Η Χημεία είναι παντού , και φυσικά στην κουζίνα μας και στα παγωτομπισκοτομαγειρέματα

Σήμερα φτιάξαμε γλυκό ψυγείου μπισκοτοπαγωτό

τα υλικά και η συνταγή

καλό πλύσιμο των χεριών

η εκτέλεση της συνταγής

πολύ νόστιμο!

γράφοντας την συνταγή

η συνταγή μας σε βίντεο

Kάναμε ένα πείραμα για το διοξείδιο του άνθρακα με καραμελάκια mentos και coca cola. το πείραμα μας δεν πέτυχε γιατί δεν μπόρεσα να μπουν οι καραμέλες μέσα στο μπουκάλι .

Όμως τα παιδιά παρατήρησαν ότι και με το που μπήκε μόνο μία καραμελίτσα στο μπουκάλε έγινε “super ‘έκρηξη”. Φανταζόμαστε τι θα γίνει αν μπουν μέσα στο μπουκάλι όλες οι καραμέλες!

Δραστηριότητα προβληματισμού..Πως θα βρούμε έναν τρόπο να πέσουν όλες οι καραμέλες μέσα στο μπουκάλι? Τα παιδιά βρήκαν την λύση .

Να βάλουμε τις καραμέλες μέσα σε μπαλόνι στερεωμένο στο πώμα του μπουκαλιού και μετά γυρνώντας το μπαλόνι να πέσουν οι καραμέλες μέσα στο μπουκάλι… Δεν καταλάβαμε και πολύ καλά την πρόταση τους, όμως θα μας δείξουν πως θέλουν να το κάνουν τα παιδιά..προσεχώς λοιπόν η επανάληψη του πειράματος

Η Επανάληψη του πειράματος σύμφωνα με τη πρόταση των παιδιών πραγματοποιήθηκε. Υπήρξε όμως δυσκολία στο να περάσουμε τις καραμέλες στο μπαλόνι , όμως τα καταφέραμε. Η πρόβλεψη των παιδιών για την “έκρηξη”, δεν ήταν σωστή , όμως τα παιδιά είδαν το μπαλόνι να γεμίζει με coca cola 

Καλοκαιρινή κάρτα με καραβάκι , (κολάζ με ύφασμα, γλωσσοπίεστρα , γκοφρέ χαρτί και ζωγραφική).

Γράφουμε όπως μπορούμε την ευχή ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ στο εσωτερικό της κάρτας μας

Τα κορίτσια χόρεψαν καβοντορίτικο για το πρόγραμμα λαογραφίας

Ιστορικά στοιχεία για τον Καβοντορίτικο

Όλοι τον γνωρίζουν ως  Καβοντορίτικο χορό, δεν είναι συρτός, δεν είναι πηδηχτός, είναι κυκλικός και σταυρωτός, δεν έχει νησιώτικο χαρακτήρα σαν τον μπάλο, είναι απλός σαν την μουσική του, στρωτός και στερεός.

Είναι ο χορός της Νότιας Εύβοιας.

Στο νοτιοανατολικό άκρο της Εύβοιας βρίσκεται ο Καφηρέας, το φημισμένο Κάβο Ντόρο,που συνδέθηκε από τα αρχαία χρόνια ως τις μέρες μας με πάρα πολλά ναυάγια.

Καφηρέας ονομαζόταν η εσχατιά του όρους Όχη (Ν. Εύβοια, προς την πλευρά του Αιγαίου). Για τους ναυτικούς ήταν (και είναι μέχρι και σήμερα) ένα από τα πιο δύσκολα περάσματα σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Κατά τη μυθολογία εκεί ναυάγησαν τα πλοία των Ελλήνων που επέστρεφαν από την Τροία.
Tα πολύ παλιά χρόνια το στενό του Κάβο Ντόρο ονομαζόταν Ξυλοφάγος, γιατί είχαν συμβεί αμέτρητα ναυάγια.  Είναι από τις λίγες φορές που οι Έλληνες αναφέρονται αρνητικά προς τη θάλασσα. Τη θάλασσα τη φοβόντουσαν, αφού ήταν υπεύθυνη για χιλιάδες θανάτους, αλλά πάντα αναφερόντουσαν σε αυτή με χαρακτηρισμούς όπως: θαλασσάκι, θαλασσίτσα, γαλανή, αφέντρα κ.ά.. Ποτέ, όμως, με λέξεις που να θυμίζουν θάνατο. Η λέξη Ξυλοφάγος αντικαταστάθηκε από το (χρυσό ακρωτήρι). Λέγεται ότι το ακρωτήρι πήρε την ονομασία του «Κάβος του Χρυσού» από τα χρυσά νομίσματα και άλλα ευρήματα που έβγαζε  η θάλασσα από τα ναυάγια.

Η σύγχρονη ονομασία του χορού είναι Καβοντορίτικος, αλλά προέρχεται από το χωριό Καλλιανοί και λέγεται και Καλλιανιώτικος από παλιά. Στα  χωριά του Κάβο Ντόρο τον χορεύουν συνήθως άνδρες πιάνοντας ο ένας τον άλλον από τον ώμο διότι το σταυρωτό πιάσιμο με γυναίκες ήταν ασυμβίβαστο με τις τότε αυστηρά ηθικές αρχές των κατοίκων.

Τα παιδιά αξιολογούν ηλεκτρονικά το πρόγραμμα λαογραφίας στον υπολογιστή του σχολείου

Είμαστε χημικοί και ζωγραφίζουμε τον εαυτό μας χημικό σε μπλουζάκια , καθώς και κάποια από τα σύμβολα της χημείας που έχουμε γνωρίσει.

ΧΛΩΡΙΟ ΚΑΙ ΝΑΤΡΙΟ ΑΛΑΤΙ ΣΤΟ ΦΑΙ. ΤΙ ΑΛΑΤΙ? ΤΙ? ΜΑ ΦΥΣΙΚΑ ΑΛΑΤΙ ΧΟNΤΡΟ, ΑΛΑΤΙ ΨΙΛΟ!

Συνδυάσαμε το πρόγραμμα χημείας με ένα παραδοσιακό παιχνίδι

Τα παιδιά σχηματίζουν όλα μαζί ένα κύκλο και κάθονται κάτω σταυροπόδι με τα χέρια πίσω και τις παλάμες ανοιχτές.
Ένα παιδί που κάνει τη «μάνα» στέκεται έξω από τον κύκλο και κρατάει ένα μαντήλι. Η μάνα γυρίζει γύρω γύρω από τον κύκλο τραγουδώντας:
«Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό,
έχασα τη μάνα μου και πάω να τη βρω
παπούτσια δεν μου πήρε να πάω στο χορό»!
Καθώς η μάνα τραγουδάει και τρέχει γύρω από τον κύκλο, πετάει κρυφά το μαντίλι πίσω από ένα παιδί και συνεχίζει μέχρι να καταλάβουν τα υπόλοιπα ότι δεν το κρατάει πια. Τότε όλα τα παιδιά ψάχνουν με τα χέρια πίσω τους να δούν μήπως έχουν το μαντίλι. Το παιδί που έχει πια στα χέρια του το μαντήλι σηκώνεται και κυνηγάει τη «μάνα». Αν την πιάσει, κάθεται στη θέση του μαζί με τα άλλα παιδιά.
Το παιδί που την έπιασε γίνεται «μάνα» και το παιχνίδι αρχίζει από την αρχή.