Την παρακάτω περίπτωση την πρότεινα ως εκπαιδευτής Ενηλίκων στη Θεματική Ενότητα “Το Φυσικό Περιβάλλον – Οικολογία και Ατμόσφαιρα – Κλιματική Αλλαγή”, σε πρόγραμμα που υλοποίησε το Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων στη Θεσσαλονίκη το 2010.
Η περίπτωση: Διακρατική Συμφωνία για την Ενέργεια.
Η Ελλάδα και οι 4 γειτονικές της χώρες της, μετά από πολύχρονες συζητήσεις, αποφάσισαν την ταυτόχρονη εγκατάσταση πυρηνικών σταθμών ηλεκτρικής ενέργειας των 1000 μεγαβάτ σε περιοχές των συνόρων τους και κοντά σε θέσεις που διαθέτουν μεγάλες ποσότητες νερού. Από την πλευρά της η Ελλάδα θα εγκαταστήσει σε πρώτη φάση, έως το 2018, τρεις σταθμούς σε παρόχθιες περιοχές των παρακάτω λιμνών: Πρέσπες Νομού Φλώρινας , Δοϊράνη Νομού Κιλκίς και Κερκίνη Νομού Σερρών. Την εποπτεία της εγκατάστασης και λειτουργίας των σταθμών θα την έχει η ΔΕΗ, αλλά οι Σταθμοί θα ανήκουν σε Εταιρείες στις οποίες θα συμμετέχουν: το Κράτος κατά 15%, Επιχειρηματίες/Τράπεζες κατά 75% και η Τοπική Αυτοδιοίκηση κατά 10%.
Το έργο των ομάδων: Σχηματίζονται τέσσερις ομάδες που εκπροσωπούν τις εξής κοινωνικές ομάδες της περίπτωσης: (1) Επιχειρηματίες /Τραπεζίτες, (2) κάτοικοι των περιοχών εγκατάστασης των σταθμών, (3) επιστήμονες για την κατασκευή και στελέχωση των σταθμών και (4) νέοι και νέες 15-25 ετών.
Ο εισηγητής της συνάντησης αναλαμβάνει τον συντονισμό της διαβούλευσης. Στόχος είναι η διαβούλευση να καταλήξει σε μια πρόταση, με την οποία συμφωνούν όλες οι κοινωνικές ομάδες.