25Η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821- 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ 2024
από Δήμου Μαρία
Άρθρα ανά μήνα: Μάρτιος 2024
Καλώς μας ήρθες άνοιξη!
Η άνοιξη είναι εδώ και ο πρώτος που το μαρτύρησε είναι ο Μιχάλης που έβγαλε φωτογραφία το πρώτο χελιδόνι και μας το έφερε.
Δώσαμε στην άνοιξη μορφή.
Φτιάξαμε τις φωλιές των πουλιών
Μιλήσαμε για τα φυτά και την εξέλιξη τους. Ζωγραφίσαμε πλαστικά ποτήρια και μέσα φυτέψαμε φακές ώστε βιωματικά να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη και να καταλήξουμε στα συμπεράσματα μας.
Παίξαμε γλωσσικά παιχνίδια με τα λαχανικά της άνοιξης ταυτίζοντας τη λέξη με το αρχικό γράμμα
Από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσίνη
Η άνοιξη δίνει έμπνευση για δημιουργίες…
και μια νεράιδα της άνοιξης…
Τί μας φέρνει η άνοιξη;
Τα δέντρα ανθίζουν…
η Άνοιξη μας δίνει μια καλή ευκαιρία για μαθηματικά μετρώντας τα λουλούδια της…
με τα λουλούδια του αγρού, φτιάξαμε σελιδοδείκτες
παρατηρήσαμε και μάθαμε τα μέρη ενός φυτού …
την άνοιξη συναντάμε πολλά έντομα …δεν τα πιάνουμε, δεν τα φυλακίζουμε, μόνο τα παρατηρούμε!
μάθαμε για τον κύκλο της ζωής των εντόμων …
καλωσορίσαμε τους φτερωτούς μας φίλους!
Αν δείτε όμως χελιδόνια να κάθονται στον δρόμο πάνω στην άσφαλτο, ΠΡΟΣΟΧΗ! ξεκουράζονται από το μακρινό τους ταξίδι !
από Δήμου Μαρία
Απόκριες
Γιορτάσαμε και φέτος τις Απόκριες στο νηπιαγωγείο μας. Διαβάσαμε σχετικά παραμύθια
Μεταμορφωθήκαμε σε λουλουδάκια, πεταλούδες, βατραχάκια, γατούλες ,φτιάξαμε κλόουν δακτυλόκουκλες
Παίξαμε memo με αποκριάτικες εικόνες.
Παίξαμε με τα συναισθήματα του κλόουν.
Δεν έλειψε βέβαια το αποκριάτικο πάρτυ μας.
Μας επισκέφτηκαν Ninja , αστυνομικοί , πειρατές , πριγκίπισσες και ιππότες και με τη βοήθεια του μπουφέ που οργανώθηκε από τους γονείς τα παιδιά διασκέδασαν με όλη τους την καρδιά.
Από Ζουμπουλή -Ματέλη Μυρσίνη
“Ένας για όλους και όλοι για έναν”.Σχέδιο δράσης
Ο Μαξ το ποντικάκι έχει γεννηθεί με το ένα πόδι του μεγαλύτερο από το άλλο. Γι’ αυτό το λόγο πολλές φορές παραπατάει και πέφτει φαρδύς πλατύς κάτω. Αποφασίζει όμως να φύγει από τη φωλιά του για να γνωρίσει τον κόσμο, έχοντας συνεχώς στο μυαλό του τη συμβουλή της μαμάς του: «Να ακολουθείς πάντα τα όνειρά σου, Μαξ, και να μην ξεχνάς ποτέ πως είσαι ξεχωριστός». Ο Μαξ γίνεται φίλος με τον Φρέντυ το βατράχι, που δεν ακούει καθόλου καλά, αλλά χοροπηδάει τόσο ψηλά, που κανένας δεν τον φτάνει, και τη Μόλυ την τυφλοποντικίνα, που δε βλέπει καθόλου καλά, αλλά έχει μια απίθανη όσφρηση. (. . .) Ένα υπέροχο βιβλίο με τρυφερές εικόνες, που μιλάει για την ομαδικότητα και για τα θαύματα που μπορεί να κάνει κανείς όταν εργάζεται μαζί με άλλους. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Ακούσαμε το παραμύθι “Ένας για όλους και όλοι για έναν” και προχωρήσαμε στη διδακτική αξιοποίηση του.
Στη συνέχεια διάλεξε κάθε παιδί το δικό του φίλο από την τάξη. Τα παιδιά σε ζευγάρια κάθισαν απέναντι και ζωγράφισαν το φίλο τους.
Βρήκαν το αρχικό τους γράμμα ανάμεσα σε χάντρες, το έκανα βραχιόλι και το χάρισαν στο φίλο τους.
Στο τέλος όλα τα παιδιά ένωσαν τα χέρια τους και φώναξαν “Ένας για όλους και όλοι για έναν”
Από Ζουμπουλή-Ματέλη Μυρσίνη
Το αστέρι της προσφοράς. MAKE A WISH
«Είναι φορές που στη ζωή συμβαίνουν θαύματα. Είναι φορές
που οι άνθρωποι γίνονται η δύναμη ο ένας για τον άλλο. Είναι
φορές που η δύναμη αυτή τους κάνει να χορεύουν ακόμα και
αν στη ζωή τους περνούν την πιο δύσκολη καταιγίδα. Είναι
τότε που η καρδιά τους γεμίζει φως. Είναι τότε που μέσα τους
ανάβει το δικό τους αστέρι. Ένα αστέρι που γίνεται φως και
για τους άλλους ανθρώπους…ένα φως που πολλαπλασιάζεται
για να δώσει δύναμη σε όσους/όσες το χρειάζονται. Ένα φως
που κατοικεί και στη δική τους καρδιά. Είναι το φως που
ανάβει στην ψυχή του κάθε εθελοντή/τριας.
Ένα τέτοιο αστέρι ήρθε και κατοίκησε σήμερα δίπλα σας με
την ευχή να βρει χώρο να κατοικήσει και μέσα σας-δίπλα
στην καρδιά σας και να την κάνει να κτυπά πιο δυνατά,
ενσυναίσθητα, πιο αστεράτα και φωτεινά. Ανοίξτε τα μάτια
σας και καλωσορίστε το αστέρι σας. Σκάστε του ένα χαμόγελο
και ελάτε να περπατήσουμε μαζί του στον δρόμο της ζωής και
της προσφοράς».
Αφού διαβάσαμε και συζητήσαμε την ιστορία, προχωρήσαμε στην ολοκλήρωση των δράσεων μας, για τη φιλοτέχνηση του αστεριού του MAKE A WISH και στη συμμετοχή μας στο αντίστοιχο διαγωνισμό.
Μιλήσαμε για τη σημασία της προσφοράς στον συνάνθρωπο και γενικά τη βοήθεια που πρέπει να δίνουμε στους γύρω μας, χωρίς να περιμένουμε κάποιο αντάλλαγμα (π.χ. χρήματα)
Την προσφορά αυτή αποτύπωσαν τα παιδιά στο αστέρι τους, με τα χέρια ( σε μορφή κολλάζ). Το ένα χέρι τραβά το άλλο, δίνοντας βοήθεια και την αίσθηση ότι το άτομο της “προσφοράς”, θέλει να “τραβήξει” το άτομο που έχει ανάγκη, από τα “δύσκολα” που περνά.
Οι μικροί ήλιοι που τα παιδιά ζωγράφισαν, έκοψαν και κόλλησαν μέσα στο αστέρι, είναι όλοι αυτοί που προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Αλλά συμβολίζει και την ελπίδα ότι το φως από τις καρδιές μας, θα γεμίσει τις ψυχές όλων εκείνων που υποφέρουν.
από Δήμου Μαρία
“Το παγκάκι της φιλίας”(1)
Σύμφωνα με τους Salovey και Mayer (1990, σελ. 189) «η συναισθηματική νοημοσύνη είναι μια μορφή κοινωνικής νοημοσύνης που περιλαμβάνει την ικανότητα αναγνώρισης των δικών μας συναισθημάτων και των συναισθημάτων των άλλων, την ικανότητα να τα διαφοροποιούμε και να χρησιμοποιούμε αυτές τις πληροφορίες για να οδηγούμε τη σκέψη και τις πράξεις μας».
Μια από τις ικανότητες που συνιστούν τη Συναισθηματική Νοημοσύνη, βρίσκεται η ικανότητα διαχείρισης των κοινωνικών σχέσεων και αλληλεπιδράσεων, όπως είναι η φιλία, η συμμετοχή σε μια ομάδα και η συνεργασία με τα μέλη της, η ικανότητα διαλόγου και συνομιλίας η ικανότητα επίλυσης συγκρούσεων, η ικανότητα κατανόησης των
διαπροσωπικών σχέσεων κ.α.
Οι δραστηριότητες με την ανάγνωση της ιστορίας «Το παγκάκι της φιλίας», επικεντρώνονται στην ανάπτυξη της Φιλίας, για τη δημιουργία «θετικών διαπροσωπικών σχέσεων που χαρακτηρίζονται από διαφορετικούς βαθμούς ισότητας, αμοιβαίας καλής θέλησης, στοργής ή/και βοήθειας» (Rawlins, 2007, σελ. 1788).
Οι γενικοί σκοποί της δράσης περιλαμβάνουν την:
α) ενδυνάμωση των παιδιών στην ανάπτυξη υγιών φιλικών σχέσεων που
διέπονται από θετικά συναισθήματα,
β) την ευαισθητοποίηση των μαθητών πάνω στα συναισθήματα που εκφράζουν και βιώνουν αυτοί και οι συμμαθητές τους,
γ) τη συνειδητοποίηση από τα παιδιά της αξίας της συνεργασίας, της αλληλεγγύης, της συμμετοχής σε μία ομάδα και σε μία ευρύτερη κοινότητα,
δ) την ενεργοποίηση των μαθητών για την ανάπτυξη ενεργειών και μηχανισμών αντιμετώπισης με απώτερο στόχο την πρόληψη της βίωσης αρνητικών συναισθημάτων που μπορούν να επιβαρύνουν
την ψυχική τους υγεία, όπως η μοναξιά, ο φόβος ως αποτέλεσμα εκφοβιστικών ενεργειών στα πλαίσια του σχολείου κ.α.
Ευχαριστούμε την κα Αιμιλία, μητέρα του Μιχάλη που έκανε δώρο το βιβλίο για τη σχολική μας βιβλιοθήκη.
Το «ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ» είναι μια υπέροχη ιδέα του 10χρονου μαθητή Christian Back που φοιτά σε σχολείο των ΗΠΑ. Όταν η οικογένειά του σκεφτόταν να μετακομίσει στη Γερμανία το 2013, η μητέρα του τού έδειξε κάποια φυλλάδια από σχολεία για να διαλέξουν μαζί σε ποιο θα πήγαινε. Σε ένα από αυτά εκείνος είδε μια φωτογραφία με ένα παγκάκι στο προαύλιο του σχολείου. Λεγόταν «παγκάκι της φιλίας» και σ’ αυτό μπορούσε να καθίσει όποιο παιδί αισθανόταν μόνο στο διάλειμμα, δίνοντας σήμα στα άλλα παιδιά να το καλέσουν να παίξει μαζί τους. Ο Christian ενθουσιάστηκε με την ιδέα και, όταν η οικογένεια έμεινε τελικά στις ΗΠΑ, αποφάσισε να βάλει και στο δικό του σχολείο ένα «παγκάκι της φιλίας». «Δεν μου άρεσε να βλέπω κάποια παιδιά να είναι μόνα τους στο διάλειμμα, ενώ όλοι οι άλλοι παίζουν με τους φίλους τους» λέει ο μικρός. Έτσι πρότεινε την ιδέα του στον διευθυντή του σχολείου και οι δυο τους έπιασαν αμέσως δουλειά για να εγκαταστήσουν ένα τέτοιο παγκάκι στο προαύλιο.
Ένα παγκάκι, ζητήσαμε και εμείς από τον πρόεδρο της κοινότητας μας κο Γιάννη Μαλακό, το οποίο πρόθυμα μας παραχώρησε… και ξεκινήσαμε να το μετατρέπουμε σε παγκάκι φιλίας.
Χρειαζόταν βέβαια στην αρχή ένα καλό τρίψιμο, για αυτό σηκώσαμε τα μανίκια μας …και συνεργαστήκαμε άψογα.
Εντάξει, είχαμε και ένα χέρι βοηθείας…Ευχαριστούμε πολύ τον κο Τίγκα, για την προσωπική του εργασία.
ΔΡΑΣΗ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ …
Εκεί τα παιδιά θα μπορούν να αναζητήσουν νέες φιλίες, να ενισχύσουν τις ήδη υπάρχουσες, να εκφράζουν τα συναισθήματα τους για τους φίλους τους, να μιλήσουν για τους φόβους και να επιλύουν τις μεταξύ τους διαμάχες.
Στο σχολείο μας, συνθήματά μας είναι :
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ
ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ- ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ
Το παγκάκι αυτό αποτελεί μια συμβολική κίνηση ώστε όλα τα παιδιά να νιώθουν ασφάλεια και αποδοχή στο σχολείο και ευχόμαστε να γίνει πράγματι ένα σύμβολο ειρηνικής συνύπαρξης των μαθητών μας.
από Δήμου Μαρία
Μάρτης ο αναποφάσιστος
Καλωσορίζοντας το Μάρτη διαβάζουμε το ποίημα και το ζωγραφίζουμε με συνεργατική ζωγραφική αφού χωριστήκαμε σε ομάδες,
Ο Μάρτης και η μάνα του! Ποίημα της Ρίτα Μπούμη-Παπά
Τον γνωρίζετε το Μάρτη,
τον τρελό και τον αντάρτη;
Ξημερώνει και βραδιάζει
κι εκατό γνώμες αλλάζει.
Βάζει η μάνα του μπουγάδα,
σχοινί δένει στη λιακάδα,
τα σεντόνια της ν’ απλώσει,
μια χαρά να τα στεγνώσει.
Νά που ο Μάρτης μετανιώνει
και τα σύννεφα μαζώνει
και να μάσει η μάνα τρέχει
τα σεντόνια, γιατί βρέχει!
Νά ο ήλιος σε λιγάκι,
φύσηξε το βοριαδάκι,
κι η φτωχή γυναίκα μόνη
τα σεντόνια ξαναπλώνει.
Μια βροντή κι ο ήλιος χάθη
μες στης συννεφιάς τα βάθη,
ρίχνει και χαλάζι τώρα,
ποποπό, τι άγρια μπόρα!
Ώς το βράδυ φορές δέκα
άπλωσε η φτωχή γυναίκα
την μπουγάδα, κι όρκο δίνει
Μάρτη να μην ξαναπλύνει.
Τηρώντας την παράδοση φορέσαμε κι εμείς το “μαρτάκι μας” που φέτος φρόντισε γι αυτό η μαμά του Στρατή.Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μάρτης προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι.
Από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσίνη
Αρχαία Ελλάδα
Μετά την ενασχόληση μας με τη γλώσσα μας και τον τρόπο που μιλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες να παιδιά έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη ζωή των αρχαίων Ελλήνων .Έφεραν στο σχολείο σχετικά βιβλία με πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Είδαμε ένα σχετικό βίντεο.
Και μετά περάσαμε στους Θεούς του Ολύμπου.
Τα παλιά εκείνα χρόνια , οι άνθρωποι είχαν ανάγκη να πιστεύουν σε κάτι ανώτερο, κάτι μεγαλύτερο από αυτούς, που θα τους έδινε δύναμη και θα τους βοηθούσε όταν το είχαν ανάγκη! Έτσι, εφηύραν 12 θεούς, 12 μορφές δηλαδή με ανθρώπινα χαρακτηριστικά και υπερφυσικές ιδιότητες! Οι θεοί αυτοί έμεναν στο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, τον Όλυμπο και ήταν 6 άνδρες και έξι γυναίκες! Καθένας τους είχε και από μία ξεχωριστή ιδιότητα αλλά και κάποια σύμβολα! Τρέφονταν με αμβροσία και έπιναν νέκταρ, τροφές θεϊκές που τους προσέδιδαν δύναμη! Αρχηγός όλων ήταν ο δυνατός Δίας, ο θεός των κεραυνών και της αστραπής.
Μάθαμε τα σύμβολα τους και φτιάξαμε τον κεραυνό του Δία και τον καθρέφτη της Αφροδίτης
Περάσαμε στον πολυμήχανο Οδυσσέα και αφού μάθαμε την ιστορία του φτιάξαμε το Δούρειο Ίππο.
Από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσίνη
