Είναι η Σίδη του Θεόφραστου. Ο Διοσκουρίδης ονόμασε τον λευκό λωτό νυμφαία και τον κίτρινο νούφαρο. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία το φυτό ονομάστηκε Νυμφαία για χάρη μιας Νύμφης που ήταν φύλακας της πηγής του νερού και όποιος τολμούσε να ξεριζώσει ένα νούφαρο, η Νύμφη της πηγής τον τραβούσε από το πόδι και τον πήγαινε στο βασίλειό της. Όταν οι άνθρωποι ξερίζωναν τα ριζώματα του φυτού, βούλωναν τα αυτιά τους με κερί για να μην ακούν τις σαγηνευτικές φωνές από τις νύμφες της λίμνης. Η έκφραση «άνθος του λωτού» αναφέρεται στο νούφαρο κι όχι στο φρούτο Λωτός (Διόσπυρος, Diospyros). Φωτογραφία του αρχείου μας με νησίδες νούφαρων στη λίμνη του Άγρα, Έδεσσας.
