Γ4 Αταλάντης

Την Τετάρτη 18/4/13 η τάξη μας πραγματοποίησε μια εκπαιδευτική εκδρομή στα πλαίσια του προγράμματος Αγωγή Σταδιοδρομίας. Ως τελευταία μας εκδρομή με τη Γ Γυμνασίου αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα.
Καθώς οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε και πολύ καλή σχέση με τις καλές τέχνες πιστεύαμε πως η επίσκεψη θα ήταν κάπως πληκτική.Παρόλα αυτά η επίσκεψη μας στη σχολή κάθε άλλο παρά πληκτική ήταν.Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε εντός ωραρίου της σχολής , οπότε είχαμε την ευκαιρία να δούμε τους φοιτητές εν δράσει την ώρα του μαθήματος.
Η σχολή στεγάζεται σε μια παλιά βιομηχανία της οποίας το στυλ και η αρχιτεκτονική έχουν διατηρηθεί έτσι ώστε να δημιουργούν το κατάλληλο κλίμα για έναν χώρο όπου εξασκείται μοντέρνα τέχνη.
Ο καθηγητής της σχολής  που μας ξενάγησε  μας πήγε σε τρία εργαστήρια ζωγραφικής , ένα εργαστήριο γλυπτικής , ένα χαρακτικής και ένα ψηφιδωτών.Εκτός από τα παραπάνω όπως μας πληροφόρησε υπάρχουν ακόμα τμήματα θεωρητικής  διδασκαλίας , mass media , αλλά και άλλα τμήματα τα οποία δυστυχώς δεν είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε.Έπειτα , παρακολουθήσαμε ένα ενημερωτικό DVD, σχετικά με τη σχολή. Όπως μάθαμε η αναλογία των μαθητών που γίνονται δεκτοί κάθε χρόνο έπειτα από πέντε μέρες απαιτητικών ενδοσχολικών εξετάσεων είναι 1 στους 10 και έπειτα από δύο χρόνια προετοιμασίας θα έχεις αποκτήσει αρκετές γνώσεις , ώστε να προσπαθήσεις  για την εισαγωγή σου στη σχολή.
Η επίσκεψή μας έκλεισε με τη βιβλιοθήκη της σχολής . Όπως πληροφορηθήκαμε η πλειοψηφία των βιβλίων αφορούσε την τέχνη σε κάθε της μορφή τόσο στα ελληνικά όσο και σε άλλες γλώσσες. Σίγουρα από την εκδρομή μας στην Ανώτατη Σχολή  Καλών Τεχνών θα μας έμειναν πολλά πράγματα . Αρχικά ,πολλοί από εμάς απέκτησαν νέες γνώσεις στη βιβλιοθήκη , καθώς εντελώς παράδοξα η πλειοψηφία των μαθητών της τάξης μας πέρασε αρκετή ώρα ξεφυλλίζοντας τα βιβλία .Επιπλέον, η περιπλάνησή μας στους χώρους διδασκαλίας της σχολής μάς βοήθησε να κράτησουμε μια εντελώς καινούρια στάση απέναντι στην τέχνη , αλλά και να την εκτιμούμε και να τη θαυμάζουμε.
Είναι από τα ωραιότερα πράγματα να βλέπεις νέους ανθρώπους να δίνουν σάρκα και οστά στα γεννήματα της φαντασίας τους  και να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα . Τέλος , η επίσκεψή  μάς προκάλεσε μεγαλύτερο σεβασμό απέναντι στους καλλιτέχνες , καθώς όπως καταλάβαμε , αυτό που κάνουν δεν είναι τόσο εύκολο όσο θα φανταζόταν κάποιος από εμάς . Εν ολίγοις , η τελευταία μας εκδρομή ως γυμνασιόπαιδα θα μας μείνει σίγουρα αξέχαστη !!!!!!

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, φέτος  οι μαθητές του σχολείου μας έχουν αναλάβει να ασχοληθούν με ένα πλήθος προγραμμάτων (project).Έτσι , η Α Γυμνασίου έχει αναλάβει πολιτιστικά προγράμματα, όπως το ” Χειροποιείν” που περιμβάνει και αργαλειό όπου τα παιδιά έχουν προσπαθήσει να υφάνουν κιόλας , αλλά και θέατρο , ένα παραμύθι σχετικό με το θέμα του προγράμματος.Επιπλέον μερικά παιδιά συμμετέχουν στο πρόγραμμα ζωγραφικής και φωτοφραφίας, έτσι ώστε να ευαισθητοποιηθούν για δημιουργία καλλιτεχνικών έργων. Η Β Γυμνασίου είναι υπεύθυνη για το  περιβαλλοντικό πρόγραμμα Μεσόγειος SOS , με θέμα τη διαχείριση του νερού στο σπίτι και τη γεωργία.Η Γ Γυμνασίου συμμετέχει στο πρόγραμμα Αγωγής Σταδιοδρομίας , με θέματα  »Επαγγέλματα του χθες και του σήμερα » και » Επαγγέλματα που σχετίζονται με τη θάλασσα» , και στο πρόγραμμα Αγωγής Υγείας με θέμα » Άγχος στην εφηβική ηλικία». Επιπρόσθετα , μερικοί μαθητές της τάξης μου είχαν την ιδέα να διοργανώσουμε μια αποχαιρετιστήρια γιορτή , μιας και σε λίγους μήνες θα είμαστε μαθητές Λυκείου.
Έτσι , ο διευθυντής μας αποφάσισε να παρουσιάσουμε τις εργασίες μας στην αίθουσα εκδηλώσεων του δημαρχείου ώστε να ανταμειφθεί ο κόπος μας και να ενημερωθούν και οι υπόλοιποι  μαθητές για το περιεχόμενο των προγραμμάτων μας .Την επόμενη Τετάρτη , Πέμπτη και Παρασκευή θα γίνει η παρουσίαση των εργασιών μαζί με την έκθεση φωτογραφίας και τα θεατρικά .

Παρόλο που η Αταλάντη είναι μία κωμόπολη του νομού Φθιώτιδας, έχει παρατηρηθεί μία σχετική απομάκρυνση από τον υπολογιστή και τα video games και τόσο οι μεγαλύτεροι σε ηλικία όσο και τα παιδιά επιδίδονται στον αθλητισμό.Ο σύλλογος Λοκρός Αταλάντης στεγάζει σχεδόν όλα τα παιδιά της Αταλάντης και των γύρω περιοχών . Περιλαμβάνει πλήθος αθλητικών δραστηριοτήτων , όπως βόλεϋ, μπάσκετ, τέννις, ρυθμική γυμναστική , aerobics, πιλάτες , ενόργανη γυμναστική , καθώς και τμήματα παραδοσιακών χορών.Κυρίως οι ομάδες μπάσκετ και βόλεϋ έχουν καταφέρει να διακριθούν σε υψηλές θέσεις . Αυτό είναι πιστεύω που παρακινεί όλο και περισσότερα παιδιά να συμμετάσχουν σε μία ομάδα , να συνεργάζονται με άλλα άτομα και το σημαντικότερο από όλα να καλλιεργείται η ευγενής άμιλλα μεταξύ των συμπαικτών.Οι ομάδες προπονούνται σε ένα από τα καλύτερα γυμναστήρια της Φθιώτιδας , στο κλειστό γυμναστήριο Αταλάντης και καταβάλλουν τεράστιες προσπάθειες για την ανοδική πορεία του συλλόγου τους .
Επειδή ο Λοκρός δεν έχει καταφέρει να δημιουργήσει τμήμα ποδοσφαίρου , υπάρχουν πολλοί ποδοσφαιρικοί σύλλογοι , όπου πολλοί φίλοι του ποδοσφαίρου εξασκούν το χόμπι τους .
Είναι πολύ σημαντικό για τους κατοίκους μίας πόλης όπως της Αταλάντης να είναι σε μεγάλο βαθμό αφοσιωμένοι με τον αθλητισμό . Δεν είναι σύνηθες το φαινόμενο, καθώς στις μεγάλες πόλεις οι άνθρωποι προτιμούν άλλα πράγματα για να ασχοληθούν.

Η παιδεία δεν είναι μόνο ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα , αλλά και το ισχυρότερο όπλο των φτωχών που αγωνίζονται να βελτιώσουν τις ζωές τους και να ξεφύγουν από την απόλυτη φτώχεια.Απολαμβάνοντας το δικαίωμα της εκπαίδευσης, οι άνθρωποι θα μπορέσουν να βρουν δουλειά , ώστε να έχουν κάποιο εισόδημα που θα τους εξασφαλίσει τροφή , στέγη και αυτοεκτίμηση.Μόνο με την παιδεία ο άνθρωπος μαθαίνει να σέβεται τη διαφορά και ο σεβασμός στην διαφορά είναι αυτός που προωθεί την ισότητα.Ωστόσο πολλά παιδιά υποφέρουν εξαιτίας της διαφοράς τους , όπως τα παιδιά των υποανάπτυκτων χωρών αλλά και τα παιδιά στα πλαίσια των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε κάθε γωνιά της γης μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι  παρέχεται παιδεία που ενισχύει την ανισότητα .Πώς γίνεται να υπάρχουν εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο, τα οποία δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση , επειδή στις χώρες τους γίνονται διακρίσεις εθνικότητας , θρησκείας και φύλου  ή γιατί επικρατεί εμπόλεμη κατάσταση ;Πώς δικαιολογείται το γεγονός ότι σε πολλά παιδιά λείπουν βιβλία , τετράδια και μολύβια; Και πώς δικαιολογείται τα σύγχρονα σχολεία να στερούνται υλικοτεχνικής υποδομής;

Γιατί ακριβώς λείπουν τα χρήματα για όλα αυτά.Τα χρήματα τα οποία τα διαχειρίζονται αυτοί που ασκούν την πολιτική εξουσία  προς όφελος των δυνατών.
Στο άρθρο 16 Παρ. 2 του συντάγματός μας αναφέρεται:Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει ως σκοπό τη φυσική , πνευματική , επαγγελματική και ηθική  εξύψωση των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε υπεύθυνους και ελεύθερους πολίτες .
Εφόσον λοιπόν για το κράτος αποτελεί βασική αποστολή, γιατί υπάρχουν σχολεία χωρίς απαραίτητη υποδομή, χωρίς καθηγητές , αίθουσες και θέρμανση;Πώς εξηγείται η στροφή πολλών παιδιών και γονέων προς την ιδιωτική εκπαίδευση;Μήπως θα πρέπει να αντιδράσουμε απέναντι στην αδιαφορία των ισχυρών απέναντι στους πολλούς  και αδύναμους;
Η παιδεία μας ανήκει . Είναι ένα από τα σημαντικότερα δικαιώματά μας και δεν θα πρέπει να την αφήσουμε να καταλήξει υποχείριο των ισχυρών . Πρέπει να υπερασπιστούμε αυτό το δικαίωμά μας με κάθε τρόπο. Μόνο  μέσα  από την πνευματική καλλιέργεια ο άνθρωπος ανοίγει τους ορίζοντες του,  αμφισβητεί,  διεκδικεί, αγωνίζεται και εξελίσσεται.Μόνο με την καλλιέργεια του πνεύματος υψώνει το αναστημά του και δεν υποτάσσεται στη θέληση κανενός.Εμείς οι νέοι πρέ πει να παλέψουμε,  να  διεκδικήσουμε δημόσια και δωρεάν παιδεία πρώτα σε εθνικό επίπεδο και στη συνέχεια σε ευρωπαικό επίπεδο μέσα από ατομική και συλλογική δράση.
Γιατί μας αξίζει ……σε  όλους μας!

Ι Στη σημερινή εποχή, εμείς τα παιδιά δεν νοιαζόμαστε και τόσο για το περιβάλλον.Πολλά παραδείγματα από την καθημερινότητά μας το αποδεικνύουν.Στο σχολείο για παράδειγμα τα περισσότερα παιδιά δεν πετούν τα σκουπίδια τους στους ειδικούς κάδους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η εικόνα του σχολείου να υποβαθμίζεται.Υπάρχουν μάλιστα φορές που συλλογιζόμαστε »το δικό μου σκουπίδι θα επιβαρύνει το περιβάλλον?»

.Κι όμως ποτέ μας δεν σκεφτόμαστε ότι την ίδια στιγμή υπάρχουν εκατομμύρια παιδιά που σκέφτονται το ίδιο.

Γι’αυτό  μέλημα του σχολείου, εκτός από το να παρέχει γνώσεις είναι και να διδάσκει την σωστή στάση και συμπεριφορά μας απέναντι στο περιβάλλον.Από την μεριά την δική μας, των παιδιών, υπάρχει προθυμία για μια αλλαγή.Κάθε χρόνο διοργανώνονται, από το σχολείο, δενδροφυτεύσεις, καθαρισμός ακτών και ο αριθμός των παιδιών που συμμετέχουν είναι ικανοποιητικός.

Συμπερασματικά, καταλήγουμε στο ότι οι νέοι πρέπει να ενημερώνονται για τα περιβαλλοντικά ζητήματα, να ευαισθητοποιούνται και να συμμετέχουν σε δράσεις με σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος. ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΩΣ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΑΣ!!!

Στις μέρες μας κάθε  άνθρωπος, σε κάθε γωνιά της γης, ανεξαρτήτου ηλικίας, εθνικότητας  και φύλου έχει το δικαίωμα  αφού υπάρχει να σκέφτεται και να μιλά ελεύθερα. Για να επιτευχθεί αυτό έγιναν πολλοί αιματηροί αγώνες ανά την υφήλιο. Από τις πρωτες διακηρυξεις που ψηφίστηκαν από τον ΟΗΕ ηταν η διακήρυξη των δικαιωμάτων του παιδιού..

Θεμελιώδες βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού ήταν η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου 1989, η οποία ψήφισε ομόφωνα την Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού το κείμενο της οποίας κλήθηκαν τα κράτη μέλη αφενός να φροντίσουν να το δημοσιεύσουν αφετέρου να φροντίσουν για την κυκλοφορία του, την αναγνώριση – ερμηνεία του κυρίως στα σχολεία και τα  πάσης φύσεως εκπαιδευτικά ιδρύματα, ανεξάρτητα της μορφής του πολιτεύματος . Στην συνθήκη ως παιδιά ορίζονται όλοι κάτω των 18 ετών.

Το επίσημο κείμενο της Διακήρυξης αυτής έγινε στις πέντε επίσημες γλώσσες του ΟΗΕ (Αγγλική, Γαλλική, Ισπανική, Κινεζική και Ρωσική).

Μέχρι τώρα όλες οι χώρες του ΟΗΕ έχουν υπογράψει και έχουν επικυρώσει τη συνθήκη εκτός από τη Σομαλία και τις Η.Π.Α.. Για την ακρίβεια οι ΗΠΑ έχουν υπογράψει την συνθήκη αλλά δεν την έχουν επικυρώσει. Η μη επικύρωση της συνθήκης σημαίνει ότι είναι νομικά ανενεργή για τις ΗΠΑ.
Τα δικαιώματα των παιδιών προστατεύονται σε εθνικό , ευρωπαικό και σε παγκόσμιο επίπεδο από τις μεγαλύτερες και γνωστότερες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ( ΜΚΟ ) όπως η UNICEF και  Το χαμόγελο του παιδιού.

Μέσα από αυτην την Διακήρυξη τα παιδιά  μπορούν ελεύθερα να εκφραστούν , να έχουν άποψη και γνώση για θέματα που αφορούν την ζωή τους, την επαγγελματική τους αποκατάσταση και την συμμετοχή τους στην κοινωνική ζωή.

Συνοψίζοντας τα παιδιά δεν αντιμετωπίζονταν  με τον απαιτούμενο σεβασμό από κανέναν μεγαλύτερο σε ηλικία. Πολλές φορές ασκούνταν βία σε αυτά ή χρησιμοποιούνταν για σκοπούς για τους οποίους δεν προορίζονται.

Σήμερα όμως  προστατευόμενα  από τους διεθνείς οργανισμούς έχουν τα ίδια δικαιώματα με όλους.

Όπως λέει μία αφρικανική παροιμία «ο κόσμος δεν μας προσφέρθηκε απ’ τους γονείς μας , μας τον δάνεισαν τα παιδιά μας».

Το σύγχρονο δημοκρατικό σχολείο είναι μια αγκαλιά για όλα τα παιδιά  ανεξάρτητα από φύλο ,εθνικότητα , κοινωνική , και οικονομική θέση, θρησκευτικές και πολιτικές αντιλήψεις.

Αυτονόητα είναι ένα διαπολιτισμικό σχολείο που στόχος του είναι η αρμονική συνύπαρξη των παιδιών η ανάπτυξη της προσωπικότητας τους και  η καλλιέργεια θετικής στάσης για  θέματα γενικού ενδιαφέροντος.

Οι όποιες διαφορές δημιουργούνται στις σχέσεις μεταξύ των μαθητών ,επιλύονται με το

διάλογο, την κατανόηση και την ενσυναίσθηση.

Καλλιεργείται ο σεβασμός στα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη  ώστε οι μαθητές  γαλουχημένοι με  δημοκρατικές  αξίες να γίνουν στο μέλλον ενεργά  μέλη της κοινωνίας.

Το σύνολο των μαθητών μιας τάξης, ενός τμήματος, ή και ολόκληρου του σχολείου αποτελεί μια μαθητική κοινότητα.

Στα πλαίσια κάθε μαθητικής κοινότητας τα παιδιά διαπαιδαγωγούνται ώστε μελλοντικά να εξελιχθούν σε  ενεργούς πολίτες  μιας ελεύθερης και  δημιουργικής κοινωνίας.

Το σχολείο επιδιώκει το διάλογο και τη συνεργασία ανάμεσα στον δάσκαλο και στον μαθητή, την ενίσχυση της πρωτοβουλίας των μαθητών, και παράλληλα φροντίζει να τους εφοδιάζει με ό,τι είναι αναγκαίο για να γίνουν ικανά και χρήσιμα μέλη της κοινωνίας.

Η σχολική ζωή αποτελεί το πλαίσιο όπου καθημερινά δοκιμάζονται οι κοινωνικές σχέσεις και η αντίληψη ζωής που το ίδιο το σχολείο διαμορφώνει. Για να εκπληρώσει το σχολείο την αποστολή του πρέπει να είναι χώρος ανοιχτός ως προς τις ιδέες, αλλά και αποδεκτός από μαθητές και καθηγητές.

Μια από τις πλέον δημοκρατικές διαδικασίες που πραγματοποιούνται στη σχολική κοινότητα είναι η ανάδειξη των μαθητικών συμβουλίων. Στην εκλογική διαδικασία, θεσμό της δημοκρατίας, συμμετέχουν για πρώτη φορά στη ζωή τους οι μαθητές.

Εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους οι οποίοι με τη σειρά τους θα συμβάλλουν στην προώθηση των συμφερόντων της σχολικής κοινότητας.

Θα επιδιώξουν μια συνεργασία με το εκπαιδευτικό προσωπικό, έτσι ώστε να γίνει αποτελεσματικό το εκπαιδευτικό έργο.

. Μέλημα των μαθητικών συμβουλίων πρέπει να είναι από τα πιο μικρά και ασήμαντα θέματα, έως και τα πιο πολύπλοκα ζητήματα. ”Καθαριότητα, κοινωνικές σχέσεις, πολιτιστικές δραστηριότητες, φιλανθρωπικό έργο, διαμεσολάβηση για την αντιμετώπιση φαινομένων ενδοσχολικής βίας, προστασία  του περιβάλλοντος,  βελτίωση και προαγωγή του συνολικού έργου της σχολικής κοινότητας.”

Οι μαθητές μέσα από το ρόλο τους ως ενεργοί μικροί πολίτες συμβάλλουν στη διαμόρφωση μιας ανοιχτής αλληλέγγυας  και δημοκρατικής κοινωνίας. Εξάλλου το σχολείο λειτουργεί ως μικρογραφία της ευρύτερης κοινωνίας.

Το σχολείο μας στις 6 του Μάρτη, οργάνωσε μια εκδήλωση με αφορμή την ευρωπαϊκή ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας. Οι μαθητές με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών έκαναν ένα αφιέρωμα στο κοινωνικό αυτό πρόβλημα, δίνοντας έμφαση στον ορισμό του προβλήματος, τα αίτια αλλά και τους τρόπους αντιμετώπισης του σε επίπεδο οικογένειας, σχολείου, πολιτείας.

Μέσα από μια έρευνα που έγινε στο ίδιο το σχολείο μας και σε ένα δείγμα 60 μαθητών, το 20% των ερωτηθέντων απάντησαν πως έχουν υπάρξει θύματα σχολικού εκφοβισμού, το 45% έχει γίνει μάρτυρας περιστατικού βίας στο σχολείο, και το 25% έχει ασκήσει βία. Μάλιστα στην ερώτηση ”από ποιους ασκείται βία στο χώρο του σχολείου το 83% απάντησε από τους συμμαθητές τους.

Μέσα από την όλη παρουσίαση του θέματος, τονίστηκαν οι ανησυχητικές διστάσεις που έχει πάρει στον ελλαδικό χώρο, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στο ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει το σχολείο στην αντιμετώπισή του, αλλά το κυριότερο απ’ όλα ήταν η διαπίστωση πως το σχολείο πρέπει να λειτουργεί ως χώρος όπου συνυπάρχουν  άτομα διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά ισότιμα ως προς τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους.

Αξίζει να αναφέρουμε μερικά από τα μηνύματα- προτάσεις- που εξέφρασαν οι ίδιοι μαθητές στο τέλος της εκδήλωσης:

”Όλοι οι μαθητές έχουμε δικαίωμα σ’ ένα ασφαλές σχολικό περιβάλλον”

” Σεβασμός προς τους άλλους, σεβασμός στον εαυτό9 μας”

”Μαγκιά είναι να είσαι καλός άνθρωπος”

”Η βία είναι το όπλ0 των αδύναμων”

”Όλοι είμαστε ίσοι και όλοι διαφορετικοί”

”Ο κάθε άνθρωπος είναι όμορφος με τον τρόπο του”

”Η βία είναι το τελευταίο επιχείρημα των αποτυχημένων”

”Κάτω η βία και οι απειλές, μέσα κι έξω από τις αίθουσες τις σχολικές”