α) Εκφράζοντας τις εμπειρίες μας
Όλοι έχουμε κάποιες εμπειρίες από τη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας. Για παράδειγμα: Βάπτιση, Γάμος, Πανηγύρι ενορίας, Εσπερινός, Κυριακάτικη λειτουργία, Θεοφάνεια, Χριστούγεννα, Μ. Εβδομάδα, Πάσχα, Δεκαπενταύγουστος- Παρακλήσεις κ.ά. .
Όλοι είμαστε ισότιμα μέλη της εκκλησίας επομένως οι απόψεις μας και οι προβληματισμοί μας έχουν μεγάλη σημασία.
β) Παρακολουθούμε ή συμμετέχουμε;
1) Αν παρακολουθούμε και δεν συμμετέχουμε στη λατρεία της Εκκλησίας μας έχουμε ως αποτέλεσμα:
– την αποξένωσή μας από τα τελούμενα και την αποδυνάμωση της συνείδησής μας ως μέλη της Εκκλησίας
-τη διαμόρφωση κληρικαλιστικής αντίληψης (η λατρεία αφορά μόνο τους ιερείς)
2) Αν συμμετέχουμε γινόμαστε «συνιερουργοί».Οι λαϊκοί έχουν το χάρισμα της «γενικής Ιεροσύνης από τη στιγμή της Βάπτισής μας.
γ) Προβληματισμοί για τη χριστιανική λατρεία στη σύγχρονη κοινωνία.
Το πρόβλημα είναι ότι οι λαϊκοί δεν πιστεύουν στα τελούμενα στα μυστήρια και τις ακολουθίες της Εκκλησίας αλλά τις θεωρούν απλές θρησκευτικές εκδηλώσεις.
Λατρεία =έκφραση πίστης.
Η μη σύνδεση λατρείας και πίστης οδηγεί στον εκκοσμικευμένο Χριστιανισμό.Δηλαδή νομίζουμε ότι πιστεύουμε στο Θεό στην ουσία όμως τον απορρίπτουμε.
δ) Απαραίτητη η γνώση της ιστορίας της λατρείας.
Η λατρεία της Εκκλησίας μας δεν είναι απλή θρησκευτική υποχρέωση. Είναι βασική υπόθεση για τη ζωή μας αφού μας συνδέει με το Θεό και τους συνανθρώπους μας.
