Νηπιαγωγείο Κρούστα

Η μουσική μας αρπάζει και σαν φυλλαράκια μας ταξιδεύει. Φυσάει μια από εδώ και μια από εκεί… Δύσκολο ταξίδι… 

Αν κοιτάξουμε προσεκτικά βλέπουμε 3 διαφορετικά μέρη που τα έχει καλύψει χρωματιστή ομίχλη… 

Ας πάμε στο πρώτο. Η ομίχλη διαλύεται και αποκαλύπτει κάποια αντικείμενα:

Με συνοδεία (κινέζικης) μουσικής τα αγγίζουμε και προσπαθούμε να καταλάβουμε σε ποιους ανήκουν, τι χρησιμεύουν, από τι είναι φτιαγμένα…

Φωτογραφίες, πίνακες και βίντεο έρχονται να συμπληρώσουν την εικόνα.

Μα μια διαφορετική μουσική έρχεται και μας παρασέρνει. Πάμε τώρα στο 2ο μέρος και όταν η ομίχλη εξαφανιστεί: 

Αρκετά μείναμε εδώ. Έντονη μουσική κρουστών μας αρπάζει για άλλη μια φορά και μας αφήνει στο 3ο μέρος:

Ας αφήσουμε τώρα ελεύθερη τη φαντασία μας. Επιλέγοντας ποιο μέρος μας αρέσει περισσότερο ετοιμάζουμε και παρουσιάζουμε τα δρώμενά μας.

 (Δεν έχουμε κεφάλι κινέζικου δράκου αλλά η μάσκα του λύκου μας εξυπηρετεί μια χαρά για το σκοπό μας!)

Με αυτή την εισαγωγή ξεκινήσαμε τη θεματική ενότητα των λαών και τη γνωριμία με διαφορετικούς πολιτισμούς, έθιμα και τοπία.

Επεξεργαστήκαμε το θέμα αυτό αρχίζοντας με το Αριθμητάρι της Τέχνης – Αριθμός 4 όπως δημοσιεύσαμε στην προηγούμενη ανάρτηση.

Συνεχίσαμε το θέμα των χειμερινών πινάκων με τις εξής δραστηριότητες:

Για την πρώτη δραστηριότητα, πηγή έμπνευσης αποτέλεσε η ανάρτηση της συναδέλφου :  http://pythagoreionip.blogspot.gr/2012/10/blog-post_13.html

Έτσι κι εμείς κόψαμε τον πίνακα που βρήκαμε στο διαδίκτυο σε κομμάτια και τα παιδιά δημιούργησαν μια ιστορία ως εξής: 

Πήραν ένα κομμάτι και άρχισαν μια ιστορία. Τυχαία επέλεγαν ένα άλλο κομμάτι και συνέχιζαν την ιστορία κ.ο.κ. Στο τέλος δημιουργήθηκε ένα παραμύθι. 

Συνοπτικά: Στο Βόρειο Πόλο βρίσκεται το χωριό των ξωτικών. Τους άρεσε να παίζουν με τα ζωάκια τους και να φτιάχνουν χιονάνθρωπους. Μια γριούλα, που ζούσε ψηλά στο βουνό, τους έφερε δώρα. Ο Άι-Βασίλης βγήκε από το σπίτι του να τους πάει κι αυτός δώρα και να κάνει σκι. Μα μια γυναίκα ήθελε να πάρει αυτή όλα τα δώρα!!!  

Στη συνέχεια ένωσαν τα κομμάτια και έφτιαξαν το παζλ.

Η εικόνα βρίσκεται στην ιστοσελίδα: www.wallpaperhere.com/

Έπειτα δόθηκαν στα παιδιά 2 χειμερινοί πίνακες σε φωτοτυπίες. 

Ρωτώντας τα “Σε ποιον πίνακα θα ήθελες να μπεις;” επέλεξαν τον πίνακα που τους άρεσε περισσότερο. 

Χρησιμοποίησαν διάφορα υλικά (χαρτόνια, νερομπογιές, κτλ) για να συμπληρώσουν στον πίνακά τους ό,τι πίστευαν ότι τους λείπει.

Οι πίνακες που χρησιμοποιήσαμε ήταν: 

εικόνα: www.herblucas.com

εικόνα: www.wallpaperhi.com

Στην ανάρτηση αυτή θα προσθέσω και μια δραστηριότητα που δεν έγινε την ίδια μέρα αλλά είναι σχετική με το θέμα. Για την εκπόνησή της χρησιμοποιήσαμε τους παρακάτω πίνακες: 

εικόνα: www.wallsave.com

εικόνα: lakelandart.blogspot.gr

Τεμαχίσαμε τις εικόνες σε λωρίδες, ώστε ενώνοντάς τις να σχηματίζεται η λέξη ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ.  

Κρύψαμε τα κομμάτια στο χώρο και τα παιδιά αφού τα ανακάλυψαν, προσπάθησαν να λύσουν το παζλ με τη βοήθεια της λέξης που βρίσκεται στο ημερολόγιό μας.  

Τους άρεσε πάρα πολύ, οπότε την ίδια δραστηριότητα σκοπεύουμε να κάνουμε και με τη λέξη ΧΕΙΜΩΝΑΣ.

Η ιδέα προέρχεται από τις ιστοσελίδες των συναδέλφων: 

http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2014/01/blog-post.html

http://pro-sxolika.blogspot.gr/2012/01/blog-post.html

Πολύτιμες πηγές δραστηριοτήτων ή πηγές έμπνευσης αποτέλεσαν τα εξής:

Καλή Αρχή και Καλή Χρονιά,

χαρούμενη και δημιουργική!

Τη σημερινή μέρα την αφιερώσαμε σε μια επισκόπηση όσων περάσαμε από την αρχή της σχολικής χρονιάς και στον προγραμματισμό της συνέχισής της. 

Το θεατρικό παιχνίδι άρχισε με το γερο-Χρόνο (μαριονέτα) που κουβαλάει ένα βαρύ σακίδιο (2013).

Αφού τα παιδιά τού είπαν τι θυμούνται από τη χρονιά που πέρασε, άνοιξε το σακίδιο και από μέσα έβγαζε ένα-ένα διάφορα αντικείμενα, που είχαν σχέση με τις θεματικές ενότητες που ασχοληθήκαμε από το Σεπτέμβριο ως τώρα. (πίνακες, παραμύθια, κατασκευές, λίστες κτλ).

Τα παιδιά προσπαθούσαν να θυμηθούν τη σημασία και δραστηριότητες σχετικές με κάθε αντικείμενο και το τοποθετούσαν πάνω σε ένα μακρύ ύφασμα. 

Ακολούθησε κίνηση στο χώρο κατά την οποία τα παιδιά αναπαριστούσαν τα θέματα που επεξεργαστήκαμε. Αφού παρατήρησαν όλα τα αντικείμενα, επέλεξαν αυτά που τους άρεσαν περισσότερο, έπαιξαν μαζί τους και τα τοποθέτησαν χωριστά. Μ΄ αυτό τον τρόπο διαπιστώσαμε ποια θέματα και ποιες δραστηριότητες ήταν πιο κοντά στα ενδιαφέροντά τους.

Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με κάποια αντικείμενα που τα χρησιμοποιούμε συχνά στο σχολείο μας: καπέλο, ύφασμα, στεφάνι, μπάλα. Ζητήσαμε απ΄τα παιδιά να τα χρησιμοποιήσουν με διάφορους τρόπους. 

Στο 2ο μέρος του θεατρικού μας παιχνιδιού το 2013 έδωσε στα παιδιά κάτι για να τα “γλυκάνει” :

Ανοίγοντάς τα ανακάλυψαν 4 χαρτάκια. Πάνω τους ήταν γραμμένες διάφορες φιλοφρονήσεις. Οι φιλοφρονήσεις αυτές αναφέρονταν:

1. στα “έχω” τους δηλ. στα χαρακτηριστικά τους (μάτια, χαμόγελο, κτλ)

2. στα “είναι” τους, δηλ. στο χαρακτήρα τους (έξυπνος, φιλικός, ευγενικός κτλ)

3. στα ταλέντα τους (ζωγραφίζεις ωραία, γράφεις ωραία γράμματα, λες ωραίες ιστορίες κτλ) και

4. στη συμπεριφορά τους (μπράβο που βοηθάς, μοιράζεσαι κτλ). 

Κάθε φορά που διαβάζαμε στα παιδιά μία φιλοφρόνηση, τα ρωτούσαμε τι έκαναν για να την αξίζουν.

Κάθε παιδί καθόταν σ΄ ένα καρεκλάκι και οι υπόλοιποι του έκαναν μια φιλοφρόνηση που ξεκινούσε από – Έχεις…

και τη 2η φορά από – Είσαι…

Μετά σηκώθηκαν και κινήθηκαν στο χώρο. Κάθε φορά που σταματούσε η μουσική προσπαθούσαν να κοιτάξουν όλους όσους βρίσκονταν εκεί, να τους χαμογελάσουν, να τους κλείσουν το μάτι, κτλ.

Τέλος, όποιον συναντήσαν του έκαναν μια φιλοφρόνηση που άρχιζε από

– Μπράβο που… 

Κατόπιν αποφάσισαν να κολλήσουν τις φιλοφρονήσεις τους σ΄ ένα χαρτί για να μην τις χάσουν και να τις πάρουν μαζί τους ή να τις φυλάξουν στο συρτάρι τους. 

Το 2013 τα αποχαιρέτησε και ήρθε το 2014.

Τους ζήτησε να σκεφτούν με τι θα θέλανε να ασχοληθούν  στο σχολείο τους αυτή τη χρονιά ή τι θα ήθελαν να μάθουν. Κάθε παιδί φαντάστηκε να κρατάει αυτό που σκέφτηκε και το τοποθέτησε πάνω στο ύφασμα.

Στο τέλος κάθε παιδί αποκάλυψε τι θα ήθελε.

Ανεβήκαμε στο μαγικό χαλί και ξεκινήσαμε το ταξίδι στο 2014.

Καλό Ταξίδι!!!!

   Δουλεύοντας τη θεματική ενότητα ΕΙΡΗΝΗ – ΠΟΛΕΜΟΣ

στο 1ο μέρος επεξεργαστήκαμε το παραμύθι

“Ο Πόλεμος των Δασών”

της Φρόσως Χατόγλου από το βιβλίο “Καλημέρα Ειρήνη”.

Συζητήσαμε για τις ιδέες που προβάλλονται στο βιβλίο αυτό: Ποιος ευθύνεται για τη σύγκρουση, τα ψέματα και οι προκαταλήψεις, η διαφορετικότητα, τα αποτελέσματα ενός πολέμου.

Παίξαμε θεατρικό παιχνίδι με θέμα τα κόκκινα και τα πράσινα ζώα το οποίο κατέληγε δίνοντας στα παιδιά μια κόκκινη και μια πράσινη κορδέλα , ζητώντας τους να την κολλήσουν όπως θέλουν σε χαρτί και να συμπληρώσουν ό,τι άλλο θέλουν. 

Στο 2ο μέρος παρακολουθήσαμε την ταινία μικρού μήκους ΕΙΡΗΝΗ.

Η ταινία αυτή είναι πλούσια σε έννοιες που μπορούμε να δουλέψουμε. Στην ιστοσελίδα http://www.unhcr.gr/ekpaideysi/ekpaideytiko-yliko/eirini.html

 μπορείτε να κατεβάσετε όχι μόνο την ταινία αλλά και εγχειρίδιο με δραστηριότητες βασισμένες σ΄αυτήν.

Ο ΕΛΜΕΡ είναι ένα υπέροχο παραμύθι και είναι διάσημος πια στα νηπιαγωγεία όλου του κόσμου.

Μέσα στη θεματική ενότητα για τα ΧΡΩΜΑΤΑ χρησιμοποιήσαμε το παραμύθι αυτό για να μιλήσουμε για τη διαφορετικότητα. Αφού το διαβάσαμε και συζητήσαμε για τα συναισθήματά του, προχωρήσαμε στις ακόλουθες δραστηριότητες:

Παίξαμε με το ζάρι χρωμάτων. Κάθε παιδί έριχνε το ζάρι και ανάλογα με το χρώμα που έφερνε έβαφε ένα τμήμα του σώματος του ελέφαντά του.

Στη συνέχεια έκοψαν το περίγραμμα και τον κόλλησαν σε χαρτόνι προσθέτοντας ό,τι άλλο ήθελαν.

Παίξαμε Μπίγκο, το οποίο βρήκαμε στην ιστοσελίδα :

http://www.sparklebox.co.uk/3491-3500/sb3495.html

(πατώντας την ελληνική σημαία μπορείτε να κατεβάσετε την ελληνική εκδοχή του παιχνιδιού)

Κατασκευάσαμε τον Έλμερ χρησιμοποιώντας ένα κουτί (τσαγιού) και πολύχρωμα χαρτάκια. Για αυτιά κολλήσαμε τα κομμάτια που έφυγαν από το πλάι, όταν κόψαμε τα πόδια του.

Καθένας από μας έχει κάτι που τον κάνει να είναι μοναδικός!

Διαβάζουμε το παραμύθι :

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ 

κατά το οποίο ένας βασιλιάς άκουσε κάποτε ένα αηδόνι να κελαηδάει και του άρεσε τόσο πολύ, που το διέταξε να μάθει σ΄ όλα τα πουλιά να κελαηδούν σαν κι αυτό. Φυσικά αυτό στάθηκε αδύνατο, οπότε έκλεισε όλα τα πουλιά στη φυλακή. Στο τέλος όλα τα πουλιά ένωσαν τις φωνές τους με αποτέλεσμα να γκρεμίσουν όχι μόνο τη φυλακή τους αλλά κι όλο το κάστρο του παράλογου βασιλιά.

Μια εκδοχή αυτού του παραμυθιού μπορείτε να βρείτε εδώ:

blogs.sch.gr/sdromponis

Αφήνουμε τα παιδιά να εκφραστούν θεατρικά με συνοδεία ήχων πουλιών και πολύχρωμα υφάσματα. 

Συζητάμε για το κελάηδημα των πουλιών και για τα χρώματά τους. Πώς θα σας φαινόταν να ήταν όλα το ίδιο;

Κύκλος. Τοποθετούν τα χέρια πίσω από την πλάτη τους και τοποθετούμε στην παλάμη τους ένα κοχύλι. Προσπαθούν να μαντέψουν τι κρατάνε. Το παρατηρούν και μετά το βάζουν στη μέση. Ανακατεύουμε τα κοχύλια και κάθε παιδί προσπαθεί να βρει το δικό του. 

Πώς το καταφέρατε να το εντοπίσετε; Τελικά είναι ίδια όλα τα κοχύλια; Σας αρέσει που διαφέρουν; 

Παίζουμε το παιχνίδι του ίδιου και του διαφορετικού:

Πιάσε ό,τι πιάνω (μάγουλο, φρύδι, γόνατο…) και

Πιάσε κάτι διαφορετικό απ΄ό,τι πιάνω εγώ.

Κάνε ότι κάνω και

Κάνε κάτι διαφορετικό με τα χέρια, πόδια, στόμα…

Γινόμαστε ράδιο και παίζουμε όλοι το ίδιο τραγούδι.

Τώρα παίζει ο καθένας μας διαφορετικό.

Φέρνουμε στον κύκλο ένα αντικείμενο και ζητάμε από τα παιδιά να γίνουν μικροί εξερευνητές και να ψάξουν να βρουν κάποιο άλλο αντικείμενο που να έχει κάτι ίδιο με το πρώτο (π.χ. χρώμα, υλικό κατασκευής, σχήμα…)

Εστιάζουμε στις ομοιότητες και διαφορές μεταξύ των παιδιών:

Αρχικά κινούνται στο χώρο με συνοδεία μουσικής. Μόλις σταματήσει μένουν ακίνητα και προσπαθούν να κοιτάξουν όλα τα πρόσωπα των συμμαθητών τους χωρίς να μετακινηθούν καθόλου.

Έπειτα τους λέμε:

Να κινηθούν μόνο όσοι έχουν… (μαύρα μαλλιά) ή (καστανά μάτια) ή (νήπια-προνήπια) ή όσοι φοράνε… (παντελόνι, κορδέλα…) ή όσοι έχουν πάνω τους χρώμα… (κόκκινο, μαύρο…) ή όσοι έχουν στο όνομά τους το γράμμα …

ή 

Να κινηθούν μόνο όσοι έχουν … (2 χέρια, 1 μύτη…) 

Στη συνέχεια φτιάχνουμε τρενάκι ως εξής: Ένα παιδί σταματάει μπροστά σε κάποιο άλλο και του λέει:

– Έχεις εισιτήριο;

– Έχω;

– Τι έχεις;

– Έχω το ίδιο … (χρώμα μαλλιών, χρώμα στην μπλούζα μου…)

Το παιδί αυτό μπαίνει μπροστά και το παιχνίδι συνεχίζεται. Η συζήτηση που ακολουθεί έχει στόχο στο να κατανοήσουν τα παιδιά ότι έχουμε πολλές ομοιότητες και πολλές διαφορές από τους άλλους. Ο καθένας μας είναι μοναδικός και ξεχωριστός. 

Κλείνουμε με την παρατήρηση φωτογραφιών:

Μας αρέσει να είναι όλα τα ίδια ή μας αρέσει να είναι διαφορετικά; Πώς θα ήταν αν υπήρχε μόνο ενός είδους φρούτα, ζώα, βουνά, σπίτια κτλ;

Τελικά, ο καλύτερος μπαξές είναι αυτός που έχει απ΄ όλα!

Ξεκινήσαμε  με αφόρμηση μια ιδέα πολύ διαδεδομένη απ΄ ό,τι διαπιστώνω:

Κρατώντας ένα κουτί, το τοποθέτησα κάτω και τους είπα πως εδώ μέσα κρύβεται ένα πολύ σπουδαίο και πολύ αγαπημένο πρόσωπο. Κάθε παιδί με τη σειρά του μπορεί να ανοίξει το κουτί και να κοιτάξει αλλά χωρίς να αποκαλύψει στους υπόλοιπους τι είδε!

Μέσα στο κουτί υπήρχε ένας καθρέφτης και όλοι έμειναν μ΄ ένα τεράστιο χαμόγελο μόλις το διαπίστωναν αυτό!

– Τι χρώμα μαλλιά είχε αυτός που είδατε; Τι χρώμα μάτια; κτλ

   Μα ο καθένας σας μου λέει άλλα πράγματα! 

   Τελικά ποιος κρύβεται εκεί μέσα;

Συνεχίσαμε με κίνηση στο χώρο. Ο καθρέφτης τοποθετήθηκε σε κάποιο σημείο και όποιος περνούσε από μπροστά του, κοιταζόταν, έκανε γκριμάτσες ή ό,τι άλλο ήθελε.

Στο σταμάτημα της μουσικής τοποθετούσαμε παλάμη με παλάμη με όποιον ήταν μπροστά μας ή πατούσα με πατούσα ή ώμο με ώμο και κάναμε τις συγκρίσεις μας.

Ένα τουβλάκι τοποθετήθηκε στη μέση. Ένας ένας ανέβαινε πάνω του και έλεγε : μου αρέσει ….

Το τουβλάκι αντικαταστήθηκε με ένα ύφασμα. 

Ο καθένας το έβαζε όπως ήθελε και έλεγε : μπορώ να… 

Έκατσαν σ’ ένα μαξιλάρι και είπαν: θέλω…  

Φόρεσαν το … μαγικό καπέλο και είπαν : 

ο αγαπημένος μου ήρωας είναι…

Στη συνέχεια κινήθηκαν με συνοδεία μουσικής και όποτε αυτή σταματούσε, έβρισκαν κάποιον και του έλεγαν : το αγαπημένο μου ζώο είναι… Στη συνέχεια έβρισκαν κάποιον άλλο και του έλεγαν: το αγαπημένο μου ζώο είναι… αλλά το αγαπημένο ζώο του… (όνομα του παιδιού που συνάντησαν) είναι …. κ.ο.κ.

Φτιάξαμε ένα κύκλο και κάθε παιδί έμπαινε στη μέση και έλεγε το αγαπημένο του τραγούδι.

ΟΙ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ

Κάθε παιδί έμπαινε μέσα στον κύκλο και έλεγε : 

μακάρι να μπορούσα να… και αναπαριστούσε αυτό που έλεγε. Το ίδιο έκαναν και τα υπόλοιπα παιδιά, σαν να ήταν οι καθρέφτες του.

Τέλος έκατσαν σταυροπόδι όπως ήταν στον κύκλο, έκαναν ασκήσεις χαλάρωσης με τη σκέψη ενός χρώματος. Έπειτα ψιθύρισαν στο διπλανό τους το χρώμα που σκέφτηκαν. Η δραστηριότητα ολοκληρώθηκε με το κάθε παιδί να λέει το χρώμα του διπλανού του.

Ακολούθησε συζήτηση σχετικά με όσα συνέβηκαν. Ακούσαμε από τους άλλους πράγματα που αφορούν και μας; 

εικόνα : http://encyclopediahomeschoolica.com/tag/photography/

Διαβάσαμε το παραμύθι: 

ΑΧ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΓΑΤΑ;

και παίξαμε το λεκτικό παιχνίδι: 

Αν δεν ήσουν αυτός που είσαι, ποιος θα ήθελες να είσαι;  

Μιλήσαμε για τις ταυτότητες και αφού φωτογραφηθήκαμε φτιάξαμε τις δικές μας!

Κλείνουμε με 2 εικαστικές δραστηριότητες:

Το Λεύκωμά μου:

Δένουμε μερικά χαρτιά Α4 σε βιβλιαράκια και τα μοιράζουμε στα παιδιά. Σε κάθε σελίδα μπορούν να ζωγραφίσουν κάτι που αγαπάνε

(χρώμα, σχήμα, παιχνίδι, ζώο, φαγητό κ.ο.κ.)

Βέβαια δεν το συμπληρώνουν όλο αμέσως. Το ολοκληρώνουν σταδιακά με το πέρασμα του χρόνου.

Ζωγραφίζω τον εαυτό μου:

Δίπλα στο καβαλέτο κρεμάμε ένα καθρέφτη. Τα παιδιά ζωγραφίζουν τον εαυτό τους παρατηρώντας τα χαρακτηριστικά τους!

Κάθε χώρος και κάθε δραστηριότητα διέπεται από κάποιους κανόνες.

Για να κατανοήσουν τα παιδιά την ανάγκη ύπαρξης κανόνων στο σχολείο, τους διηγούμαστε μια ιστορία για ένα στρουμφάκι που πήγε πρώτη φορά στο σχολείο αλλά…

στις ελεύθερες δραστηριότητες άρπαξε το παιχνίδι ενός άλλου παιδιού, χτυπούσε το παιχνίδι δυνατά, φώναζε κτλ

στην παρεούλα έσπρωχνε, ενοχλούσε κτλ

στο διάλειμμα πετούσε χαλίκια, έπαιζε επικίνδυνα κτλ

Κάθε φορά ρωτάμε τα παιδιά, τι αποτέλεσμα μπορεί να φέρει η συμπεριφορά του στρουμφ.

Μια παρόμοια ιστορία μπορείτε να βρείτε εδώ:

http://pro-sxolika.blogspot.gr/2011/09/blog-post_13.html

Τελικά, πέρασε καλά αυτό το στρουμφάκι;

Τα υπόλοιπα παιδιά τι ένιωσαν;

Πώς νομίζετε ότι του συμπεριφέρθηκαν;

Τι πρέπει να γίνει;

Μ΄ αυτόν τον τρόπο τα παιδιά ξεκινάνε να λένε ποιοι κανόνες είναι απαραίτητοι σ ένα σχολείο ώστε να περνάνε όλοι καλά και να είναι ασφαλείς. Καταγράφουμε τις ιδέες τους και σχολιάζουμε το θετικό αποτέλεσμα που θα επιφέρει κάθε ιδέα.

Τα παιδιά καλούνται να σκεφτούν και τι περιμένουν από τη δασκάλα τους. Σ΄ αυτό το σημείο τους εξηγούμε ότι το υπουργείο έχει θέσει ένα πρόγραμμα για όλα τα νηπιαγωγεία. Στις 8 η ώρα ανοίγει η πόρτα του σχολείου, τα παιδιά μπορούν να παίξουν ελεύθερα όποια παιχνίδια θέλουν μέχρι τις 9, μετά μαζευόμαστε στην παρεούλα κτλ. Υπάρχουν όμορφες καρτέλες που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε τη χρονολογική σειρά δραστηριοτήτων στην ιστοσελίδα:

http://xwrapaidiwn.blogspot.gr/2012/10/blog-post.html#more

Αυτό βοηθάει πολύ τα παιδιά σε καθημερινή βάση. Εμείς χρησιμοποιήσαμε τις καρτέλες με την εξής διάταξη:

Έτσι τα παιδιά ξέρουν τι να κάνουν κάθε φορά.

Συνεχίζουμε το θέμα των κανόνων παρουσιάζοντάς τους καρτέλες με στρουμφάκια που συμπεριφέρονται με διάφορους τρόπους (μπορούμε να βρούμε άφθονο υλικό στο διαδίκτυο). Τα παιδιά τα ομαδοποιούν σε θετικές και αρνητικές συμπεριφορές για μέσα στην τάξη. 

Είναι ίδιοι αυτοί οι κανόνες με αυτούς που βρήκαν τα παιδιά; Πρέπει να προσθέσουμε κάτι; 

Δε χρειάζεται να κεραυνοβολήσουμε εξαρχής τα παιδιά με κανόνες. Σιγά σιγά μπορούμε να προσθέτουμε όσους προκύπτουν…

Παίζουμε παιχνίδια ρόλων όπου κάποιος συμπεριφέρεται αρνητικά και οι υπόλοιποι του δείχνουν τις καρτέλες με τους κανόνες. 

Κι έρχεται η ώρα να συζητήσουμε τι επιπτώσεις θα έχει κάποιος που δεν τηρεί τους κανόνες. Αφήνουμε τα παιδιά να αποφασίσουν γι΄ αυτό, αλλά να προσέξουμε ώστε να μην είναι ιδιαίτερα σκληρές οι συνέπειες.

Τέλος, χρησιμοποιούμε τις καρτέλες που βρήκαμε στην ιστοσελίδα:

http://e-children.blogspot.gr/2012/09/blog-post_619.html#axzz2pQ1o3YQ6

και παίζουμε ένα παιχνίδι:

Υλικά: οι καρτέλες εκτυπωμένες όσα είναι τα παιδιά

          χαρτιά που γράφουν ΝΑΙ και

          χαρτιά που γράφουν ΟΧΙ

          κόλλες

Τοποθετούμε τις καρτέλες στο πάτωμα και τα χαρτιά με το ΝΑΙ και ΟΧΙ τα τοποθετούμε στα τραπεζάκια.

Αρχίζει μουσική και τα παιδιά κινούνται ελεύθερα στο χώρο. 

Όταν σταματάει η μουσική λέμε ΝΑΙ ή ΟΧΙ. 

Τα παιδιά πρέπει να βρουν μια καρτέλα θετικής ή αρνητικής συμπεριφοράς και να την κολλήσουν στο σωστό χαρτί.

Προσοχή: Δεν πρέπει να πάρουν 2 φορές την ίδια εικόνα! 

Ας μην ξεχνάμε ότι είναι προτιμότερο να εστιάζουμε στο τι πρέπει να κάνουμε κι όχι τόσο στο τι δεν πρέπει. Επίσης είναι βασικό να επιβραβεύουμε μια θετική συμπεριφορά, όχι συνέχεια αλλά τακτικά και να ενημερώνουμε τα παιδιά τι θα κερδίσουν από μια θετική συμπεριφορά (π.χ. αν μαζέψετε γρήγορα τα παιχνίδια σας θα προλάβουμε να παίξουμε κάποιο παιχνίδι).