ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ ΚΙ ΕΝΕΡΓΩ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ

Τίτλος: «Ενεργώ ως πολίτης: Ενδιαφέρομαι, γνωρίζω, συμμετέχω, δρω: Διαμορφώνοντας την ιδιότητα του δημοκρατικού πολίτη»

Άξονες: Κανόνες και δίκαιο, ισότητα, ισονομία, σεβασμός του άλλου.

Στόχοι: Κατανόηση της αναγκαιότητας να υπάρχουν κανόνες σεβαστοί από όλους. Εισαγωγή στις δημοκρατικές διαδικασίες. Υποστήριξη των αρχών της ισότητας, του σεβασμού των άλλων, της υπευθυνότητας, της δικαιοσύνης.

   Ξεκινάμε παίζοντας “μουσικές καρέκλες” που είναι αγαπημένο παιχνίδι των παιδιών. Φροντίζουμε να θυμηθούμε πολύ ξεκάθαρα τους κανόνες του παιχνιδιού και να συμφωνήσουμε στις συνέπειες για όσους δεν τηρούν τους κανόνες. Πώς νιώσαμε παίζοντας το παιχνίδι; Όλοι ήμασταν πολύ χαρούμενοι και θέλαμε να το ξαναπαίξουμε.

   Αυτή τη φορά, όμως, το παιχνίδι ήταν διαφορετικό. Η κυρία έκανε κάποιες “ζαβολιές”… Μας είπε ότι τα κορίτσια ακόμη κι αν μένουν όρθια, δε θα βγαίνουν από το παιχνίδι… μας έβγαζε έξω περισσότερες καρέκλες και δεν ήταν ένας μόνο αυτός που έμενε έξω. Πώς νιώσαμε; Πραγματικά, τα παιδιά τα έχασαν εντελώς. Με κοιτούσαν και δεν ήξεραν ούτε τι άλλο θα ακούσουν, ούτε τι να κάνουν. Αρκετά ήταν αυτά που έδειξαν πολύ έντονα τη δυσαρέσκειά τους και έφυγαν από το παιχνίδι μη θέλοντας άλλο να συμμετέχουν.

Στο πρόσωπό τους φαίνεται η απογοήτευση….

        Μετά το τέλος του παιχνιδιού μαζευτήκαμε στην ολομέλεια και κουβεντιάσαμε για το πότε μας άρεσε το παιχνίδι περισσότερο, με την απάντηση όλων να είναι ότι πέρασαν πολύ ωραία την πρώτη φορά κι όχι τη δεύτερη. Αβίαστα και πριν προλάβω να θέσω το ερώτημα, ένα νήπιο μου είπε ότι δεν ήμουν καθόλου δίκαια, γιατί δεν έβγαζα έξω τα κορίτσια, αλλά μόνο τα αγόρια. Συμφώνησα, βέβαια, μαζί του και τους ρώτησα αν κατάλαβαν γιατί το έκανα. Η απάντηση δόθηκε από ένα άλλο νήπιο: “Επίτηδες το έκανες κυρία για να μας πεις ότι πρέπει να τηρούμε όλοι τους κανόνες” Πώς μας φαίνεται να αποφασίζει ένα άτομα ποιοι είναι οι κανόνες ή να τους αλλάζει χωρίς να σκέφτεται καθόλου και τους υπόλοιπους; Μπορούμε να αλλάξουμε κανόνες, αν τους θεωρούμε άδικους; Πώς; Ποιος μπορεί να τους αλλάξει;

      Έπειτα παίζουμε ένα παιχνίδι εμπνευσμένο από τα παιδιά, τα οποία θέτουν ξεκάθαρα και τους κανόνες αλλά και τις συνέπειες της μη τήρησής τους.

Γενικεύουμε κάνοντας την ερώτηση αν υπάρχουν κανόνες μόνο στα παιχνίδια. Πού αλλού υπάρχουν κανόνες και ποιοι είναι αυτοί;

Τέλος, συμπληρώνουμε το φύλλο αυτοαξιολόγησης, γράφοντας ή υπαγορεύοντας στην κυρία τις νέες λεξούλες ή φράσεις που ακούσαμε πολλές φορές σε όλο το εργαστήριο.

Το φύλλο αυτοαξιολόγησης μπορείτε να το βρείτε παρακάτω…

Λήψη αρχείου

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ ΚΙ ΕΝΕΡΓΩ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ

Τίτλος: “Ενεργώ ως πολίτης: Ενδιαφέρομαι, γνωρίζω, συμμετέχω, δρω: Διαμορφώνοντας την ιδιότητα του δημοκρατικού πολίτη”

Άξονες: Ταυτότητα, συνύπαρξη, ανήκειν σε ομάδα, σεβασμός του άλλου, ανοχή.

Στόχος: Να κατανοήσουν τα παιδιά ότι η συνύπαρξη στηρίζεται στον σεβασμό του άλλου, να δίνουν χώρο στους άλλους να εκφράζονται.

Επιδιώκεται τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν ότι για την αρμονική συνύπαρξη είναι αναγκαία προϋπόθεση ο σεβασμός των άλλων και η τήρηση ηθικού ορίου έναντι όλων. Στη δραστηριότητα αυτή καλούνται να σκεφτούν γύρω από τη δύναμη των λέξεων και πώς ο σεβασμός των άλλων και τα ηθικά όρια συμβάλλουν σε ένα κλίμα αρμονικής συνύπαρξης.

Ξαπλώνουμε δύο παιδιά σε χαρτί του μέτρου και ζωγραφίζουμε τα περιγράμματά τους. Μέσα στη μία φιγούρα γράφουμε λέξεις ή φράσεις που τα ενοχλούν και τα πληγώνουν όταν προέρχονται από άλλους και στην άλλη εκείνες που τα κάνουν να νιώθουν καλά, να αισθάνονται ζεστασιά κι εμπιστοσύνη.

Δώσαμε όνομα στην κάθε φιγούρα ανάλογα με το πώς μπορεί να αισθάνεται κι έτσι έχουμε τον Χαρούλη και τον Λυπούλη. Συζητήσαμε για το αν μπορεί να υπάρχουν ίδιες λέξεις και στη μια και στην άλλη φιγούρα.

Κουβεντιάσαμε για το πώς νιώθουν τα παιδιά όταν τους λένε τις λέξεις που τα ενοχλούν; Πώς νομίζουν ότι νιώθουν οι άλλοι αν τα ίδια τους απευθύνονται με λέξεις ή φράσεις που τα ενοχλούν; Το έχουν κάνει κάποια φορά; Τι μπορούν να κάνουν αν καταλάβουν ότι η συμπεριφορά τους ενόχλησε κάποιον;

Τώρα που ξέρουμε τι μας ενοχλεί και τι ενοχλεί και τους άλλους, τι μπορούμε να κάνουμε; Ποια είναι τα όρια της ελευθερίας όλων μας; Σε τι βοηθάει την τάξη μας να γνωρίζουμε τι ενοχλεί τους άλλους;

Οι απαντήσεις που πήραμε από τα παιδιά μας ενθουσίασαν κι αυτό που μένει είναι να επαναλαμβάνουμε όλα τα παραπάνω καθημερινά, ώστε να μη μένουμε μόνο στη θεωρία, αλλά να τα θυμόμαστε και να τα εφαρμόζουμε.

Κλείνουμε το εργαστήριο με το φύλλο αυτοαξιολόγησης και αξιολόγησής του.

Το φύλλο αξιολόγησης μπορείτε να το δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:

Λήψη αρχείου

Εργαστήρια δεξιοτήτων: Ενδιαφέρομαι κι ενεργώ, Κοινωνική συναίσθηση και ευθύνη

Τίτλος: Ενεργώ ως Πολίτης, Ενδιαφέρομαι, γνωρίζω, συμμετέχω, δρω: Διαμορφώνοντας την ιδιότητα του δημοκρατικού πολίτη.

1_ο εργαστήριο: Αποτυπώματα

Κάθε άνθρωπος έχει πολλαπλές ταυτότητες, αυτές των ομάδων όπου ανήκει, φυλετικές,
θρησκευτικές, κοινωνικές κλπ. Η ταυτότητά του διαμορφώνεται και αναδιαμορφώνεται δια βίου από τις
ατομικές εμπειρίες του, τις εμπειρίες και τα έθη της κοινότητάς του, τα γεγονότα, τις συγκρούσεις και τα
ήθη της εποχής στην οποία ζει, τις προσδοκίες του, τις επιλογές του, τις επιλογές των ανθρώπων του
περιβάλλοντός του. Μέσω των επιλογών του επιδρά στις ταυτότητες των γύρω του. Η αναγνώριση της
διαφορετικής ταυτότητας (των ταυτοτήτων) κάθε ανθρώπου και ο σεβασμός της είναι παράμετροι της
δημοκρατικής ιδιότητας του πολίτη. Επιδίωξη της δραστηριότητας είναι να βοηθήσει τους μαθητές και
τις μαθήτριες να αντιληφθούν τον εαυτό τους ως άτομο, αλλά και ως μέλος μίας κοινότητας. Να
κατανοήσουν ότι είναι αναγκαία η γνώση και η αποδοχή της ταυτότητας και της μοναδικότητας της δικής
μας και κάθε άλλου για την ειρηνική συνύπαρξη και την κοινωνική συνοχή.

Ξεκινάμε δημιουργώντας τον μικρό Πολίτη, με τον οποίο θα παίξουμε και θα μάθουμε όλο αυτό το διάστημα και θέτοντας τους κανόνες, τους οποίους υπογράφουμε με το δαχτυλικό μας αποτύπωμα αυτή τη φορά.

Μεγεθύνουμε τα δακτυλικά μας αποτυπώματα και τα παρατηρούμε. Υπάρχει κάποιο που να μοιάζει με το άλλο; Όχι, βέβαια… αφού ο καθένας έχει το δακτυλικό του αποτύπωμα από την ώρα που γεννιέται και αυτό είναι μοναδικό. Κανένας άλλος άνθρωπος δεν έχει το ίδιο δακτυλικό αποτύπωμα με εμάς. Είμαστε, λοιπόν, όλοι ίδιοι; Όχι!! Είμαστε διαφορετικοί. Δε είμαστε ίδιοι ούτε καν με τα αδέρφια μας, ούτε με τους γονείς μας. Ο καθένας μας είναι μοναδικός και ξεχωριστός. Ζωγραφίζουμε τα αποτυπώματά μας και υπαγορεύουμε στην κυρία ατομικά μας χαρακτηριστικά που μας κάνουν ξεχωριστούς.

Παρατηρούμε το έργο “Η πόλη ενώνει τη διαφορετικότητα των ανθρώπων” της Χριστίνας Σαραντοπούλου. Στο έργο τα τεράστια δακτυλικά αποτυπώματα κινούνται αργά κρύβοντας ή αποκαλύπτοντας τον χάρτη πίσω τους. Δίνουμε τους δικούς μας τίτλους.

Οι τίτλοι μας: Τα χρωματιστά δαχτυλάκια, τα οχτώ δαχτυλάκια, κόκκινα, κίτρινα και  πορτοκαλί δαχτυλάκια, τα διαφορετικά δαχτυλάκια και πολλοί άλλοι. Αφού δώσαμε τους δικούς μας τίτλους, η κυρία λέει τον τίτλο που έχει δώσει η δημιουργός και προσπαθούμε να καταλάβουμε τι εννοεί. Ανακαλύπτουμε τον χάρτη πίσω από τα δαχτυλικά αποτυπώματα και κάνουμε κι εμείς δουλεύοντας στις ομαδούλες μας τα δικά μας έργα με τίτλο “Το σχολείο ενώνει τη διαφορετικότητα των ανθρώπων”, αφού κι εμείς μέσα στο σχολείο είμαστε όλοι μας διαφορετικοί.

Ακούμε και μαθαίνουμε το τραγούδι “Εγώ είμαι εγώ”  από τον εξαιρετικό μας Τριγωνοψαρούλη!!

Ολοκληρώνουμε το εργαστήριο με την αυτοαξιολόγηση σε φύλλο εργασίας στο οποίο ζωγραφίζουμε το δαχτυλικό μας αποτύπωμα, υπαγορεύουμε λεξούλες που μάθαμε και ζωγραφίζουμε την κατάλληλη φατσούλα, αν μας άρεσαν τα όσα μάθαμε ή όχι.