Πενήντα χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου… σε όσους αισθάνονται ότι εξακολουθούν να αγωνίζονται για τα ιδανικά της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, περιμένοντας καλύτερες μέρες… σιωπή και ρομαντισμός που χαρακτήρισαν πολλούς από την εποχή εκείνη, εκφράζοντας πικρία για το γεγονός ότι η ιστορία γράφτηκε από αυτούς που κυβέρνησαν τη χώρα με τρόπο που απογοήτευσε… η ελπίδα παραμένει ζωντανή.
Αφήστε μια απάντηση