Υπέρ Ζωνιανών…
Υπέρ Ζωνιανών…
Πριν από τεσσεράμισι χρόνια αιφνιδιάστηκε η Χώρα από την είδηση που μετέδωσαν οι ανταποκριτές απ’ τη Λεβεντογέννα Κρήτη . « Οι κάτοικοι του χωριού Ζωνιανά , είχαν στήσει καρτέρι και πυροβόλησαν κατά της αστυνομικής ομάδας που με τα αστυνομικά αυτοκίνητα επιδίωξε να μεταβεί στο χωριό . Αντηλλάγησαν πυροβολισμοί με αποτέλεσμα να τραυματιστεί βαριά ένας αστυνομικός .»
Αυτά μετέδιδαν τότε οι ειδήσεις . Ο θλιβερός απολογισμός εκείνου του περιστατικού είναι ότι το τραυματισμένο παλληκάρι θα μείνει για πάντα κατάκοιτο στο κρεβάτι του. ΄Εκτοτε οι αστυνομικοί ελέγχουν την περιοχή και έχει … «αρθεί» το άβατον ! Εκείνο που εμείς πληροφορηθήκαμε ήταν ότι οι Ζωνιανίτες είχαν επιδοθεί σε αξιοποίηση των άγονων και κακοτράχαλων βουνών . Καλλιεργούσαν με ιδιαίτερη επιμέλεια , φροντίδα και επιτυχία την απαγορευμένη «ινδική κάνναβη» .Λέγεται μάλιστα ότι η ποιότητα που είχαν επιτύχει από την καλλιέργεια , φροντίδα και επεξεργασία ήταν ΄Αριστη . Υποστήριζαν κάποιοι πως « το πράμα» των Αλβανών , αν δεν είχε σφραγίδα Ζωνιανών , δεν ήταν ανταγωνιστικό στην αγορά της Ολλανδίας .
Παρά τα μεγάλα μέτρα προφύλαξης που έπρεπε να λαμβάνουν οι «καλλιεργητές» , κατόρθωναν και να αρδεύουν , και να καλλιεργούν , και να συλλέγουν και να επεξεργάζονται το προϊόν με εξαιρετική επιτυχία .Εκεί που η οικονομία μας υπέφερε ,στον παραγωγικό τομέα , οι πατριώτες μας , και θέσεις εργασίας είχαν εξασφαλίσει αλλά και συνάλλαγμα ερχόταν στη Χώρα μας με το ανταγωνιστικό προϊόν που παρήγαγαν .
Αυτή η παραβατική συμπεριφορά των συμπατριωτών μας ήταν αποτέλεσμα , δεν ήταν αιτία . Το 1986 είχε ακουστεί η πολιτική πρόταση για ανάγκη αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών . Πολλοί υποστήριζαν την ανάγκη αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών επειδή κάποιες καλλιεργητικές δράσεις δεν είχαν μέλλον . Επειδή προέρχομαι από αγροτοκτηνοτροφική οικογένεια με είχε ιδιαίτερα προβληματίσει εκείνη η πρόταση και απαιτούσα διευκρινίσεις . Από κάποιο γεωπόνο της Διεύθυνσης Γεωργίας είχα ζητήσει να γράψει άρθρο στο οποίο να δίδονται διευκρινιστικές πληροφορίες και στο οποίο θα παρουσιαζόταν μια οικονομικοτεχνική μελέτη ώστε να δίδονταν σαφείς πληροφορίες στους αγρότες για τους κινδύνους και για τις προοπτικές ανάπτυξης .Αρνήθηκε να συντάξει ένα τέτοιο άρθρο λέγοντάς μου ότι δεν είχε σαφείς εντολές . Υποχρεώθηκα να συντάξω ένα κείμενο, που το δημοσίευσα στην « ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΦΩΝΗ» , στο οποίο προέβαλα την άποψη ότι η φράση « αναδιάρθρωση καλλιεργειών» σε ελάχιστους , κάτι έλεγε , αλλά στη συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών δεν έλεγε ΤΙΠΟΤΑ . Είχαν προηγηθεί και άλλες κινήσεις , το 1976 , όπου η κεντρική εξουσία πρότεινε , έναντι επιδότησης , το ξερρίζωμα των ελαιοδένδρων και αντικατάστασής των με αμπέλι αμερικάνικου υποκειμένου για την προστασία απ’ τη φυλλοξήρα . Την ίδια αγωνία είχα ζήσει και το 1980 , όταν είχα ακούσει πάλι την ανησυχία των καλλιεργητών στην πρόταση της κεντρικής εξουσίας για αντικατάσταση της ποικιλίας πορτοκαλιών « μέρλιν», ίσως επειδή εγώ τα θεωρούσα ως εξαιρετική ποικιλία .
΄Ενας φίλος μου στο ΄Αργος, μου είχε μεταφέρει την πληροφορία ότι το 1951 , που ήταν φοιτητής στην Ιταλία , οι κρατικοί γεωπόνοι γεωργικών εφαρμογών , επισκέπτονταν τις εκτάσεις με τις διάφορες καλλιέργειες και σε ένα πινάκιο στην είσοδο του κτήματος ανέγραφαν τις προτάσεις προς τους καλλιεργητές για τις καλλιεργητικές φροντίδες στις οποίες έπρεπε να προβούν οι ενδιαφερόμενοι . Μου είχε αρέσει και με είχε εντυπωσιάσει η κρατική μέριμνα του ιταλικού Κράτους για τη γεωργία , την παραγωγή , τους αγρότες και τους Πολίτες του ..
Το 1984 , φίλος μου γεωπόνος , διορισμένος στο Δημόσιο , μου είχε διατυπώσει τον πόνο του : « Φίλε μου , ντρέπομαι , γιατί ενώ έχω τελειώσει μια Σχολή με πέντε χρόνια υψηλών σπουδών , με βάζουν να ασχολούμαι με γραφική εργασία που θα μπορούσε να διεκπεραιώσει ένας με τέσσερις τάξεις στο Γυμνάσιο !» .
Είναι ανεξήγητα τούτα που συνέβαιναν και συμβαίνουν στον Τόπο μας . Ενώ οι αγρότες καλλιεργούσαν σακχαρότευτλα και υπήρχαν και τέσσερα εργοστάσια επεξεργασίας της πρώτης ύλης για παραγωγή ζάχαρης , τώρα με δυσκολία θα βρεις να αγοράσεις ελληνική ζάχαρη .
΄Ενας φίλος μου κτηνοτρόφος μου έλεγε πρόπερσι , ότι έπαιρνε επιδότηση για τα χέρσα ( ακαλλιέργητα) χωράφια του . Δεν αντιλέγω για τη μεγάλη σημασία της αμειψισποράς , της αγρανάπαυσης ( άλλωστε την εφάρμοζε και ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου με επιλογή ψυχανθών και χλωρή λίπανση) , αλλά όταν η οικονομία λειτουργούσε με δανεικά , δε θα επιδοτούσες το χέρσο χωράφι , αλλά το παραγόμενο προϊόν αντί να το κάνεις εισαγωγή και να γίνεται εκροή συναλλάγματος !
Ακούμε τώρα όλοι να μιλούν για ανάπτυξη . Ποιος μπορεί να το αρνηθεί ; Δε μιλάω για τα ηλεκτρονικά και τα μηχανήματα που όλα τα εισάγουμε και τα εργοστάσιά μας που έχουν ρημάξει ( ναυπηγεία , εργοστάσια ζάχαρης , κλωστοϋφαντουργεία , κ.ά.) , αλλά ακόμη και φακές, ρεβύθια , σκόρδα , λεμόνια , κρέας , τυριά , και τόσα άλλα τα εισάγουμε . Δεν είναι σε θέση όλοι όσοι κυβέρνησαν και τώρα διεκδικούν να ξανακυβερνήσουν να πουν καθαρά στον ελληνικό Λαό πώς θα παραχθεί πλούτος ; Μόνο τάζουν ! Από πού , μωρέ ;;;
΄Ολοι κατηγορούσαν τους Ζωνιανίτες για την επιλογή τους ! Μήπως τους πρότεινε κάποιος …υπεύθυνος , τι να κάνουν οι άνθρωποι για να επιβιώσουν ; Μόνοι τους το βρήκαν και ήσαν και ανταγωνιστικοί !
Η Αλβανία εξελίχθηκε σε πρώτη εξαγωγική δύναμη στην Ευρώπη σε αρωματικά φυτά και φαρμακευτικά βότανα και εύγε τους !
Εδώ , ενώ , όπως μου είχε πει φίλος γεωπόνος , διαθέτει η Χώρα μετρήσεις και στοιχεία για μικροκλίματα , ακόμη ψαχνόμαστε και κανείς δεν βγαίνει υπεύθυνα να προτείνει στους καλλιεργητές σε ποια περιοχή ενδείκνυται να προχωρήσουν στην καλλιέργεια συγκεκριμένου προϊόντος !
Τι να πεις ! Θλίψη !
Θανάσης Παριώτης
03/04/2012
