Εδώ και δύο εβδομάδες πετάμε χαρταετό….ή μάλλον χαρταετούς!!!

Για να ξεκινήσει καλά το πέταγμα διαβάσαμε την ιστορία “Οι Χαρταετοί της αγάπης” και παρατηρήσαμε τον πίνακα “Στέγες και αετοί” από το βιβλίο της Κ.Τζαβάρα “Μαγικές διαδρομές στην Τέχνη-Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας”

Είδαμε βίντεο (από το 5ο Νηπιαγωγείο Σερρών) με εργα τέχνης που έχουν σαν θέμα τον χαρταετό και φτιάξαμε μικρές ιστοριούλες για κάθε πίνακα.

Ακούσαμε τους “Χαρταετούς” του Μ.Θεοδωράκη και ταξιδέψαμε με την φαντασία μας.

Φτιάξαμε σύνθετες λέξεις…

…και χαρταετούς με διάφορα υλικά!

Με χρωματιστά μακαρόνια…

Με βότανα…

Με αποκριάτικα έργα τέχνης γνωστών ζωγράφων…

Φτιάξαμε και μεγάλους χαρταετούς με ζωγραφιές των παιδιών για να διακοσμήσουν το δωμάτιο τους με μια ευχή “κλεμμένη” από τον Καζαντζάκη…”Φτάσε όπου δεν μπορείς…”

Ενώσαμε τους αριθμούς και ζωγραφίσαμε τον χαρταετό που δημιουργήθηκε.

Διαβάσαμε την ιστορία του Αρλεκίνου της Ζωρζ Σαρή και ζωγραφίσαμε τους δικούς μας αρλεκίνους.

Διαβάσαμε επίσης τον “Ελεύθερο χαρταετό”, από το Σύγχρονο Νηπιαγωγείο (Τεύχ. 91) και ψηφίσαμε έναν από τους 2 χαρταετούς της ιστορίας, τον Τέρη και τον Λευτέρη και στη συνέχεια φτιάξαμε ένα ραβδογράφημα με τα αποτελέσματα.

Κάπου εκεί στη μέση της πρώτης εβδομάδας ήταν και η Τσικνοπέμπτη και ιδού τα καπελάκια μας…

Τα σουβλάκια είναι φτιαγμένα από σφουγγάρι και διακοσμημένα με μυρωδάτη ρίγανη…

Και συνεχίσαμε με μουσικό δρώμενο και ζωγραφική με θέμα “Πού ταξίδεψα με τον χαρταετό”

Και κάπου εκεί σταματήσαμε να φτιάχνουμε χαρταετούς γιατί το παρακάναμε και γιατί πλησίαζε και το αποκριάτικό μας πάρτυ!!!

Στο πάρτυ παίξαμε αποκριάτικα παιχνίδια…

Χορέψαμε με το γαιτανάκι…

και φάγαμε και ήπιαμε και ξαναχορέψαμε και ξαναφάγαμε και…. και του χρόνου!!! Καλά χαρταετοπετάγματα!!!

* Το κείμενο επιμελήθηκε η Αϊβαλάκη Ειρήνη, κοινωνιολόγος και “μαμά” του νηπιαγωγείου μας!

Πρωτίστως ως μάνα και δευτερευόντως ως κοινωνικός επιστήμονας ενδιαφέρομαι να κατανοήσω τι είναι τα όρια που όλο και περισσότερες έρευνες υποστηρίζουν ότι πρέπει να βάζουμε στα παιδιά μας, αν τα βοηθούν, πότε μπαίνουν και πώς πρέπει να γίνεται η επιβολή τους.

Ανάμεσα στην αυταρχική τιμωρία και την ανεξέλεγκτη επιτρεπτικότητα, υπάρχει και μία μέση λύση που είναι η λεγόμενη θετική πειθαρχία ή αλλιώς η θέσπιση ορίων.

Όρια δεν σημαίνει ασφυκτικός περιορισμός. Είναι η προσπάθεια να κατανοήσει το παιδί τους κανόνες και τις προσδοκίες των γονιών του, είναι δηλαδή ένα είδος διδασκαλίας που γίνεται με αγάπη και όχι τιμωρία. Αυτό δεν αποτελεί απειλή για την προσωπικότητα του παιδιού αλλά αντίθετα είναι ένα μέρος της πορείας του προς την αυτογνωσία.

Οι γονείς αναφορικά με την επιβολή ορίων διακρίνονται σε τρείς κατηγορίες:

1)Οι αυταρχικοί γονείς, οι οποίοι απαιτούν πλήρη υπακοή με συνέπεια να καταστέλλουν την ανεξαρτησία των παιδιών τους.

2)Οι δημοκρατικοί γονείς , οι οποίοι ναι μεν επιβάλλουν όρια και κανόνες αλλά επιτρέπουν στα παιδιά να πειραματιστούν και έτσι να ανεξαρτητοποιηθούν.

3)Οι ελαστικοί γονείς, που δεν θέτουν κανένα όριο και τα παιδιά τους δρουν ανεξέλεγκτα παντού.

Από την ανάλυση των παραπάνω κατηγοριών γίνεται σαφές ότι οι δημοκρατικοί γονείς είναι εκείνοι που θα μεγαλώσουν τα πιο ισορροπημένα παιδιά.

Η επιβολή των ορίων είναι μια πολύ δύσκολη διαδικασία για τους γονείς. Καταρχήν πρέπει να λειτουργούν σαν ομάδα και να έχουν κοινή τακτική στη συμπεριφορά τους. Τα όρια πρέπει να είναι σταθερά, να προσαρμόζονται με την ηλικία του παιδιού, να τηρούνται πάντα και να είναι ξεκάθαρα. Έτσι το παιδί σιγά σιγά μαθαίνει ποιά συμπεριφορά είναι αποδεκτή και ποια όχι. Επίσης οι γονείς πρέπει να δείχνουν το καλό παράδειγμα αφού τα παιδιά πρώτα βλέπουν και μετά ακούν. Αυτονόητο είναι ότι τα παιδιά αφού δεν έχουν τη δική μας συναισθηματική ωριμότητα και λειτουργούν περισσότερο παρορμητικά, δεν αναμένεται να τα τηρήσουν άμεσα και εκεί οι γονείς πρέπει να έχουν υπομονή και επιμονή.

Όσο πιο νωρίς μπουν τα όρια τόσο το καλύτερο για το παιδί. Αν από τη νηπιακή ηλικία μάθει το παιδί να δέχεται κανόνες, να ελέγχει τη συμπεριφορά του, να εκφράζει τα συναισθήματά του και να γίνεται υπεύθυνο καθώς μεγαλώνει θα μπορεί να αποφεύγει τους κινδύνους και θα είναι ευτυχισμένο.

Βέβαια όλοι λίγο πολύ θα σκεφτείτε καλή η θεωρία αλλά στην πράξη τι γίνεται; Είμαι σίγουρη ότι όλοι θέλουμε να είμαστε δημοκρατικοί γονείς αλλά κατά πόσο το καταφέρνουμε; Η καθημερινότητα και τα προβλήματα που τη συνοδεύουν πολλές φορές δεν μας αφήνουν να εκφραζόμαστε με τον τρόπο που πραγματικά θα θέλαμε.

Προσδοκία μου είναι το παραπάνω κείμενο να αποτελέσει ένα οδηγό για όλους μας ώστε να κατανοήσουμε τη χρησιμότητα των ορίων και να μπορέσουμε όσο μπορεί ο καθένας μας να τα επιβάλλει στα παιδιά του με αγάπη και μεγάλη υπομονή. Έτσι θα τους δώσουμε τις βάσεις για να γίνουν στο μέλλον καλοί άνθρωποι κυρίως και υπεύθυνοι πολίτες.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε τον Ιανουάριο και θα συνεχιστεί μέχρι και τον Μάρτιο. Στόχος του προγράμματος είναι να γνωρίσουν τα παιδιά την ιστορία, τις χρήσεις και τις ιδιότητες των βοτάνων και των αρωματικών φυτών.

Ξεκινήσαμε διερευνώντας τις γνώσεις των παιδιών σχετικά με τα βότανα και οργανώσαμε τις δράσεις μας.

Στον κήπο του σχολείου υπάρχει δεντρολίβανο και ξεκινήσαμε απο αυτό…

…και τις επόμενες μέρες συγκεντρώσαμε υλικό για την γωνιά των αρωμάτων. Μέχρι στιγμής η γωνιά μας έχει αυτά τα αρώματα:

Συζητήσαμε για τον Ασκληπιό και για τα βότανα που πρότεινε ως θεραπεία για διάφορες παθήσεις. Πληροφορίες για τον Ασκληπιό και τις ιδιότητες των βοτάνων ΕΔΩ.

Και φυσικά φτιάξαμε μια συνταγή για βραστάρι για να καταπολεμήσουμε το κρύωμα.

Πήραμε απλά μπλέ τετράδια και τα μετατρέψαμε σε φυτολόγια…

Κάναμε εργασιούλες…

Και βοηθήσαμε ο ένας τον άλλον…

Παιχνίδια με τα βότανα…

Το συγκεκριμένο παιχνίδι παίζεται με δύο παιδιά ή δύο ομάδες και βοηθάει στην εξοικείωση των παιδιών με τους πίνακες διπλής εισόδου.

Η κυρία Ρίγανη και ο κύριος Βασιλικός. Παίζουν 2 παιδιά και νικητής είναι όποιος φτάσει στο υψηλότερο σημείο πρώτος!

Προσθέσαμε το κουτί των βοτάνων στην γωνιά της γραφής…

…και φτιάξαμε το αριθμητάρι των βοτάνων…!

Αυτά μέχρι στιγμής…Συνεχίζεται….