Στο νηπιαγωγείο μας οι προετοιμασίες για να γιορτάσουμε την εθνική μας εορτή ξεκίνησαν μία εβδομάδα νωρίτερα.

Στη συνέχεια, στην τάξη μας έφτασε ένα πολύ ξεχωριστό κουτί. Με τη βοήθειά του, γνωρίσαμε καλύτερα το χρονικό του ’40: επεξεργαστήκαμε τον χάρτη και μάθαμε πού βρίσκονται η Ελλάδα, η Ιταλία και η Γερμανία, όπως και τις σημαίες τους, διαβάσαμε το γράμμα του στρατιώτη από τον πόλεμο, παρατηρήσαμε κάποια από τα αντικείμενα που έπαιρναν μαζί τους και μέσα από πλήθος φωτογραφικού υλικού ήρθαμε σε επαφή με εικόνες εκείνης της περιόδου.

Γνωρίσαμε τους δικτάτορες του τότε, το ηχηρό “ΟΧΙ” του Μεταξά στους Ιταλούς, την προετοιμασία των στρατιωτών μας για τον πόλεμο και τον αποχαιρετισμό των οικογενειών τους, τις δυσκολίες που τράβηξαν στα βουνά της Αλβανίας πολεμώντας, τη σημαντική βοήθεια των γυναικών στον πόλεμο και την κατάσταση που επικρατούσε στο εσωτερικό της χώρας με την παρουσία των Γερμανών, έως ότου σηκώσαμε ξανά την ελληνική σημαία στην Αθήνα.

Επίσης, δε θα μπορούσε να παραλειφθεί μια συζήτηση γύρω από έννοιες όπως “παρελθόν”, “παρόν” και “μέλλον”, από τον πόλεμο και την ειρήνη, η οποία μας βοήθησε να κατανοήσουμε τις διαφορές τους και πόσο σπουδαία είναι η ειρήνη.

Εκτός από τα παραπάνω, δημιουργήσαμε σχετικές κατασκευές…

Διαβάσαμε την ιστορία “Σαν παραμύθι” της Γαλάτειας Σουρέλη και είδαμε σχετικά βίντεο, όπως…

και…

Μάθαμε επετειακά τραγούδια…

…τον εθνικό ύμνο, φτιάξαμε τις δικές μας ελληνικές σημαίες και κάναμε παρέλαση!

Πριν λίγες ημέρες είχαμε τη χαρά να υποδεχτούμε στο σχολείο μας μαμά μαθητή, η οποία μας έφερε έναν αγαπημένο καρπό του φθινοπώρου… το κάστανο!

Συζητήσαμε για την εμφάνισή του, για τον τρόπο συγκομιδής τους και για τους τρόπους που μπορούμε να τα καταναλώσουμε. Επίσης, η μαμά του συμμαθητή μας μάς έδειξε πώς ανοίγουμε το αγκαθωτό περίβλημα του καστάνου, καθώς και το ξυλώδες και, είχαμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε και να αγγίξουμε τη χνουδωτή μεμβράνη του καρπού.

Στη συνέχεια προσπαθήσαμε να την ξεφλουδίσουμε για να δούμε πώς φτάνουμε τελικά στο κάστανο που τόσο μας αρέσει!

Στο τέλος μάς είχε και μία έκπληξη! Μας έφερε φθινοπωρινά φύλλα με τα οποία έπρεπε να στολίσουμε τα αγκάθια στα σκαντζοχοιράκια μας!

Ευχαριστούμε πολύ!!!

Φθινόπωρο φτάνει,
τα φύλλα όλο πέφτουν
Θα πάνε ταξίδι
πολύ μακρινό.

Το ένα στη στέγη,
Το άλλο στον κήπο,
Το τρίτο σε κάποιο
μικρούλι σχολείο

Αναφέρει το ποίημα της Φιλίσας Χατζηχάννα και το φθινόπωρο έφτασε για τα καλά τον Οκτώβριο στο νηπιαγωγείο μας!

Παρατηρήσαμε πίνακες ζωγραφικής με φθινοπωρινά τοπία και διαβάσαμε τον “Κλέφτη των φύλλων”, μια ιστορία για ένα μικρό σκιουράκι που έχανε τα φύλλα του όποτε έφτανε το φθινόπωρο. Και τον ανακαλύψαμε τον κλέφτη! Ήταν ο αέρας που γίνεται πιο έντονος αυτή την εποχή!

Συζητήσαμε για τις αλλαγές στη φύση και στις δραστηριότητες του ανθρώπου…

…παίξαμε διάφορα παιχνίδια με τα χρώματα και τα φύλλα του φθινοπώρου…

…γνωρίσαμε καρπούς του φθινοπώρου και παίξαμε παιχνίδια με τα Beebot μας…

…και φυσικά, φτιάξαμε το δικό μας φθινοπωρινό δέντρο με την τεχνική της μπατονέτας!

Στις 4 Οκτωβρίου κάθε χρόνου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Ζώων. Με αφορμή τη γιορτή αυτή, μάς δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε στο νηπιαγωγείο για ένα αγαπημένο θέμα των παιδιών, τα ζωάκια.

Αρχικά, παρακολουθήσαμε το βίντεο με τίτλο “Ξουτ – Η ιστορία ενός αδέσποτου”, κάνοντας στη συνέχεια αναδιήγηση της ιστορίας.

Επιπλέον, μιλήσαμε για τις ανάγκες των ζώων και τις καταγράψαμε, καθώς επίσης ζωγραφίσαμε το αγαπημένο μας ζώο!

Τέλος, μάθαμε ένα μικρό τραγούδι για το σκυλάκι που λέγεται Μάρκος!

Χρόνια Πολλά σε ΌΛΑ ΤΑ ΖΩΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

Ο παππούς και η γιαγιά αποτελούν πρόσωπα πολύ σημαντικά στη ζωή ενός παιδιού.

Έτσι κι εμείς αποφασίσαμε να αφιερώσουμε εαυτή την ημέρα σε εκείνους.

Αφού παρατηρήσαμε πίνακες ζωγραφικής στους οποίους αποτυπώνονται, μιλήσαμε για τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας, μοιραστήκαμε στην παρεούλα τι μας αρέσει να κάνουμε με τον παππού και τη γιαγιά, συγκινηθήκαμε, γελάσαμε και φυσικά… αντιληφθήκαμε τη σπουδαιότητά τους και πως αξίζουν την αγάπη και τον σεβασμό μας!

Στο τέλος φτιάξαμε δωράκια με πολλή αγάπη για τον παππού και τη γιαγιά!