P1050001

«Συνέντευξη με τον πατέρα Σταύρο, με αφορμή τον διαγωνισμό γνώσεων προς τιμήν των τριών Ιεραρχών»

 

 Oι δημοσιογράφοι του ηλεκτρονικού μας περιοδικού, με αφορμή τη γιορτή των τριών ιεραρχών και το διαγωνισμό γνώσεων προς τιμήν των τριών πατέρων της εκκλησίας μας, συναντήθηκαν με τον πατέρα Σταύρο και μίλησαν μαζί του για πολλά κι ενδιαφέροντα, τα οποία μπορείτε να απολαύσετε παρακάτω.

 

Πόσα χρόνια είστε ιερέας και πόσα χρόνια υπηρετείτε στον Άγιο Αθανάσιο;

Από την πρώτη στιγμή που χειροτονήθηκα ιερέας βρίσκομαι εδώ στον Άγιο Αθανάσιο, δηλαδή από το τέλος του 2000. Από το Νοέμβριο του 2000 μέχρι σήμερα,  δεκατρία ολόκληρα χρόνια, βρίσκομαι εδώ  και αυτό είναι χαρά και τιμή για μένα.

Τι ήταν  αυτό που σας έδωσε αρχικά την ιδέα του διαγωνισμού γνώσεων στο πλαίσιο των σχολείων;

Εκείνο το οποίο με συνέχει και σαν ιερέα αλλά και σαν άνθρωπο είναι η αγάπη μου προς τους νέους και η προσπάθεια να είμαι πάντοτε σε άμεση επαφή μαζί τους. Αυτό με έκανε να σκεφτώ και κάτι παραπάνω ,και συνεχίζω να σκέφτομαι, όχι μόνο για τη εορτή των Τριών Ιεραρχών, αλλά για όλες τις ημέρες του χρόνου.  Ένας ιερέας, ξέρετε πολύ καλά, δε σκέφτεται μόνο τα τελετουργικά του καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του,  αλλά έχει, στα πλαίσια της πνευματικής του δραστηριότητας  και του ενδιαφέροντός του,  καθημερινή ευθύνη απέναντι στους ανθρώπους  σε όλες τις ηλικίες. Εσείς  βρίσκεστε στην πιο ευαίσθητη φάση και γι΄ αυτό θέλω να βρίσκω τρόπους να ερχόμαστε σε επαφή.  Βεβαίως, οι ανάγκες  και οι αντικειμενικές υποχρεώσεις των νέων δε μας δίνουν εύκολα τον χρόνο  και την άνεση να βρισκόμαστε και να συζητάμε, όπως τώρα, και να μπορούμε να βρίσκουμε τρόπους για να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας μέσα στην κοινωνία αλλά και τη σχέση μας με τον εαυτό μας. Γιατί η εκκλησία, που ο ιερέας είναι ένα στέλεχος , ένας εντεταλμένος από το Θεό διαχειριστής των μυστηρίων,  είναι ένας χώρος  στον οποίο όλοι έχουμε μέρος και δικαιώματα αλλά και όλοι  έχουμε υποχρεώσεις και ευθύνες. Όλα αυτά, λοιπόν, με έκαναν να σκεφτώ να κάνουμε αυτόν τον διαγωνισμό, ώστε η  εορτή των τριών ιεραρχών  να μην είναι μια κοινότοπη τακτική, ερχόμαστε στον εκκλησιασμό, χάνουμε τα μαθήματα μας και από εκεί και ύστερα φεύγουμε, χαλαρώνουμε και χαιρόμαστε τη μέρα μας, αλλά για να δείξουμε ότι η γιορτή αφορά εσάς και ότι μέσα από τη δική σας την επαφή, μέσα από τον δικό σας τον διαγωνισμό να είναι και για μας δόξα και τιμή και καμάρι ότι τα παιδιά μας  αγαπούν τη μάθηση. Οι Τρεις Ιεράρχες είναι πνευματικοί Άγιοι, είναι Άγιοι οι οποίοι σαν προστάτες των γραμμάτων βόηθησαν ,ώστε μέχρι τώρα όλοι μας σε αυτήν την κοινωνία, σε αυτήν τη χώρα που ζούμε να έχουμε κάποιες παραμέτρους , κάποιες αξίες ,οι οποίες μας βελτιώνουν τη ζωή , μας καταξιώνουν, και σαν προσωπικότητες μας διαπλάθουν και μας  μορφώνουν πνευματικά , δίνοντάς μας σταθερές βάσεις , τιμή και καλή εκτίμηση προς τις αξίες της ελληνικής παράδοσης  και της χριστιανικής παιδείας. Γενικότερα , μέσα από το διαγωνισμό αναδεικνύεται η αγάπη σας για τα γράμματα, η ενασχόλησή σας με κάτι παραπάνω , γεγονός το οποίο σας  δίνει  χαρά και τιμή ότι ασχολείστε με κάτι παραπάνω , δίνετε το φιλότιμό σας, δίνετε το κόπο σας, δείχνετε την αγάπη σας και γι αυτό καμαρώνουμε όλοι μας. Ειδικότερα, οι γονείς και εσείς φαντάζομαι ότι καμαρώνετε με το βραβείο που μπορεί να είναι το κίνητρο, αυτό όμως είναι  ένα φθαρτό στοιχείο του επίγειου κόσμου, που σήμερα το έχουμε κι αύριο δεν το έχουμε πια. Όλο αυτό πρέπει να μας παραπέμπει  σε εκείνο το βραβείο του θεού που δίνει στους αγίους , τους αγιάζει, τους βάζει δίπλα του. Έτσι μέσα από αυτήν τη  σύνδεση   των πραγμάτων επιδιώκουμε να αποκτήσουμε έναν αγωγό, μια γέφυρα να γίνει από εδώ μέσω των αγίων, μέσω της παιδείας, μέσω της ζωής μας και του τρόπου της ζωής μας, να γίνουμε άξιοι συνεχιστές  αυτής της παράδοσης αλλά και άξιοι τιμητές αυτών των αγίων .

Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο δώρο;

(σημ.συντάκτη: Το 1ο βραβείο για το νικητή του διαγωνισμού στο γυμνάσιο είναι ένα tablet κι ένα βιβλίο για τους τρεις Ιεράρχες)

Το συγκεκριμένο δώρο είναι ένα εργαλείο για τη μάθηση και έτσι πρέπει να βλέπουμε όλα  τα τεχνολογικά επιτεύγματα της εποχής μας, που η επιστήμη προχωρώντας  μας δίνει τη δυνατότητα να τα χρησιμοποιούμε, για να μπορούμε να προχωράμε σε τελειότερη μορφή ως προς τη χρήση τους αλλά κι ως προς την επιτυχία  των πειραμάτων της έρευνας και ούτω καθ’ εξής .Επειδή ,λοιπόν, ξέρω ότι είναι ένα εργαλείο  αγαπητό στους νέους αλλά και για μπορέσουμε να τους κινήσουμε το ενδιαφέρον -μακάρι να είχαμε  την άνεση να δώσουμε και κάτι μεγαλύτερο, αλλά μέσα σ αυτήν την οικονομική δυσχέρεια είναι πολύ δύσκολο- είναι ένα δώρο το οποίο το δίνουμε συμβολικά ούτε για να μας κοροϊδέψουν ούτε για να κοροϊδέψουμε, αλλά  για να δείξουμε  μέσα από αυτόν το διαγωνισμό, μέσα από αυτήν την προσπάθεια ότι όλοι πρέπει να προσπαθούν και να αγωνίζονται για κάτι καλύτερο στη ζωή τους.

Με ποιους συνεργαστήκατε για να εκτελέσετε την όλη διαδικασία;

Η σκέψη μου ήτανε πρωτίστως γέννημα θρέμμα των παραπάνω προϋποθέσεων που σας ανέφερα ,αλλά την κατέθεσα και τη συζήτησα και με τις διευθύντριες του γυμνασίου  και του Λυκείου , για να δω αν υπάρχει ενδιαφέρον,  αν μπορούμε να προχωρήσουμε. Και, επειδή είδα, πράγματι, πολύ μεγάλη προθυμία και ανταπόκριση, γι΄ αυτό λοιπόν το συνεχίσαμε και φέτος. Και μάλιστα χαίρομαι που ήτανε σύμφωνη και ομόφωνη αίτηση και από την πλευρά του γυμνασίου  και του λυκείου να συνεχιστεί αυτή η διαδικασία του διαγωνισμού ,ώστε να γίνει κατά τρόπο θεσμοθετημένο και  να υπάρχει και στο μέλλον μια ακριβής διαδοχή αυτών των παραδόσεων.

Ήσασταν ικανοποιημένος με τη συμμετοχή στο διαγωνισμό;

Τον περσινό βεβαίως. Φέτος δεν ξέρω ακόμη ποια είναι τα αποτελέσματα  αλλά  με ικανοποιεί και μόνο  το γεγονός πως υπάρχει  θετικό ενδιαφέρον από   τους καθηγητές  και τις διευθύντριες σας  και από εκεί και ύστερα είναι θέμα διαχείρισης της διαδικασίας. Εμένα μου είναι αρκετό και μόνο  που ερχόμαστε σε μια καλή συνεργασία και σε μια καλή επαφή και μέσα από αυτήν την επαφή και τη συνεργασία βγαίνουν καλύτερα και περισσότερα αποτελέσματα από ότι θα περιμέναμε. Επομένως, τα αποτελέσματα δεν χρειάζεται να τα μετράμε αριθμητικά, πρέπει να τα μετράμε μάλλον πιο ουσιαστικά, ότι υπάρχει η συνεργασία ,η αγάπη και η συμπαράσταση.

Πιστεύετε ότι τέτοιες ενέργειες της εκκλησίας σάς βοηθούν ως ιερείς να πλησιάσετε τους εφήβους, έτσι ώστε να κατανοήσετε καλυτέρα τα προβλήματα που τους απασχολούν;

Βεβαίως ,αυτό σας είπα από την αρχή ότι είναι το πρώτο μας ενδιαφέρον , ώστε να έχουμε τους νέους πάντοτε δίπλα μας. Η εκκλησία είναι ένας χώρος  που δεν αποτρέπει τους νέους, ο κόσμος αποτρέπει τους νέους από την εκκλησία, διότι η εκκλησία είναι ένας χώρος που αγκαλιάζει και τους νέους και έτσι πρέπει να το βλέπετε. Οι νέοι οφείλουν να δραστηριοποιούνται  μέσα στην εκκλησία, διότι η εκκλησία δεν είναι μόνο οι πιστοί που εκκλησιάζονται, η εκκλησία είμαστε όλοι εμείς. Επομένως, μέσα από αυτήν   τη θεωρία, ότι  η εκκλησία είναι όλος ο κόσμος, όλα τα πέρατα της οικουμένης  και δεν περιορίζεται ούτε στους τοίχους ούτε στα όριο ότι ο ιερέας  με κάποιους επιτρόπους  συνεργάζεται  ούτε στα κατηχητικά αλλά είναι ο χώρος μέσα στον οποίο περιορίζεται ο άνθρωπος . Έτσι, όταν  ο νέος μπει μέσα στην εκκλησία νιώθει την ελευθερία του απέραντη. Βεβαίως δεν τα λέμε αυτά υποκριτικά ή προσποιητά, γιατί οπωσδήποτε υπάρχουν και  κακές εντυπώσεις και ίσως αυτές να συνέχουν την σκέψη των νέων είτε γιατί αυτό βλέπουν από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης  είτε γιατί το ακούν  ή το  ζουν αλλά δεν είναι αυτή η αλήθεια, δεν είναι αυτή η ουσία της εκκλησίας . Επομένως, η εκκλησία είναι ο πρώτος χώρος για τους νέους, ο καλύτερος χώρος για τους νέους, που όπως είπαμε πριν, εάν τον αγαπούν οι νέοι  προχωράνε και δεν μπορούν να προχωρήσουν χωρίς να έχουν μια σχέση με την εκκλησία .Και το λέω αυτό, γιατί από εκεί αντλούν πνευματικές δυνάμεις,  συμπαράσταση  ,ώστε να μπορούν ψυχοσωματικά να προχωρούν και να πετυχαίνουν , να προοδεύουν. Μπορείτε να φανταστείτε εσείς  τη ζωής σας  χωρίς τους γονείς σας ;  Όχι, θα νιώθετε σαν ανάπηροι. Έτσι  είναι και ο άνθρωπος , όταν δεν έχει σχέση με την εκκλησία ,  όταν αποστασιοποιείται από την εκκλησία, χάνει ένα μέρος από τη ζωή του, απορρίπτει ένα μέρος από την ψυχή του και τις δυνάμεις του  που τον κάνει να είναι αρχοντικός,  να είναι ελεύθερος  και  να προσφέρει στην κοινωνία. Το πνεύμα  της αλληλεγγύης  δεν μπορεί να καλλιεργηθεί χωρίς τη δύναμη που δίνει ο θεός . Εμένα με ενδιαφέρει σαν κληρικό να αφουγκράζομαι τις σκέψεις σας , τους αγώνες σας, τις αγωνίες σας, καταλαβαίνω ως ένα βαθμό το άγχος, τις δυσκολίες σας, αλλά εάν  δεν έρθετε  κι εσείς σε  επαφή και να  πείτε ότι  εμάς μας συνέχει  αυτό το πρόβλημα, δεν μπορούμε να σας βοηθήσουμε. Η  εκκλησία δίνει τα πάντα και πρώτα δίνει το λόγο που στηρίζει τον άνθρωπο ψυχικά, του δίνει τη θεϊκή τροφή  και από εκεί και ύστερα ο άνθρωπος  ουσιαστικά ολοκληρώνετε σαν οντότητα και σαν δημιουργία και επομένως είναι πολύ δυνατότερος  από κάθε άλλη εξέλιξη και από κάθε άλλη δραστηριότητα. Γι΄ αυτό λοιπόν έτσι να σκέφτεστε και να χαίρεστε ότι κάθε φορά που θέλετε και μπορείτε να έχετε μια επαφή με την εκκλησία να μην χάνετε την ευκαιρία. Εσείς θα βγείτε κερδισμένοι, άσχετα αν το αποτέλεσμα δεν σας ικανοποιεί  , άσχετα αν δημιουργηθούν κάποιες λανθασμένες  εντυπώσεις .

Η εκκλησία και το σχολείο πιστεύετε ότι  αν βαδίσουν μαζί  θα βοηθήσουν το νέο κόσμο να ξεφύγει από τα σύγχρονα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας;

Πολύ ωραίο το ερώτημα και χαίρομαι, γιατί δείχνει και την ωριμότητα ,αλλά δείχνει και μια επεξεργασία που σημαίνει ότι  στο βάθος της σκέψης των νέων υπάρχει  και πρέπει να υπάρχει η σχέση και η συνεργασία  μεταξύ  εκκλησίας και σχολείου. Η εκκλησία και το σχολείο είναι στο ίδιο επίπεδο .Η εκκλησία δεν ξεχωρίζει τον εαυτό της από το σχολείο και ούτε το σχολείο θα πρέπει να ξεχωρίζει τον εαυτό του από την εκκλησία, γιατί όπως το σχολείο μας διδάσκει αρχές,  έτσι η εκκλησία μας τις έχει διδάξει από την ώρα που γεννηθήκαμε, από την ώρα που βαπτιστήκαμε, από την ώρα που μας έφερε στον κόσμο ο θεός δίνει αρχές και αυτές τις αρχές  τις άφησε ,τις ανέθεσε στο σχολείο, μέσα από τους εκπαιδευτικούς και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα να τις  διαχειριστούν κατάλληλα, ώστε να μορφώσουν τους ανθρώπους. Η  μόρφωση είναι γνώση και πνεύμα. Πνευματική κατάρτιση δεν είναι μόνο μια στείρα εγκεφαλική γνώση στο σχολείο , είναι  κατάρτιση, να βγουν οι αυριανοί πολίτες  κοινωνικά χρήσιμοι  όχι άσχετοι με την κοινωνία αλλά να είναι ώριμοι για να αντιμετωπίσουν όλες τις καταστάσεις. Η εκκλησία ,λοιπόν, και η παιδεία είναι δυο πυλώνες της κοινωνίας μας  που είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι . Εγώ έτσι το βλέπω, οργανικά θα μπορούσα να πω, και συναρμόζονται ,εναρμονίζονται στο περιβάλλον στο οποίο ζουν και συμβιούν  οι άνθρωποι. Και εκεί ,λοιπόν ,είναι η αρχή και το τέλος.  Οι άνθρωποι όταν εκτιμούν αυτούς τους δύο θεσμούς , τότε αυτή η κοινωνία προχωράει προς το καλύτερο. Αυτή η κοινωνία γεννάει ανθρώπους, γεννάει αγίους, γεννάει επιστήμονες, και σε κάθε επίπεδο της ζωής πετυχημένους ανθρώπους,  καλλιεργημένους,  ώστε να νιώθουν αυτήν τη χαρά και την ευτυχία που προέρχεται ακριβώς από τον ουρανό. Έτσι ,λοιπόν, η σχέση εκκλησίας και παιδείας είναι οργανικά συνδεδεμένη, όπως είναι όλα τα μέλη μας ,τα χέρια μας και τα πόδια μας, συνδεδεμένα με το όλον, το σώμα μας και μπορούμε να προχωράμε έτσι. Αυτή πρέπει να είναι και έτσι είναι η σχέση της εκκλησίας με τους εκπαιδευτικούς  και την παιδεία.

Και τώρα, πέρα από το διαγωνισμό, θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε για μία  άλλη κοινωνική δράση της εκκλησίας  , για τα συσσίτια.  Πώς είναι η κατάσταση με τα συσσίτια, ειδικά τώρα που υπάρχει οικονομική κρίση;

Η δραστηριοποίηση της ενορίας μας σχετικά με τα συσσίτια είναι μια καινούργια μορφή ,λόγω των καινούργιων απαιτήσεων που έφερε η επικαιρότητα.  Φέτος είμαστε στο δεύτερο χρόνο που κυλάει αυτό το πρόγραμμα σίτισης ανθρώπων ,με σκοπό, βεβαίως, όχι να δείξουμε στους ανθρώπους ότι πεθαίνουν  της πείνας και εμείς του ταΐζουμε για να ζήσουν, αλλά με σκοπό να ελαφρύνουμε το βάρος της οικονομικής δυσχέρειας σε κάθε οικογενειακό οικονομικό πρόγραμμα, ώστε να μπορούν οι άνθρωποι  να προχωράνε καλύτερα στη ζωή τους. Αυτό το πρόγραμμα ,λοιπόν,  ξεκίνησε αρχικά σε πολύ μικρό αριθμό   10 με 15-20 μερίδες  και μετά εξελίχθηκε και φθάσαμε σήμερα να δίνουμε 40 μερίδες σε καθημερινή βάση . Αυτό το λέω ,γιατί πρέπει να χαιρόμαστε που μπορούμε και έχουμε τη δυνατότητα  να το λειτουργούμε .Δε χαιρόμαστε, βεβαίως, που δεν αυξάνονται ή που δεν μειώνονται  οι μερίδες ,  αλλά το λέω γιατί η ικανοποίηση η δική μας είναι περισσότερο ότι λειτουργεί με βάση τον εθελοντισμό των ανθρώπων, δηλαδή εμείς εδώ δεν έχουμε εγκαταστάσεις  κεντρικές, ώστε να μπορούν να έρχονται οι ομάδες των εθελοντριών γυναικών  να μαγειρεύουν , αλλά κάνουμε κάτι πιο ουσιαστικό, τους δίνουμε το υλικό το μαγειρεύουν στο σπίτι τους, μας  το φέρνουν εδώ και εμείς κάνουμε τη διανομή.  Μέσα από αυτόν τον τρόπο η ικανοποίηση είναι μεγαλύτερη, γιατί η γυναίκα που θα πάρει εθελοντικά  και θα διαχειριστεί το υλικό στο σπίτι της, θα δαπανήσει το χρόνο της, θα θυσιάσει τον κόπο της , αυτό ακριβώς δείχνει την αγάπη και  την αλληλεγγύη των ανθρώπων μπροστά σε αυτήν την δυσκολία, μπροστά σε αυτό το δύσκολο πέρασμα που έχουμε να διαβούμε σαν κοινωνία και σαν χώρα. Κάτω ,λοιπόν, από αυτές τις προϋποθέσεις συλλέγουμε συγχρόνως,  πάλι με τη συνδρομή των ανθρώπων ,όλο το χρόνο,  πακέτα για να δίνουμε (δίνουμε  πακέτα στις εορτές των Χριστουγέννων,  του Πάσχα και του καλοκαιριού) . Έχουμε αποθήκη συλλογής τροφίμων,  ειδικούς καταψύκτες και ψυγεία, για να έχουμε στη συντήρηση φρέσκα τρόφιμα ,εκτός από τα συσκευασμένα, και έχουμε επίσης και  αποθήκη συλλογής ρούχων  και παπουτσιών .  Με αυτόν τον τρόπο λειτουργούμε σαν ένα είδους κοινωνικού παντοπωλείου, ώστε εμείς γράφοντας σε ένα κατάλογο τις οικογένειες , ποιες θέλουν, δίνουμε και πακέτα, για να μπορούν να διαχειρίζονται την οικονομική τους κατάσταση. Επομένως οι 40 μερίδες δεν είναι ότι είναι  40 άνθρωποι  που τις πήρανε και τελειώσαμε, αλλά είναι πολλοί περισσότεροι, που  όμως λόγω της ευαισθησίας, καταλαβαίνετε πως έχει το πράγμα, δεν είναι σε όλους εύκολο  να ζητήσουνε το φαγητό αλλά με ένα διακριτικό τρόπο δίνουμε και σε αυτούς οι οποίοι δεν θέλουν το έτοιμο φαγητό, τους δίνουμε  το τρόφιμο, τη  συσκευασία, ώστε να μπορούν να έχουν στο σπίτι τους την άνεση να το μαγειρέψουν. Εκτός αυτού, η δραστηριότητα του φιλανθρωπικού μας έργου επεκτείνεται και σε ανθρώπους που οικονομικά  είναι επιβαρυμένοι και δεν μπορούν να πληρώσουν λογαριασμούς, καύσιμα ακόμη και φροντιστήρια. Έχουμε βοηθήσει οικογένειες   και τα παιδιά τους και ακόμη πολλές φορές κάνουμε και προσπάθειες συγκεντρώνοντας χρήματα ακριβώς για να στηρίξουμε, να βοηθήσουμε  μια περίπτωση που προέκυψε ασθένεια κάποιου παιδιού, δυσκολίες κάποιου συνανθρώπου μας που έχει ανάγκη ιατρικής περίθαλψης και ούτω καθ’ εξής.

Σας ευχαριστούμε πολύ.

Και εγώ ευχαριστώ και εύχομαι να είστε πάντοτε φωτισμένοι  στο μυαλό, στις σκέψεις, στη ψυχή. Ο θεός να σας δίνει δύναμη και κουράγιο, να είστε οι αυριανοί πολίτες που θα διαδεχτείτε και θα αναλάβετε   μέσα από τα αισθήματα αλληλεγγύης , που πιστεύω ότι ο νέος τώρα δίνει ό,τι έχει και αυτό που δίνει είναι το πιο γνήσιο . Όταν από τώρα εσείς χτίσετε και οικοδομήσετε πάνω σε τέτοιες βάσεις  να ‘στε  σίγουροι ότι αυτό θα είναι η ασφάλεια σας και να μην φοβάστε τίποτα .Ευχαριστώ, λοιπόν, και εύχομαι κάθε πρόοδο και προκοπή σε όλους σας και τις οικογένειες σας.

Κυρετσή Κατερίνα Γ1

Φυντανίδου Πολυξένη Γ2

Φωτογραφίες: Χαμαλίδου Θεοφίλη Γ2

 

P1050024P1040995

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων