Υπέρ Πάχτα

  

Υπέρ   Πάχτα

Κάτι ύποπτο πρέπει να συμβαίνει με την Πολιτική σκηνή του τόπου μας εδώ και χρόνια. Δεν είναι δυνατόν τόσοι άνθρωποι για τόσα χρόνια να είναι τόσο ανίκανοι. Αδύνατον ! Το θέμα πρέπει να ελεγχθεί από Πανεπιστημιακούς ερευνητές. Αλλά ποιους Πανεπιστημιακούς ! Εδώ δεν έχουν καταφέρει ακόμη να οριοθετήσουν την έννοια του « Ασύλου» και κάποιες ελάχιστες – «ελαχιστατότατες» μειοψηφίες καθορίζουν τα πράγματα και κατευθύνουν τις δράσεις . Πρόκειται για «παθογένεια» για την οποία οι ειδικοί δεν τολμούν να αρθρώσουν τον Επιστημονικό τους λόγο .                                                   

                                                                         Πριν από πολλά χρόνια κάποιος βουλευτής, ίσως ήταν και υφυπουργός , τι σημασία έχει , έκανε μια , κατά τη γνώμη μου σωστή πρόταση , για τη διαχείριση του δάσους .   Η Αλήθεια είναι πως ο χωροχρόνος ήταν ο πλέον ακατάλληλος. Είναι δυνατόν τέτοιου περιεχομένου πρόταση να γίνεται μετά τα μεσάνυχτα στη Βουλή και μάλιστα την τελευταία ημέρα πριν κλείσει ;  Είναι κάτι που από μόνο του κάνει μπρρρρ !                            

                                            Η πρότασή του , αν θυμάμαι καλά , ήταν να παραχωρείται, να πωλείται δασική έκταση 150 στρεμμάτων , σε ιδιώτη ή σε όμιλο συμφερόντων  η σε ΟΤΑ , νομίζω, για την ανάπτυξη ξενοδοχειακών μονάδων για τουριστική αξιοποίηση .    Ο Αρχηγός του κόμματός του τότε , αποφασιστικά τον διέγραψε από το κόμμα του και δεν του επέτρεψε να θέσει υποψηφιότητα για την εκλογή του ως Βουλευτή . Δηλαδή του στέρησε το  Συνταγματικό Δικαίωμα της Εκλογιμότητας ! ΄Ολοι τότε το θεώρησαν φυσιολογικό ! Βέβαια αν το δει κάποιος με τη μονοσήμαντη οπτική γωνιά , μοιάζει πως έτσι είναι ! ΄Ομως είμαστε μάρτυρες άλλων πραγματικών γεγονότων .                                                                                    Τότε το 1998  και παλιότερα,  είχε καεί η Πεντέλη και άλλα μέρη «δασικές εκτάσεις» , και μέχρι το 2004 το δάσος των δένδρων είχε γίνει δάσος εξοχικών σπιτιών . ΄Ολοι βέβαια μιλούσαν και τότε για άμεσα  «αναδασωτέες εκτάσεις » . ΄Ομως  η πραγματικότητα τους διέψευσε,  χωρίς να υποστεί συνέπειες  κανείς,  μόνον  ο τόπος μας. ΄Αρα ;  Τι άρα;  Κάτι έπρεπε να γίνει .                                                                                                                                     

   Η Πολιτεία γι’ αυτό οργανώθηκε,  για να μπορεί να βρίσκει λύσεις για όλες τις περιπτώσεις . Τι θα μπορούσε να γίνει,  αν κάποιοι που μιλούν για  «αναδασωτέες εκτάσεις» το εννοούν ;  Απλά, πολύ απλά : Όποιος κτίζει σε μέρος που έχει καεί,  να θεωρείται ως ο   ε μ π ρ η σ τ ή ς  , και τέλος η κατάσταση και τα σκυλιά δεμένα , που λένε. .                                                                                                                     Αλλά τέλος πάντων, επειδή κάτι τέτοιο δε νομοθετείται , τουλάχιστον ας γινόταν δεκτή η πρόταση Πάχτα . Οι μεγάλες ευαισθησίες, με συγχωρείτε,  αλλά έχουν δει τα μάτια μου πολλά και έχω πληροφορηθεί περισσότερα,  δε με πείθουν . Προτιμώ να παραχωρεί , να πουλάει η Βουλή, με αυξημένη πλειοψηφία ,  150 στρέμματα  εδώ, 150 στρέμματα εκεί, παρά να καίγεται ο τόπος μου, δηλαδή να γίνονται στάχτη εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα , αφού δεν είναι σε θέση να τα προστατέψει. Ας είχαν πουλήσει  το 2007  ,   300 ή 400 στρέμματα σε κάποιους εκεί κάτω στην Ηλεία και να γλύτωναν η Ηλεία , η Μεσσηνία , η Λακωνία και η Αρκαδία,  που έγιναν  στάχτη και κάηκαν  ,  ναι , ΚΑΗΚΑΝ !!! και 70 άνθρωποι . Δεν ήταν κινηματογραφικό έργο εκείνα που βλέπαμε τότε !  Κάηκαν,  και οι 70 άνθρωποι,  και όλη η νοτιοδυτική  Πελοπόννησος.    Τώρα κάηκε όλη η Αττική . Τι άλλο περιμένουμε, αφού αποδεικνύεται ανικανότητα για την προστασία των δασών. Από υποσχέσεις έχουμε χορτάσει. Ας δημοσιευτούν,  κατά χρονολογική σειρά,  πόσες χιλιάδες στρέμματα καίγονταν στις αντίστοιχες χρονολογίες από το 1974 και μετά.                                                                                                                                    

  Εκείνοι που ήθελαν την περιοχή και θα την   «αξιοποιήσουν»,  και δεν πλήρωσαν , και στη χώρα μας άνοιξαν τεράστιες πληγές και στον παραγωγικό ιστό του τόπου μας, και σε έμψυχο δυναμικό και σε άλλες «παράμετρες απώλειες».                                                    

       Δεν είναι κακό να βλέπουμε εκείνο που είναι μπροστά μας στο Πολιτικό γίγνεσθαι . Ο στρουθοκαμηλισμός δεν ωφέλησε  κανένα, ούτε πολύ περισσότερο τις στρουθοκαμήλους .Εδώ που φτάσαμε και το άρθρο 24 του Συντάγματος χρειάζεται αναθεώρηση και πολλά άλλα .                                                                                                                                                     

 Στις Ευρωεκλογές η Αποχή ήταν 47%. Στις επόμενες , που θέλω να γίνουν με τη λήξη της θητείας, θα ψηφίσει μόνο ο «κομματικός στρατός»  του κάθε κόμματος. Θα συνεχίσουμε να το λέμε Δημοκρατία;  Οι συνταγματολόγοι τί λένε ;  ΄Ολη αυτή η κατάσταση δεν είναι δομικό στοιχείο Διχασμού;  Και μετά μας φταίνε οι ΄Αγγλοι, οι Γάλλοι, οι Ρώσσοι, οι Τούρκοι και όλο και κάποιοι άλλοι !                                                                                                              

  Απαιτείται έντονη Πολιτικοποίηση . ΄Αλλο πολιτικοποίηση κι άλλο κομματικοποίηση . ΄Αλλο ελεύθερο άτομο , Πολίτης, κι άλλο φερέφωνο.         

                                                                                   Θανάσης Παριώτης

                                                                              https://blogs.sch.gr/diogenis