NAUSIKAA (W.GOETHE)
DRITTER AUFTRITT
Nausikaa. Eurymedusa
Nausikaa: Laß sie nur immer scherzen, den sie haber
Schnell ihr Geschäft verichtet. Unter Schwätzen
Und Lachen, spülte Frisch und leicht die Welle
Die schönen Kleider rein. Die hohe Sonne
Die allen hilft vollendete gar leicht
Das Tagewerk. Gefalten sind die Schleier
Die langen Röcke deren Weib und Mann
Sich immer, reinlich wechselnd, gern erfreut
Die Körbe sind geschlossen leicht und sanft.
Bringt der bepachte Wage nuns zur Stadt.
EURYMEDUSA: Ich gönne gern den Kindern ihre Lust
Und was du willst gescheiht. Ich sah dich still
Beiseit am Flusse gehen keinen Teil
Am Spiele nehmen nur gefällig Ernst
Zu dulden mehr als dich zu freuen. Dies
Schien mir ein Wunder
NAUSIKAA: Gesteh ich dir geliebte Herzensfreundin
Warum ich heut so früh in deine Kammer
Getreten bin warum ich diesen Tag
So schön gefunden unser weibliches
Geschäft so sehr beschleunigt Roß und Wagen
Von meinem Vater dringend [?] still und denkend [?] bin
So wirst du lächeln den mich hat ein Traum
Ein Traum verführt der einem Wensche gleicht
EURYMEDUSA: Erzähle mir den alle sind nicht leer
Und ohne Sinn die flüchtigen Gafährten
Der Nacht. Bedeutend fand ich stets
Die sanften Traume die der Morgen uns
Ums Haupt bewegt
NAUSIKAA: So war der meine. Spat
Noch wacht ich den misch hielt das Sausen
Des ungeheuren Sturms nach Mitternacht
Noch munter.
Geliebte schilt die stille Träne nicht,
Die mir von Auge fließt,
Dan schweigen sie und sehn einander a.
«ΝΑΥΣΙΚΑ» (W.GOETHE)
ΤΡΙΤΗ ΣΚΗΝΗ
Ναυσικά. Ευρυμέδουσα
Ναυσικά: άφησέ τες να συνεχίσουν τη φλυαρία αφού ολοκλήρωσαν γρήγορα τη δουλειά τους. Ενώ γελούσαν και λέγανε μεταξύ τους κοριτσίστικα μυστικά, ξέπλενε το κύμα απαλά τα όμορφα ρούχα. Ο ήλιος δε που ήταν ψηλά, βοήθησε όλους μας να ολοκληρώσουμε πιο εύκολα τη δουλειά της σημερινής μέρας. Διπλωμένα και πεντακάθαρα είναι τώρα τα πέπλα και οι μακριές φούστες που θα φορέσουν άνδρες και γυναίκες νιώθοντας ευχαρίστηση. Τα καλάθια έχουν τακτοποιηθεί και η φορτωμένη άμαξα θα μας μεταφέρει άνετα και ομαλά στην πόλη.
Ευρυμέδουσα: Μου δίνει πραγματική χαρά αυτή η ευτυχία των παιδιών και βέβαια θα γίνει η ευτυχία των παιδιών και βέβαια θα γίνει ότι εσύ θελήσεις. Σε είδα όμως να κάθεσαι σιωπηλή και αμίλητη στην άκρη στο ποτάμι, να υπομένεις και να μην παίρνεις μέρος σ’ αυτό το παιχνίδι, να μη χαίρεσαι μαζί τους. Αυτό μου φάνηκε σα θαύμα.
Ναυσικά: Θα σου ομολογήσω, αγαπημένη, καρδιακή μου φίλη, γιατί ήρθα σήμερα νωρίς το πρωί στην κάμαρή σου. Παρ’ όλο που η σημερινή μέρα ήταν τόσο όμορφη, όπως και η επιστροφή μας με την άμαξα και το όμορφο άλογο που πιεστικά με παρακάλεσε ο πατέρας μου να μας μεταφέρει θα σου ομολογήσω. Γιατί είμαι ακόμη σιωπηλή και σκεπτική; Θα γελάσεις όμως, λέγοντάς σου πως ένα όνειρο, ένα όνειρο με αναστάτωσε που εκφράζει όμως την ίδια την επιθυμία.
Ευρυμέδουσα: Διηγήσου το μου, γιατί δεν υπάρχει όνειρο που να μη δίνει νόημα στους κινδύνους της νύχτας. Πάντοτε έβρισκα σημαντικά αυτά τα όνειρα που μας ακουμπούν και ξυπνούν το σώμα μας το πρωί.
Ναυσικά: Τέτοιο όνειρο ήταν και αυτό που με κράτησε ως αργά ξύπνια, μια τεράστια θύελλα όλο ορμή. Αγαπημένη μου, μη με ρωτήσεις για τα σιωπηρά δάκρυα που τρέχουν απ’ τα μάτια μου. Ύστερα σιώπησαν και κοιτάχθηκαν μεταξύ τους.
2. Ναυσικά (τρίτη σκηνή) (W. Goethe)
3. Ναυσικά (τέταρτη σκηνή) (W. Goethe)
4. Ύμνος στην ομορφιά – Μούσες (F. Hőlderlin)
5. Η σιωπή των Σειρήνων (Franz Kafka)
6. Θρύλοι για την Άρτεμη (A.Seghers)
