Όλοι θα συμφωνήσουμε ότι τα αθλήματα αποτελούν ζωτικής σημασίας δραστηριότητες για την ομαλή σωματική και πνευματική ανάπτυξη ενός παιδιού. Γνωρίζατε όμως ότι μπορούν να προσφέρουν και κάτι παραπάνω από αυτό; Τα αθλήματα έχουν κι άλλα οφέλη, που μπορεί να μην είχατε σκεφτεί μέχρι τώρα.
Συνεισφέρουν στη συνολική τους προσωπικότητα και τα βοηθούν να βελτιώσουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες. Ένα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα είναι ότι εκτός από το ότι τα κρατά σε καλή φυσική κατάσταση, τα απασχολεί για αρκετό χρόνο. Και αυτού του είδους η απασχόληση εγγυάται τη σωστή πνευματική τους ανάπτυξη. Τα ομαδικά αθλήματα μάλιστα έχει βρεθεί ότι είναι αυτά με τα περισσότερα οφέλη για τα παιδιά, αφού τα μαθαίνουν διάφορες δεξιότητες της καθημερινής ζωής.
Αυτές είναι οι δεξιότητες που θα τα βοηθήσουν και στην ενήλικη ζωή τους
1. Βελτίωση της φυσικής κατάστασης
Τα οφέλη της άθλησης στη σωματική μας υγεία είναι γνωστά σε όλους μας. Συγκεκριμένα όμως και όσον αφορά στα παιδιά, η παχυσαρκία δυστυχώς έχει φτάσει παγκοσμίως στα όρια της πανδημίας. Η έλλειψη άσκησης και οι επεξεργασμένες, γρήγορες τροφές αποτελούν τους βασικούς ενόχους. Τα αθλήματα όμως κάνουν τα παιδιά καλύτερους αθλητές, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό τους σύστημα και τη σωματική τους αντοχή. Η ενδυνάμωση του οργανισμού, η δόμηση μιας επαρκούς αυτοεκτίμησης, η ενστάλαξη μιας υγιούς, κοινωνικής συμπεριφοράς και η μείωση του στρες είναι κάποια από τα σημαντικότερα οφέλη των αθλημάτων στα παιδιά μας.
Η σημασία αυτών δεν μπορεί να υποβαθμιστεί. Ως γονιός ή κηδεμόνας, οφείλετε να φέρετε σε επαφή τα παιδιά σας με τον κόσμο των αθλημάτων. Αυτή η γνωριμία θα αποτρέψει την υπερβολική προσήλωση τους στα βιντεοπαιχνίδια και στον υπολογιστή. Ως εκ τούτου, θα αποτραπεί και η πιθανότητα εμφάνισης παχυσαρκίας. Τα παιδιά που ξοδεύουν έναν αξιοσημείωτο χρόνο ασχολούμενα με ένα άθλημα έχουν αποδεδειγμένα καλύτερη ισορροπία, στάση σώματος και δύναμη.
2. Ομαδικό πνεύμα
Τα ομαδικά αθλήματα διδάσκουν στα παιδιά κάποιες από τις σημαντικότερες δεξιότητες της ζωής. Τέτοια αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το βόλεϊ απαιτούν από τους παίκτες να συνεργαστούν για έναν κοινό στόχο. Μαθαίνουν να εκτιμούν και να βοηθούν τους άλλους. Η ομαδικότητα και η συνεργασία αποτελούν ανεκτίμητα μαθήματα που θα τα βοηθήσουν σε όλη τους τη ζωή. Εδώ το ομαδικό όφελος υπερτερεί του ατομικού κι αυτό αποτελεί σπουδαίο μάθημα. Εξάλλου, τα παιδιά μαθαίνουν αναγκαστικά να ακούνε τους άλλους και να τους λαμβάνουν υπόψη, αν θέλουν να μάθουν νέες τεχνικές, ώστε να κερδίζουν.
3. Ενίσχυση της αυτοεκτίμησης
Τα παιδιά ενθουσιάζονται και με το μικρότερο επίτευγμα που καταφέρνουν. Αυτό είναι που διατηρεί την αυτοπεποίθησή τους υγιή και ενδυναμώνει την πνευματική τους ανάπτυξη. Και φυσικά η αυτοπεποίθηση είναι το εργαλείο με το οποίο θα μπορέσουν να τολμούν και να έχουν κουράγιο στη ζωή τους. Επιπροσθέτως, πρέπει να πούμε ότι ο σεβασμός των συμπαικτών και του προπονητή τους, αλλά και των γονιών τους είναι αυτός που τους γεμίζει με θετικότητα και αυτοεκτίμηση. Η εποικοδομητική κριτική μαθαίνεται να γίνεται αποδεκτή και επεξεργάσιμη, καθώς θα τους χρειαστεί στο άμεσο και έμμεσο μέλλον.
4. Η νίκη δεν είναι το παν
Σε κανέναν δεν αρέσει να χάνει, ούτε στο πιο απλό, χαζό παιχνίδι. Εντούτοις, το πιο σημαντικό μάθημα της ζωής είναι η αποδοχή της ήττας και η μετέπειτα επεξεργασία των λαθών που έγιναν. Είναι αδύνατο να κερδίζουμε κάθε παιχνίδι και ομοίως, κάθε μάχη στη ζωή. Η θετική αποδοχή μιας ήττας και η αποφασιστικότητα για το επόμενο παιχνίδι είναι κάτι που κάθε παιδί χρειάζεται να μάθει. Οι γονείς δεν πρέπει να τα αποθαρρύνουν όταν χάνουν σε ένα παιχνίδι, αλλά έργο τους πρέπει να είναι η γνωριμία με τη χαρά της άθλησης. Διδάξτε τους να δουλεύουν σκληρότερα, αλλά και με όρεξη για το στόχο τους, ώστε να φτάσουν και στη θέση του νικητή.
5. Κάνουν νέους φίλους
Όλοι έχουν κάτι απόλυτα μοναδικό στην προσωπικότητα και στον χαρακτήρα τους. Τα παιδιά κοινωνικοποιούνται εύκολα και μαθαίνουν νέα πράγματα από άλλους, ειδικά από τους συνομηλίκους τους. Η φιλία διδάσκει την αγάπη και τον σεβασμό και έξω από τα πλαίσια της οικογένειας. Και η σύναψη φιλίας με άλλα παιδιά κατέχει πρωταρχική θέση στη συνολική ανάπτυξη ενός παιδιού. Επίσης, ορισμένες φορές οι φιλίες που γίνονται κατά την παιδική ηλικία είναι τελικά αυτές που διαρκούν για μια ζωή.
6. Τα ανταμείβουν και με σχολικές επιτυχίες
Πολλοί γονείς βλέπουν τα αθλήματα ως ένα μέσο περισπασμού. Ωστόσο, η γυμναστική και τα αθλήματα έχουν άμεσα αποτελέσματα στην εγκεφαλική ανάπτυξη. Τα αθλήματα, εκτός από το να κρατούν το σώμα μας υγιές, οξύνουν και το νου. Εξάλλου, ένα παιδί μπορεί να συγκεντρωθεί πλήρως στη μελέτη του μόνο αν είναι και σωματικά υγιές. Τα παιδιά που δεν κινούνται πολύ ή δεν ασκούνται συνήθως δεν έχουν ενέργεια, νιώθουν συχνά νύστα και δυσκαμψία και δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν στο διάβασμα.
7. Μαθαίνουν να αντεπεξέρχονται στις δυσκολίες
Τα ομαδικά αθλήματα αναγκάζουν τα παιδιά να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν δυσκολίες και εμπόδια. Τα φέρνει αντιμέτωπα με την πραγματικότητα, δείχνοντάς τους ότι η ζωή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Τελικά, μαθαίνουν πώς να πιέσουν τον εαυτό τους λίγο παραπάνω, πηγαίνοντας για προπόνηση τις προγραμματισμένες μέρες και ώρες, ανεξάρτητα του πόσο κουρασμένα νιώθουν και αυτό είναι που τα κάνει δυναμικά σαν άτομα. Τέτοια παιδιά δεν θα λυγίσουν εύκολα στο μέλλον όταν βρεθούν αντιμέτωπα με μια ξαφνική αποτυχία.
Ο μήνας Μάιος πήρε το όνομα του από την Μαία, η οποία σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ήταν μια από τις Πλειάδες και μητέρα του θεού Ερμή.
Κατά μία άλλη εκδοχή η προέλευση του ονόματος αποδίδεται στη ρωμαϊκή θεότητα Μάγια η οποία ήταν σύζυγος του Ήφαιστου.
Ο Μάιος πάντα ήταν ένας μήνας που σχετιζόταν με την αρχή του καλοκαιριού και την εύφορη και ανθισμένη γη. Για αυτό από παλιά οι άνθρωποι συνήθιζαν να γιορτάζουν την έναρξη του μήνα με διάφορους τρόπους.
Γιορτή των λουλουδιών
Πως συνδέεται λοιπόν η Πρωτομαγιά με τα λουλούδια; Για να απαντήσουμε πρέπει να ανατρέξουμε πίσω στην Αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες, οι οποίοι ήταν γνωστοί φυσιολάτρες, συνήθιζαν να γιορτάζουν την έλευση της άνοιξης και την άνθιση των λουλουδιών.
Η γιορτή πρόδρομος της σημερινής Πρωτομαγιάς ήταν τα Ανθεστήρια ή Διονύσια. Τα Ανθεστήρια ήταν η πρώτη καθιερωμένη γιορτή των λουλουδιών και γιορτάζονταν κάθε χρόνο από την 11η ως την 13η ημέρα του μηνός Ανθεστηριώνος, δηλαδή 2 με 4 Φεβρουαρίου.
Τα Ανθεστήρια γιορτάζονταν αρχικά μόνο στην Αθήνα, αλλά με το πέρασμα των χρόνων απόκτησαν πανελλήνιο χαρακτήρα. Επίσης ήταν κατά κάποιο τρόπο θρησκευτική γιορτή, μιας και ήταν αφιερωμένη στο θεό Διόνυσο.
Στην Ευρώπη
Εκτός λοιπόν από την ελληνική εκδοχή με τα Ανθεστήρια (αν και γιορτάζονταν λίγο νωρίτερα) αντίστοιχες γιορτές υπήρχαν και στην Ευρώπη, με την Πρωτομαγιά να σηματοδοτεί συνήθως την αρχή του καλοκαιριού.
Στην προχριστιανική Ευρώπη για παράδειγμα υπήρχαν γιορτές όπως το κέλτικο Μπελτέιν που γιορταζόταν κυρίως στην Σκωτία και την Ιρλανδία, το οποίο συνοδευόταν με το άναμμα μεγάλων τελετουργικών φωτιών στα βουνά.
Σε κάποιες περιοχές της Ιρλανδίας μάλιστα συνήθιζαν να φτιάχνουν τον “θάμνο του Μαΐου” όπως τον αποκαλούσαν, χρησιμοποιώντας αγκάθια, λουλούδια και κορδέλες. Κάτι σαν το δικό μας πρωτομαγιάτικο στεφάνι.
Αντίστοιχη γιορτή ήταν η Βαλπουριανή νύχτα η οποία γιορταζόταν στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη και επίσης συνδεόταν με μεγάλες φωτιές και αντίστοιχους τελετουργικούς χορούς γύρω από αυτές.
Αργότερα, με την επικράτηση του χριστιανισμού στην Ευρώπη πολλές γιορτές από αυτές είτε απαγορεύτηκαν είτε μεταλλάχτηκαν.
Κάπως έτσι ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς έπαψε να έχει θρησκευτικό-τελετουργικό χαρακτήρα και επικεντρώθηκε στην φύση και τα λουλούδια.
Στις μέρες μας υπάρχουν κάποιες νεο-παγανιστικές ομάδες οι οποίες προσπαθούν να επαναφέρουν αρχαία πρωτομαγιάτικα έθιμα.
Το πρωτομαγιάτικο στεφάνι
Κάθε χρόνο την Πρωτομαγιά πολύς κόσμος εξορμεί στην ύπαιθρο για να “πιάσει τον Μάη”.
Έτσι οι άνθρωποι βρίσκονται, έστω και για λίγο, ξανά κοντά στην φύση, μακριά από το τσιμέντο και τους έντονους ρυθμούς της πόλης.
Οι περισσότεροι επιδίδονται στην κατασκευή του παραδοσιακού πρωτομαγιάτικου στεφανιού.
Αυτό ίσως είναι και το μοναδικό έθιμο που συνδέει την Πρωτομαγιά με την αρχαία εκδοχή της ως γιορτή των λουλουδιών.
Η παράδοση θέλει το αυτοσχέδιο στεφάνι να κρεμιέται και να κοσμεί τις πόρτες των σπιτιών μέχρι και την παραμονή του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδάρη ή του Κλήδονα, στις 23 Ιουνίου, οπότε και καίγεται σε μεγάλες φωτιές και τον κόσμο να πηδά πάνω από τις φλόγες τρεις φορές.
Πηγή:coolweb.gr
Σε αυτό το πρώτο μέρος είδαμε λοιπόν την εκδοχή της Πρωτομαγιάς των λουλουδιών. Αύριο το δεύτερο μέρος με την εργατική διάσταση της Πρωτομαγιάς. Μέχρι τότε…… τραγουδάκια:
Σαββατοκύριακο έφτασε και ακολουθεί τη Δευτέρα η Πρωτομαγιά.Ένας υπέροχος συνδυασμός. Αδράξτε την ευκαιρία και απολαύστε τη φύση, τις στιγμές, την ποιότητα των ειλικρινών ανθρώπινων σχέσεων.Σπάστε τους κωδικούς της καρδιάς με τις σπίθες της ψυχής σας. Με καταλύτες τη μουσική και το τραγούδι. Για καλημέρα σας θυμίζουμε αγαπημένα τραγούδια με αναφορά στον Μάη.
Δε γνωρίζεις ποια θα είναι η τελευταία μέρα της ζωής σου. Ακούς μόνο τους γύρω σου να σου υπενθυμίζουν, πού και πού, πως πρέπει να αδράξεις τη μέρα. “Carpe diem” αλλά εσύ αναρωτιέσαι πώς; Η αλήθεια είναι πως κι εγώ αναρωτιόμουν για πολύ καιρό.
Η πρώτη σκέψη που σου έρχεται στο μυαλό, σκεπτόμενος την ιδέα να αδράξεις την ημέρα, αναμφίβολα παραπέμπει σε μακρινά ταξίδια με πολλές ανέσεις, για κάποιους ίσως την εξομολόγηση όλων όσων έκρυβαν τόσα χρόνια μέσα τους ή απλώς δεν έβρισκαν ποτέ τον χρόνο ώστε να τα εκμυστηρευτούν. Σκέφτεσαι πως πρέπει να διαβάσεις, να δουλέψεις, να μεγαλώσεις τα παιδιά σου, να αναζητήσεις μία δουλειά, να αγχωθείς για την κρίση, να καταφέρεις να γίνεις άλλο ένα θύμα της “εθνικής κατάθλιψης” που πολλοί επιθυμούν να σε εντάξουν σ’αυτή. Άλλες φορές πάλι αποφασίζεις να αδράξεις την ημέρα μα η σκέψη και μόνο σε βρίσκει απλώς καθισμένο στον καναπέ σου, ζηλεύοντας ιστορίες άλλων ανθρώπων, που ζουν ευτυχισμένοι με την τέλεια δουλειά τους, την τέλεια εμφάνιση τους, την τέλεια ζωή τους, την τέλεια σχέση τους. Μπούρδες! Η κάθε μέρα που περνάει δεν επιστρέφει. Μπορεί να νευριάζεις θεωρώντας αυτή τη φράση τόσο κλισέ όσο και η προσπάθεια σου αυτή τη στιγμή να διαβάσεις για ακόμη μία φορά ένα άρθρο, που πιστεύεις πως θα σε παρακινήσει να “ξυπνήσεις”. Ξύπνα! Η ζωή δεν είναι λήθαργος κι αν κάποιοι θέλουν να σε ναρκώσουν εσύ οφείλεις να σηκωθείς, να γελάσεις, να τρέξεις, να αγαπήσεις, να χορέψεις, να εξομολογηθείς, να ζήσεις.
Επειδή όμως οι θεωρίες σ’έχουν κουράσει, όπως και πολλούς από εμάς, μπορείς να δοκιμάσεις την συγκεκριμένη μέθοδο, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει μία αρχή στην προσπάθεια σου.
1)Αν όχι μέσα στην εβδομάδα, τότε σίγουρα μέσα στον μήνα βρες μία μέρα όπου δεν έχεις τις “τυπικές υποχρεώσεις” σου. Δηλαδή δεν δουλεύεις, δεν έχεις μάθημα, δεν έχεις να παραστείς σε κάποια συνάντηση. Στη συγκεκριμένη ημέρα ξεκίνα να προσθέτεις όλα όσα θεωρείς πως είναι εφικτά να πραγματοποιηθούν αλλά εσύ αμέλησες λόγω των γρήγορων ρυθμών της καθημερινότητας σου. 2)Αν έχεις την οικονομική δυνατότητα αποταμίευε μέρα με τη μέρα λίγα χρήματα ώστε να μπορέσεις να τα χρησιμοποιήσεις στη συγκεκριμένη ημέρα “ανεξαρτησίας” , χωρίς να έχεις το άγχος των χρημάτων. 3)Κάνε κράτηση σ’ ένα θέατρο, σε μία κινηματογραφική ταινία, σ’ένα μαγαζί για φαγητό. Μπορείς να βρεις οικονομικές παραστάσεις χωρίς να ξοδέψεις μία περιουσία. 4)Σκέψου ποια μέρη της πόλης σου δεν έχεις επισκεφθεί (μουσεία, αξιοθέατα) ή έχεις καιρό να τα επισκεφθείς ενώ βρίσκονταν τόσο καιρό δίπλα σου. 5)Θα εκπλαγείς από την ηρεμία και την πληρότητα ενός περιπάτου στη θάλασσα, η οποία θα συνδυάζεται με την ζεστασιά του ήλιου. Αν θέλεις μπορείς να επιλέξεις έναν άνθρωπο, κατά προτίμηση, κάποιον που θεωρείς πως σου δημιουργεί περισσότερες ρυτίδες στο πρόσωπο, από τα χαμόγελα που σου προσφέρει, παρά στεναχώρια και προσκάλεσε τον στην μέρα σου.
Αυτή η μέρα θα αποτελέσει μία ένδειξη για το τί κάνει εσένα ευτυχισμένο. Ο άνθρωπος που θα επιλέξεις, οι ώρες και τα χρήματα που θα σπαταλήσεις θα σου αποδείξουν τί πραγματικά επιθυμείς καθώς και την μηδαμινή δύναμη που έχουν τα χρήματα σε στιγμές, που η φύση και μόνο κυριαρχεί. Αυτή την μέρα ονόμασε την “Carpe diem“. Μετά το τέλος της, προσπάθησε να εντάξεις σταδιακά στην καθημερινότητά σου κάποιες από τις καταστάσεις, που επέλεξες να ζήσεις εκείνη την ημέρα. Μην ξεχνάς πως η ευτυχία βρίσκεται παντού, απλώς ίσως εμείς οι άνθρωποι δίνουμε προσοχή στο δάχτυλο κι όχι σ’αυτό που μας δείχνει. Γράφει ο Ελευθεριάδης Πυθαγόρας Κωνσταντίνος!
Τελευταία Κυριακή του Μάρτη σήμερα. Η μέρα πού έχει 23 ώρες αφού στις 3 το πρωί θα πρέπει να προχωρήσουμε τα ρολόγια μας μία ώρα μπροστά και να δείξουν 4, για την εισαγωγή της Θερινής ώρας. Ίσως να αναστατωθεί λιγάκι και το βιολογικό μας ρολόι. Προτείνουμε λοιπόν για χαλάρωση μουσική.
Το δικό μας offer: she-Charles Aznavour
Κάποιοι μπορούν και να παρακολουθήσουν, αν έχουν το χρόνο, την βρετανική αισθηματική κομεντί, παραγωγής 1999 σε σκηνοθεσία Ρότζερ Μίσελ με τίτλο:Μια Βραδιά στο Νότινγκ Χιλ, στην οποία παραπέμπει το τραγούδι, με τους Hugh Grant και Julia Roberts.
Οι υπέροχοι στίχοι του τραγουδιού
She
May be the face I can’t forget
A trace of pleasure or regret
May be my treasure or the price I have to pay
She may be the song that summer sings
May be the chill that autumn brings
May be a hundred different things
Within the measure of a day.She
May be the beauty or the beast
May be the famine or the feast
May turn each day into a heaven or a hell
She may be the mirror of my dreams
A smile reflected in a stream
She may not be what she may seem
Inside her shellShe who always seems so happy in a crowd
Whose eyes can be so private and so proud
No one’s allowed to see them when they cry
She may be the love that cannot hope to last
May come to me from shadows of the past
That I’ll remember till the day I dieShe
May be the reason I survive
The why and wherefore I’m alive
The one I’ll care for through the rough and ready years
Me I’ll take her laughter and her tears
And make them all my souvenirs
For where she goes I’ve got to be
The meaning of my life is
Ο Μανώλης πήγε στη δουλειά του αργοπορημένος. Ο εργοδότης του είχε τα νεύρα του γιατί ακυρώθηκε μια συμφωνία. Βλέποντας τον Μανώλη καθυστερημένο, ξέσπασε τον θυμό του. Τον αποκάλεσε ουρλιάζοντας «άχρηστο», «τεμπέλη» και «αχάριστο». Ο Μανώλης θύμωσε πάρα πολύ με τους χαρακτηρισμούς του αφεντικού του, όμως δεν αντιμίλησε. Μέσα του συνέβη μια έκρηξη η οποία δεν μπορούσε να εκδηλωθεί. Η ένταση συνέχισε να συσσωρεύεται μέχρι που έφτασε η ώρα να επιστρέψει στο σπίτι του.
Επιστρέφοντας στο σπίτι του, ο Μανώλης κάθισε να φάει. Η σύζυγός του όμως, η Μαρία, που ήταν η σειρά της να μαγειρέψει, έριξε περισσότερο αλάτι στο φαγητό από ότι έπρεπε. Ο Μανώλης δοκίμασε το φαγητό και ξέσπασε όλη την ένταση που είχε συσσωρεύσει από το πρωί στη γυναίκα του. Μάλιστα, την αποκάλεσε φωνάζοντας και χτυπώντας το τραπέζι «άχρηστη» και «ανοικοκύρευτη». Η Μαρία θύμωσε πάρα πολύ με την υπερβολική αντίδραση του Μανώλη και καθώς γύρισε εκνευρισμένη να πάει στο σαλόνι σκόνταψε στα παιχνίδια της κόρης της, της Έλενας.
Γύρισε προς την Έλενα, η οποία την κοίταζε έντρομη, και της έβαλες τις φωνές, καθώς επίσης κλώτσησε τα παιχνίδια της και έφυγε. Η Έλενα, πληγωμένη και θυμωμένη ταυτόχρονα, παράτησε τα παιχνίδια της και έτρεξε στο δωμάτιό της. Εκεί, βρισκόταν ο αδερφός της ο Νικόλας με δύο φίλους του που έπαιζαν ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι. Η Έλενα, μπήκε με φόρα στο δωμάτιο και τους έδιωξε όλους κακήν κακώς, φωνάζοντας τόσο στον αδερφό του όσο και στους φίλους του. Οι φίλοι του Νικόλα ένιωσαν προσβεβλημένοι και θυμωμένοι από τη συμπεριφορά της Έλενας και έφυγαν.
Ο Νικόλας όμως, αντί να μπει κι αυτός στον κύκλο του θυμού, είπε στην Έλενα «Αδερφούλα μου! Σε αγαπώ πολύ! Είχα φυλάξει μια σοκολάτα για εσένα. Παρ’ την», και της έδωσε τη σοκολάτα. Η Έλενα βγήκε αμέσως από το θυμό της και αγκάλιασε τον αδερφό της.
Το βράδυ, το αφεντικό του Μανώλη, ο Μανώλης και η Μαρία ένιωθαν ενοχές για τη συμπεριφορά τους. Δημιουργήθηκε ένα μεγάλος κύκλος θυμού που άρχισε από το αφεντικό του Μανώλη, εξαπλώθηκε στην οικογένειά του και μεταφέρθηκε έξω από αυτήν μέσα από τους φίλους του Νικόλα.
Ο Νικόλας ήταν αυτός που έσπασε τον κύκλο. Για να το πράξει όμως έπρεπε να κάνει μια υπέρβαση. Έπρεπε να μην επιτρέψει να μπει κι αυτός στον κύκλο. Και είναι υπέρβαση διότι είναι εύκολο να παρασυρθούμε, να αφεθούμε και να επεκτείνουμε τον κύκλο. Την επόμενη φορά λοιπόν που κάποιος θα ξεσπάσει επάνω σας να θυμάστε ότι απλά πάει να επεκτείνει τον κύκλο του θυμού. Αξίζει λοιπόν να αντισταθείτε και να τον βοηθήσετε να βγει κι εκείνος από αυτόν. Μη γίνετε τροφή. Απεναντίας κλείστε αυτούς τους κύκλους κι ανοίξτε κύκλους ευγνωμοσύνης και χαράς. Γιατί όλα κύκλοι είναι. Και όλα επιστρέφουν πάλι σε εμάς… Πηγή:enallaktikidrasi.com/
« Έρωτα ανίκητε στη μάχη,…Να σ’ αποφύγει εσένα δεν μπορεί ούτε θνητός κανείς ούτε αθάνατος κι αυτόν που τον κατέχεις τον τρελαίνεις». Έτσι τραγούδησε ο Σοφοκλής τον Έρωτα, «το μέγιστο ανάμεσα στους νόμους»…και «αλλοίμονο μ’ εμάς παίζει η Αφροδίτη, θεά που δεν μπορεί κανείς να τη νικήσει».
«…Ο Έρωτας, που είναι ο πιο ωραίος ανάμεσα στους αθάνατους θεούς, και όλων των θεών και όλων των ανθρώπων δαμάζει μες στα στήθη τους τη γνώση και τη φρονιμάδα» η παρακαταθήκη του Ησίοδου στη «Θεογονία».
Και «δια του Έρωτος συνέρχονται εις εν άπαντα» θεωρούσε ο Εμπεδοκλής.
«Ο έρωτας που κινεί τον ήλιο και τα άλλα άστρα» (L’amorchemoveilsoleel’ alterstele), έγραψε ο Ντάντε Αλιγκέρι.
«Υιόν του Πόρου και της Πενίας», μας τον παραδίδει ο Πλάτων στο «Συμπόσιο» και «Δαίμονα» τον αποκαλεί.
Θεός και δαίμονας, λοιπόν, και ανατροπέας της καθημερινότητάς μας. Για τούτο και οι άνθρωποι τον φοβούνται. Πώς να αντέξουν το πάθος; Πώς να αντέξουν την τραγικότητα του Έρωτα;
Διότι ο Έρωτας δεν είναι μόνον έκσταση και άφατη ευτυχία. Είναι και ευτελισμός και φυλακή. Ο Έρωτας εν τέλει είναι βίωμα, «ιερή μανία» και «νιρβάνα», είναι ο αναβαθμός και η πτώση μας. Και παρά τους φόβους μας αναπότρεπτη η βίωσή του.
Ο Έρωτας δεν κήρυξε ποτέ δόγματα, δεν αναζήτησε μαθητές και οπαδούς, δεν προσπάθησε να προσηλυτίσει κανένα, οικιοθελώς προσεχόμαστε σ’ αυτόν με σεβασμό και πάθος, παρακινούμενοι από την έμφυτη ανάγκη για συνεύρεση, για συν-ουσία.. Δεν ίδρυσε καμιά θρησκεία, δεν έκανε ποτέ προπαγάνδα, δε συνεργάστηκε με καμιά εξουσία για να επιβληθεί και να επικρατήσει, δεν απαίτησε ποτέ την επέτειό του-της μιας μέρας τη γιορτή του. Ο Έρωτας δεν είναι δώρα- άδωρα επετειακά αμπαλαρισμένα με κόλλες χρυσαφιές και κορδελίτσες και δεν είναι καρδουλίτσες γλυκερές- υποκατάστατα που μας βγάζουν από την ετήσια υποχρέωσή μας.
Στις μέρες μας, δυστυχώς, τον Έρωτα τον αποθέσαμε στο μαυσωλείο των συναισθημάτων και τον ανασύρουμε επετειακώς για να (τάχα) τον τιμήσουμε ξορκίζοντας τις ενοχές μας. Υποτιμήσαμε την αξία του, καθώς υιοθετήσαμε την εκχυδαϊσμένη του μορφή τη βασισμένη στην ταχεία αποκόμιση ηδονής, ήτοι ταυτίσαμε τον Έρωτα με το sex και τον μετατρέψαμε σε άνυδρο σεξουαλισμό. Ανακαλύψαμε, βλέπεις άλλα «ιερά» κι άλλες «αξίες» κυριευμένες από το άγχος για το ματαιόδοξο: τον πλουτισμό, την επαγγελματική και κοινωνική μας ανέλιξη πατώντας επί «πτωμάτων», την πρόσβαση στην εξουσία, τη φήμη (χυδαία δημοσιότητα), την αγοραπωλησία με κανόνες εμπορίου, τον αγοραίο σεξουαλισμό ως δήθεν ελευθερία επιλογής συντρόφου. Δυστυχώς ο Έρωτας βιώνεται ως στείρα ηδονή και χάθηκε η ομορφιά του. Στην εποχή μας, στην εποχή της τεχνολογίας, όπου φαίνεται να κατακερματίζονται όλοι οι κοινωνικοί δεσμοί, ο Έρωτας περισσότερο από κάθε άλλη σχέση με τον άλλον εμφανίζεται ως μια έντονη λατρεία της υποκειμενικότητας ήτοι έμπλεος ιδιοτέλειας και ναρκισσισμού
Αλλά όπως μας λέει ο ιταλός φιλόσοφος Ουμπέρτο Γκαλιμπέρτι: «Ο Έρωτας δεν είναι αναζήτηση της δικής μας μυστικής υποκειμενικότητας, που δεν κατορθώσαμε να βρούμε στον κοινωνικό μας βίο. Ο Έρωτας είναι μάλλον η απαλλοτρίωση της υποκειμενικότητας…Τι είναι αυτή η αμοιβαία επιθυμία των εραστών, που γυρεύουν και αγγίζουν ο ένας τον άλλον, αν όχι μια απόπειρα να υπερβούν το «είναι» τους με την ελπίδα ότι θα φτάσουν σε κείνη την ηθική κορυφή που είναι η αληθινή επικοινωνία; Ο Έρωτας δεν μπορεί να είναι η αναζήτηση του εαυτού που περνάει μέσα από την εργαλειοποίηση του άλλου. Πρέπει να είναι η άνευ όρων παράδοση του εαυτού μας στην ετερότητα που προκαλεί ρωγμές στην ταυτότητά μας, όχι για να ξεφύγουμε από τη μοναξιά μας, αλλά για να ανοίξουμε την ταυτότητά μας σε αυτό που εμείς δεν είμαστε».
Μην αφήνουμε τον Έρωτα γυμνό και απροστάτευτο. Ας τον βιώσουμε ως μέγιστη ευτυχία και ως μέγα πόνο. Ναι, και ως πόνο, «δεν έμαθες τον έρωτα και ξέρεις από πόνο;», λέει μια τούρκικη παροιμία. Ας παραχωρήσουμε στον Έρωτα αυτό που του αναλογεί στην κάθε μας στιγμή. Ας τον επαναφέρουμε από την εξορία στην οποία οι λογής έμποροι, εξουσιαστές και εξουσιολάγνοι, μας εξανάγκασαν ( και με δική μας ευθύνη) να τον στείλουμε.
Ο Γιάννης Π. Τζήκας είναι συντάκτης του ιστολογίου: www.itzikas.wordpress.com
ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ(ΣΟΦΟΚΛΗ-ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
Έρως ανίκατε μάχαν,
Έρως, ος εν κτήμασι πίπτεις,
ος εν μαλακαις παριαιίς
νεάνιδος εννυχεύεις,
φοιτάς δ’ υπερπόντιος εν τ’ αγρονόμοις αυλαίς
και σ’ ουτ’ αθανάτων φύξιμος ουδείς
ουθ’ αμερίων σε γ’ ανθρω-
πων, ο δ΄έχων μέμηνεν.
συ και δικαίους αδίκους
φρένας παρασπάς επί λώβα
συ και τόδε νείκος ανδρών
ξύναιμον έχεις ταράξας
νικά δ΄εναργής βλεφάρων
ίμερος ευλέκτρου
νύμφας, των μεγάλων πάρεδρος εν αρχαίς
θεσμών, άμαχος γαρ εμπαί-
ζει θεός Αφροδίτα.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
( Έρωτα που ‘σαι ακαταμάχητος
Έρωτα που τα πλούτη εξανεμίζεις
που ξενυχτάς στα απαλά
μάγουλα της κοπέλας,
που βρίσκεσαι ακόμα και στα πέλαγα
ή και στις κατοικίες των ξωμάχων.
Να σ’ αποφύγει εσένα δεν μπορεί
Ούτε θνητός ούτε αθάνατος
Κι αυτόν που τον κατέχεις τον τρελαίνεις
Εσύ και των δικαίων τα μυαλά
Τα παρασέρνεις στ’ άδικο. Για σένα
ακόμα και ομοαίματοι μαλώνουν.
Νικά ο πόθος λάμποντας στης κορασιάς τα μάτια,
αυτός που ‘ναι ο μέγιστος ανάμεσα στους νόμους,
γιατί αλλοίμονο μ’ εμάς παίζει η Αφροδίτη,
θεά που δεν μπορεί κανείς να τη νικήσει ).
Και η μικρή μας επιθυμία:Εδώ να μείνεις-Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Νέα μελέτη υποβαθμίζει τον ρόλο του χρήματος στην ψυχική διάθεση
Η ευτυχία περνάει από παράγοντες που δεν σχετίζονται με την οικονομική κατάσταση σύμφωνα με την νέα μελέτη.
Η υγεία και η αγάπη είναι τα βασικά συστατικά της ευτυχίας σύμφωνα με μια νέα μελέτη που τοποθετεί σε τρίτο επίπεδο το χρήμα όσον αφορά την ψυχική ηρεμία.
Οι νέες διαπιστώσεις
Η νέα μελέτη της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (LSE), με επικεφαλής τον καθηγητή λόρδο Ρίτσαρντ Λαγιάρντ, ειδικό στη μελέτη της σχέσης ευτυχίας και οικονομίας (το βιβλίο του «Ευτυχία: Μαθήματα από μια νέα επιστήμη» μεταφράστηκε στα ελληνικά το 2011), παρουσιάστηκε σε διήμερο συνέδριο του ΟΟΣΑ και του London School of Economics στο Λονδίνο στις 12 και 13 Δεκεμβρίου 2016.
Σύμφωνα με τους ερευνητές μια αποτυχημένη σχέση ή ένας γάμος που καταλήγει σε διαζύγιο, το συνεχές άγχος και η κατάθλιψη κάνουν κάποιον να νιώθει περισσότερο δυστυχισμένος από ό,τι η φτώχεια του. Οπως αναφέρουν το να βρει κάποιος την αγάπη ή να νιώθει ψυχικά ήρεμος, τον κάνουν πιο ευτυχισμένο σε σχέση με μια αύξηση του μισθού του και γενικότερα των εισοδημάτων του.
Η καταπολέμηση της κατάθλιψης και του άγχους μπορεί να μειώσει τη δυστυχία κατά 20%, ενώ η καταπολέμηση της φτώχειας κατά μόνο 5%, σύμφωνα με τη μελέτη. Τέτοιες διαπιστώσεις, κατά τους ερευνητές, φιλοδοξούν να «φέρουν επανάσταση στον τρόπο που σκεφτόμαστε για τις ανθρώπινες προτεραιότητες», στο πλαίσιο μιας νέας επιστήμης της υποκειμενικής ευημερίας (στο βαθμό βέβαια που μπορεί να θεωρηθεί επιστήμη).
Οι παράγοντες
Η μελέτη, η οποία αξιολόγησε πολλές διεθνές έρευνες κοινής γνώμης σχετικά με τους διάφορους παράγοντες που επηρεάζουν την ευημερία ενός ανθρώπου (συνολικά ελήφθησαν υπόψη οι απαντήσεις περίπου 200.000 ατόμων), βρήκε ότι -σε μια κλίμακα από το μηδέν έως το δέκα- ο διπλασιασμός στο εισόδημα θα αυξήσει την ευτυχία ενός ανθρώπου κατά μέσο όρο το πολύ 0,2 μονάδες. Αντίστροφα, η ανεργία μειώνει την ευτυχία του ανέργου κατά περίπου 0,7 μονάδες.
Από την άλλη, η κατάθλιψη και το άγχος – που είναι πιο συχνά σε μια σύγχρονη κοινωνία από ό,τι η ανεργία- μειώνουν την ευτυχία κατά 0,7 μονάδες, ενώ η εύρεση του έρωτα και της αγάπης στο πρόσωπο ενός συντρόφου αυξάνει την ευτυχία κατά 0,6 μονάδες (τρεις φορές περισσότερο από ό,τι ο διπλάσιος μισθός). Η απώλεια ενός συντρόφου λόγω διαζυγίου ή θανάτου μειώνει την ευτυχία κατά περίπου 0,6 μονάδες, σχεδόν όσο και η ανεργία.
Οι συγκρίσεις
Η μελέτη επίσης επιβεβαιώνει ότι οι άνθρωποι νοιάζονται πολύ για το πόσα χρήματα έχουν σε σχέση με τους άλλους, κάνοντας συνεχώς συγκρίσεις. Συνεπώς μια καθολική αύξηση στο εισόδημα όλων -παρά τα αναμφίβολα οφέλη για όλους και για την κοινωνία- τελικά μπορεί να έχει πολύ μικρή θετική επίπτωση στην ψυχολογία των περισσότερων ανθρώπων.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, «η ευτυχία είναι μεγαλύτερη στις χώρες όπου οι άνθρωποι εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο. Η ελευθερία είναι επίσης κρίσιμος παράγων για την ευτυχία, συνεπώς όποιος υποστηρίζει την ευτυχία, δεν μπορεί να υποστηρίζει ένα ολοκληρωτικό κράτος».
«Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα πράγματα που μετράνε περισσότερο για την ευτυχία μας και για τη δυτυχία μας, είναι οι κοινωνικές σχέσεις μας, καθώς επίσης η ψυχική και σωματική υγεία μας. Αυτό σημαίνει ένα νέο ρόλο για το κράτος: όχι τη δημιουργία πλούτου αλλά τη δημιουργία ευημερίας», δήλωσε ο Λαγιάρντ.
«Στο παρελθόν το κράτος ασχολήθηκε διαδοχικά με τη φτώχεια, την ανεργία, την μόρφωση και τη σωματική υγεία. Όμως εξίσου σημαντικά πράγματα είναι η οικιακή βία, ο αλκοολισμός, η κατάθλιψη, το άγχος, η αλλοτριωμένη νεολαία, η μανία με τις εξετάσεις και πολλά άλλα, που θα έπρεπε να βρεθούν στο επίκεντρο», πρόσθεσε. Η νέα αντίληψη επιχειρεί να εξηγήσει αλλά και να αντιμετωπίσει ένα παράδοξο: ενώ το υλικό επίπεδο της ζωής έχει βελτιωθεί σημαντικά κατά τα τελευταία 40 χρόνια, το επίπεδο της ικανοποίησης από τη ζωή είναι στάσιμο, αν όχι σε πτώση, ακόμη και σε ανεπτυγμένες χώρες όπως η Γερμανία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ.
Πως καταλαβαίνεις την αγάπη;
Μήπως την ψάχνεις στις μεγάλες και σπουδαίες κινήσεις του συντρόφου σου και την καταλαβαίνεις όταν την έχεις χάσει; Η αγάπη είναι.. στις πιο μικρές και απλές στιγμές αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια και την καρδιά μας να τη νιώσουμε!
Με επιτυχία συνεχίζεται η εκδρομή της Β΄ τάξης του σχολείου μας.
Οι μαθητές της Γ’ τάξης ετοιμάζονται για τη δική τους διδακτική επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη. Εργάζονται σε συνέπεια για την ολοκλήρωση των προγραμμάτων σχολικών δραστηριοτήτων.
Για τα παιδιά της Α’ τάξης ,όμως, συνεχίζεται η πρωτόγνωρη αξιολόγηση με τις απαιτητικές ωριαίες γραπτές δοκιμασίες του Α’ τετραμήνου.
Τους συμπαραστεκόμαστε. Με κατανόηση και αγάπη. Τους αφιερώνουμε το ΜΑΓΙΣΣΑΚΙ σε ποίηση Οδ. Ελύτη και μουσική και ερμηνεία Νένας Βενετσιάνου.
Τραγούδι με τρυφερότητα που απογειώνει ευαίσθητες ψυχές.Που νότα τη νότα, στίχο το στίχο διώχνει το άγχος, φέρνει το πρώτο χαμόγελο εμπιστοσύνης, τονώνει την αυτοπεποίθηση.
Τραγουδώντας ξορκίζουμε το φόβο, τον εκνευρισμό, την αγωνία ,κάθε τι που μπορεί να μας χαλάσει τη μέρα.
Κ Α Λ Η Μ Ε ΡΑ !!!
Και για να μην ξεχνιόμαστε. Έρχονται οι διακοπές των Χριστουγέννων. Υπομονή. Έμειναν ακόμη 2 εβδομάδες.
Τραγουδήστε λοιπόν
Το Μαγισσάκι
[Από την ενότητα Τ’ αφανέρωτα]
Από τους χρόνους τους παλιούς
το ‘χω βαθύ μεράκι
να βγω στις πέρα θάλασσες
να βρω το Μαγισσάκι
Τ’ άπιαστο σαν αερικό
στην εμορφιά του Μάης
που αν κάνεις να τον μυριστείς
αλίμονό σου –εκάης
Έβγα έβγα Μαγισσάκι
χτύπα χτύπα το ραβδάκι
Ντο και ρε και μι και φα
μες στα ροζ τα σύννεφα
Τι ζουμπούλια και τι κρίνα
Τι και τούτα τι κι εκείνα
Ντο και ρε και φα και μι
φούχτα μου και δύναμη
Ποιος θα μου δώκει δύναμη
κι ένα μακρύ καμάκι
να βγω στις πέρα θάλασσες
να βρω το Μαγισσάκι
Που ‘ναι σπηλιά του ο ουρανός
άγγελος η μαμά του
κι αφρός το φουστανάκι του
στην άκρια του κυμάτου
Χτύπα χτύπα το ραβδάκι
χύνε το νερό στ’ αυλάκι
Φα και ρε και μι και ντο
μες στο μπλε το ξάγναντο
Τα παπιά και τα βαπόρια
παν μαζί και πάνε χώρια
έξι τέσσερα κι οχτώ
γούρι μου και φυλαχτό
Ανοίξτε πύλες κι εκκλησιές
ν’ ανάψω ένα κεράκι
να κάνει θαύμα στα κρυφά
για μέ το Μαγισσάκι
Που να κοιμάμαι ξυπνητός
να τρέχω ξαπλωμένος
και να με λεν χωρίς καρδιά
μα να ‘μαι ερωτευμένος
Από τη συλλογή Τα ρω του έρωτα (1973) του Οδυσσέα Ελύτη
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή