ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ

Είμαι η ελιά, η Μυτιληνιά ελιά!

Το μάζεμα της ελιάς ξεκίνησε! Τα δίχτυα απλώθηκαν για να δεχτούν τον πολύτιμο καρπό. Καμιά ελιά μη πάει χαμένη.
Ραβδιστάδες και μαζώχτρες έπιασαν δουλειά!

Οι εργάτες μάδησαν και τις τελευταίες ελιές από τα δέντρα

Τα δίχτυα σηκώθηκαν και τα καλάθια άρχισαν να γεμίζουν.

Η σοδειά πήγε καλά! Πάμε για άλεσμα!

Η Ελιά

Είμαι η Ελιά! Είμαι η Ελιά!

Η Μυτιληνιά είμαι η Ελιά.

Ξεκινώ απ’ τα περιγιάλια

κι ανεβαίνω αγάλια – αγάλια

ως τα πιο ψηλά βουνά,

δασωμένα και γυμνά.

Μες στους κάμπους με τα στάχυα

πλάι στους πρίνους μες στα βράχια

με τις ρίζες μου ρουφώ

το χρυσάφι το στυφό.

Κάθε δυο χρονιές καρπίζω

και τα κιούπια σας γεμίζω

με χυμό κεχριμπαρί

που αξίζει όσο βαρεί.

Τη ζωή στον τόπο δίνω

με το λάδι μου το φίνο,

τη ζωή και τη χαρά

και στην αγορά φτερά.

Είμαι η Ελιά η Τρυλιανή

κολοβή, Αδραμυτινή,

καρολιά και λαδολιά

η Μυτιληνιά είμαι η ελιά.

Είμαι η Ελιά! Είμαι η Ελιά!

Η Μυτιληνιά είμαι η Ελιά.

Πηγές:

(1. Στρατή Παπανικόλα «Θεατρικά και άλλα», Έκδοση Πολιτιστικού Συλλόγου Ασώματου Λέσβου “Ο Ταξιάρχης”, Μυτιλήνη 1996, σελ. 100-102 («Η Ελιά») και σελ. 278 («Το κόκκινο κυπαρίσσι»), 2. Περιοδικό «Αιολικά Γράμματα», 34/1975, 3. Κώστα Γ. Μίσσιου «Ανθολόγιο Λεσβίων Ποιητών», τόμος 9^ος, Μυτιλήνη 1998, σελ. 79).

Μάθαμε τις λέξεις ελιά, λάδι ελαιώνας

τις συνθέσαμε με την βοήθεια καπακιών που επάνω είχαν τα γράμματα της κάθε λέξεις

Μια προσπάθεια να κατασκευάσουμε το πρώτο μας σταυρόλεξο…

Παρατηρήσαμε το όμοια γράμματα που υπήρχαν στις λέξεις λάδι και ελιά και τοποθετήσαμε τα καπάκια με τέτοιον τρόπο, ώστε η μια λέξη να συνδέεται με την άλλη με βάση το κοινό τους γράμμα. Το ίδιο γράμμα δεν έμπαινε δύο φορές, αλλά το ένα καπάκι πάνω στο άλλο. Μετά προσθέσαμε και τη λέξη ελαιώνας.

Ήρθε η ώρα να αποτυπώσουμε τη δράση μας στο χαρτί…

Η δράση άρεσε πολύ και τα παιδιά σκέφτηκαν να παίξουν με τον ίδιο τρόπο χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά τα ονόματά τους.

Ευχαριστούμε για την ιδέα του σταυρόλεξου την φίλη και συνάδελφο κα Στρατούλα από το Νηπιαγωγείο Λουτρών (από σεμινάριο του 1ου ΠΕΚΕΣ: “Αυθεντικά Περιβάλλοντα Μάθησης στο Νηπιαγωγείο)

από Δήμου Μαρία

Φθινοπωρινές πινελιές στην τάξη μας

Η λεσβιακή φύση όμορφη όσο ποτέ, τώρα το φθινόπωρο, έφερε κάποια από τα χρώματά της μέσα στην τάξη μας. Φύλλα, κυκλάμινα, κλαδιά ελιάς, χρυσάνθεμα, έγιναν για εμάς πηγή έμπνευσης.

Γνωρίσαμε το κυκλάμινο, που είναι ένα από τα λουλούδια του Φθινοπώρου.

Διαβάσαμε το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, ” Κυκλάμινο, κυκλάμινο”

― Κυκλάμινο, κυκλάμινο, στου βράχου τη σκισμάδα,
πού βρήκες χρώματα κι ανθείς, πού μίσκο και σαλεύεις;

― Μέσα στο βράχο σύναζα το γαίμα στάλα-στάλα,
μαντήλι ρόδινο έπλεξα κι ήλιο μαζεύω τώρα.

«Κουβέντα μ’ ένα λουλούδι». Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας, 1973. Επιτομή. Κέδρος, 1977.

και το ακούσαμε μελοποιημένο.

https://www.youtube.com/watch?v=IfodF_QlF7k

τα παιδιά ακούγοντας τη μουσική ζωγράφισαν το ποίημα με το κυκλάμινο.

Παράλληλα μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε τη διαφορά ανάμεσα σε ένα ποίημα και ένα πεζό κείμενο.

Αλλά και να δούμε την ιστορία που κρύβεται πίσω από αυτά τα τραγούδια του Ρίτσου. Είπαμε πως κάποια ποιήματα κρύβουν μέσα τους μυστικά που πρέπει να ανακαλύψουμε(συμβολισμούς)…

και η ιστορία έχει κάπως έτσι:

Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος ήταν ένας πολύ γενναίος και καλόκαρδος άνθρωπος, που πίστευε ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ζουν με ελευθερία, με δικαιοσύνη, με ισότητα και με αγάπη και να μην χωρίζονται σε πλούσιους που καλοπερνάνε και σε φτωχούς που υποφέρουν. Όταν ήταν νέος, την Ελλάδα κυβερνούσαν κάποιοι άνθρωποι που δεν συμφωνούσαν με τις ιδέες του. Τους έλεγαν δικτάτορες και δεν τους άρεσε καθόλου η δημοκρατία. Ήθελαν να γίνεται μόνο το δικό τους και τους ένοιαζε μονάχα το συμφέρον τους! Τον έπιασαν, λοιπόν, και τον έβαλαν φυλακή. Εκείνος, όμως, ήταν ποιητής. Και ένας ποιητής δεν μπορεί ποτέ να σταματήσει να εμπνέεται και να γράφει. Ούτε μέσα στη φυλακή! Ακόμη κι όταν δεν τον αφήνουν! Έτσι και ο Γιάννης Ρίτσος. Όπου έβρισκε μικρά κομματάκια χαρτί, τα μάζευε και τα φύλαγε κάτω από το μαξιλάρι του. Εκεί έκρυβε και το μολυβάκι του, που από τα πολλά ποιήματα που έγραφε το έξυνε συνέχεια και είχε γίνει πολύ μικράκι, σαν σπιρτάκι. Τόσο δα που δεν το έπιανε κανένα μάτι. Τη νύχτα, όταν όλοι κοιμούνταν, στεκόταν πλάι στο μικρό καγκελόφρακτο παραθυράκι της φυλακής του και έγραφε ποιήματα με το φως του φεγγαριού. Έτσι έγραψε τα «18 λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας».

Πως όμως θα τα έστελνε σε ένα συνθέτη για να τους βάλει μουσική, αφού δεν τον άφηναν να βγει από τη φυλακή του; Η λύση βρέθηκε με έναν τρόπο που δεν περίμενε κανείς…Ο ποιητής, που ήταν πολύ ευαίσθητος, αρρώστησε μέσα στη φυλακή. Τον μετέφεραν σε ένα νοσοκομείο και εκεί πήγε να τον δει η κορούλα του και η γυναίκα του. «Τι είναι όλα αυτά τα χαρτάκια, μπαμπά;» τον ρώτησε η μικρή Έρη. Εκείνος της χαμογέλασε, την πήρε αγκαλιά και της αποκάλυψε στ’ αυτί το μυστικό του. Η Έρη, που ήταν κι αυτή γενναία και καλόκαρδη σαν τον μπαμπά της, πήρε τα χαρτάκια με τα ποιήματα και τα έχωσε κρυφά στην τσέπη της. Αφού επέστρεψαν με τη μαμά της στο σπίτι τους, της τα εμπιστεύτηκε και εκείνη τα έβαλε σε ένα φάκελο και τα έστειλε στο συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, που ζούσε σε μια άλλη χώρα, τη Γαλλία, για να μην τον συλλάβουν οι δικτάτορες και εκείνον. Ο κύριος Μίκης, μόλις τα διάβασε, είπε με βροντερή φωνή: «Είναι έξοχα! Θα τα κάνω τραγούδια!». Έκατσε στο πιάνο του και έγραψε 18 τραγούδια, ένα για κάθε ποίημα. Όταν ο τραγουδιστής Γιώργος Νταλάρας που ήταν φίλος του, πήγε στο Παρίσι για να τον επισκεφθεί, του τα έπαιξε στο πιάνο. «Μα είναι υπέροχα, Μίκη μου! Δεν μπορώ να κρατηθώ, θέλω να τα τραγουδήσω τώρα αμέσως!», είπε κατενθουσιασμένος. Και έτσι φτιάχτηκε αυτός ο μουσικός δίσκος, που αργότερα, όταν η ελευθερία και η δημοκρατία ξαναγύρισαν στη χώρα μας – γιατί οι καλοί πάντα νικάνε, να μην έχετε καμία αμφιβολία για αυτό – τον αγάπησε και τον τραγούδησε ολόκληρη η Ελλάδα (και όχι μόνο). Ακόμη τα τραγουδάμε αυτά τα υπέροχα ποιήματα-τραγούδια.(από Evi Tsitiridou blog).

από Δήμου Μαρία

Παγκόσμια μέρα δικαιωμάτων του παιδιού

Με αφορμή την Παγκόσμια μέρα δικαιωμάτων του παιδιού που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Νοεμβρίου ,μιλήσαμε στα παιδιά για τα δικαιώματα τους μέσα από το παραμύθι η “Λουλουδούπολη”.

Η ζωή στη Λουλουδούπολη

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα μικρό χωριό, η Λουλουδούπολη. Οι κάτοικοι ζούσαν ειρηνικά με αγάπη μεταξύ τους. Τα παιδιά κάθε πρωί πήγαιναν στο σχολείο και οι γονείς στη δουλειά. Κάθε απόγευμα η Ειρήνη, η Χαρά, ο Λευτέρης, ο Ευτύχης και η Αγάπη μαζεύονταν στην πλατεία για να παίξουν κρυφτό, ποδόσφαιρο, κυνηγητό. Μερικές φορές μάλωναν, αλλά ήξεραν να συγχωρούν ο ένας τον άλλο. Τις περισσότερες φορές ήταν ευτυχισμένοι και χαρούμενοι.

Μια μέρα μια κακιά μάγισσα, η Αντιδικαιωματούλα, πήρε ένα φίλτρο που τη μεταμόρφωσε σε άνθρωπο. Πήγε στη Λουλουδούπολη και παρακολούθησε τα παιδιά. Είδε πόσο χαρούμενα και ευτυχισμένα ήταν, θύμωσε τόσο πολύ που αποφάσισε να τους κλέψει το φαγητό, το καθαρό νερό, το σπίτι, την εκπαίδευση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και όλα μαζί τα φυλάκισε μέσα στο μπαούλο της που απ’έξω έγραφε “Δικαιώματα”. Έτσι λοιπόν κάθε βράδυ η μάγισσα πετώντας περνούσε πάνω από κάθε σπίτι, έπαιρνε τα δικαιώματα και όλα μαζί τα φύλαξε στο κατασκότεινο κάστρο της.

Την άλλη μέρα τα παιδιά ξύπνησαν και ένιωθαν δυστυχία, απελπισία, μοναξιά και κάτι σαν μαύρο σύννεφο να τα σκεπάζει. Τα παιδιά ένιωθαν αδύναμα, δεν πήγαιναν πια στο σχολείο, με αποτέλεσμα να μην είναι χαρούμενα, να μην έχουν κουράγιο να πάνε στον γιατρό και έτσι ήταν συνέχεια άρρωστα. Τότε η Ειρήνη, η Χαρά, ο Λευτέρης, ο Ευτύχης και η Αγάπη αποφάσισαν να κάνουν κάτι. Ξεκίνησαν ένα πρωί χωρίς να πουν τίποτα σε κανένα, δηλαδή σχεδόν σε κανέναν γιατί η φίλη τους η Unicef που είναι ο φύλακας-άγγελός τους, αμέσως κατάλαβε τι είχε συμβεί και ξεκίνησε μαζί τους την περιπέτεια αναζήτησης.
Τα παιδιά έψαχναν τα ίχνη της μάγισσας και βρέθηκαν σε ένα δάσος πολύ σκοτεινό. Εκεί τα βρήκαν. Η μάγισσα επειδή δεν της άρεσε αυτό το δάσος έκανε ένα μαγικό και τα δέντρα άρχισαν να πέφτουν. Όλοι μαζί έτρεξαν και κατάφεραν να ξεφύγουν. Τα ίχνη εξαφανίστηκαν από τα δέντρα που έπεσαν αλλά βρήκαν και άλλα. Βρέθηκαν σε ένα αδιέξοδο και είχαν δύο δρόμους να επιλέξουν. Κάποιο παιδί πρότεινε να χωριστούν. Τα περισσότερα όμως πρότειναν να μείνουν ενωμένοι. Έτσι και έγινε. H Ειρήνη, η Χαρά, ο Λευτέρης, ο Ευτύχης και η Αγάπη πήγαν από το δεύτερο δρομάκι και είδαν ένα μεγάλο και σκοτεινό κάστρο. Ήξεραν ότι εκεί ήταν τα Δικαιώματα. Γνώριζαν ότι υπήρχαν κίνδυνοι, αλλά μπήκαν μέσα. Έψαξαν σε πολλά δωμάτια και το τελευταίο ήταν της μάγισσας. Η Αντιδικαιωματούλα κοιμόταν καθώς ήταν κουρασμένη γιατί είχε πάει να κλέψει και άλλα δικαιώματα και από άλλα χωριά.
Μέσα στο δωμάτιο της μάγισσας μπήκε ο Λευτέρης και η Αγάπη γιατί ήταν οι πιο γενναίοι και για να μην κάνουν φασαρία αν ήταν όλοι μαζί. Βρήκαν ένα χρυσό μπαούλο και το κλειδί του κρεμόταν στο λαιμό της μάγισσας. Σκέφτηκαν πως εκεί μέσα ήταν τα Δικαιώματα. Μετά πήραν ένα ψαλίδι και με πολλή προσοχή έκοψαν το σκοινί που ήταν δεμένο το κλειδί, άνοιξαν το μπαούλο και βρήκαν ένα σάκο που είχε μέσα όλα τα δικαιώματα. Τα πήραν με πολλή προσοχή και έφυγαν τρέχοντας.
Αφού τα παιδιά βρήκαν και πήραν τα δικαιώματά τους, πήγαν στην καλύβα του παππού Ροδαλού. Αυτός είχε κρύψει ένα χρυσό, μαγικό βιβλίο που ό,τι γραφόταν εκεί μέσα δεν μπορούσε να σβηστεί και να μετακινηθεί. Τα παιδιά πήγαν και έγραψαν τα δικαιώματά τους στο χρυσό βιβλίο, που ονομάστηκε Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού. Για πολλά χρόνια μέχρι και σήμερα το δικαίωμα της τροφής, της στέγης, του καθαρού νερού, της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, της εκπαίδευσης, της προστασίας και άλλα πολλά δικαιώματα είναι γραμμένα εκεί.

Έπειτα τα παιδιά ζωγράφισαν σε λουλούδια τα δικαιώματα τους και όλοι μαζί φτιάξαμε ένα κολλάζ για τη Λουλουδούπολη των δικαιωμάτων μας.

Παρατηρήσαμε τον πίνακα Το παιδί με τη σβούρα

Ερμηνεύσαμε το περιεχόμενο του , τα συναισθήματα του παιδιού, μαντέψαμε την εποχή, σχολιάσαμε τα χρώματα που κυριαρχούν ,μιλήσαμε για τα παιχνίδια που είχαν παλιότερα τα παιδιά.

Τέλος, τα παιδιά με πλαστελίνη έφτιαξαν τα δικαιώματα τους. Αγάπη, τροφή, σπίτι , σχολείο κ.λ.π

Από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσίνη

Πολυτεχνείο (Σχέδιο δράσης)

Δείτε το στο wordart.com

Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου έγιναν λευκά περιστέρια

Τα παιδιά ζωγράφισαν τα χρώματα της ελευθερίας, μια λέξη με μεγάλη αξία, αγώνες και ιστορία.

από Δήμου Μαρία

Περπατήσαμε με τα παιδιά ως το Ηρώο για να αφήσουμε ένα λουλούδι στη μνήμη των πεσόντων του Πολυτεχνείου

Η επέτειος του Πολυτεχνείου μας έδωσε την αφορμή να μιλήσουμε για τις έννοιες της Δημοκρατίας στην κοινωνία αλλά και στην τάξη μας. Για την αξία της συνεργασίας , τη δύναμη της ομάδας και και για το τί μπορούμε να καταφέρουμε αν δουλέψουμε όλοι μαζί. Επεξεργαστήκαμε το συγκινητικό, αισιόδοξο, γεμάτο νοήματα παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά που μιλά για την αντίσταση των μαθητών ενός υποβαθμισμένου σχολείου οι οποίοι λειτούργησαν ως ομάδα και μαζί με τον εμπνευσμένο δασκάλο τους αντιστάθηκαν στον άπληστο άρχοντα Αρπατίλαο και ξαναβρήκαν τα χαμένα τους όνειρα.

Τα παιδιά αποφάσισαν να φτιάξουν τα δικά τους αντιεφιαλτικά μαξιλάρια με πράγματα που διώχνουν τα κακά όνειρα. Έφεραν λοιπόν ονειροπαγίδες , κουκλάκια, εικόνες αγίων , κορδέλες , πούπουλα, χρυσόσκονες κ.λ.π και έδιωξαν όλους τους εφιάλτες .

από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσίνη

Η ιστορία ενός απορρίμματος

Στα πλαίσια του εργαστήριου δεξιοτήτων “Θάλα-SoS-α χωρίς πλαστικά”, τα παιδιά παρατηρούν και περιγράφουν φωτογραφίες που απεικονίζουν πλαστικά απορρίμματα στη θάλασσα και στις ακτές. Χωρίζονται σε ομάδες και δημιουργούν την ιστορία ενός πλαστικού απορρίμματος.

Οι ιστορίες όλες ήταν φτιαγμένες με πολλή φαντασία! Μπράβο στα παιδιά μας!

Μετάβαση στο padlet.com

από Δήμου Μαρία

8 Νοεμβρίου

Γιορτή πολεμικής αεροπορίας η σημερινή και εμείς ασχοληθήκαμε με τα πολεμικά αεροπλάνα, είδαμε τις διαφορές του από τα επιβατικά , μελετήσαμε από ποιά μέρη αποτελούνται. Αφορμή αποτέλεσε ο κλασσικός και αγαπημένος μύθος του “Δαίδαλου και του Ίκαρου”

Και εννοείται φτιάξαμε και τα δικά μας αεροπλάνα.

Φθινοπώριασε

Το Φθινόπωρο είναι αλήθεια ότι άργησε να έρθει φέτος. Ξεκινήσαμε πρώτα με δραστηριότητες για τις τέσσερις εποχές του χρόνου.

Αφού παρακολουθήσαμε τα βίντεο συζητήσαμε για τις αλλαγές που προκύπτουν κάθε εποχή στη φύση ,στα ζώα ,στους ανθρώπους στον καιρό κ.λ.π. Φτιάξαμε ένα δέντρο για κάθε εποχή και τα ενώσαμε για να καταλάβουμε ότι ο χρόνος γυρνάει.

Έπειτα περάσαμε στο φθινόπωρο. Είδαμε, μυρίσαμε ,γευτήκαμε, νιώσαμε όλες τις αλλαγές.

Παίξαμε με τους φθινοπωρινούς καρπούς

Παίξαμε με τα φθινοπωρινά φύλλα

Φτιάξαμε σκαντζοχοιράκια αξιοποιώντας τα αγαπημένα μας κάστανα

Και διασκεδάσαμε προσπαθώντας να λύσουμε αινίγματα τα οποία τα φτιάξαμε βιβλίο

Μία από τις λιγοστές βροχερές μέρες βρήκαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για το νερό. Ξεκινήσαμε από το βιβλίο “Πέφτει πέφτει η σταγόνα” που είναι κατάλληλο για παρουσίαση στην τάξη και παρουσιάσαμε τον κύκλο του νερού μέσα από το ταξίδι της σταγόνας.

Μέσα από το βιβλίο “Δημιουργικές διαθεματικές δραστηριότητες δανειστήκαμε το ποίημα σταγονούλες και ζωγραφίσαμε τον ταξίδι της σταγόνας

Μαθαίνουμε τη χρησιμότητα του νερού,

Παίζουμε με τη λέξη νερό

Και φανταζόμαστε τί θα γινόταν αν από το νερό έλειπε το Ρ (Από το βιβλίο με τα λάθη του Τζιάνι Ροντάρι

Τέλος γίναμε μικροί ζωγράφοι και προσπαθήσαμε να φτιάξουμε έναν πίνακα ζωγραφικής με ομπρέλες. Δουλέψαμε τον πίνακα της Σ.Παπαθανασίου “Ομπρέλες”

Το έργο μας Το πρωτότυπο

Από Ζουμπουλή Μυρσίνη

Κατασκευάσαμε ένα στεφάνι που να μας θυμίζει φθινόπωρο!

από Δήμου Μαρία

Halloween day

Η αγγλική γλώσσα εισάγεται στο Νηπιαγωγείο μέσω ειδικά σχεδιασμένων εκπαιδευτικών σεναρίων και δημιουργικών, βιωματικών δραστηριοτήτων. Η γνωριμία με τα αμερικανικά ήθη, έθιμα και τις παραδόσεις και οι μικρές γιορτές που οργανώνονται για το σκοπό αυτό (Halloween, Thanksgiving, Christmas), αποτελούν ιδιαίτερα δημιουργικά πεδία που μας δίνουν πρόσθετα ερεθίσματα για την καλλιέργεια της αγγλικής.

Η γιορτή του Halloween που γιορτάζεται στις 31 Οκτωβρίου μας θυμίζει τις δικές μας Απόκριες. Φωτισμένες κολοκύθες, ανθρώπινοι σκελετοί, χαρούμενα φαντάσματα, μάγισσες καβάλα σε σκούπες κάνουν την εμφάνισή τους στους δρόμους των αμερικανικών πόλεων. Παιδιά γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας και οι νοικοκύρηδες τους προσφέρουν κέικ ή ζαχαρωτά για την ανάπαυση των ψυχών.

Έτσι αφού εξηγήσαμε, μέσω του βίντεο της google το έθιμο αυτό, φτιάξαμε και εμείς τις κολοκύθες μας και τις μαγισσούλες μας.

από Δήμου Μαρία

Έτσι λοιπόν και την ώρα των Αγγλικών ο Teddy ο αρκούδος μας ήρθε προετοιμασμένος για να γιορτάσει το Halloween το έθιμο του “trick or treat”

Διαβάσαμε την ιστορία I see Halloween και το Happy Halloween Book για να μάθουμε λεξούλες που σχετίζονται με το Halloween.

Στη συνέχεια δραματοποιήσαμε το λεξιλόγιο αφού γίναμε μάγισσες φαντάσματα τέρατα και άλλα τρομακτικά πλασματάκια που σχετίζονται με την γιορτή

και στο τέλος παίξαμε το παιχνίδι “pin the tail on the black cat”, όπου τα παιδιά με κλειστά μάτια προσπαθούν να καρφιτσώσουν την ουρά της γάτας με το ανάλογο κέρασμα στο τέλος, μιας και όλοι ήμασταν νικητές.

από Κατερίνα Φιλιανού

Διαγωνισμός για την Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου 2024

Με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας Ασφαλούς Διαδικτύου 2024, το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας, προκηρύσσει πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό με θέμα «Ευγένεια στο διαδίκτυο – Δικαιώματα και υποχρεώσεις παιδιών και νέων στον ψηφιακό κόσμο», όπου το Νηπιαγωγείο μας πρόκειται να πάρει μέρος.

Οι στόχοι του διαγωνισμού για τους μαθητές και τις μαθήτριες είναι:

Να μάθουν και να υιοθετήσουν ορθές συμπεριφορές διαδικτυακής χρήσης.
Να πληροφορηθούν για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους στον ψηφιακό κόσμο.
Να ενισχυθεί η πολυπολιτισμικότητα και η αποδοχή του διαφορετικού.
Να αποκτήσουν κριτική ικανότητα και ενσυναίσθηση στο διαδίκτυο.
Να αναπτύξουν στρατηγικές απόκρισης στη διαδικτυακή βία, συμπεριλαμβανομένης της
αναφοράς της (report).
Να καλλιεργήσουν δεξιότητες συνεργασίας και επικοινωνίας, υπευθυνότητα και κοινωνικές δεξιότητες.

Οι γνωστές ηθοποιοί Βάσω Λασκαράκη και Βάσια Γκολφινοπούλου ενώνουν τις δυνάμεις τους με το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας και πρωταγωνιστούν σε ένα τηλεοπτικό σποτ που στόχο έχει να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει το κοινό για θέματα ασφαλούς χρήσης του διαδικτύου από τα παιδιά αλλά και για τη Γραμμή Βοηθείας Help-line.gr (διαθέσιμη τηλεφωνικά στο 210-6007686 ή μέσω chat ή μέσω email στο info@help-line.gr ) από όπου μπορεί κανείς να αναζητήσει δωρεάν υποστήριξη και καθοδήγηση.

από τη Δήμου Μαρία

Make a Wish

Το Νηπιαγωγείο μας συμμετέχει και φέτος στο διαγωνισμό του MAKE A WISH. Το πρόγραμμα Αστέρι της Ευχής είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που συμπληρώνει φέτος 25 χρόνια και αφορά σε ένα χάρτινο αστέρι για το κάθε παιδί, τα οποία διατίθενται με τη συμβολική δωρεά των €2

Συμμετέχοντας στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα Αστέρι της Ευχής, συνεισφέρουμε στην εκπλήρωση ευχών παιδιών με σοβαρές ασθένειες.

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Αστέρι της Ευχής υλοποιείται εδώ και 25 χρόνια με την άδεια του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων και ο αριθμός πρωτοκόλλου για φέτος είναι Φ.2.1/ΜΓ/64830/102883/Δ7 και Φ.14/98076/ΦΔ/100120/Δ1.

Το φετινό μας αστέρι είναι ιδιαίτερο, καθώς το μήνυμα της καμπάνιας μας είναι η συμπερίληψη και η αποδοχή. Ήλιοι και αστέρια σε έναν ουρανό. Όπως συνυπάρχουν ο ήλιος και τα αστέρια στον ίδιο ουρανό, έτσι προσκαλούμε όλους εσάς να συνυπάρξετε με τα παιδιά ευχής.

Είμαστε χαρούμενοι που μέσα σ΄ αυτόν τον “αστεροχάρτη” είναι και το δικό μας Νηπιαγωγείο.

από Δήμου Μαρία