Η ” Αποκάλυψη” του Μανιτού
( Μεταφέρω το κείμενο, όπως ακριβώς το είχε δημοσιεύσει η ” ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” )
΄Ενας προφητικός ύμνος της φύσης γραμμένος πριν από 130 (150) χρόνια από τον αρχηγό μιας φυλής Ινδιάνων
Το περιβάλλον και το όψιμο ενδιαφέρον του σύγχρονου ανθρώπου είναι πολύ του «συρμού». ΄Όμως πριν από 130 (150) χρόνια ο Αρχηγός μιας φυλής Ινδιάνων στην Αμερική έγραφε έναν προφητικό «ύμνο» . ΄Έναν ύμνο της φύσης και του ανθρώπου που μας παρουσιάζει σήμερα ο Αντ. Λιβιεράτος. Σε λογοτεχνικό, αληθινό και χωρίς φιοριτούρες λόγο δίνει την πραγματική σχέση που πρέπει να έχει ο άνθρωπος με τη Φύση. Και προφητικά προβλέπει τις καταστροφές που ο ίδιος ο άνθρωπος θα φέρει στη Γη.
Είναι ένα κείμενο που θυμίζει ακόμη και την «Αποκάλυψη» και που σήμερα – με την εκ των υστέρων γνώση- βλέπουμε πόσο αληθινό ήταν . Για την Καθημερινή Κ. ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ
.Του ΑΝΤ. Δ. ΛΙΒΙΕΡΑΤΟΥ
Τον Ιούλιο του 1990 , ο γράφων, με την ευκαιρία μιας απογραφής των φυσικών πόρων της Γης, μετέφερε αποσπάσματα από την απάντηση του αρχηγού μιας φυλής ερυθρόδερμων , σε πρόταση του τότε (1854 ) προέδρου των ΗΠΑ , για την αγορά περιοχών που ανήκαν στη φυλή. Η απάντηση έχει μεταφρασθεί από τους «Φίλους της Γης», αναφέρεται από τον Jacques Perrin στο βιβλίο του « Commeent naisent les techniques ” και αναδημοσιεύτηκε από τους P. H. Bourrelier και R. Dletrich , στα βιβλία τους « La Mobile et la Planele ou I’ enjieu des resources naturelles” ( Ed. Economica 1989) . Τα αποσπάσματα , φίλος της στήλης , δεν τα είχε ξεχάσει . Συνέστησε στον γράφοντα να δημοσιεύσει ολόκληρο το κείμενο « Τοις κείνου ρήμασι πειθόμενος» , αυτό διαπράττει ο γράφων στις γραμμές που ακολουθούν.
« Πώς μπορείτε να αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό , τη ζεστασιά της Γης ; Η ιδέα μας φαίνεται παράξενη .
Αν δεν κατέχουμε τη δροσιά του αέρα και το καθρέφτισμα του νερού, πώς μπορείτε να τ΄αγοράσετε ;
Κάθε σπιθαμή αυτής της γης είναι καθαγιασμένη για το λαό μου. Κάθε γυαλιστερή βελόνα πεύκου , κάθε αμμουδερή όχθη, κάθε κουρέλι ομίχλης στα σκοτεινά δάση, κάθε ξέφωτο και κάθε βούϊσμα εντόμου είναι καθαγιασμένα στην ανάμνηση και την εμπειρία του λαού μου. Ο χυμός που ρέει μέσα στα δέντρα μεταφέρει τις αναμνήσεις των ερυθροδέρμων.
Οι νεκροί των λευκών λησμονούν την πατρίδα τους όταν περπατήσουν ανάμεσα στ΄αστέρια.
Οι νεκροί δεν λησμονούν ποτέ αυτή την υπέροχη γη, γιατί είναι η μάνα του ερυθρόδερμου. Είμαστε ένα μέρος της γης και εκείνη αποτελεί ένα μέρος του εαυτού μας. Τα εύοσμα άνθη είναι αδελφές μας, το ελάφι , το άλογο, ο μεγάλος αετός είναι οι αδελφοί μας. Οι πέτρινες ράχες, οι χυμοί των λιβαδιών, η θέρμη του πόνεϊ και ο άνθρωπος , όλα ανήκουν στην ίδια φαμίλια.
΄Ετσι όταν ο Μεγάλος Αρχηγός στην Ουάσιγκτον μας παραγγέλλει πως θέλει ν΄αγοράσει τη γη μας , γυρεύει πολλά από μας. Ο Μεγάλος Αδελφός παραγγέλλει πως θα κρατήσει για μας έναν τόπο έτσι ώστε να μπορούμε να ζήσουμε άνετα μεταξύ μας . Θα ΄ναι ο πατέρας μας και θα ’μαστε τα παιδιά του . Μελετάμε λοιπόν την προσφορά σας ν’ αγοράσετε τη γη μας. Μα δεν θα ‘ναι εύκολο. Γιατί αυτή η Γη είναι για μας ιερή.
Αυτό το νερό που ρέει σπινθηρίζοντας στα ρυάκια και τα ποτάμια, δεν είναι μόνο νερό, αλλά και το αίμα των προγόνων μας. Αν σας πουλήσουμε γη, θα πρέπει να θυμόσαστε πως είναι ιερή, και πως κάθε φασματική αντανάκλαση στο καθαρό νερό των λιμνών μιλάει για γεγονότα και αναμνήσεις της ζωής του λαού μου. Το μουρμουρητό του νερού είναι η φωνή του πατέρα του πατέρα μου .
Οι ποταμοί είναι αδέλφια μας, σβήνουν τη δίψα μας. Οι ποταμοί φέρνουν τα canoks μας και τρέφουν τα παιδιά μας. Αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει πια να θυμάστε, και να το διδάξετε στα τέκνα σας, ότι οι ποταμοί είναι τ’ αδέλφια μας και τα δικά σας και θα πρέπει να είστε τρυφεροί με τους ποταμούς όσο και μ’ έναν αδελφό.
Γνωρίζουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τα ήθη μας. ΄ Ενα κομμάτι γης γι΄αυτόν μοιάζει με το επόμενο, γιατί είναι ένας ξένος που φτάνει μέσα στην νύκτα κι αρπάζει από τη Γη ό,τι έχει ανάγκη. Η γη δεν είναι αδελφός του , είναι εχθρός του και όταν πια την κατακτήσει πάει πιο πέρα . Εγκαταλείπει τους τάφους των προγόνων του κι αυτό δεν τον συνταράζει .Αρπάζει τη γη απ’ τα παιδιά της κι αυτό δεν τον συνταράζει. Ο τάφος των προγόνων του και η κληρονομιά των παιδιών του βουλιάζει στη λήθη.
Μεταχειρίζεται τη μάνα του , τη γη, και τον αδελφό του τον ουρανό, ως αντικείμενα για αγορά, για λεηλασία, για πούλημα σαν τ΄ αρνιά ή τις γυαλιστερές χάντρες . Η όρεξή του θα καταβροχθίσει τη Γη και δε θ’ αφήσει πίσω του παρά μια έρημο.
Δεν ξέρω . Τα ήθη μας είναι διαφορετικά από τα δικά σας. Η θέα των πόλεων πονάει τα μάτια των ερυθροδέρμων. Γιατί ίσως ο ερυθρόδερμος είναι ένας άγριος και δεν καταλαβαίνει.
Δεν υπάρχει ειρηνική γωνιά στις πόλεις του λευκού ανθρώπου. Δεν υπάρχει τόπος ν’ ακούσεις τα φύλλα να ξετυλίγονται την ΄Ανοιξη ή το τιτίβισμα των φτερών ενός εντόμου. Αλλά ίσως είμαι ένας άγριος και δεν καταλαβαίνω. Ο ορυμαγδός μοιάζει μόνον να υβρίζει τ΄ αυτιά . Και ποιος ο λόγος ο άνθρωπος να ζει , αν δεν μπορεί ν’ ακούσει τη μοναχική κραυγή του σπουργίτη ή τις φλυαρίες των βατράχων τη νύχτα στη βόλτα ; Είμαι ένας ερυθρόδερμος και δεν καταλαβαίνω . Ο Ινδιάνος προτιμάει το γλυκό ήχο του ανέμου που γλυστράει στην επιφάνεια των βάλτων και την οσμή του ίδιου του ανέμου , ξεπλυμένου από τη μεσημεριάτικη βροχή ή αρωματισμένου από τις κουκουναριές .
Ο αέρας είναι πολύτιμος για τον ερυθρόδερμο γιατί όλα τα πράγματα – το ζώο, το δέντρο, ο άνθρωπος – μοιράζονται την ίδια πνοή . Ο λευκός άνθρωπος δεν μοιάζει να παρατηρεί τον αέρα που αναπνέει. ΄Όπως ένας άνθρωπος που θέλει μέρες να ξεψυχήσει , είναι αναίσθητος στη δυσωδία . Αλλά αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να θυμάστε ότι ο αέρας είναι πολύτιμος, πως ο αέρας μοιράζεται το πνεύμα του με ό,τι κάνει να ζει. Ο άνεμος που έδωσε στον πάππο μας την πρώτη του αναπνοή, δέχτηκε και τον τελευταίο στεναγμό του. Κι αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να τη διαφυλάξετε και να την κρατήσετε ιερή, σαν ένα μέρος όπου ακόμη και ο λευκός άνθρωπος μπορεί να γευτεί τον αέρα που γλύκαναν τα λουλούδια των λιβαδιών .
Εκτιμάμε λοιπόν την προσφορά σας ν’ αγοράσατε τη γη μας. Αλλά αν αποφασίσουμε να τη δεχτούμε, θα θέσω έναν όρο : ο λευκός άνθρωπος θα πρέπει να μεταχειρίζεται τα ζώα σαν τ΄ αδέλφια του .
« Η ζωή μας είναι η φύση »
—————————————————————
« Αν όλα τα ζώα εξαφανίζονταν, ο άνθρωπος θα πέθαινε από μια μεγάλη μοναξιά του πνεύματος. Γιατί ό,τι συμβαίνει στα ζώα θα συμβεί και στον άνθρωπο. Διδάξτε τα παιδιά σας αυτό που διδάξαμε στα δικά μας , ότι η Γη είναι η μάνα μας . ΄Ο,τι παθαίνει η Γη παθαίνουν και τα τέκνα της. ΄Όταν οι άνθρωποι φτύνουν στο χώμα , φτύνουν στους εαυτούς τους….»
————————————————————
Είμαι ένας άγριος και δεν ξέρω άλλον τρόπο να ζήσω , έχω δει μια χιλιάδα βωβάλων να σαπίζουν στο λιβάδι, εγκαταλειμμένα από τον λευκό άνθρωπο που τα σκότωσε με το τρένο που περνούσε. Είμαι ένας άγριος και δεν καταλαβαίνω , πώς ένα σιδερένιο άλογο που καπνίζει μπορεί να ‘ναι πιο σημαντικό από το βουβάλι που δεν το σκοτώνουμε παρά μόνο για να επιζήσουμε.
Τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τα ζώα; Αν όλα τα ζώα εξαφανίζονταν ο άνθρωπος θα πέθαινε από τη μεγάλη μοναξιά του πνεύματος. Γιατί ό,τι συμβαίνει στα ζώα θα συμβεί και στον άνθρωπο . ΄Όλα τα πράγματα είναι δεμένα μεταξύ τους .
Θα πρέπει να μάθετε στα παιδιά σας ότι το χώμα που πατούν είναι καμωμένο από τις στάχτες των προγόνων μας. Για να σέβονται τη γη, πείτε στα τέκνα σας πως είναι πλουτισμένη από τις ζωές της φυλής μας. Διδάξτε τα παιδιά σας αυτό που διδάξαμε εμείς τα δικά μας, ότι η γη είναι η μάνα μας . ΄Ο,τι παθαίνει η γη , παθαίνουν και τα τέκνα της Γης. ΄Όταν οι άνθρωποι φτύνουν στο χώμα, φτύνουν στους εαυτούς τους .
Ξέρουμε τουλάχιστον αυτά . Η Γη δεν ανήκει στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ανήκει στη Γη. Αυτό γνωρίζουμε . ΄Όλα τα πράγματα είναι συνδεδεμένα , όπως το αίμα που ενώνει την ίδια οικογένεια . ΄Όλα τα πράγματα αλληλοσυνδέονται .
Κάθε τι που συμβαίνει στη Γη, συμβαίνει και στα τέκνα της Γης.. Δεν είναι ο άνθρωπος που ύφανε το υφαντό της ζωής, είναι μόνον ένα νήμα του . ΄Ο,τι κάνει στο υφαντό το κάνει στον εαυτό του.
Ακόμη και ο λευκός άνθρωπος , που ο Θεός του βαδίζει ( δίπλα του) και συνομιλεί μαζί του, όπως δύο φίλοι , δεν μπορεί να ξεφύγει από το κοινό πεπρωμένο. Στο κάτω – κάτω ίσως όλοι είμαστε αδέλφια. Αυτό θα το δούμε. Υπάρχει κάποιο πράγμα που γνωρίζουμε και που ο λευκός άνθρωπος θ΄ ανακαλύψει πιθανώς κάποια μέρα – ότι ο Θεός μας είναι ο ίδιος Θεός . Μπορεί να σκέφτεστε τώρα πως τον κατέχετε , όπως θέλετε να καθέξετε τη Γη μας αλλά δεν το μπορείτε. Υπάρχει ο Θεός του ανθρώπου , και η ευσπλαχνία είναι η ίδια για τον άνθρωπο , ερυθρόδερμο ή λευκό . Αυτή η Γη του είναι πολύτιμη κι αδικώντας τη Γη , θα φορτωθείτε την περιφρόνηση του Δημιουργού. Οι λευκοί επίσης θα εξαφανιστούν, ίσως γρηγορότερα από τις άλλες φυλές. Βρωμίστε το κρεβάτι σας και θα πνιγείτε από τις ίδιες τις ακαθαρσίες σας.
΄Όμως πεθαίνοντας θα λάμψετε με πάταγο φλεγόμενοι από τη δύναμη, του Θεού, ο οποίος σας οδήγησε σ΄αυτήν τη Γη , για κάποιον ειδικό προορισμό , και σας έκανε να κυριαρχήσετε αυτήν τη Γη και τον ερυθρόδερμο. Αυτό το πεπρωμένο είναι ένα μυστήριο για μας ,γιατί δεν καταλαβαίνουμε, απ΄τη στιγμή που όλα τα βουβάλια είναι σφαγιασμένα , τα άγρια άλογα δαμασμένα, οι μυστικές γωνιές του δάσους φορτωμένες από την κνίσσα πλήθους ανθρώπων και η θέα των ανθισμένων λόφων αμαυρωμένη από τέκνα ( ; ) που φλυαρούν. Πού είναι οι θαμνότοποι ; Εξαφανισμένοι . Πού είναι ο αητός; Εξαφανισμένος»
Για τη μεταφορά
Θανάσης Παριώτης
Δάσκαλος – Ναύπλιο
diogenis@sch.gr
