Ενα σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο, θα ζήσουμε στις 6 Ιουνίου, όταν θα ευθυγραμμισθούν η Γη, η Αφροδίτη και ο Ήλιος. Πρόκειται για τη λεγόμενη «διάβαση» (transit) της Αφροδίτης μπροστά από τον Ήλιο, κάτι που δεν θα παρατηρηθεί ξανά για περισσότερα από εκατό χρόνια.

Η προηγούμενη διάβαση της Αφροδίτης μπροστά από τον Ήλιο παρατηρήθηκε στις 8 Ιουνίου 2004, αλλά η επόμενη αναμένεται στις 11 Δεκεμβρίου 2117.

Η διάβαση της Αφροδίτης -και κάθε άλλου πλανήτη- γίνεται ορατή, όταν ο πλανήτης διέρχεται ακριβώς μεταξύ του Ήλιου και της Γης. Είναι ένα παρόμοιο φαινόμενο με την έκλειψη του Ήλιου από τη Σελήνη, όμως αντίθετα με τη Σελήνη που μπορεί να καλύψει όλο το δίσκο του Ήλιου, η Αφροδίτη, μολονότι είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από το φεγγάρι, επειδή βρίσκεται πολύ πιο μακριά από τη Γη, μόλις που θα διακρίνεται σαν μια μικρή κουκίδα να διασχίζει πολύ αργά τον ηλιακό δίσκο και να καταλαμβάνει περίπου το 1/32 της διαμέτρου του.

Το φαινόμενο θα είναι ορατό από την Αλάσκα, το Βόρειο Καναδά, το Δυτικό Ειρηνικό, τη Βόρεια Ασία, την ‘Απω Ανατολή, την Ανατολική και Κεντρική Αυστραλία. Στο μεγαλύτερο τμήμα της άτυχης Ευρώπης ο Ήλιος θα ανατείλει στις 6 Ιουνίου, μετά την ολοκλήρωση της διάβασης, ενώ η Ελλάδα θα προλάβει να δει ένα μέρος του.

Οι ειδικοί εφιστούν την προσοχή διότι, όπως και με τις εκλείψεις, η παρατήρηση της διάβασης δεν μπορεί να γίνει με γυμνά μάτια, αλλά μόνο με ειδικά φίλτρα σε τηλεσκόπια.Η παρατήρηση του ήλιου χωρίς ειδικά φίλτρα, ακόμα και στην ανατολή, όταν αυτός είναι χαμηλά, είναι επικίνδυνη και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τύφλωσης.

Η πρώτη παρατήρηση διάβασης της Αφροδίτης έγινε το 1639 και από τότε έχουν συμβεί μόνο άλλες πέντε διαβάσεις (1761, 1769, 1874, 1882 και 2004). Οι διαβάσεις της Αφροδίτης εμφανίζονται σε «ζεύγη» που χωρίζονται μεταξύ τους κατά οκτώ χρόνια, αλλά επαναλαμβάνονται κάθε 121,5 και στη συνέχεια κάθε 105,5 χρόνια. Έτσι, το επόμενο «ζεύγος» διαβάσεων δεν θα παρατηρηθεί ξανά πριν από τον Δεκέμβριο του 2117 και του 2125 αντίστοιχα.