Παρακολούθησα μια συνέλευση στο αμφιθέατρο. Όλοι όσοι πήραν τον λόγο ήταν θυμωμένοι. Μπορεί να μην καταλάβαινες ποιος τους θύμωσε, αλλά μιλούσαν με άγριες λέξεις και άγριο ύφος. Πάντως, ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν σχετικά μικρός, ήθελα να φύγω αλλά θα φαινόταν ότι εγκαταλείπω. Ευτυχώς ζητήθηκε διάλλειμα. Ποτέ πια ξανά σε συνέλευση. Κρίμα! Από παντού στρίμωγμα, το πανεπιστήμιο θα έπρεπε να δίνει οξυγόνο κι όχι να προκαλεί ασφυξία (συνεχίζεται προσεχώς με το p_d_18…).
