Τα παιδιά κάθισαν με τέτοιο τρόπο ώστε να βλέπουν την πλάτη του μπροστινού τους παιδιού και με τη συνοδεία χαλαρωτικής μουσικής , άρχισαν να ακουμπάνε την πλάτη του και να του
“κάνουν” μασάζ. Με αυτό τον τρόπο , εκτός του ότι χαλαρώνουν, τους δίνετε η ευκαιρία να αγγίξουν αλλά και να αφήσουν το άλλο παιδί να το αγγίξει. Να επιτρέψει έτσι να έρθει κάποιος άλλος κοντά του.
Κάθε αρχή και ιδιαίτερη. Αυτό ισχύει για κάθε νέα σχολική μας χρονιά. Ευχόμαστε τη φετινή χρονιά να τη ζήσουμε ολόκληρη. Πολλά νέα παιδάκια , με τα ιδιαίτερα και όμορφα χαρακτηριστικά του το καθένα. Όμως πρέπει να γνωριστούμε . Η αράχνη, η αγαπημένη μας αράχνη θα μας συντροφεύσει και για να χτίσει τον ιστό της θα πρέπει να χτίσει τον ιστό της. Κάθε παιδί που κρατάει το κουβαράκι της θα λέει το όνομά του, θα λέει ποιο είναι το αγαπημένο του παιχνίδι και το δίνει σε ένα άλλο παιδάκι , αφού το ρωτήσει πως το λένε. Και συνεχίζουν μέχρι να πούνε όλα τα παιδιά το όνομά τους.
