“Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι” του Ευγένιου Τριβιζά είχε την τιμητική του σήμερα στο σχολείο μας και μας ενέπνευσε να γίνουμε μικροί μηχανικοί, να βρούμε λύση και να τη σχεδιάσουμε. Αφού διαβάσαμε το βιβλίο είπαμε στα παιδιά πως το ότι το ποντικάκι κατάφερε να σκαρφαλώσει στο χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν ένα όνειρο και βέβαια δεν τα είχε καταφέρει στην πραγματικότητα. Θα μπορούσαμε εμείς να το βοηθήσουμε και να του δώσουμε λύση ώστε να καταφέρει να πραγματοποιήσει το όνειρό του;

Τα παιδιά κάνουν τις προτάσεις τους κι αναλαμβάνουν δράση.

Η πρώτη ομάδα σκέφτεται να κάνει μία σκάλα με ξύλα και σχοινιά, ώστε να μπορέσει να σκαρφαλώσει… και αυτό είναι το αποτέλεσμα…

Η δεύτερη ομάδα πρότεινε να κάνουν μία σκάλα από τα συρτάρια που υπήρχαν στο δωμάτιο, όπως έχουν και κάποια από αυτά στα δωμάτιά τους. Κι ανέλαβαν δράση (η χαρά του παιδιού) ρίχνοντας κάτω τα πάντα από τη συρταριέρα και παίρνοντας τα συρτάρια.

Η πρώτη προσπάθεια δεν τους ικανοποίησε και τελικά έκαναν μία σκάλα που να μπορεί να κατέβει κιόλας το ποντικάκι.

Και εδώ είναι το αποτέλεσμα…

Στη συζήτηση που ακολούθησε δώσαμε κι άλλη ιδέα…

την οποία είπαν ότι δοκίμασαν, αλλά τα πάνω πάνω συρτάρια τους έπεφταν κατά πίσω γιατί δεν είχαν πού να ακουμπήσουν… τελικά βρήκαν ότι έπρεπε να μην αφήνουν “μεγάλο σκαλοπάτι” για να μην πέφτουν.

Η τρίτη ομάδα είπε ότι θα μπορούσαν να κάνουν σκάλα με χριστουγεννιάτικα βιβλία, που σίγουρα υπάρχουν στο σπίτι και ξεκίνησαν την προσπάθεια…

όμως κι αυτά έπεφταν, όπως τα συρτάρια κι έτσι βρέθηκε άλλη λύση…

και η τέταρτη ομάδα πρότεινε να σκαρφαλώσει το ποντικάκι πατώντας πάνω σε σκάλα από χριστουγεννιάτικα στολίδια…

Αφού παρουσιάσαμε τις προτάσεις μας και συζητήσαμε τα προβλήματα που συναντήσαμε και τις πιθανές τους λύσεις, ζωγραφίσαμε ο καθένας τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να βοηθήσει το ποντικάκι.

Είδαμε την ταινία…

Κατασκευάσαμε τους Αστερούληδες…

κι η μέρα μας έκλεισε με το πιο σημαντικό αστεράκι… το Αστέρι της Ευχής (Make a Wish) στο οποίο συμμετέχουμε εδώ και πολλά χρόνια!!