Βιωματική Δράση για την Κυκλοφοριακή Αγωγή

Σε συνεργασία με το Ινστιτούτου Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς» οι μαθητές/τριες μας βίωσαν με πρακτικό και άμεσο τρόπο τις συνθήκες και κανόνες οδικής ασφάλειας όταν κυκλοφορούν στη γειτονιά τους.

   

 

Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

Στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας ατόμων με αναπηρία, πραγματοποιήθηκαν, την Δευτέρα 4 Δεκέμβρη, δράσεις που προωθούν την κατανόηση και αλληλοαποδοχή μεταξύ των μαθητών:
Επισκεφτήκαν το σχολείο μας μαθητές /τριες από τη Α ΄τάξη του 5ου γυμνασίου Αιγάλεω, οι οποίοι συμμετείχαν από κοινού σε δράσεις με τους μαθητές/ τριες του σχολείου μας. Οι μαθητές του γενικού σχολείου ήρθαν σε επαφή με παραολυμπιακά αθλήματα Goalball και τρέξιμο τυφλών.
Βασικός σκοπός της δράσης ήταν ευαισθητοποίηση των μαθητών /τριων της γενικής και η κοινωνικοποίηση – συμπερίληψη των μαθητών με αναπηρία.
Εκπαιδευτικοί: Νίκη Προύφα, Θοδωρής Κατσωνόπουλος, Κασαγιάννη Eλευθερία.
Υποδεχθήκαμε μαθητές από το 1ο Γυμνάσιο Αγ. Αναργύρων που μαζί με τους μαθητές μας παρακολούθησαν το πρόγραμμα του σχολείου μας με σκοπό την ευαισθητοποίηση και την αλληλοαποδοχή. Μάλιστα μας προσέφεραν και ένα ομαδικό έργο που φιλοτέχνησαν. Τους ευχαριστούμε πολύ.
   
   

50η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου

“Αν θες να λέγεσαι άνθρωπος, δεν θα πάψεις ποτέ να αγωνίζεσαι για την ειρήνη και το δίκιο”  απήγγειλαν οι μαθητές /τριες μας στον εορτασμό της 50ης επετείου από την εξέγερση στο Πολυτεχνείο, μεταδίδοντας το μήνυμα της επαγρύπνησης και του συνεχούς αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή αδικίας. Ένα μήνυμα δυστυχώς πάντα επίκαιρο…
Μας ξάφνιασε η νύχτα
Το πρωί διασχίζαμε τους δρόμους
με τα σχολικά μας βιβλία
Τη νύχτα συνεχίζαμε τη ζωή της ημέρας,
φυλάγοντας τον ήλιο. Οι φοιτήτριες
χόρευαν και τραγουδούσαν.
Έτσι μας χαρακτήρισαν συνωμότες.
Στο Μεγάλο Σχολείο μάς ξάφνιασε η νύχτα
με τόσους βαριά τραυματισμένους γύρω μας,
χωρίς γάζες, οξυγόνο,
χωρίς φάρμακα, γιατρό, ασθενοφόρα.
Μια ριπή πολυβόλου τραυματίζει το φως.
Στα υπνοδωμάτια των παιδικών μας χρόνων
με το εικόνισμα της Παναγιάς ποιός ονειρεύεται
ειρηνικές παρελάσεις;
Μας κυνηγούσαν στα ερημικά πάρκα και τις παρόδους,
γιατί -λέει- θα καίγαμε την πόλη
με τον ήλιο που κρύβαμε.
Σπύρος Κατσίμης
   
   

Επέτειος του Όχι

“Ανοίγουν τα παράθυρα
κι όσοι μένουν χαιρετούν αυτούς που φεύγουν
και φεύγουν όλοι.
Γέμισαν οι πόλεις τύμπανα και σημαίες.
Ορθή η αυγή σημαιοστολίζει τα όνειρά μας
κι η Ελλάδα λάμπει μες στα φώτα των ονείρων μας .
Ο ήλιος πλυμένος
με το καθάριο πρόσωπο στραμμένο στον άνθρωπο,
χαιρετάει τους δρόμους που τραβούν στη μάχη.
Αυτοκίνητα περνούν γεμάτα πλήθος.
Αποχαιρετιούνται στις πόρτες και γελάνε
ύστερα ακούγονται τ’ άρβυλα στην άσφαλτο,
το μεγάλο τραγούδι των αντρίκιων βημάτων
που μακραίνει και σβήνει στο βάθος του δρόμου,
ως το βραδινό σταθμό με τα χαμηλωμένα φώτα.
Εκεί τα τρένα περιμένουνε
σφυρίζουν για λίγο έξω από την πόλη,
ακούγονται οι αποχαιρετιστήριοι πυροβολισμοί
κι ύστερα όλα σωπαίνουν και περιμένουν.
Διαβάζουμε τα τελευταία παραρτήματα:
Νικούμε. Νικούμε.
Πάντα νικάει το δίκιο!
Μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος.
Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει τον πόλεμο.
Μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα.”
   
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση