Φτιάξαμε έναν πίνακα διπλής εισόδου: στην 1η κάθετη στήλη γράψαμε τα ονόματα των παιδιών. Στην 1η οριζόντιά στήλη καταγράψαμε τα πιθανά μέλη μιας οικογένειας: μαμά, μπαμπάς, αδερφός , αδερφή, παππούς, γιαγιά, θείος ή θεία ή και ξαδέρφια. Τα παιδιά αφού έβρισκαν το όνομά τους θα έπρεπε να σημειώσουν στο αντίστοιχο κουτάκι και να έβαζαν ένα σημαδάκι. 
Παρουσίαση του γενεολογικού τους δέντρου. Ποια είναι τα ονόματα των γονιών τους; Πώς λένε τα ονόματα των παππούδων και των γιαγιάδων τους; Τα θυμούνται; Μπορούν να ξεχωρίσουν τίνος γονιός είναι ποιος;
Καταγραφή , σε ιστόγραμμα, τι είναι αυτό που μας προσφέρει η οικογένεια.
Στα πλαίσια του προγράμματος δεξιοτήτων «Η οικογένεια δεν έχει αριθμητική, είναι απλώς μοναδική!» είδαμε την οικογένεια του πιγκουίνου. Όπου εκεί η μαμά αφού γεννήσει το αυγό της το δίνει στο μπαμπά πιγκουίνο και αυτή φεύγει . Περνάει αρκετός καιρός μέχρι η μαμά να επιστρέψει και να αναλάβει την ανατροφή του μικρού πιγκουίνου.
Τα παιδιά χωρίζονται σε ομάδες, συζητάνε και αποφασίζουν να παρουσιάσουν μια σκηνή καθημερινότητας, από το σπίτι τους. Όλα παίρνουν κάποιο ρόλο μέσα στην οικογένεια και δείχνουν , με το δικό τους τρόπο, τη σκηνή που έχουν αποφασίσει να παίξουν
Τα παιδιά έριχναν το ζάρι των συναισθημάτων και έπρεπε , ανάλογα με το τι συναίσθημα έδειχνε, να αναφέρουν μια κατάσταση που τους έκανε να αισθανθούν με το αντίστοιχο συναίσθημα , σε σχέση με την οικογένειά τους.
Πρώτη παρουσίαση των μελών της οικογένειάς τους. Με πολλή προθυμία ήθελαν να μοιραστούν και να παρουσιάσουν τα μέλη της οικογένειάς τους.
Στα πλαίσια του προγράμματος δεξιοτήτων: «Η οικογένεια δεν έχει αριθμητική, είναι απλώς μοναδική!» , τα παιδιά ζωγράφισαν τις οικογένειές τους.
