Κόλπος Μεξικού: το πετρέλαιο συνεχίζει να «νεκρώνει» το θαλάσσιο οικοσύστημα!



Ένα μεγάλο μέρος του πετρελαίου και του μεθανίου που διέρρευσε από τη γεώτρηση της BP πέρυσι, συνεχίζει να απονεκρώνει τον Κόλπο του Μεξικού.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα», τα ευρήματα της Σαμάνθα Τζόιλ έρχονται σε αντίθεση με προηγούμενες μελέτες και εκθέσεις της αμερικανικής κυβέρνησης.

Η Σαμάνθα Τζόιλ μικροβιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια, ξεκίνησε τις μελέτες με το υποβρύχιο Alvin πριν ακόμα ξεκινήσει η διαρροή στις 20 Απριλίου 2010 (τελικά σταμάτησε στις 15 Ιουλίου 2010).

Στις επόμενες υποβρύχιες επισκέψεις που έκανε, από τις οποίες η τελευταία ήταν το Δεκέμβριο, η Τζόιλ βρήκε μεγάλες ποσότητες πετρελαίου να πνίγουν καβούρια, αστερίες και άλλα πλάσματα του βένθους.

Ακόμη, η Τζόιλ διαπίστωσε ότι η δραστηριότητα των μικροβίων που καταναλώνουν το μεθάνιο από τη διαρροή έχει μειωθεί δραματικά, ένδειξη ότι η αποδόμηση του μεθανίου έχει σταματήσει.

Η ερευνήτρια δεν έχει ακόμη δημοσιεύσει τα ευρήματα της, τα παρουσίασε όμως το Σάββατο στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης (τον οργανισμό που εκδίδει το περιοδικό Science).

Προ ημερών, δημοσίευσε την εκτίμηση ότι η γεώτρηση απελευθέρωσε 500.000 τόνους αέριων υδρογονανθράκων όπως το μεθάνιο.

Η Σαμάνθα Τζόιλ δήλωσε ότι ««Τα μαγικά μικρόβια κατανάλωσαν περίπου το 10% της εκροής, το υπόλοιπο όμως δεν γνωρίζουμε τι απέγινε».

Το πετρέλαιο «δεν φαίνεται να αποσυντίθεται […] υπάρχει ακόμα πολύ εκεί έξω» είπε, και έδειξε βίντεο με νεκρούς αστερίες και άλλα πλάσματα καλυμμένα με ένα παχύρρευστο, μαύρο υλικό.

Χημικές αναλύσεις που έγιναν σε δείγματα από τον πυθμένα, επιβεβαίωσαν ότι πρόκειται για πετρέλαιο από τη γεώτρηση Macondo της BP.

Η Δρ. Τζόιλ, πάντως, επιμένει: «Πήγα στο βυθό. Είδα πώς είναι με τα ίδια μου τα μάτια. Δεν θα είναι όλα εντάξει μέχρι το 2012»

Η επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας Τζέιν Λουμπτσένκο, δήλωσε το Σάββατο ότι «παρόλο που το πετρέλαιο διασπάστηκε σχετικά γρήγορα, και πλέον έχει φύγει στο μεγαλύτερο μέρος του, αλλά όχι όλο, η ζημιά σε μια ποικιλία ειδών ίσως δεν γίνει εμφανής για πολλά ακόμα χρόνια».