Η ελιά ένα δέντρο ιερό που για αιώνες καλύπτει κάθε γωνιά του νησιού μας, είναι στενά συνδεδεμένο με τους ανθρώπους του τόπου τούτου, προσφέροντας απλόχερα τα πολύτιμα αγαθά του, που παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατροφή μας, στον πολιτισμό μας, στη ζωή μας!
Τα περισσότερα γνωρίζουν τα στάδια συγκομιδής γιατί οι γονείς τους έχουν χωράφια και αυτή την περίοδο ασχολούνται με το μάζεμα του καρπού.
Στην αυλή του σχολείου μας υπάρχουν μερικές ελιές και αποφασίσαμε να τις παρατηρήσουμε από κοντά, να ραβδίσουμε και να μαζέψουμε ελιές.
Ομάδα έτοιμη για δράση…
Γερά, θαρρείς κολλημένος ο καρπός πάνω στα κλαδιά, αλλά η δική μας επιμονή ήταν μεγαλύτερη!
Με γεμάτες τις τσέπες και τα χέρια μας με ελιές γυρίσαμε στην τάξη μας.
Εκεί παίξαμε με ελιές και αριθμούς από το 1 μέχρι το 5
Ένας περίπατος στο χωριό μας έδωσε την αφορμή να ασχοληθούμε με έννοιες μαθηματικών.
Παρατηρήσαμε τη μεγάλη εκκλησία των Ταξιαρχών και τις χαριτωμένες μινιατούρες σπιτιών στην είσοδο καφετέριας στην πλατεία της εκκλησίας (έννοια του μεγάλου και του μικρού).
Στη συνέχεια, όταν επισκεφθήκαμε την καφετέρια είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε παραγγελίες, καταγράφοντας και καταμετρώντας τις προτιμήσεις μας σε χυμούς.
και επιστροφή στην τάξη…
Ταξινόμηση φύλλων με κοινό χαρακτηριστικό το χρώμα. (Δημιουργία συνόλων)
Καταμέτρηση και καταγραφή
“Όλα για το φύλλο μου”(ιδέα από All About My Leaf Worksheet – Twinkl .pinterest.)
Στα παιδιά δόθηκε εργασία για το σπίτι, να βρουν ένα φύλλο που τους αρέσει, να αιτιολογήσουν την επιλογή τους, να πουν τί χρώμα έχει, να καταγράψουν το μέγεθός του και να μετρήσουν με χάρακα το μήκος του, με τη βοήθεια της μαμάς και του μπαμπά.
Κάθε παιδί παρουσίασε το φύλλο του στην τάξη και στη συνέχεια τα κατατάξαμε ανάλογα με τη μέτρηση του μήκους τους.
Δημιουργία συνόλων με βάση το μέγεθος των φύλλων : μεγάλο, μεσαίο, μικρό
Δημιουργία μοτίβων:
Οι εντολές των μοτίβων δόθηκαν από τα ίδια τα παιδιά.
17 Νοέμβρη. Μια μέρα που προσφέρεται για ποικίλες δραστηριότητες στην τάξη οι οποίες αποσκοπούν στο να κατανοήσουν τα παιδιά όσο το δυνατόν το νόημα αυτής της ημέρας.
Γνωρίσαμε λοιπόν τα γεγονότα μέσα από ένα βίντεο που το δανειστήκαμε από https://thaliaskinderstories.blogspot.com/
Προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε με απλά λόγια και εικόνες τι ακριβώς συνέβη τότε και γιατί είναι τόσο σημαντικό!
Δεν μπορούσαμε να μην ακούσουμε το πάντα αγαπημένο παραμύθι της ντενεκεδούπολης
Φτιάξαμε το ραδιοφωνικό σταθμό των φοιτητών και προσπαθήσαμε να γράψουμε τα συνθήματα τους
Την ημέρα της γιορτής με ένα λουλούδι στο χέρι επισκεφτήκαμε το ηρώο που βρίσκεται στην εκκλησία του χωριού .
Το χωριό και το νησί μας γιορτάζει διπλά αυτές τις μέρες.
8 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ . Ο αρχάγγελος Μιχαήλ είναι προστάτης της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Προστατεύει επίσης και το νησί μας από κάθε κίνδυνο! Την μέρα αυτή γιορτάζουμε την απελευθέρωση του νησιού μας από τους Τούρκους.
Οι άγγελοι προστατεύουν και τα μικρά παιδιά. Κατασκευάσαμε τις δικές μας αγιογραφίες.
Στα πλαίσια προγράμματος δημιουργικής γραφής στο Νηπιαγωγείο συζητήσαμε με τα παιδιά για το τί είναι προσευχή και για ποιο λόγο οι άνθρωποι προσεύχονται. Έτσι δημιουργήσαμε μια προσευχή για τον αρχάγγελο Μιχαήλ, επιστρατεύοντας τη δημιουργικότητα και την φαντασία τους. Πειραματιζόμενα με τη γλώσσα, εμπλούτισαν τον προφορικό τους λόγο κάνοντας συνδυασμούς λέξεων, συνεργάστηκαν και επικοινώνησαν με την υπόλοιπη ομάδα. Με τον τρόπο αυτόν κατανόησαν ότι η γλώσσα μεταβάλλεται κάθε φορά που τη μιλάμε ή τη γράφουμε.
“Άγγελέ μου για μένα που είμαι πολύ μικρό
απ΄ το προσκεφάλι διώξε κάθε όνειρο κακό.
Να ΄ρθεις και συ παρέα στη Παναγιά μαζί,
γερό να με έχει πάντα, να πούμε προσευχή.
Με τα φτερά σου πέτα που είναι μαλακά
εμένα να σκεπάζεις και άλλα τα παιδιά.”
Ακούσαμε τον μύθο του Δαίδαλου και του Ίκαρου…
και κατασκευάσαμε τα δικά μας αεροπλάνα, σαν σύγχρονοι αεροναυπηγοί…
Είδαμε τον χάρτη της Ελλάδας και εντοπίσαμε το νησί μας τη Λέσβο.
Στη συνέχεια μελετήσαμε το ανάγλυφο του νησιού μας. Είδαμε τις μεγάλες πόλεις, τα βουνά, τα δάση και τους κόλπους.
Στη συνέχεια μιλήσαμε για τα γεγονότα της απελευθέρωσης του νησιού μας.
Τα ξημερώματα της 8ης Νοεμβρίου 1912 το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ», αγκυροβόλησε έξω από το λιμάνι της Μυτιλήνης και ο Παύλος Κουντουριώτης απαίτησε από τις οθωμανικές αρχές την παράδοση της πρωτεύουσας του νησιού.
Στις 8 Δεκεμβρίου του 1912, ο στρατιωτικός διοικητής των Τουρκικών στρατευμάτων, ο οποίος είχε στρατοπεδεύσει στο στρατόπεδο του Κλαπάδου με 2000 άνδρες, υπογράφει το πρωτόκολλο παράδοσης. Η παράδοση των όπλων έγινε μέρα μεσημέρι στον Κλαπάδο μέσα στο χωριό. Ήταν η απελευθέρωση του νησιού από τον τουρκικό ζυγό( από το βιβλίο του Μύκη Αξιώτη “Περπατώντας τη Λέσβο” τόμος Α’ Έκδοση)
Την έννοια της αποταμίευσης προσπαθήσαμε να κατανοήσουμε μέσα από το γνωστό παραμύθι του Αισώπου “Τζίτζικας και μέρμηγκας” .
“Κάποτε ήταν ένα τζιτζίκι που είχε φτιάξει την φωλιά του στα κλαδιά ενός δέντρου και όλη τη μέρα, έπιανε το τραγούδι που μερικές φορές το συνέχιζε ακόμα και μετά τα μεσάνυκτα. Εκτός από το να τρώει και να τραγουδάει δεν έκανε τίποτα άλλο.
Στη ρίζα του δέντρου είχαν τη φωλιά τους κάτι μυρμήγκια Πριν ακόμα ο ήλιος βγει ξεκινούσαν την εργασία τους. Έβγαιναν από την φωλιά τους και έψαχναν να βρουν διάφορους σπόρους . Εργαζόταν από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου.
Έτσι περνούσαν οι μέρες η μία μετά την άλλη και ήρθε ο καιρός που έφυγε το καλοκαίρι και έδωσε την θέση του στο φθινόπωρο. Ο ουρανός συννέφιασε, ψιλή βροχή άρχισε να πέφτει και τα φύλλα τον δέντρων ένα ένα ξεράθηκαν και έπεσαν στην γη.
Το μυρμήγκι έχοντας αρκετές προμήθειες για να περάσει μέχρι την άνοιξη, καθόταν και απολάμβανε τον ήχο που έκαναν οι σταγόνες της βροχής καθώς έπεφταν πάνω στα ξερά φύλλα.
Από την άλλη μεριά, το τζιτζίκι έψαχνε απεγνωσμένα να βρει κάτι να φάει αλλά δεν υπήρχε τίποτα αφού όλα τα φύλλα, όπως είπαμε, είχαν ξεραθεί. Μην αντέχοντας άλλο την πείνα, πήγε στον γείτονα του, το μυρμήγκι, και του είπε:
– Καλέ μου γείτονα, σε παρακαλώ, δώσε μου κάτι να φάω γιατί όλα τα φύλλα έχουν ξεραθεί και δεν υπάρχει τροφή πουθενά.
– Καλά, όλο το καλοκαίρι τι έκανες;
…ρώτησαν τα μυρμήγκια.
– Α! Το καλοκαίρι δεν πρόλαβα να μαζέψω τροφές γιατί είχα πολύ κέφι και τραγούδαγα όλη μέρα.
– Ε! Ας το σκεφτόσουνα αυτό τότε. Τώρα χοροπήδα από την πείνα.”
Τι θα κάνουν τελικά τα μυρμήγκια; Θα τον πάρουν στη φωλιά τους ή θα τον αφήσουν να πεθάνει;
Εδώ οι ομάδες των μερμηγκιών διχάστηκαν…
Κάποια ομάδα αποφάσισε αμέσως να τον φιλοξενήσει και να τον αφήσει να περάσει τον χειμώνα μαζί τους.
Κάποια άλλη ομάδα όμως τον μάλωσε για τα καλά…
και ο τζίτζικας χρειάστηκε να παρακαλέσει αρκετά για να τους πείσει!
Σε κάθε περίπτωση ο τζίτζικας μας, θα περάσει τον χειμώνα στη ζεστή φωλιά των μυρμηγκιών και εμείς το διασκεδάσαμε πολύ!!!
Επίσης ακούσαμε το παραμύθι : “Ένα σκουληκάκι την ημέρα…”της Sarah Yang,
Μετά κατασκευάσαμε τους δικούς μας κουμπαράδες.
Σήμερα 31 Οκτωβρίου γιορτάζεται το Χάλογουιν. Στο Χάλογουιν, τα παιδιά ντύνονται σε κάτι «τρομακτικό» και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας πολλά γλυκά, γνωστό ως «trick or treat» και στα ελληνικά «φάρσα ή κέρασμα». Επίσης, η κολοκύθα αποτελεί σύμβολο της εορτής. Ακόμη, οι άνθρωποι κάνουν πλάκες, ανάβουν φωτιές, βλέπουν ταινίες με σχετική θεματολογία ή επισκέπτονται “στοιχειωμένα” αξιοθέατα, .
Έτσι και εμείς μελετώντας τα ήθη και έθιμα της Αγγλίας, που μαθαίνουμε τη γλώσσα της, κάναμε κάποιες κατασκευές.
από Δήμου Μαρία
Μια αναδρομή στα χρόνια του πολέμου του 1940, έκαναν τα παιδιά, ακούγοντας τραγούδια της εποχής και βλέποντας εικόνες από τις μέρες εκείνες.
Προβληματίστηκαν για τις καταστροφικές συνέπειες του πολέμου και μίλησαν για οφέλη που έχουν οι λαοί από την ειρήνη.
Συζητήσαμε για την φρίκη του πολέμου μελετώντας ο αντιπολεμικό έργο του Πάμπλο Πικάσο “Γκουέρνικα”. Το έργο εμπνεύστηκε από τον βομβαρδισμό της ισπανικής πόλης Γκουέρνικα, όπου σκοτώθηκαν εκατοντάδες αθώοι πολίτες.
Τα παιδιά γνώρισαν μεμονωμένα κομμάτια του πίνακα, τις κυρίαρχες φιγούρες του έργου: ένα ταύρο, ένα άλογο, μια γυναίκα με το παιδί στα χέρια, ένα πουλί, τον ήλιο και έκαναν αποθέσεις για το τι απεικόνιζαν τα σχέδια αυτά και τι συναισθήματα τους γεννούσαν.
Στη συνέχεια παρουσιάστηκε ολόκληρος ο πίνακας.
Μικρή ανάλυση του έργου Η μητέρα που θρηνεί αριστερά: παρατηρούμε το πρόσωπο και το στόμα της μητέρας. Γιατί είναι σηκωμένο προς τα επάνω (θρηνεί, κλαίει). Καταλαβαίνουμε ότι το μωρό της είναι νεκρό καθώς το βάρος του γέρνει προς τα κάτω τα άκρα του.
Ο ταύρος πάνω από το κεφάλι της μητέρας: συμβολίζει τον φασισμό, τη βιαιότητα. Στέκει πάνω από το κεφάλι της μητέρας, υπενθυμίζει την παρουσία του, φοβίζει, ενώ στέκει ατάραχος παρακολουθώντας.
Το πουλί δίπλα στον ταύρο φωνάζει και προειδοποιεί για ό,τι συμβαίνει.
Κάτω από τη γυναίκα και τον ταύρο κείτεται νεκρός άνδρας πολεμιστής (κατ’ άλλους άγαλμα). Η μοναδική ανδρική φιγούρα συμβολίζει όλο τον ισπανικό λαό και τους νεκρούς του πολέμου. Τα ανοιχτά χέρια του θυμίζουν τη σταύρωση.
Στο κέντρο του πίνακα δεσπόζει το πληγωμένο από τη λόγχη άλογο που χλιμιντρίζει και φωνάζει από τον πόνο. Συμβολίζει τον λαό που υποφέρει. Τα πίσω άκρα του δείχνουν την ανημποριά του, το κεφάλι του σηκώνεται δίνοντας ελπίδα.
Πάνω δεξιά βλέπουμε μια γυναίκα με ορθάνοιχτα τα χέρια. Προσπαθεί να γλιτώσει από τον βομβαρδισμό. Απόγνωση.
Τα λευκά και ημίλευκα τρίγωνα στα δεξιά του πίνακα υποδηλώνουν ότι ο χώρος φλέγεται. Ο πόλεμος υπονοείται και με αυτόν τον τρόπο.
Η γυναίκα με τη λάμπα είναι η μόνη μορφή που φαίνεται να μην έχει τραυματιστεί. Αυτή η γυναίκα είναι η τέχνη και η δύναμή της, η ελπίδα και το φως που μπορεί να δώσει στον κόσμο. (https://www.elniplex.com/)
Παρακολουθήσαμε σχετικό βίντεο animation
Μέσα από φωτοτυπία του πίνακα, εντόπισαν μέρη του (ενδεικτικές δράσεις)
Μιλήσαμε για τη σημαία μας, τα χρώματά της και μετρήσαμε τις γραμμές της. Μάθαμε τον εθνικό μας ύμνο.
Η ιστορία του Ντεσιμπέλ και του μαγικού του μεταλλόφωνου, σας έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουμε για την ένταση της φωνής μας μέσα στο χώρο του σχολείου (ιδέα από το Thalia΄s Kinderstories).
Είναι σημαντικό τα παιδιά να μάθουν να αλληλεπιδρούν και να επικοινωνούν με τους άλλους, με τέτοιο τρόπο ώστε να μην ενοχλούν τους γύρω τους, αλλά και να μην δημιουργούν πρόβλημα κατά την εκπαιδευτική διαδικασία. Παράλληλα γνωρίζουν τα τέσσερα χρώματα, ορίζοντας την ένταση της φωνής τους.
Επεξεργαστήκαμε το νόημα της ιστορίας μας με παιχνίδι ερωτήσεων…
Ταιριάζουμε τα χρώματα με τις φωνές των ζώων με το παρακάτω παιχνίδι…
Κατασκευάζουμε χρωματιστούς κύκλους και συμφωνούμε στην ολομέλεια σε ποια σημεία της τάξης μας αντιστοιχεί κάθε κύκλος
Το σχολείο μας συμμετέχει στη δράση με τίτλο «Φροντίζω τα ζώα του τόπου μου – φτιάχνω ταΐστρες και ποτίστρες», στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Ζώων που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 4 Οκτωβρίου.Αντικείμενο του διαγωνισμού είναι η κατασκευή ταΐστρας ή/και ποτίστρας για αδέσποτα ζώα από μαθητές και μαθήτριες σχολείων της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Δήμου Μυτιλήνης. Οι κατασκευές προτείνεται να είναι από υλικά ανθεκτικά στο περιβάλλον, όπως ξύλο, μέταλλο ή πλαστικό, καθώς θα τοποθετηθούν σε εξωτερικούς χώρους. Αφού παραδοθούν στο Δήμο Μυτιλήνης και εφόσον κριθούν λειτουργικές, θα τοποθετηθούν σε σημεία του Δήμου που υπάρχουν αδέσποτα ζώα. Η παράδοση των κατασκευών θα γίνει τη Δευτέρα 21 Οκτωβρίου, ημερομηνία κατά την οποία στις 11:00 πμ θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στο Δημοτικό θέατρο Μυτιλήνης, στο πλαίσιο της οποίας θα γίνει και η παρουσίαση των κατασκευών των παιδιών.
Παρακολουθήσαμε βίντεο για τα ζώα που ζουν στους ζωολογικούς κήπους και συζητήσαμε τί σκέφτονται τα παιδιά για αυτό. Είναι σωστό να μένουν τα ζώα μέσα σε κλουβιά;Τί μπορεί να σκέφτονται τα ζώα;
Τα παιδιά μπήκαν στη θέση των ζώων και εξέφρασαν τα παράπονά τους για τα προβλήματα που τους δημιουργούν οι άνθρωποι.
Διαβάσαμε αινίγματα για τα ζώα και προσπαθήσαμε να μαντέψουμε τί ζώο κρύβεται πίσω από κάθε αίνιγμα. Τα αινίγματα για τη γάτα και το σκύλο έγιναν καρτούλες…
Διαβάσαμε το ποίημα του Ιωάννη Πολέμη: “Αγαπώ τα ζώα”, συζητήσαμε για το τί νιώθουν τα ζώα και πώς πρέπει να τους συμπεριφερόμαστε.
Φτιάξαμε σπιτάκια για ζωάκια από κάνσον και παίξαμε το παιχνίδι: “Γάτες και ποντίκια” και το διασκεδάσαμε πολύ!
Γάτες -Ποντίκια = 2-0
Εμείς όμως δεν τρωγόμαστε σαν τα ποντίκια με τις γάτες, είμαστε όλοι φίλοι!
Έλα να χορέψουμε σαν γάτα…
Από Δήμου Μαρία
Αφόρμηση για τη δράση δόθηκε από πίνακες ζωγραφικής με θεματολογία τα αδέσποτα ζώα. Οι μαθητές/τριες δήλωσαν αν έχουν στο σπίτι κάποιο ζώο συντροφιάς (π.χ. σκύλο, γάτα, ψάρι, καναρίνι). Ανακοίνωσαν πώς απέκτησαν αυτό το ζώο και πώς το φροντίζουν. Οι μαθητές/τριες συζητούν τις δικές τους εμπειρίες από ζώα αδέσποτα. Επιχείρησαν να δώσουν έναν ορισμό τι σημαίνει αδέσποτο ζώο. Συναποφάσισαν τι θα ήθελαν περισσότερο να μάθουν και σε τι δραστηριότητες θα μπορούσαν να εμπλακούν σχετικές με τα αδέσποτα ζώα.
Στα παιδιά δίνεται χρόνος να παρατηρήσουν τους πίνακες.
1η δραστηριότητα Παρατήρηση πίνακα. Τι βλέπετε;
Περιγράψτε την εικόνα;
Που νομίζεται ότι βρίσκεται ο σκύλος;
Πως νιώθει ο σκύλος;
Πως νιώθεις εσύ όταν βλέπεις τον πίνακα;
Ο σκύλος στον πίνακα είναι μόνος του. Αν μπορούσες να του στείλεις ένα φίλο ποιος θα ήταν; Τι θα έκαναν μαζί;
2η δραστηριότητα
Δημιουργία ιστορίας
Τι νομίζεις ότι έγινε πριν από αυτό που βλέπεις; Τι νομίζεις ότι έγινε μετά; Ζωγράφισε το
Στο σχολείο μας επισκέφθηκε ο Σίμπα αγαπημένος σκύλος του Γιώργου για να γνωρίσει τους συμμαθητές του. Τα παιδιά τον υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό και πολλή χαρά και ο Σίμπα απήλαυσε τα χάδια τους.
Τα παιδιά έφτιαξαν ένα σπιτάκι με φαγητό και νερό για το ζωάκι που θα ήθελαν να έχουν. Του έδωσαν και όνομα.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσίνη
