Παίζοντας  τον γιατρό ,τα παιδιά ερμηνεύουν τις εμπειρίες τους και υποθέτουν τους ρόλους και τις δραστηριότητες των πιο ώριμων συνομηλίκων τους αλλά και των ενηλίκων (καλλιέργεια προφορικού και γραπτού λόγου, μέσα από παιχνίδι ρόλων).

Τα παιδιά γλωσσοπλάστες, γράφουν τις ετικέτες των φαρμάκων, “καρδουλίν”, “ντεπουλ’ιν”, “στομαχέξ” και ο δρ. Ιατρίδης μας περιμένει στο γραφείο του, για να κάνει τη διάγνωση.

αφού εξετάσει τον ασθενή προσεκτικά…

είναι έτοιμος για τη γνωμάτευση….

και την έκδοση της συνταγής!

Εξηγεί το πρόβλημα υγείας στον ασθενή και του δίνει συμβουλές για την υγεία του.

Είναι μια καλή ευκαιρία, με τόσους γιατρούς μέσα στην τάξη, να μάθουμε τα μέρη και τα όργανα του σώματός μας.

Μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για τα μικρόβια που μας αρρωσταίνουν και να τα ζωγραφίσουμε.  Στη συνέχεια ζητήθηκε από τα παιδιά να χαρακτηρίσουν τα μικρόβιά τους. Συγκεντρώσαμε τις λέξεις που τελειώνουν σε «-α» και φτιάξαμε ένα ποίημα για τα μικρόβια και για το πώς θα πρέπει να προστατευόμαστε από αυτά. Πέρα από τη δημιουργία ποιήματος μαθαίνουμε ότι οι λέξεις σε ένα γραπτό κείμενο χωρίζονται μεταξύ τους με κενό, για να διευκολύνεται η ανάγνωσή τους.(Η αυτονομία της λέξης μέσα στη πρόταση εκφράζεται Φωνολογικά και Οπτικοχωρικά. Όταν ακούμε μια πρόταση γνωρίζουμε πόσες λέξεις έχει και μπορούμε να ξεχωρίσουμε φωνολογικά τη κάθε μια. Οι λέξεις γράφονται σε χαρτάκια ξεχωριστά και τις τοποθετούμε στο χαρτόνι  μας, αφήνοντας το απαραίτητο κενό ανάμεσα τους).

από Δήμου Μαρία