Γ4 Αταλάντης

Ι Στη σημερινή εποχή, εμείς τα παιδιά δεν νοιαζόμαστε και τόσο για το περιβάλλον.Πολλά παραδείγματα από την καθημερινότητά μας το αποδεικνύουν.Στο σχολείο για παράδειγμα τα περισσότερα παιδιά δεν πετούν τα σκουπίδια τους στους ειδικούς κάδους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η εικόνα του σχολείου να υποβαθμίζεται.Υπάρχουν μάλιστα φορές που συλλογιζόμαστε »το δικό μου σκουπίδι θα επιβαρύνει το περιβάλλον?»

.Κι όμως ποτέ μας δεν σκεφτόμαστε ότι την ίδια στιγμή υπάρχουν εκατομμύρια παιδιά που σκέφτονται το ίδιο.

Γι’αυτό  μέλημα του σχολείου, εκτός από το να παρέχει γνώσεις είναι και να διδάσκει την σωστή στάση και συμπεριφορά μας απέναντι στο περιβάλλον.Από την μεριά την δική μας, των παιδιών, υπάρχει προθυμία για μια αλλαγή.Κάθε χρόνο διοργανώνονται, από το σχολείο, δενδροφυτεύσεις, καθαρισμός ακτών και ο αριθμός των παιδιών που συμμετέχουν είναι ικανοποιητικός.

Συμπερασματικά, καταλήγουμε στο ότι οι νέοι πρέπει να ενημερώνονται για τα περιβαλλοντικά ζητήματα, να ευαισθητοποιούνται και να συμμετέχουν σε δράσεις με σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος. ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΩΣ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΑΣ!!!

Διάλεξε τους φίλους σου, ανάλογα με το χαρακτήρα τους και τις κάλτσες σου ανάλογα με το χρώμα τους.Είναι παράλογο να διαλέγεις τις κάλτσες σου ανάλογα με το χαρακτήρα τους όπως επισης αδιανόητο είναι να διαλέγεις τους φίλους σου ανάλογα με το χρώμα τους.
Οι φιλοι και γενικότερα η φιλία είναι μια απο τις σημαντικότερες αξίες στη ζωή μας.Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα κομμάτι πάζλ που αν χαθεί δεν μπορούμε να το ολοκληρώσουμε

.Φιλία είναι ο δεσμός μεταξύ των ανθρώπων που προάγει την αγάπη, τον αμοιβαίο σεβασμό, την αλληλοκατανόηση.Είναι ένα δυνατό συναίσθημα που μας δίνει την δυνατότητα να είμαστε ελεύθεροι και να κάνουμε όνειρα.Παράλληλα μέσα μας δημιουργείτε και η αίσθηση της αυτοεκτίμησης.Η πραγματική φιλία μας εξυψώνει ηθικά, μας αποτρέπει από την αδικία και βελτιώνει την συμπεριφορά μας

.Πρέπει όμως να  παραδεχτώ  οτι μου προκαλεί θαυμασμό αλλά και προβληματισμό η φράση Δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι.Αυτή πραγματικά η φράση εκφράζει αλήθειες  που έχουν προκύψει από τη σοφία του λαού μας για το αγαθό της φιλίας και τη σημασία της για τον άνθρωπο.
Τελικά,για όλους τους παραπάνω λόγους η ύπαρξη των φιλικών δεσμών είναι αναγκαία για το άτομο ιδιαίτερα σήμερα που ως κοινωνία αντιμετωπίζουμε ηθικά, οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα.

Ζωγραφίζοντας στο μυαλό μου τον ιδανικό δάσκαλο , δεν ξεχωρίζω αν είναι άντρας ή γυναίκα , νέος ή μεγάλος  σε ηλικία ,όμορφος ή λιγότερο όμορφος με την κοινή έννοια του όρου .Για μένα ο δάσκαλος είναι αυτός που μορφώνει τα παιδιά και λαξεύει το χαρακτήρα τους.

Ο ιδανικός δάσκαλος ξεχειλίζει από αγάπη για τα παιδιά, ξέρει τι νιώθουν ,προλαβαίνει τις σκέψεις τους και είναι υπομονετικός.Γνωρίζει πώς να κάθεται σωστά στην έδρα του , αλλά και στα θράνια δίπλα στους μαθητές του.Χαμογελά  ειλικρινά και αγγίζει την πλάτη των παιδιών του , συμμετέχοντας και στις χαρές , αλλά και στους προβληματισμούς τους .Κλείνει τη ματιά πονηρά στις μικρές φάρσες και επαινεί ακόμα και τις πιο μικρές επιτυχίες των μαθητών του.Η καλή γνώση του αντικειμένου του αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο της εικόνας του.Ο σωστός δάσκαλος   επιλέγει    το ουσιαστικό και παραμερίζει τις ανούσιες λεπτομέρειες κάνοντας το μάθημα πιο ενδιαφέρον.Ξεπερνά  τους εγωισμούς του και αφήνει τα προσωπικά του προβλήματα έξω από την πόρτα της τάξης του και ασχολείται με καθέναν από τους μαθητές του ξεχωριστά.Δεν λειτουργεί  ως αυθεντία, αλλά αυτό που θέλει να μεταδώσει στο παιδί  το εκμαιεύει από το ίδιο.Δεν    ευνοεί την αποστήθιση , αλλά καλλιεργεί την κριτική σκέψη των μαθητών του .Αποδέχεται τόσο τα δικά του πιθανά λάθη όσο και των μαθητών του

. Επομένως , ο καλός δάσκαλος είναι μια τεράστια αγκαλιά ,που χωράει γενιές γενιών μαθητών , χωρίς να ξεχνάει ποτέ τα μικρά τους ονόματα όσα χρόνια κι αν περάσουν .Νοιάζεται για τις επιλογές τους και παρακολουθεί την προόδο τους , ξέροντας ότι η μεγαλύτερη υποχρέωσή του είναι να τους βοηθήσει να γίνουν καλύτεροι και σπουδαιότεροι από κείνον!!!

Η εφηβεία είναι ο δρόμος που  ενώνει την παιδική ηλικία με την ενήλικη ζωη.Αναφέρεται σε μια μακρόχρονη περίοδο ανάπτυξης  που περιλαμβάνει όλες τις αλλαγές που συμβαίνουν στο βιοσωματικό,το γνωστικό,συναισθηματικό και κοινωνικό τομέα,του νέου.

.Ο έφηβος καλείται να προσαρμοστεί στο  πολύπλοκο κοινωνικό περιβάλλον και να ανταποκριθεί στα πρότυπα και τις αξίες που επικρατούν στην κοινωνία.Έτσι ζεί μια περίοδο άγχους,ευτυχίας  προβλημάτων, σύγχισης και πρέπει ο ίδιος  να επιβιώσει σε μία ιδιαίτερα ανταγωνιστική  κοινωνία .Όσοι απο τους νέους έχουν την στήριξη της οικογένειας,των φίλων ενηλικιώνονται με ομαλό τρόπο.Όσοι όμως ζούν σε ένα προβληματικό οικογενιακό περιβάλλον,χωρίς αξίες, υγιή πρότυπα συμπεριφοράς,είναι δυνατόν να  αντιμετωπίσουν  προβλήματα.Έχοντας χαμηλή αυτοεκτίμηση,αδύναμο χαρακτήρα μπορεί να εκδηλώσουν τόσο εξωτεριτερικευμένα όσο και εσωτερικευμένα προβλήματα συμπεριφοράς.Μερικά απο αυτά είναι η χρήση ουσιών,αλκόολ,παραβατική συμπεριφορά,σχολική αποτυχία,κατάθλιψη ,άγχος,απόπειρα αυτοκτονίας κ.α!

Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε επιβάρυνση της σωματικής και ψυχικής τους υγείας.

.Είναι λοιπόν σημαντικός ο ρόλος της οικογένειας  και αργότερα του σχολείου για την στήριξη των εφήβων.Έχουν ανάγκη να νιώσουν αγάπη,εκτίμηση,σεβασμό και εμπιστοσύνη,που θα τους οδηγήσουν  σε επιτυχημένη κοινωνικοποίηση.! ♥

Σε πολλές ευρωπαικές χώρες υπάρχουν έντονα προβλήματα ρατσισμού, κοινωνικού αποκλεισμού, ξενοφοβίας, μη ανεκτικότητας του διαφορετικού, έλλειψη έμπρακτου αμοιβαίου σεβασμού και άγνοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όλα αυτα έχουν ως αποτέλεσμα να  εκδηλώνονται  επιθέσεις, παρενοχλήσεις, περιθωριοποίηση από την δημόσια ζωή, αποκλεισμό από την αγορά εργασίας, εκφοβισμός  και διακρίσεις των <<διαφορετικών>> μεταναστών, , πολιτισμικών ομάδων και ατόμων με ειδικές ανάγκες.

. Το πρόβλημα της ξενοφοβίας το συναντάμε  και στα σχολεία που αποτελούν χώρο διακρίσεων εις βάρος των αλλοδαπών μαθητών, που γίνονται τόσο από τους υπόλοιπους μαθητές και γονείς όσο και από τους εκπαιδευτικούς κάποιες φορές.

Όσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός προσέγγισης Ελλήνων κι αλλοδαπών τόσο μειώνονται οι ξενοφοβικές αντιλήψεις. Το στοιχείο αυτό είναι ιδιαίτερα ορατό στους μαθητές του δημοτικού από τους οποίους όσοι  συνυπάρχουν   στην τάξη με  αλλοδαπούς μαθητές εμφανίζουν μεγαλύτερη ανεκτικότητα και υψηλότερους δείκτες αποδοχής του <<διαφορετικού>>, από εκείνους που δεν πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά των μεταναστών ή από εκείνους που δεν συναναστρέφονται με παιδιά απο άλλες χώρες.

Ο φόβος για το άγνωστο μας κάνει κάποιες φορές να κρίνουμε σκληρά <<τους διαφορετικούς>> συμμαθητές μας χωρίς να  δίνουμε σημασία   στις  δεξιότητές ή τις δυνατότητές τους.

Στην κοινωνία που ζούμε και που επικρατείί η δημοκρατία θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα παιδιά των αλλοδαπών ως ίσους απέναντί μας και με σεβασμό στη  διαφορετικότητά τους.

. Η οικογένεια  παίζει  σημαντικό ρόλο στο πώς θα  μάθουν, τα παιδιά  να είναι περισσότερο δεκτικά στη διαφορετικότητα μέσα από το διάλογο και τη συζήτηση. Η οικογένεια και το σχολείο οφείλουν να συμβάλλουν ουσιαστικά στο να καταλάβουμε ότι το διαφορετικό χρώμα, η  καταγωγή, η θρησκεία και  οι  συνήθειες δεν κάνουν <<διαφορετικούς ανθρώπους>>

. Το πρόβλημα της ξενοφοβίας το συναντάμε και στον χώρο της εργασίας όπου όλο και περισσότεροι αλλοδαποί καταλαμβάνουν θέσεις. Έτσι έχει  ριζώσει η αντίληψη ότι ο ξένος ευθύνεται για την ανεργία, την υψηλή εγκληματικότητα και την υποβάθμιση της ζωής.

Μήπως φταίει ο εγωισμός μας και ο φόβος για το μέλλον που οδηγούν σε διακρίσεις;

Οι μετανάστες αντιπροσωπεύουν ένα θετικό παράγοντα στην οικονομική ανάπτυξη του τόπου μας. Ακόμη μπορούν να συμβάλουν στον εμπλουτισμό του πολιτισμού μας με τα διαφορετικά  πολιτισμικά τους στοιχεία

. Σημαντική είναι και η προσφορά τους στην ανάπτυξη συνεργασίας ανάμεσα στη χώρα παραμονής τους και στη  χώρα  καταγωγής τους .Ας μην ξεχνάμε ότι όλοι  οι άνθρωποι είμαστε ίσοι και ελεύθεροι από τη γέννησή μας!!!!!