλληνες την οργή των θεών και να τους ευχαριστήσουν για τις ευεργεσίες τους. Για τη λαϊκή αντίληψη, με τους αγώνες αυτούς θα κέρδιζαν την εύνοια των θεών. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ετελούντο κάθε τέσσερα χρόνια στον ιερό χώρο της Ολυμπίας. Ο αθλητής που κέρδιζε στους Ολυμπιακούς Αγώνες στεφανώνονταν με το στεφάνι της αγριελιάς, γύριζε θριαμβευτής στην πατρίδα του και οι συμπατριώτες του γκρέμιζαν σ’ ένα σημείο τα τείχη της πόλης, για να περάσει από κει ο νικητής -ενέργεια καθαρά συμβολική, που σήμαινε πως η πόλη που αναδείκνυε Ολυμπιονίκες δεν είχε ανάγκη από τείχη για να προασπίσει την ασφάλειά της.

Από τον 4ο αιώνα π.Χ., και κατά την περίοδο της Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, οι αθλητικοί αγώνες εκφυλίστηκαν και μεταβλήθηκαν σε αιματηρούς αγώνες του Ρωμαϊκού Ιπποδρόμου. Οι αγώνες αυτοί ήταν αιματηρές συγκρούσεις μονομάχων, που τους έφερναν αντιμέτωπους μέσα σε τεράστια στάδια.

Ακολουθεί μία εποχή, μετά τον 8ο αι. μ.Χ., όπου ο αθλητισμός ήταν μόνο για τους ευγενείς. Το πιο σημαντικό άθλημα ήταν οι έφιπποι ιπποτικοί αγώνες μέχρι θανάτου. Οι αντίπαλοι, χωρισμένοι σε δύο ομάδες, ρίχνονταν καταπάνω ο ένας στον άλλον, χωρίς να τηρούν κανένα αγωνιστικό νόμο ή κανόνα.

Τον 12ο αιώνα, οι άνθρωποι άρχισαν να αγωνίζονται μεταξύ τους με πιο ειρηνικό τρόπο. Πετούσαν μεγάλες σφαίρες, όπως ρίχνουν σήμερα βάρη. Οι σφαίρες που πετούσαν ήταν από στουπί, τυλιγμένες με δέρμα προβάτου, και τις έριχναν πάνω στον τοίχο. Στην αρχή τις πετούσαν με γυμνό χέρι, σιγά-σιγά όμως η σφαίρα αυτή άλλαξε μορφή. Από τον 16ο αιώνα, όταν πρωτοεμφανίστηκαν οι ρακέτες, οι πρωτόγονες εκείνες σφαίρες αποτέλεσαν τις σύγχρονες μπάλες της αντισφαίρισης.

Από τον 20ο αιώνα, ο αθλητισμός πήρε διαστάσεις οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές. Δημιουργήθηκαν κανόνες και κανονισμοί για τα αθλήματα, οι φάσεις των αγωνισμάτων, καθώς και οι εξειδικεύσεις στον τομέα του αθλητισμού. Τα ΜΜΕ είναι σαφώς ο μοχλός για την παγκοσμιοποίηση του αθλητισμού, ενός προϊόντος μοναδικού καθώς μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους ανεξαρτήτως διακρίσεων. Με την σύσφιξη των διεθνών σχέσεων, αυξάνεται ο αριθμός των αθλητών και των αθλουμένων, δημιουργούνται νέοι κυβερνητικοί και μη οργανισμοί, ενώ βελτιώνονται και οι αθλητικοί αγώνες. Οι αθλητικοί οργανισμοί μπορούν να διακριθούν στα Σωματεία, στις Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρείες, στις ομοσπονδίες, στα τμήματα αμειβομένων αθλητών, στη Εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή, η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, καθώς και στους συνδέσμους προπονητών, διαιτητών και κριτών.

 από τον/την ΤΣΑΟΥΣΙΔΟΥ ΜΑΙΡΗ

2 Απριλίου – Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου

2 Απριλίου – Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου/ Τα φανταστικά ιπτάμενα βιβλία του κου Μόρις Λέσμορ

 

mikis theodorakis 1

Υπάρχουν περισσότεροι θησαυροί στα βιβλία από ό,τι σ’ ολόκληρη τη λεία των πειρατών στη Νήσο των Θησαυρών. Walt Disney

2 Απριλίου: Το Διεθνές Συμβούλιο Βιβλίων για τη Νεότητα (ΙΒΒΥ) το 1966 καθιέρωσε αυτή την ημέρα ως Παγκόσμια Ημέρα ΠαιδικούΒιβλίου, με σκοπό τα παιδιά να αγαπήσουν τα βιβλία, να εμπνέονται από αυτά και να αναγνωριστεί η αξία του παιδικού βιβλίου. Η ημερομηνία αυτή επιλέχθηκε γιατί είναι η ημέρα των γενεθλίων του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805).

Η Κατερίνα Κρις μας διαβάζει ένα απόσπασμα από το αγαπημένο της παιδικό βιβλίο στα πλαίσια της Καμπάνιας του Δικτύου «Από το ράφι της βιβλιοθήκης μου και της καρδιάς μου..»

 Την Ημέρα  καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (International Boarda on Books for Young Peple – IBBY) το 1966.
Από τότε κάθε χρόνο ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της λογοτεχνίας για παιδιά και νέους.

 

Συνέχεια

Μίκης Θεοδωράκης- Ένας εμβληματικός Μουσικοσυνθέτης με αγάπη στην 7η τέχνη

 

theodorakis cinema 1

mikis theodorakis

Francois BIBAL/Gamma-Rapho via Getty Images/Ideal Image

Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της νεότερης Ελλάδας.Ένα πρόσωπο που σημάδεψε για δεκαετίες τη χώρα μας όχι μόνο μουσικά αλλά και πολιτικά αφού τα τραγούδια του συνδέθηκαν με τον απελευθερωτικό αγώνα και τους πολιτικούς αγώνες κατά της δικτατορίας και όχι μόνο. Το πάθος του για τη μουσική και τις ιδέες του, τον χαρακτήριζαν και «έντυναν» κάθε του απόφαση στη ζωή.

Υπήρξε πρώην υπουργός, 4 φορές εκλεγμένος βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου με το ΚΚΕ και τη ΝΔ, κι ακτιβιστής τιμημένος με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν το 1983. Το 2000 υπήρξε υποψήφιος για βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Βιογραφία 

Ο σπουδαίος συνθέτης γεννήθηκε  στις 29 Ιουλίου 1925 στη Χίο. Η καταγωγή του πατέρα του, Γιώργη Θεοδωράκη, Μπιζανομάχου, ήταν από τον Γαλατά Χανίων και της μητέρας του, Ασπασίας Πουλάκη, από το Τσεσμέ της Μικράς Ασίας.

Τα παιδικά του χρόνια ο Μίκης Θεοδωράκης τα πέρασε σε διάφορες πόλεις της ελληνικής επαρχίας όπως τη Μυτιλήνη, τα Γιάννενα, το Αργοστόλι, τον Πύργο Ηλείας, τη Πάτρα και κυρίως στην Τρίπολη Αρκαδίας, λόγω των συχνών μεταθέσεων του δημοσίου υπαλλήλου πατέρα του.

Το όνομα Μίκης το πήρε από έναν θείο του διπλωμάτη από την Αλεξάνδρεια, ο οποίος δεν θεωρούσε το βαφτιστικό «Μιχάλης» αντάξιο του ανιψιού του.

«Η οικογένειά μου και το ταλέντο μου με εφοδίασαν με δύο ”όπλα”, τη Μουσική και τον Μύθο της πατρίδας, που κατάφεραν να με συμφιλιώσουν με τη ζωή και κάποτε με τους ανθρώπους. Από τη γενιά του πατέρα μου -τόσο της γιαγιάς μου όσο και του παππού μου- έμαθα από παιδί ιστορίες απίστευτες».
Οι μισές μιλούσαν για μουσική και οι άλλες μισές για μάχες και για αίμα. Και έτσι έγινα αυτός που έγινα. Ποιος Κρητικός δεν ξέρει τον Θοδωρομανώλη τον ξακουστό λυράρη; Ή τους Χάληδες τους πολέμαρχους, που ο πιο μικρός, ο Στέφανος πολεμούσε και τραγουδούσε εκείνο το τραγούδι του που θα τον έκανε αθάνατο και που λέει «Πότε θα κάνει ξαστεριά»;

Ποιος δεν ξέρει τον Σπυριδάκη, τον οπλαρχηγό της Δυτικής Κρήτης με την κόρη του την Αικατερίνη, που πολεμούσε τους Τούρκους στο πλευρό του και που όταν έγινε γιαγιά μου με μάθαινε από μικρό να σημαδεύω με τον τσεφτέ τα κόκκινα μήλα; Τι φταίω εγώ που η μουσική μου μυρίζει μπαρούτι κι η αγάπη μου για την πατρίδα, μουσική;
Το περίεργο όμως είναι, ότι τελικά η μοναξιά μου, μέσα βαθιά μου, τριπλασιάστηκε γιατί ποιος μπορεί να πιστέψει τέτοιες τρελές ιστορίες που τελικά διαμόρφωσαν τη ζωή μου και την τέχνη μου;» θα πει το 2011 σε συνέντευξη που έδωσε ο Μίκης Θεοδωράκης στη Μαρία Λυσάνδρου.

Έγραψε τις πρώτες του συνθέσεις σε ηλικία 13 ετών.
Στην Τρίπολη, μόλις 17 ετών, δίνει την πρώτη του συναυλία παρουσιάζοντας το έργο του Κασσιανή και παίρνει μέρος στην αντίσταση κατά των κατακτητών. Στη μεγάλη διαδήλωση της 25ης Μαρτίου 1943 συλλαμβάνεται για πρώτη φορά από τους Ιταλούς και βασανίζεται.
Κατά τη διάρκεια της κατοχής όμως συλλαμβάνεται  και βασανίζεται επανειλημένα, ενώ πέρασε στην παρανομία και οργανώθηκε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο. Μετά την απελευθέρωση έλαβε μέρος στον Εμφύλιο πόλεμο όπου συνέχισε η ιστορία των συλλήψεων και των βασανισμών του. Εξορίσθηκε για πρώτη φορά το 1947 στην Ικαρία και την επόμενη χρονιά μεταφέρθηκε στη Μακρόνησο. Το 1950 όμως επιστρέφει στην Αθήνα και αποφοιτά από το Ωδείο με δίπλωμα στην αρμονία.

Το 1954 μεταναστεύει με κρατική υποτροφία στο Παρίσι όπου εγγράφεται στο Conservatoire και σπουδάζει με τον Ολιβιέ Μεσιάν μουσική ανάλυση, καθώς επίσης και διεύθυνση ορχήστρας με τον Εζέν Μπιγκό. Συνθέτει μουσική για το μπαλέτο της Λουντμίλα Τσέρινα, το Κόβεντ Γκάρντεν, το Μπαλέτο της Στουτγκάρδης και επίσης για τον κινηματογράφο. Το 1957 του απονέμεται το πρώτο βραβείο του Φεστιβάλ της Μόσχας από τον Σοστακόβιτς για το έργο του Suite No 1 για πιάνο και ορχήστρα. Συγχρόνως συνθέτει πολλά έργα συμφωνικής μουσικής και μουσικής δωματίου.
Σε συνέντευξή του στον στον Νίκο Λακόπουλο για τους Decadence Times ο Μίκης Θεοδωράκης είχε πει: «Συνθέτης είναι εκείνος που γράφει συμφωνική μουσική. Αυτός που γράφει τραγούδια είναι τραγουδοποιός. Όσον αφορά τη συμφωνική μουσική, αυτή βγαίνει από το κεφάλι, βασικά μαθηματικό, γιατί με τους ήχους χτίζεις από μονοκατοικίες μέχρι ουρανοξύστες.
Γι’ αυτό κι εγώ πιστεύω ότι είμαι ένας ”Γερμανός” συνθέτης γεννημένος στο Αιγαίο και ένας Κρητικός τραγουδοποιός που έζησε στο Παρίσι. Το ξέρω ότι είμαι πολύπλοκος και κατανοώ ότι είναι δύσκολο να γίνω γνωστός στην ολότητά μου. Ίσως αυτό να συμβεί σε βάθος χρόνου.
Πάντως, επειδή κι εγώ έχω μεγάλη αδυναμία στο καλό τραγούδι (ομολογώ ότι αυτό με γεμίζει 100%), θεωρώ τον εαυτό μου ευτυχή γιατί τα τραγούδια μου βρήκανε γόνιμο χώμα για ν’ ανθίσουν πάνω στις καρδιές γενικά όλων των ανθρώπων και ειδικά των συμπατριωτών μου, που είναι και το πιο δύσκολο».

theodorakis cinema 3

Bertrand LAFORET/Gamma-Rapho via Getty Images/Ideal Image

Το 1960 επιστρέφει στην Ελλάδα. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ηχογραφείται για πρώτη φορά ο Επιτάφιος, που ανοίγει έναν καινούργιο δρόμο για το ελληνικό τραγούδι, όχι μόνο γιατί σηματοδοτεί μία ουσιαστική αλλαγή στη μουσική φόρμα, αλλά γιατί παντρεύει τη σύγχρονη λαϊκή μουσική με τη σύγχρονη ελληνική ποίηση, και το ευρωπαϊκό έντεχνο στοιχείο με το ελληνικό λαϊκό στοιχείο. Η πρώτη εκδοχή του Επιτάφιου του Γιάννη Ρίτσου (γράφτηκε το 1958) ηχογραφήθηκε από τη Νάνα Μούσχουρη σε ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας Μάνου Χατζιδάκι.

Την ίδια χρονιά ο Μίκης Θεοδωράκης αρχίζει και, σχεδόν, τελειώνει το Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη. «Εν τούτοις δεν βιάστηκα να το παρουσιάσω», όπως λέει και ο ίδιος στο βιβλίο του “Μουσική για τις μάζες”, «γιατί διαισθανόμουνα ότι το ελληνικό κοινό δεν ήταν ακόμη ώριμο για να το δεχτεί». Η πρώτη εκτέλεσή του έγινε στα τέλη του 1964.

Το 1960, επίσης, ο Μίκης Θεοδωράκης γράφει τη μουσική για τα Επιφάνεια, σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη, και συνθέτει δεκάδες κύκλους τραγουδιών που βρίσκουν βαθύτατη απήχηση στην Ελλάδα. Ιδρύει την Μικρή Συμφωνική Ορχήστρα Αθηνών και δίνει πολλές συναυλίες στη χώρα προσπαθώντας να εξοικειώσει τον κόσμο με τη συμφωνική μουσική.

Το 1964 αποκτά διεθνή αναγνώριση με τη σύνθεση της μουσικής για την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη, Αλέξης Ζορμπάς (Zorba the Greek).
Την 21η Απριλίου του 1967 απευθύνει την πρώτη έκκληση για αντίσταση κατά της Δικτατορίας. Τον Μάιο του 1967 ιδρύει μαζί με άλλους την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση κατά της Δικτατορίας, το ΠΑΜ και εκλέγεται πρόεδρός του.

Συλλαμβάνεται τον Αύγουστο του 1967 κι αφού πρώτα τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό, τελικά εξορίζεται από την Ελλάδα και καταλήγει στο Παρίσι στις 13 Απριλίου 1970. Πολλά από τα καινούργια έργα του καταφέρνει με διάφορους τρόπους να τα μεταβιβάσει στο εξωτερικό, όπου τραγουδιούνται από τη Μαρία Φαραντούρη και τη Μελίνα Μερκούρη. Το 1974 με την πτώση της Δικτατορίας γυρίζει στην Ελλάδα.
6 χρόνια αργότερα θα αυτοεξοριστεί στο Παρίσι. Δεν έπαψε ποτέ να παίρνει θέση για τις πολιτικές εξελίξεις στην χώρα μας και δεν σταμάτησε ποτέ να υπερασπίζεται τις ιδέες του με πάθος, ακόμα κι όταν αυτό του στοίχιζε σε δημοφιλία. Εξάλλου αυτό που ήξερε πώς πάντα θα έμενε στο τέλος είναι το σπουδαίο μουσικό έργο του.

theodorakis cinema 4

REPORTERS ASSOCIES/Gamma-Rapho via Getty Images/Ideal Image

Στις συνθέσεις που έχει ολοκληρώσει ο Μίκης Θεοδωράκης περιλαμβάνονται έργα όπερας, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, ορατόρια, μπαλέτα, χορωδιακή, εκκλησιαστική μουσική, μουσική αρχαίου δράματος, θεάτρου, κινηματογράφου, έντεχνου, λαϊκού τραγουδιού, λαϊκά ορατόρια και μετασυμφωνικά έργα.

Θυμόμαστε τα πιο εμβληματικά του έργα ως ελάχιστη απόδοση τιμής  στον σπουδαίο αυτό Έλληνα συνθέτη στον οποίο υποκλίθηκε ολόκληρος ο πλανήτης.

Ο μουσικός Μίκης Θεοδωράκης

theodorakis cinema 2

Portrait of Greek composer and musician Mikis Theodorakis playing the piano, circa 1945. (Photo by Keystone/Hulton Archive/Getty Images) / Keystone/Hulton Archive/Getty Images/Ideal Image

Ο Μίκης Θεοδωράκης, κατά τη μακρά πορεία του στην τέχνη, είδε τη μουσική του να διαδίδεται σε όλο τον κόσμο και να γίνεται κομμάτι των ανθρώπων.

Το πιο διάσημο έργο του είναι σίγουρα το συρτάκι του «Ζορμπά» που έχει ακουστεί στα πέρατα της γης. Ωστόσο, ο Μίκης Θεοδωράκης έλαμψε στη μελοποίηση λογοτεχνικών και ποιητικών κειμένων. Ξεκινώντας με τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου το 1958-’59, μελοποίησε αργότερα Σεφέρη («Επιφάνια»), Αναγνωστάκη («Μπαλάντες»), Ελύτη («Μικρές Κυκλάδες», «Άξιον εστί»), Σικελιανού («Πνευματικό εμβατήριο»), Λόρκα, Νερούδα.

Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε στ΄αλήθεια, με κάθε έννοια του όρου, διεθνής προσωπικότητα. Συνθέσεις του με αγγλικό στίχο έχουν τραγουδήσει καλλιτέχνες όπως η Εντίθ Πιάφ και οι Beatles.

«Ένα το χελιδόνι»

Από την άλλη είναι και ο συνθέτης των δικών μας παιδικών χρόνων. Αυτός ο οποίος κάθε φορά στις σχολικές μας γιορτές είχε πρωταγωνιστικό ρόλο. Το «Ένα το χελιδόνι» του το έχουμε τραγουδήσει όλοι σε αμφιθέατρα και σχολικές αίθουσες. Κι αυτό αποδεικνύει πως είχε καταφέρει με την παρουσία του να στιγματίσει, δεκαετίες και γενιές. Κι ως μουσικό κι ως πραγματικό διανοούμενο, θα τον θυμόμαστε πάντα.

Ένα από τα πέντε εμβληματικά τραγούδια του Άξιον Εστί σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη. Όπως είχε αναφέρει ο Ελύτης σε συνέντευξη του για το Άξιον Εστί: «Έβλεπα καθαρά ότι η μοίρα της Ελλάδας ανάμεσα στα άλλα έθνη ήταν ό,τι και η μοίρα του ποιητή ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους και βέβαια εννοώ τους ανθρώπους του χρήματος και της εξουσίας. Αυτό ήταν ο πρώτος σπινθήρας, ήταν το πρώτο εύρημα, και η ανάγκη που ένιωθα για μια δέηση μου έδωσε το δεύτερο εύρημα, να δώσω δηλαδή σ´ αυτή τη διαμαρτυρία μου για το άδικο, τη μορφή μιας εκκλησιαστικής λειτουργίας. Έτσι γεννήθηκε το Άξιον Εστί».

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ

Από το εμβληματικό «Άξιον Εστί» το οποίο κυκλοφόρησε το 1964. Ο Μίκης Θεοδωράκης μελοποιεί τον Ελύτη και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ντύνει με τη φωνή του ένα τραγούδι που έχει περάσει πια στο συλλογικό ασυνείδητο του Έλληνα.

Άσμα Ασμάτων

«Κοπέλες του Άουσβιτς, του Νταχάου κοπέλες, μην είδατε την αγάπη μου; Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι, δεν είχε πια το φόρεμά της». Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης. Ερμηνεύει η Μαρία Φαραντούρη.

Δραπετσώνα

Η «Δραπετσώνα» κυκλοφόρησε σε δισκάκι 45 στροφών έχοντας στην άλλη πλευρά το εξίσου πολύ μεγάλο τραγούδι «Μάνα μου και Παναγιά»,επίσης, σε στίχους του Τάσου Λειβαδίτη, τα οποία σχεδόν ταυτόχρονα ηχογραφήθηκαν και με τη φωνή της Μαίρης Λίντα σε 45άρι. Και τα δύο μπήκαν στον κύκλο τραγουδιών του Θεοδωράκη «Πολιτεία».

Ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης λέει: «Ο Tάσος Λειβαδίτης, θυμάμαι, είχε έλθει στο σπίτι μου στη Nέα Σμύρνη και είχε ακούσει ένα μέρος από ένα κοντσέρτο για πιάνο που είχα αρχίσει να γράφω. Tου άρεσε πολύ, έβαλε λόγια στη μουσική και έτσι γράψαμε το ”Mάνα μου και Παναγιά”. Για να βγει σε δίσκο, όμως, έπρεπε να γράψουμε άλλο ένα τραγούδι, να το ”ζευγαρώσουμε”, γιατί τότε βγαίνανε οι δίσκοι μικροί, με δύο τραγούδια ο καθένας. Ο αδελφός μου είχε προτείνει να γράψω ένα τραγούδι για τα γεγονότα.

Εκείνη την εποχή, η κυβέρνηση ήθελε να διώξει τους πρόσφυγες απ’ τις παράγκες τους στη Δραπετσώνα, χωρίς να τους δώσει αποζημίωση. Για εκείνους ήταν ένας αγώνας επιβίωσης, ένας αγώνας ζωής ή θανάτου, καθώς πήγαιναν οι μπουλντόζες και τους ξήλωναν τα σπίτια.
Mια μέρα, πηγαίνοντας με το αυτοκίνητο προς την Kολούμπια για φωνοληψία του ”Mάνα μου και Παναγιά”, μου ήρθε ξαφνικά η έμπνευση για τη ”Δραπετσώνα”, μπροστά στο θέατρο Kαλουτά. Σταμάτησα απότομα και έγραψα τη μελωδία. Tο ίδιο βράδυ τηλεφώνησα στον Λειβαδίτη, του τραγούδησα απ’ το τηλέφωνο τη μελωδία κι εκείνος έγραψε τους στίχους. Έτσι βγήκαν τα δύο τραγούδια σ’ένα 45άρι».

Το γελαστό παιδί

Το «Γελαστό παιδί» του Μίκη Θεοδωράκη δεν ήταν ελληνόπουλο, αλλά ένας επαναστάτης από την Ιρλανδία. Ήταν ο Michael Collins, ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες του ιρλανδικού απελευθερωτικού κινήματος. Πρόκειται, σύμφωνα με τη Μηχανή του Χρόνου, για ένα μελοποιημένο ποίημα του Ιρλανδού ποιητή Brendan Beham, το οποίο μεταφράστηκε από το Βασίλη Ρώτα και μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη τον Οκτώβριο του 1961 για τις ανάγκες του έργου «Ένας Όμηρος»

Είμαστε δυο

Είναι μέρος του έργου του «Τα τραγούδια του Ανδρέα», έργο αφιερωμένο στον αγωνιστή του αντιδικτατορικού αγώνα Ανδρέα Λεντάκη. Αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα και κυρίως στα βασανιστήρια που υποβάλλονταν τόσο ο Μίκης θεοδωράκης, όσο και τα βασανιστήρια που είχε υποστεί ο ίδιος ο Ανδρέας Λεντάκης, στο κτήριο της Ασφάλειας της Μπουμπουλίνας. Είναι ένα από τα πιο σημαντικά έργα του αγώνα ενάντια στην Χούντα των Συνταγματαρχών το οποίο συμπεριλαμβάνει με τη σειρά τα τραγούδια: Αυτό που ήσουν κάποτε, Είμαστε δυο, Σου είπαν ψέματα, Το σφαγείο.

Θα σημάνουν οι καμπάνες

Γιάννης Ρίτσος, Μίκης Θεοδωράκης και Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Ο συνθέτης αφιέρωσε ολόκληρο δίσκο στο ποίημα του Ρίτσου, ονομάζοντάς τον Ρωμιοσύνη, ο οποίος κυκλοφόρησε το 1966. Μερικά από αυτά τα τραγούδια του δίσκου τραγουδήθηκαν από το κοινό και ερμηνεύθηκαν από πολλούς καλλιτέχνες, ενώ έως και σήμερα, μερικά εξ αυτών, είναι από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια του συνθέτη, όπως για παράδειγμα το Αυτά τα δέντρα, το Όταν σφίγγουν το χέρι και το Θα σημάνουν οι καμπάνες.

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης εξομολογήθηκε στην αυτοβιογραφία του πως βασανίστηκε πολύ ώσπου να κατανοήσει το έργο και επί μήνες ολόκληρους άκουγε κάθε βράδυ την κασέτα που του είχε δώσει ο Μίκης, μέχρι να κατακτήσει την ουσία του ποιητικού λόγου.

Στο περιγιάλι το κρυφό (Άρνηση)

Το ποίημα «Άρνηση» του Γιώργου Σεφέρη θα γίνει κάτι σαν δεύτερος Εθνικός Ύμνος μελοποιημένο από τον Μίκη Θεοδωράκη θα γνωρίσει τεράστια επιτυχία και θα εκφράσει την ανάγκη του ελληνικού λαού για Δημοκρατία. Η «Άρνηση» μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη στο Παρίσι το 1960 και ηχογραφήθηκε τον Φεβρουάριο του 1962, με την φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση για τον δίσκο «Επιφάνια».

Ο κινηματογραφικός Μίκης Θεοδωράκης

theodorakis cinema

Boom/ullstein bild via Getty Images/ Getty Images/Ideal Image

Ο κινηματογραφικός Μίκης Θεοδωράκης ήταν σπουδαίος. Οι αριθμοί αποδεικνύουν από μόνοι τους αυτή τη σπουδαιότητα. Ο Μίκης Θεοδωράκης στη μακρά και γεμάτη ζωή του έγραψε τη μουσική για 69 ταινίες ενώ υπέγραψε και 38 soundtracks ως μουσικός επιμελητής.

Ίσως διαβάζοντας τις λέξεις «ο κινηματογραφικός Μίκης Θεοδωράκης» να έχεις ήδη αρχίσει να σφυρίζεις τον Ζορμπά, αλλά η μουσική του συνθέτη για τον κινηματογράφο δεν εξαντλείται στο διασημότατο συρτάκι του. Ο Μίκης Θεοδωράκης ξεκίνησε να γράφει μουσική για το σινεμά το 1953 και την ταινία Εύα, της Μαρίας Πυτά και συνέχισε να το κάνει ξανά και ξανά και ξανά. Το 2011 η κινηματογραφική βάση δεδομένων IMDB τον κατέταξε στο Νο3 στη λίστα με τους 55 κορυφαίους συνθέτες μουσικής όλων των εποχών για τον κινηματογράφο (Top 55 Greatest Sound Track Composers Ever!), με Νο1 τον Ennio Moriccone και Νο2 τον Jonathan Newton Howa.
Για την κινηματογραφική του μουσική, ο Μίκης Θεοδωράκης είχε βραβευτεί πολλάκις. Και μπορεί να μην τον γνώριζες, αλλά ανάμεσα σε αυτά τα βραβεία υπήρχαν ακόμα και Grammy. Αναλυτικά ο Μίκης Θεοδωράκης είχε αποσπάσει τα εξής βραβεία για τα μουσικά του έργα για την 7η τέχνη.

Τα βραβεία που είχε αποσπάσει ο «κινηματογραφικός» Μίκης Θεοδωράκης

1962: Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την μουσική στην ταινία Ηλέκτρα του Μιχάλη Κακογιάννη

1965: Χρυσή Σφαίρα για τη μουσική στο έργο «Ζορμπάς»

1970: Βραβεύεται με το βραβείο BAFTA για τη μουσική στο έργο «Ζ»

1974: Βραβεύεται με το βραβείο BAFTA για τη μουσική στο έργο «Κατάσταση πολιορκίας»

1975: Βραβεύεται με το βραβείο BAFTA για τη μουσική στο έργο «Serpico»

1965: Βραβεύεται με το βραβείο Grammy για τη μουσική στο έργο «Ζορμπάς»

1974: Βραβεύεται με το βραβείο Grammy για τη μουσική στο έργο «Serpico»

2002: Ο Μίκης Θεοδωράκης τιμήθηκε στη Βόννη με το βραβείο Erich Wolfgang Korngold για κινηματογραφική μουσική στη Μπιενάλε Μουσικής Κινηματογράφου (2002 International Biennal for Film Music).

2007: Η World Soundtrack Academy τίμησε τον Θεοδωράκη με το βραβείο Lifetime Achievement για το συνολικό του έργο στη κινηματογραφική μουσική.

2011: Los Angeles Greek Film Festival (LAGFF): Βραβεύεται με το βραβείο «Ορφέας».

Το video με τα σπουδαιότερα μουσικά έργα του για ταινίες

Οι φίλοι Μίκη Θεοδωράκη είχαν δημιουργήσει το 2020 ένα βίντεο με τις ταινίες που περιλάμβαναν μουσική από τον Μίκη Θεοδωράκη. Ξεκινώντας από το Ξυπόλητο Τάγμα του 1954, στο video τους συμπεριέλαβαν τις ταινίες Honeymoon (1958), Συνοικία το όνειρο (1961), Τους εραστές της Τερουέλ (1959), το Shadow of the Cat (1961), τη Φαίδρα (1961), την Ηλέκτρα (1962), το Five Miles to Midnight (1962), φυσικά τον θρυλικό Ζορμπά (1964), το Μπλόκο (1965), το Thw Day the Fish Came Out (1965), το Ζ (1969), τις Τρωάδες (1971), το Σε Κατάσταση Πολιορκίας (1972), το Sutjeska (1973), το Serpico (1973), το Actas De Marusia (1975), την Ιφιγένεια (1976), τον Άνθρωπο με το Γαρύφαλλο (1980).

Τα μουσικά θέματα που έχει υπογράψει ο Μίκης Θεοδωράκης θα μας συγκινούν πάντα. Κάποια άλλα έχουν πλέον περάσει από το στάδιο της σύνδεσής τους με μία ταινία που είδαμε και είναι αυθύπαρκτα, δεμένα με δικές μας αναμνήσεις κι εμπειρίες και θα τα τραγουδάμε μια ζωή, ακόμα κι αν δεν έχουμε δει ούτε ένα καρέ από την ταινία στην οποία παίχτηκαν πρώτη φορά. Παρακάτω θα βρεις τα τρία τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη που πάντα θα έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας, ενώ θα μάθεις επιτέλους και «Ποια είναι η Μαργαρίτα».

Βρέχει στη φτωχογειτονιά

Η ταινία του Αλέκου Αλεξανδράκη, Συνοικία το όνειρο, το 1961 είναι από μόνη της μία ταινία που αξίζει να δεις ως δείγμα του νεορεαλισμού στον ελληνικό κινηματογράφο. Το τραγούδι, Βρέχει στη φτωχογειτονιά, που τραγούδησε για την ταινία ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης σίγουρα το έχεις ήδη τραγουδήσει. Εκεί όπου η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη συνάντησε τους στίχους του Τάσου Λειβαδίτη, γεννήθηκε ένα αριστούργημα.

Φαίδρα

Το 1962 η τραγωδία Φαίδρα μεταφέρεται στη σύγχρονη εποχή από τον Ζιλ Ντασέν. Η Μελίνα Μερκούρη συμπρωταγωνιστεί με τον Άντονι Πέρκινς. Υποδύεται τη σύζυγο ενός εφοπλιστεί που δημιουργεί σχέση με τον γιο του από τον πρώτο του γάμο. Ο επίλογος γράφεται στην Ύδρα. «Αγάπη μου, αγάπη μου, η νύχτα θα μας πάρει, τ’ άστρα κι ο ουρανός, το κρύο το φεγγάρι», τραγουδά η Μελίνα Μερκούρη κι η ερμηνεία της εκδηλώνει όλο το πάθος της τραγικής Φαίδρας.
Μίκης ΘεοδωράκηςΟ Μίκης Θεοδωράκης και η Μελίνα Μερκούρη. / REPORTERS ASSOCIES/Gamma-Rapho via Getty Images/Getty Images/Ideal Image

Ζορμπάς

Δεν θα μπορούσες να μην ακούσεις το συρτάκι του Ζορμπά άλλη μία φορά σήμερα. Ο Μίκης Θεοδωράκης χρησιμοποίησε έναν παλιό κρητικό χορό που ο ίδιος είχε ανασυνθέσει παλιότερα για την ταινία του 1964 και του Μιχάλη Κακογιάννη. Η ταινία είναι βασισμένη στο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά», απέσπασε 3 βραβεία Όσκαρ και έκανε παγκοσμίως γνωστή τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη ως «συρτάκι».

Ένα από τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη που έχεις αγαπήσει από τον κινηματογράφο είναι σίγουρα το Μαργαρίτα, η Μαγαρώ. Το τραγούδι είχε ήδη ηχογραφηθεί για τον δίσκο «Αρχιπέλαγος» το 1960 με τις φωνές των Γρηγόρη Μπιθικώτση και Αντώνη Κελιδωνιάρη. Έναν χρόνο μετά περιλαμβάνεται στο soundtrack της ταινίας «Ποια είναι η Μαργαρίτα» του Ντίμη Δαδήρα.

Η Μαργαρίτα του τραγουδιού δεν ήταν άλλη από την κόρη του Μίκη Θεοδωράκη, Μαργαρίτα – Ασπασία Θεοδωράκη, που απέκτησε από τον γάμο του με τη Μυρώ Αλτίνογλου.

«Φοβού τους Έλληνες»

Η τελευταία ταινία για την οποία συνέθεσε ο Μίκης Θεοδωράκης

Ο Μίκης Θεοδωράκης έγραψε τη μουσική για την ταινία του John Tatoulis «Φοβού τους Έλληνες» το 2000. Στην ταινία έπαιζαν οι Λάκης Λαζόπουλος, Ζωή Καρύδη, Νόνη Ιωαννίδου, Τάσος παλαντζίδης και Τασσώ Καββαδία. Μια οικογενειακή βεντέτα κυριαρχεί στην υπόθεσή της και η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη στο sountrack.

«Για μένα ο κινηματογράφος, είναι μία σύγχρονη τέχνη στην οποία ενώνονται όλα: Ιστορία, σκηνοθεσία, φωτογραφία, μουσική, τα πάντα», έλεγε ο Μίκης Θεοδωράκης.
Και το έργο του απέδειξε την αγάπη του στην 7η τέχνη..

Δημοσιεύθηκε την  από ΤΣΑΟΥΣΙΔΟΥ ΜΑΙΡΗ

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ…. Το παραμύθι και η δημιουργική γραφή στο σχολείο

 

asleep21

Τα παραμύθια – φανταστικές ιστορίες, που με τον τρόπο τους επιχειρούν να βάλουν τάξη στο χάος του κόσμου, να τιθασεύσουν τον ανθρώπινο φόβο αλλά και να διαπαιδαγωγήσουν μιλώντας για τα μεγάλα προβλήματα της ύπαρξης, τα φυσικά, τα μεταφυσικά και τα κοινωνικά – αγαπήθηκαν από όλους τους λαούς, από τα πανάρχαια ήδη χρόνια.
Είτε πρόκειται για μύθους όπου πρωταγωνιστούν τα ζώα είτε για μαγικά παραμύθια ή ευτράπελες διηγήσεις, ξεκίνησαν ως προφορικές αφηγήσεις που εξέφραζαν ολόκληρη την κοινότητα και, σταδιακά, καθώς γινόταν η μετάβαση από την αγροτική στην αστική κοινωνία, έλαβαν τη μορφή της προσωπικής, έντεχνης δημιουργίας.

asleep21 1

Το παραμύθι, το αρχαιότερο ίσως είδος της λογοτεχνικής παράδοσης, έχει παιδευτική λειτουργία αφενός ως αισθητική εμπειρία (ο ακροατής ενός παραμυθιού προσδοκά το απρόβλεπτο και την έκπληξη στην εξέλιξη της αφήγησης), αφετέρου ως μαθητεία στην τέχνη του λόγου (σύγχρονες μελέτες μάλιστα αποφαίνονται ότι πρέπει να διαβάζουμε στα μωρά ήδη από όταν είναι δύο μηνών), διασφαλίζοντας την πνευματική και συναισθηματική καλλιέργεια των παιδιών, με τη διεύρυνση της φαντασίας τους και, παράλληλα, την αναγνώριση των ορίων του κόσμου.
Το παραμύθι, όμως, προβάλλει το επιθυμητό κοινωνικό πρότυπο συμπεριφοράς και ως φορέας «ηθικού διδάγματος» συμβάλλει στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και, ταυτόχρονα, καταδεικνύει και τους «κοινούς τόπους» μιας κοινωνίας, τις βασικές αρχές της δηλαδή. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο έχει συστηματικά αξιοποιηθεί από την εκπαίδευση και εξακολουθεί να αξιοποιείται σε αυτήν.
Όλοι μας, μικροί μεγάλοι μπορούμε να γίνουμε παραμυθάδες, φτιάχνοντας το δικό μας παραμύθι ή να μοιραστούμε παραμύθια που μας έλεγαν οι παλιότεροι και τ’ ακούγαμε εκστασιασμένοι, απογειωμένοι στο άρμα της φαντασίας.

12645147 934462259970965 5017018011152244581 n 1

Γιατί παραμύθια;

Τα παραμύθια παράθυρα στον κόσμο, διαβατήρια ενηλικίωσης και αντίληψης
του κόσμου.Το παραμύθι αποτελεί ένα μαγικό εργαλείο καθώς λειτουργεί σε ένα βαθύτερο συναισθηματικό και συμβολικό επίπεδο, άμεσα και λυτρωτικά για τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς των παιδιών.

Ο Κηπουρός των Παραμυθιών / The dream gardener

Μία ιστορία γεμάτη αγάπη για το βιβλίο και το διάβασμα.

Τα παιδιά αγαπούν τα παραμύθια γιατί ανταποκρίνονται στους μύχιους φόβους
τους. Ο Κοντορεβιθούλης, η Γοργόνα, η Κοκκινοσκουφίτσα, η Ραπουνζέλ, η
Σταχτοπούτα, το Ασχημόπαπο και η Τοσοδούλα δε χάνουν τη λάμψη τους ποτέ.
Ακόμη και χωρίς το φρεσκάρισμα του Disney και τη μαγεία της οθόνης ή του κόμικς,
τα κλασικά παραμύθια παραμένουν ελκυστικά.
Οι θεωρίες και οι ερμηνευτικές 
προσεγγίσεις των παραμυθιών είναι πολλές. Σημασία έχει ότι όλες συγκλίνουν και φωτίζουν την απαράμιλλη αξία τους για την ψυχική και συναισθηματική ολοκλήρωση των παιδιών (Σαγκοστιάνο, 2003, Μπέτελχάιμ, 1995).

Κάθε παιδί έχει ένα βασικό στόχο και επιθυμία. Να μεγαλώσει.
Κάθε παραμύθι μπορεί να ερμηνευτεί ως μια πορεία ενηλικίωσης, ωρίμανσης και απεξάρτησης από την οικογένεια. Ο Paul Diehl μάλιστα ερμηνεύει έτσι και τους μύθους, είναι μια πορεία προς την πνευματοποίηση, προς την κατάκτηση της γνώσης.

12645147 934462259970965 5017018011152244581 n

Τι είναι όμως το παραμύθι; Ποια στοιχεία το συνθέτουν και το μορφοποιούν; Γιατί καθιερώθηκε και πώς επιβίωσε τόσους αιώνες στη συνείδηση όλων μας, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, καταγωγής;

Η παρακάτω  εργασία αποτελεί ένα «ταξίδι» από τη γέννηση του παραμυθιού μέχρι σήμερα με «στάσεις» στα χαρακτηριστικά του, στο πέρασμά του από τα χείλη στο βιβλίο, στους παραμυθάδες των διαφόρων εποχών, σε αυτούς που το παραμύθι αποτέλεσε πηγή έμπνευσης, στην παρουσία του στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο, στην παιδαγωγική του αξιοποίηση, για να φτάσει τελικά στο ψηφιακό και το σύγχρονο παραμύθι. Στο τέλος θα  μας κατατίθενται  δυο προτάσεις διδακτικής αξιοποίησης αντίστοιχα ενός λαϊκού παραμυθιού της Ισπανίας και ενός έντεχνου ελληνικού παραμυθιού.
τίτλο 8

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ….

Το παραμύθι και η δημιουργική γραφή στο σχολείο:

12645147 934462259970965 5017018011152244581 n 2

Αναγνωρίζοντας την ανεκτίμητη αξία που έχουν τα παραμύθια για τη συναισθηματική
ανάπτυξη των παιδιών, μπορούμε να  σχεδιάσουμε  εργαστήρια παραμυθιών,
με σκοπό να βοηθήσουμε τα παιδιά να επεξεργαστούν τον εσωτερικό τους κόσμο
και να προσεγγίσουν τον εσωτερικό και εξωτερικό τους κόσμο μέσα στον ασφαλή, συμβολικό
και μαγικό κόσμο των παραμυθιών.

Παρότι πιστεύουμε το αντίθετο τα παραμύθια σίνουν σε μας του εκπαιδευτικούς την
ευκαιρία να  ενεργοποιηθούμε, παίρνοντας από το χέρι τους μικρούς μας μαθητές κι
ακολουθώντας τα  να φτάσουμε εκεί που μας οδηγούν…
Τα παιδιά γνωρίζουν πολλά περισσότερα από όσα νομίζουμε. 

Ας γίνουμε εμείς αυτοί που θα τους δείξουμε την  άκρη του κουβαριού για να
συνεχίσουν το ταξίδι μέσα από τη δική τους διαδρομή
……  αλλά το βέβαιο θα είναι
πως μέσα τους πια θα έχει φωλιάσει μια καινούρια αχτίδα μαγική!!!! Μια αχτίδα που
χρειάζεται να διέλθει από τη ρωγμή τούτου του κόσμου για να μπολιάσει όσους
θέλουν να βοηθήσουν τα παιδιά.
Γιατί όπως έλεγε και ο   παιδαγωγός,  Τζάνι Ροντάρι :

“η Φαντασία έχει τη δική της θέση στη διαπαιδαγώγιση, σε όποιον έχει
εμπιστοσύνη στην παιδική δημιουργικότητα, σε όποιον γνωρίζει τι απελευθερωτική
αξία μπορεί να έχει η λέξη. Όχι γιατί όλοι είναι καλλιτέχνες, αλλά για να μην είναι
κανένας σκλάβος.”

Ας δουλέψουμε λοιπόν με τα παραμύθια, ώστε να μπορέσουμε να ξαναθυμηθούμε και να
αφουγκραστούμε πιο βαθιά τη συμβολική γλώσσα του κόσμου της φαντασίας των παιδιών.
Με κύρια εργαλεία το παραμύθι  θα μπορέσουμε να εισέλθουμε στον μαγικό κόσμο που ολοι
ως παιδιά γνωρίζαμε καλά και ως εκ τούτου να μπορέσουμε να αντιληφθούμε και να
κατανοήσουμε ίσως λίγο καλύτερα τις ανάγκες των παιδιών.
Αλληλεπιδρώντας πιο αποτελεσματικά και καθιστώντας τον εαυτό τους όχι απλά παρατηρητή,
αλλά συγκοινωνό και συνδημιουργό του φανταστικού κόσμου.
Ας προσπαθήσουμε να  αφουγκραστούμε το τραγούδι των ψυχών τους και να τα
βοηθήσουμε ώστε να μπορέσουν να συνθέσουν έναν αλλιώτικο κόσμο που θα φέρει
πιο πολλές στάλες του Ουρανού..

Πώς θα γράψουν τα παιδιά τις ιστορίες τους;

paramithi paidia

characters of fairytales around an open book

Είναι άλλο όμως να ακούει ή να διαβάζει το παιδί το παραμύθι και να οδηγείται
στην παραμυθία και άλλο να το επινοεί και να το δημιουργεί το ίδιο.
Πώς θα οδηγήσουμε τα παιδιά στην επινόηση του παραμυθιού, την αφήγηση και την
καταγραφή του; Εδώ θα δώσουμε μια ενδεικτική δομή και βήματα αυτής της
διαδικασίας. Το σεμινάριο και η βιβλιογραφία θα βοηθήσουν επίσης αλλά είναι
βέβαιο ότι ο κάθε εκπαιδευτικός θα χαράξει και τον δικό του δρόμο μέσα από την
εμπειρία και την αλληλεπίδραση με την τάξη του.

Αρχικά,  θα  μιλήσουμε για τα Στοιχεία ενός παραμυθιού και θα δούμε πώς μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε στην πράξη.

Τα βασικά στοιχεία ενός παραμυθιού είναι πέντε: το σκηνικό (χρόνος και τόπος), οι ήρωες- χαρακτήρες, η πλοκή, το πρόβλημα, η λύση του προβλήματος. Αν παρατηρήσουμε τα γνωστά παραμύθια, θα δούμε ότι αυτά τα στοιχεία επαναλαμβάνονται, δημιουργώντας θα λέγαμε ένα μοτίβο. Αυτό το μοτίβο μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε μέσα στην τάξη με αφορμή τα παραμύθια, για να βοηθήσουμε τα παιδιά να γράφουν κι εκείνα τις δικές τους ιστορίες.
Πάρα πολύ βοηθητικές και πανέμορφες αισθητικά είναι οι καρτέλες της Αθηνάς που ευγενώς μας παραχώρησε μέσα από τον Ιστότοπο που διατηρεί
«Magic for Teachers»

Λήψη αρχείου

Ειδικά στις μικρές τάξεις ακολουθούμε τα βήματα που μας προτείνει:

«Αρχικά κόψτε τις καρτέλες και κολλήστε τις σε χοντρό χαρτόνι. Εναλλακτικά μπορείτε και να τις πλαστικοποιήσετε (προτιμώ αυτή την επιλογή για να μη καταστρέφεται το υλικό μου με την πάροδο του χρόνου).

Στη συνέχεια, με κολλητική ταινία κολλήστε τις στον πίνακα, τη μία δίπλα στην άλλη ή πιάστε τις με πινέζες στο φελλοπίνακα της τάξης.
Ξεκινήστε με ένα γνωστό παραμύθι, για παράδειγμα την Κοκκινοσκουφίτσα. Ζητήστε από τα παιδιά να σας το αφηγηθούν ή φέρτε το αντίστοιχο βιβλίο στην τάξη και διαβάστε το όλοι μαζί. Στη συνέχεια, θα προσπαθήσετε να βρείτε τα βασικά στοιχεία του παραμυθιού.

  • Ποιο είναι το σκηνικό;
  • Ποιοι είναι οι ήρωές του;
  • Τι έγινε στην αρχή; Τι έγινε μετά; Τι έγινε στο τέλος;
  • Ποιο πρόβλημα παρουσιάστηκε;
  • Πώς λύθηκε αυτό το πρόβλημα;

Γράψτε τις απαντήσεις των παιδιών κάτω από την αντίστοιχη στήλη στις καρτέλες που κολλήσατε στον πίνακα.

Έπειτα κάντε το ίδιο και για άλλα παραμύθια. Αφού τελειώσετε, κάντε μια συζήτηση με τα παιδιά. Τι παρατήρησαν από όλη αυτή τη διαδικασία; Τι συμπεράσματα έβγαλαν; Μήπως όλα τα παραμύθια έχουν ορισμένα βασικά στοιχεία;

Δημιουργία παραμυθιού
-δραστηριότητες δημιουργικής γραφής

Η εκπαιδευτικός προβάλει το Voki, όπου η Κοκκινοσκουφίτσα δίνει οδηγίες για τη δημιουργία παραμυθιού.

τίτλο 41

Επαναλαμβάνει στα παιδιά τα βασικά στοιχεία που περιλαμβάνει ένα παραμύθι, δηλαδή τον/τους ήρωες, τον τόπο, το χρόνο, το εμπόδιο/πρόβλημα και τη λύση που δίνεται.

Και πώς μπορούν αυτά τα στοιχεία να τα χρησιμοποιήσουν στις δικές τους ιστορίες;

Μετά από όλο αυτό το παιχνίδι μπορείτε να τους ζητήσετε να σκεφτούν μια δική τους ιστορία, στηριγμένη σε αυτά τα βασικά στοιχεία. Σίγουρα δεν είναι πάντα καλό να βάζουμε τη φαντασία των παιδιών σε καλούπια ή να τους δίνουμε μονίμως πλάνα για το πώς να γράψουν. Αλλά πιστεύω πως μία τέτοια καθοδήγηση θα τα βοηθήσει στις πρώτες τους προσπάθειες, ειδικά αν δυσκολεύονται στην παραγωγή λόγου.»

Μαγειρεύοντας το δικό μας παραμύθι

Λήψη αρχείου

Για λίγο μεγαλύτερα παιδιά δίνουμε το παρακάτω αρχείο από το Γραφιλμ:

Λήψη αρχείου

Τα πιο μεγάλα παιδιά μπορούν να εξασκηθούν με το παρακάτω διαδικτυακό εργαλείο το οποίο θα τους  οδηγήσει να φτιάξουν  το δικό τους  comic.
τίτλο 9

Δραστηριότητα για μικρά  παιδιά 

Ακολουθήστε τον σύνδεσμο πατώντας στην παρακάτω εικόνα και γράψτε μας στο συνεργατικό Padlet ….

τίτλο 6

Δραστηριότητα για  μεγάλα παιδιά 

Ακολούθησε τα πιο κάτω βήματα και φτιάξε την δική σου εικονογραφημένη ιστορία

τίτλο 5

Ταξίδι στον κόσμο των μύθων και των παραμυθιών.

Δράση φιλαναγνωσίας

Διαδρομές στο μαγικό κόσμο των παραμυθιών.

Με λέξεις, εικόνες, μουσικές θα ταξιδέψουμε στο χρόνο σε τόπους αλλοτινούς ίσως και μελλοντικούς, εκεί που λογικό και παράλογο, δεν αντιτίθενται αλλά συνυπάρχουν αρμονικά για να συνθέσουν μνήμες ξεχασμένες, που κόντρα στην καθημερινότητα δικεδικούν την έκφρασή τους ως αναπόσπαστα κομμάτια της ανθρώπινης ψυχής.

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου διαβάζω ένα  λογοτεχνικό βιβλίο και στη συνέχεια το παρουσιάζω. Τα  παρακάτω φυλλάδια θα με βοηθήσουν.

Λήψη αρχείου

Βιβλιοπαρουσίαση

Λήψη αρχείου

Made with Padlet

Διαδραστική εικόνα :

Ταξίδι στον κόσμο των μύθων και των παραμυθιών

Δημοσιεύθηκε την  από ΤΣΑΟΥΣΙΔΟΥ ΜΑΙΡΗ