Το Σάββατο, στις 23 Νοέμβριου του 2013, η νέα περιβαλλοντική ομάδα του σχολειού μας επισκέφθηκε το αποστακτήριο του κυρίου Δημήτρη Τζελέπη, με σκοπό να συλλέξει πληροφορίες για τη διαδικασία παραγωγής του τσίπουρου, αλλά και τα μηχανήματα που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του.
Η απόσταξη γίνεται στο παραδοσιακό «καζάνι», που μοιάζει σαν μια μεγάλη κατσαρόλα όπου συνδέεται με το ψυκτη μέσω ενός σωλήνα, ο οποίος ονομάζεται δοξάρι. Το καζάνι θερμαίνεται κυρίως με ξύλα και μέσα σε αυτό βάζουμε τους φλοιούς από τα σταφύλια, τα στέμφυλα, την ρόγα, λίγα κουκούτσια, το μούστο και το γλυκάνισο. Ακόμη, αν προσθέσουμε λίγο αλάτι, το τσίπουρο θα βγει πιο διαυγές. Όλα αυτά τα υλικά ατμοποιούνται και ο ατμός περνάει μέσα από το δοξάρι και υγροποιείται. Από αυτή τη διαδικασία δημιουργείται η αλκοόλη, η οποία εξατμίζεται πρώτη στους 70-80οC .Η αλκοόλη πηγαίνει στο ψυκτη, υγροποιείται και ξεκινάει η παραγωγή του τσίπουρου. Ο μέσος όρος της αλκοόλης του τσίπουρου είναι 19-21οC .Για να μετρήσουμε την αλκοόλη του τσίπουρου, χρησιμοποιούμε το γραδόμετρο. Το γραδόμετρο είναι ένα εργαλείο που ξεκινάει από τους 30 οC και όσο πιο λίγο κατεβαίνει τόσο πιο καλό είναι το τσίπουρο. Όταν αρχίζει να κυλάει το τσίπουρο από τον ψυκτη στην λεκάνη, χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο είναι η ‘’κεφαλή’’ ,όπου περιέχει το περισσότερο οινόπνευμα, το δεύτερο είναι η ‘’καρδιά’’ ,όπου πρέπει να φτάνει μέχρι 17 βαθμούς γιατί από εκεί και κάτω είναι το τρίτο μέρος, η ‘’ουρά’’, η οποία είναι κακή αλκοόλη. Η πρώτη απόσταξη γίνεται σκέτη γράπα χωρίς γλυκάνισο. Στη δεύτερη απόσταξη προστίθενται ο γλυκάνισος και ξαναβάζουμε το τσίπουρο στο καζάνι. Το τσίπουρο διπλής απόσταξης είναι καλύτερο και γι΄αυτό πιο ακριβό. Για να λειτουργήσει κάποιος το καζάνι, χρειάζεται ειδική άδεια από τα τελωνεία, την οποία αν δεν την έχεις είσαι παράνομος και πληρώνεις πρόστιμο.
Η επίσκεψή μας είχε μεγάλο ενδιαφέρον και αμέσως μετά διασκεδάσαμε πηγαίνοντας για απολαυστικό φαγητό!!
Κουβελοπούλου Κων/να & Γρέντζαλη Αμαλία