Ντουέτο κιθάρας στην τάξη
Αναστάσιος Αγ. Τασινός
Ιωάννινα 25 Ιουλίου 2016
Οι αξιόλογοι άνθρωποι της σκέψης και της πράξης, πάντα έχουν ενδιαφέροντα πράγματα να μας πουν, όταν τους καλούμε στην τάξη· ειδικά, όταν η επίσκεψή τους συνδέεται με κάποιο Σχέδιο Εργασίας (Project).
Ο δάσκαλος όταν έχει καλεσμένο στην τάξη, κάθεται σ` ένα θρανίο και παίζει το ρόλο του μαθητή. Μετά την εισήγηση του καλεσμένου, ακολουθούν ερωτήσεις και απορίες (μαθητών και δασκάλου) σχετικές με το θέμα. Έτσι στήνεται ένας πολύ γόνιμος διάλογος και οι μαθητές αποκτούν νέες γνώσεις.
Το Δεκέμβριο του 1998, κάλεσα στην τάξη μου (Ε`1), ένα ντουέτο κιθάρας, που το αποτελούσαν η μητέρα της μαθήτριάς μου Βάσιας με μια φίλη της. Μας χάρισαν ωραίες στιγμές, παίζοντας και τραγουδώντας Χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Όλοι χαρήκαμε αυτό το «μάθημα»! Οι μαθητές έχουν ανάγκη από τέτοια «μαθήματα», που ξεφεύγουν απ` την καθημερινότητα και ενώνουν το σχολείο με την κοινωνία. Ένας δεσμός τόσο απαραίτητος για την ολόπλευρη ανάπτυξη των μαθητών.
Με την ολοκλήρωση της εκδήλωσης, η μητέρα της Βάσιας προέβη με μια ακόμη ευγενική προσφορά. Μοίρασε σε όλους μας, από μια φιλοτεχνημένη καρτέλα, που εμπεριείχε ένα ωραίο και λιτό ποίημα του Ταγκόρ Ραμπιτρανάθ:
Να κάνω τη ζωή μου
απλή και ίσια
σαν μια φλογέρα καλαμένια
που θα γεμίζει …
Μουσική!
.
Ιωάννινα 25 Ιουλίου 2016
Αφήστε μια απάντηση