Terra Computerata

Το κινητό χτυπάει και ο μικρός μαθητής από τη Γεωργία απαντά στα ελληνικά: «Δεν μπορώ τώρα. Είμαι εδώ με την κυρία Εφη και την κυρία που βγάζει κάμερα»… Η κυρία Εφη είναι η δασκάλα του. Η κυρία που «βγάζει κάμερα» είναι η σκηνοθέτις Λουκία Ρικάκη. Η τελευταία ταινία της παιζόταν μέχρι χθες για το ευρύ κοινό στο Ιδρυμα Κακογιάννη. Για τους επόμενους τρεις μήνες θα προβάλλεται για τα σχολεία, έπειτα από συνεννόηση με το Ιδρυμα (Τηλ. 210-3418550).

Σίγουρα, πολλοί είναι αυτοί που έχασαν την ευκαιρία να δουν το έργο στη μεγάλη οθόνη. Το σχολικό κοινό όμως είναι αυτό που θα επωφεληθεί περισσότερο από μια ταινία που δείχνει τις δυνατότητες ενός σχολικού περιβάλλοντος, όταν οι «μεγάλοι» είναι πρόθυμοι και ελεύθεροι να φανταστούν και να υλοποιήσουν έναν τρόπο διδασκαλίας και επικοινωνίας με τα παιδιά που ταιριάζει στην περίσταση.

Η ταινία που έχει τίτλο «Ονειρα σε άλλη γλώσσα» επικεντρώνεται σε μια ομάδα αξιόλογων Κυπρίων δασκάλων και τα παιδιά ενός πολύ ξεχωριστού σχολείου, του Σχολείου της Φανερωμένης, που βρίσκεται στο κέντρο της Παλιάς Λευκωσίας. Το εντυπωσιακό κτίριο κάποτε φιλοξενούσε το Παρθεναγωγείο Φανερωμένης, όπου φοιτούσαν πολλές γενιές Κυπρίων κορασίδων. Τώρα, λειτουργεί με 300 μαθητές από δεκάδες διαφορετικές χώρες. Η πλειοψηφία εξ αυτών είναι παιδιά μεταναστών από τις Φιλιππίνες, τη Ρωσία, τη Γεωργία, το Ιράκ, που έφτασαν στην Κύπρο για μια καλύτερη ζωή, αφήνοντας πίσω τους μιαν άλλη πατρίδα.

Η κ. Ρικάκη αφηγείται την ιστορία της, αφήνοντας συγχρόνως παιδιά, γονείς και δασκάλους να πουν τις δικές τους. Το συμπέρασμά της είναι ότι αυτή η σχολική κοινότητα ξέρει όχι μόνο να αποδέχεται τη διαφορετικότητα αλλά και να διαμορφώνει το σχολικό της πρόγραμμα γύρω από αυτήν. Η επίσκεψη μιας ολόκληρης τάξης στο τζαμί στο οποίο προσκυνάει η οικογένεια ενός συμμαθητή, με ξεναγό τον ίδιο τον μικρό μαθητή, αποτελεί το μάθημα της ημέρας.

Δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου ή ειδικός για να κρίνω τη σκηνοθεσία ή την ευρηματικότητα του θέματος (υπάρχουν κι άλλα τέτοια σχολεία, πιο κοντά μας). Τα «Ονειρα» της κ. Ρικάκη μπορούν να γίνουν έμπνευση για πολλά σχολεία, είτε αυτά διαθέτουν έναν πολυπολιτισμικό χαρακτήρα είτε όχι…

Καθημερινή

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010 στις 00:20 στην κατηγορία εκπαιδευτικοί, μαθητές, σχολείο, τέχνη. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Μπορείς να πας στο τέλος του άθρου και να αφήσεις σχόλιο. Τα pings προσωρινά δεν επιτρέπονται.