Μέσα στον χειμώνα, τότε που η φύση μοιάζει να ξεκουράζεται και τα δέντρα στέκουν γυμνά και σιωπηλά, ένα δέντρο τολμά να ξεχωρίσει. Η αμυγδαλιά, ντυμένη στα ροζ και τα λευκά, στολίζει τον κήπο σαν αληθινή νύφη, γεμάτη χάρη και φως.

Ανθίζει πρώτη, δίχως να περιμένει την άνοιξη. Τα λεπτά της άνθη ανοίγουν θαρραλέα μέσα στο κρύο, σκορπώντας ομορφιά και ελπίδα. Γι’ αυτό και συχνά ονομάζεται “νυφούλα του χειμώνα”· ένα δέντρο που φορά το πιο απαλό του φόρεμα, για να αναγγείλει κάτι σπουδαίο: την αλλαγή της εποχής.

Η εμφάνισή της δεν περνά απαρατήρητη. Τα παιδιά σταματούν μπροστά της με μάτια γεμάτα θαυμασμό. Την παρατηρούν, τη ζωγραφίζουν, τη γνωρίζουν μέσα από ιστορίες και ποιήματα. Η αμυγδαλιά γίνεται αφορμή για φαντασία, για συζήτηση, για δημιουργία.

Κάθε άνθος της κρύβει ένα μήνυμα: η άνοιξη πλησιάζει. Η φύση ετοιμάζεται σιγά σιγά να ξυπνήσει, να γεμίσει χρώματα και ήχους. Και η αμυγδαλιά είναι η πρώτη που το ψιθυρίζει.

Ένα δέντρο γεμάτο ομορφιά και συμβολισμό, που δείχνει πώς ακόμα και μέσα στο πιο ήσυχο τοπίο, η ελπίδα ανθίζει.