Ένα μεγάλο πρόβλημα προέκυψε με τις γλάστρες μας τώρα που τα σχολεία θα κλείσουν. Πώς θα ποτίζονται τα φυτά μας;

Με τη μέθοδο της ανεστραμμένης τάξης δόθηκαν πολλές ιδέες…

Η πρόταση για ένα πότισμα με σωλήνες που θα ξεκινούν από το μεγάλο βαρέλι της αυλής και θα καταλήγουν στις γλάστρες, άρεσε πολύ. Μα πώς το νερό θα φτάσει από το μεγάλο βαρέλι μας  σε όλες τις γλάστρες; Και θα ποτιστούν όλες το ίδιο; Εδώ η τάξη διχάστηκε. Άλλοι πίστευαν ότι το νερό δεν θα φτάσει στην ίδια ποσότητα παντού. Αυτό έπρεπε να το διαπιστώσουμε… στην τάξη μας ήρθαν τα συγκοινωνούντα δοχεία…

Χρωματίσαμε το νερό για να φαίνεται καλύτερα στους σωλήνες. Τα διαφορετικά μεγέθη και σχήματα  των σωλήνων έκαναν τα παιδιά να πιστεύουν πως το νερό αλλού θα πάει λιγότερο και αλλού περισσότερο.

Ρίχνουμε το χρωματισμένο νερό μέσα στους σωλήνες που συνδέονται μεταξύ τους με κοινή βάση.

Μετράμε και παρατηρούμε ότι η στάθμη του νερού είναι στο ίδιο ύψος σε όλους τους σωλήνες, παρόλο που το σχήμα τους είναι διαφορετικό.

Άρα το νερό της βρύσης από το μεγάλο βαρέλι της αυλής θα φτάσει σε όλες τις γλάστρες μας. Η δεξαμενή του νερού και οι σωλήνες που καταλήγουν στις γλάστρες αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία.

Αλλά γιατί αυτό είναι τοποθετημένο στο υψηλότερο σημείο του σχολείου μας; Πήραμε ένα μπουκάλι και πάνω του ανοίξαμε τρεις τρύπες. Η μια κοντά στο στόμιο η άλλη στο μέσον και η  τρίτη χαμηλά κοντά στη βάση του. Γεμίσαμε με νερό το μπουκάλι και παρατηρήσαμε τη δύναμη με την οποία  έβγαινε το νερό. Ήταν από τη χαμηλότερη τρύπα.  Η υψηλότερη τρύπα κάποια στιγμή σταμάτησε να βγάζει νερά, όταν η στάθμη του κατέβηκε κάτω από αυτή. Αν στο σημείο αυτό είχαμε συνδέσει έναν σωλήνα για πότισμα το φυτό μας πολύ γρήγορα θα έμενε χωρίς νερό.΄ Έτσι το βαρέλι μας είναι τοποθετημένο στο ψηλότερο σημείο, γιατί με αυτόν τον τρόπο όλες οι σωλήνες που θα συνδέονται με αυτό και θα είναι χαμηλότερα θα έχουν πάντα νερό…

από Δήμου Μαρία