Μήνυμα από την Ασπασία Μελισσηνού*
Αγαπητέ κ. Τασινέ καλησπέρα σας! Εύχομαι να είστε Καλά. Δεν ξέρω, εάν με θυμάστε, ήμουν μαθήτριά σας στην Τετάρτη Δημοτικού. Ονομάζομαι Ασπασία Μελισσηνού. Σπούδασα στο Bari της Ιταλίας, Φιλολογία κλασική. (Lettere classiche). Πήρα πτυχίο το 1997. Επέστρεψα στην Ελλάδα, όπου έζησα και εργάστηκα στην Αθήνα από το 1997 έως το 2018 στα φροντιστήρια των Αθηνών και στο Δήμο Αθηναίων. Από το 2019 ζω και εργάζομαι στο κλασικό λύκειο, Αριστόξενος, στον Τάραντα της Ιταλίας. Διδάσκω αρχαία ελληνικά, λατινικά και αρχαία ελληνική ιστορία. Οι Ιταλοί μαθητές, οι οποίοι θαυμάζουν και αγαπούν την ελληνική ιστορία, διαβάζουν το αρχαίο κείμενο, μαθαίνουν την αρχαία ελληνική γραμματική και την αρχαία σύνταξη. Οι μεταφράσεις των αρχαίων ελληνικών και των λατινικών γίνονται στην Ιταλική γλώσσα, μια μελωδική γλώσσα, αλλά με πολλές γραμματικές και συντακτικές δυσκολίες. Είμαι υπερήφανη, που είμαι Ελληνίδα και η συγκίνηση μεγάλη για τη διδασκαλία αυτών των δύο σπουδαίων γλωσσών, που οι ρίζες τους στολίζουν τις Ευρωπαϊκές γλώσσες. Το βίντεο είναι όμορφο, συγκινητικό με ωραίες παιδικές, σχολικές κεφαλλονίτικες αναμνήσεις. Οι μαθητές της ξένοιαστης εποχής ήταν υπέροχοι, όμως τα χρόνια πέρασαν και οι μαθητές των Χαβδάτων καθώς και των υπόλοιπων χωριών μεγάλωσαν και έγιναν αξιόλογοι, χρήσιμοι και ευγενικοί άνθρωποι μέσα στην κοινωνία. Οι δάσκαλοι με “ταλέντο στη διδασκαλία”, ήξεραν να αγαπούν και να μαθαίνουν γράμματα στα παιδιά με την απλότητα της ψυχής τους και του λόγου τους. Κατά την ταπεινή μου γνώμη όλοι οι δάσκαλοι, που δίδαξαν στο Δημοτικό σχολείο Χαβδάτων ήταν εξαιρετικοί. Κλείνοντας το σχόλιό μου θα ήθελα να πω τούτο, οι απλοί άνθρωποι των Χαβδάτων, οι οποίοι, οι περισσότεροι, δυστυχώς δεν ζουν σήμερα με χωρίς πτυχία και μεταπτυχιακά δίδαξαν τα παιδιά τους τις αρετές της ζωής, ευγένεια, απλότητα, ήθος, αξιοπρέπεια και αγάπη για τον συνάνθρωπο. Θα ήθελα επίσης εις το μέγιστον βαθμόν να σας εκφράσω τα συγχαρητήριά μου για το σπουδαίο έργο που .επιτελείτε όλα αυτά τα χρόνια. Ο ρόλος σας σπουδαίος και η καρδιά σας γεμάτη αγάπη για τα παιδιά. Με εκτίμηση και σεβασμό Ασπασία Μελισσηνού.
* Η Ασπασία Μελισσηνού ήταν μαθήτριά μου το σχολικό έτος 1982 – 1983 στην Δ` τάξη, στο διθέσιο Δημοτικό Σχολείο Χαβδάτων Κεφαλλονιάς, όπου δίδασκα ταυτόχρονα σε τρεις τάξεις (Δ`, Ε` και ΣΤ`).
Σημείωση: Το μήνυμα εστάλη δημόσια, στις 8 Οκτωβρίου 2020, στο κανάλι μου στο YouTube.
12 Οκτωβρίου, 2020 @ 3:39 μμ
Αγαπητή μου Ασπασία σε θυμάμαι πολύ καλά. Στα Χαβδάτα Κεφαλονιάς δίδαξα μόνον μία χρονιά, αλλά ήταν πολύ δημιουργική, γι` αυτό και έμειναν έντονα στη μνήμη μου πολλές εικόνες, παρόλο που πέρασαν 37 χρόνια! Τη χρονιά εκείνη παίξαμε και δύο μεγάλα θεατρικά έργα: τη «Φιλική Εταιρεία» και την «Ειρήνη».
Επειδή έχω προσφέρει ό,τι καλύτερο είχα μέσα μου στην Εκπαίδευση, νιώθω μια ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση, όταν παλιοί μαθητές μου με εντοπίζουν στο Διαδίκτυο. Στα μηνύματά τους επιβεβαιώνεται ο σημαντικός ρόλος των παιδαγωγικών σχέσεων στο εκπαιδευτικό έργο. Χάρη στο Διαδίκτυο, έχω επικοινωνήσει με αρκετούς παλιούς μαθητές μου, και το ωραίο είναι, ότι τους θυμήθηκα όλους! Με τρομάζει η ιδέα ότι μπορεί να μη θυμηθώ κάποιον μαθητή μου.
Ασπασία, με την ευκαιρία αυτής της επικοινωνίας, θα ήθελα να σου θυμίσω και μερικές προσωπικές σου στιγμές, από τη χρονιά που με είχες δάσκαλο. Στη γιορτή της Ειρήνης (5 Ιονίου 1983) είχες απαγγείλει ένα ποίημα. Τα μεγαλύτερα παιδιά είχαν παίξει θέατρο. Την άλλη μέρα σάς είχα αναθέσει να μου γράψετε μια έκθεση για τη γιορτή της Ειρήνης. Κράτησα όλες αυτές τις εκθέσεις στο αρχείο μου και σήμερα αλίευσα ένα μικρό απόσπασμα από τη δική σου έκθεση, για να συνδεθώ με την εποχή εκείνη. Γράφεις επί λέξει:
«Από το σχολείο Χαβδάτων ανέβηκα πρώτη στη σκηνή να πω το ποίημα. Όταν ανέβηκα είχα τρακ, γιατί νόμιζα πως δεν θα το `λεγα καλά. Μετά μου είπε ο δάσκαλός μου και ο άλλος κύριος, πως το είπα καλά. Εγώ χάρηκα πολύ! Όταν τέλειωσε η γιορτή, του δασκάλου μου του έδωσαν συγχαρητήρια. Την άλλη μέρα μάς έδωσε και αυτός συγχαρητήρια και μας είπε ότι θα παίξουμε το θέατρο και στο Ληξούρι. Αυτή η μέρα θα μου μείνει αξέχαστη! Τώρα να δούμε πώς θα τα πάμε και στο Ληξούρι;»
Ασπασία, να σου υπενθυμίσω ότι τα πήγατε περίφημα και στο Ληξούρι, τόσο στο θέατρο, όσο και στα ποιήματα. Η αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου ήταν γεμάτη θεατές, που σας χειροκρότησαν θερμά. Ωραίες στιγμές, που ποτέ δεν ξεχνιούνται!
Μου άρεσε πολύ το κείμενό σου, γιατί αποπνέει ελληνικότητα, ευαισθησία και προπαντός θετική αντίληψη της ζωής. Διαισθάνομαι ότι οι μαθητές σου θα σε αγαπούν πολύ! Είναι σημαντικό ότι κάνεις στη ζωή σου αυτό που αγαπάς! Κλείνοντας να σε ευχαριστήσω για τις ωραίες στιγμές που μου θύμισες, καθώς και για τα καλά λόγια που μου έγραψες. Να είσαι πάντα καλά. Τάσος Τασινός