ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ 

Οι μαθητές της Στ΄ τάξης, υπό την καθοδήγηση της διευθύντριας του σχολείου, κας. Αναστασίας Φλογερά, την Παρασκευή, 11.12.2015 και με αφορμή τα γεγονότα μνήμης για το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα, δημιούργησαν κείμενα και ποιήματα και κατέγραψαν σκέψεις τους, όπως ακριβώς εκείνα τις αισθάνονται, γι΄ αυτό το θλιβερό γεγονός.

Δικό μας συμπέρασμα; Τα παιδιά ακόμα και μέσα από τα πιο άσχημα γεγονότα, βρίσκουν αφορμή για ελπίδα. Ας ευχηθούμε αυτή η ελπίδα να αγγίξει κάθε ψυχή και όλος ο κόσμος να ατενίσει το μέλλον με αισιοδοξία!

Άρματα ακούγονται στο δρόμο
το όπλο του Γερμανού στον ώμο
άρματα ακούγονται στο δρόμο
άρματα ακούγονται στο δρόμο

Στα Καλάβρυτα παν
και όλοι σταματάν
άρματα ακούγονται στον δρόμο
βγαίνει ο αντάρτης με το τουφέκι του στον ώμο.

                                                                     Ανδρέας Τζελέπης, Στ΄ τάξη

Μια φορά θα γίνει το κακό,αλλά όταν γίνει το αποτέλεσμά του είναι θλιβερό. Μπορεί να μου εξηγήσει κανείς γιατί όλοι αυτοί οι πόλεμοι στον κόσμο; Τα μικρά παιδιά τι φταίνε; Γιατί όλη αυτή η έχθρα μεταξύ των ανθρώπων; Όλα αυτά είναι ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ.
ΓΙΑΤΙ που κανείς δε μπορεί να απαντήσει.

                                                         Νεκτάριος Παπασταθόπουλος, Στ΄ τάξη

Ένας ολόκληρος ειρηνικός λαός καταστράφηκε ολοκληρωτικά από τους Γερμανούς, χρησιμοποιώντας όπλα και πυρομαχικά.
Σκότωσαν άντρες και παιδιά.
Στο λόφο του Καπή, τους πυροβόλησαν χωρίς αφορμή.
Φόβο σε όλους ήθελαν να σκορπίσουν και όλες τις περιοχές με αίματα να γεμίσουν.
Οι γυναίκες οι καημένες ήτανε κατατρομαγμένες.
Με την τραγωδία αυτή ράγισαν οι καρδιές σε κάθε παιδί.
Πάρα πολλά παιδιά ξεψυχούσαν και οι Γερμανοί κυριαρχούσαν.
Όλα τα σπίτια,ερείπια κατεστραμένα και όλοι να ελπίζουν πως σε λίγα χρόνια θα ναι φτιαγμένα.
Τελικά η ειρήνη κυβερνούσε ξανά!

                                                                      Ρέιντι Μουτσάι, Στ΄ τάξη