“Όλοι για όλους”, το σύνθημά μας. Η ώρα να κάνουμε κάτι ακόμα για τους φίλους μας. Στεφανάκια της φιλίας, έτσι τα είπαν , και της συνεργασίας τους είπα εγώ. Αφού έκοψαν λωρίδες από χαρτόνι, τα άπλωσαν στο τραπέζι μπροστά τους, άρχισαν να γυρίζουν , με βοηθό τους μαρκαδόρους, μπροστά από όλα τις λωριδίτσες και ζωγράφιζαν από κάτι , σε όλα τα χαρτονάκια.

Στο τέλος είπαν λέξεις που τους θυμίζουν οι λέξεις ΦΙΛΙΑ και ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ. Τις καταγράψαμε και στη συνέχεια με ένα διαδικτυακό εργαλείο , έγιναν ένα ΣΥΝΝΕΦΟΛΕΞΟ, το οποίο σε σχήμα καρδιάς μπήκε στο κέντρο της κορδέλας – στεφανάκι.

Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ένα παιδάκι , που για διάφορους λόγους , αισθάνεται ότι δεν το θέλουν και δεν έχει φίλους; Με έμπνευση το βιβλίο   συγγραφέας Meddour Wendy και εκδόσεις Παπαδόπουλος, εμείς αναρωτηθήκαμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε αντί για παγκάκι. Οι προτάσεις ποικίλες , επικράτησε όμως : η Ρόδα. “Αφού έχουμε ρόδες κυρία γιατί να μην κάνουμε μία από αυτές;”  Αυτό ήταν . Αφού φέραμε τα κατάλληλα σύνεργα , πινέλα, μπογιές, χαρτιά, γάντια, ξυλάκια για το ανακάτεμα, άρχισε η δουλειά.

Και ιδού το αποτέλεσμα.