Μαθήματα εξ αποστάσεως

Αγαπημένα μου παιδάκια,

σήμερα συνεχίζουμε με τη Γλώσσα μας με ένα απόσπασμα από το παραμύθι της Ειρήνης Χιώτη, Οι τρεις γάτες. Όποιος θέλει να το διαβάσει ολόκληρο, μπορεί να το βρει στον παρακάτω σύνδεσμο: Οι τρεις γάτες.

Εγώ σας έχω με πιο έντονα γράμματα 16 ρήματα και η εργασία μας για σήμερα θα είναι να βρείτε τα υποκείμεα αυτών των ρημάτων.

Ελπίζω να το βρείτε εύκολο, προσέξτε μην ξεχάσετε κανένα ρήμα!

Πολλά πολλά φιλάκια!!!!

Αγαπημένα μου μικρά,

σήμερα σας έχω κάτι για τη Γλώσσα μας. Είναι ένα απόσπασμα από το παραμύθι της Α. Γουίλιαμς -Έλλις, Πώς να νικήσεις ένα γίγαντα. Είναι μια μικρή όμορφη ιστορία και βρίσκεται στη βιβλιοθήκη μας!

Εσείς, αφού διαβάσετε το συγκεκριμένο απόσπασμα, μπορείτε να κάνετε την εξής ασκησούλα σε έναν πίνακα (στο τετράδιό σας), όπου κάθε στήλη θα έχει τα παρακάτω στοιχεία:

• 1η στήλη: όλα τα ρήματα του κειμένου (είναι 14),
• 2η στήλη: τα υποκείμενα των ρημάτων
• 3η στήλη: τα αντικείμενα (όπου υπάρχουν) και τέλος,
• 4η στήλη: το είδος κάθε ρήματος (μεταβατικό ή αμετάβατο)

Περιμένω με ανυπομονησία τις απαντήσεις σας,

Πολλά φιλάκια!!!!

*** Μια ασκησούλα ακόμη -προαιρετική- θα μπορούσε να είναι να γράψετε τη συνέχεια της ιστορίας, όπως τη φαντάζεστε… Είμαι σίγουρη ότι σε πολλούς και πολλές από σας κάποια απίθανη ιδέα θα κατέβηκε, ε;  Φιλάκια και πάλι!!!! ♥ ♥ ♥

Καλημέρα, αγάπες μου!

Σήμερα βρήκα ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για ένα παράξενο πουλί, που το λένε καλάο! Σκέφτηκα λοιπόν να δουλέψουμε με αυτό το κείμενο. Οι ασκήσεις βρίσκονται παρακάτω και μπορείτε να τις δουλέψετε σιγά σιγά μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Ελπίζω να σας αρέσει!

Φιλάκια πολλά πολλά!!! ♥ ♥ ♥

Το καλάο είναι ένα σπάνιο πουλί, που ζει στις ζούγκλες της νοτιοανατολικής Ασίας. Το χαρακτηριστικό του είναι το τεράστιο ράμφος, αλλά και το ό,τι κάνει τρομερή φασαρία! Σαν παλιά ατμομηχανή που έρχεται ξεφυσώντας! Οι φτερούγες των πουλιών έχουν από πάνω κάποια φτερά που καλύπτουν και λειτουργούν σαν ηχομόνωση. Στα καλάο, όμως, αυτά τα καλυπτικά φτερά δεν υπάρχουν κι ο αέρας περνάει σφυρίζοντας μέσα από τα ανοίγματα, κάθε φορά που χτυπάει τις φτερούγες του. Αυτό δημιουργεί έναν ήχο που μπορεί να ακουστεί σε απόσταση ενός χιλιομέτρου!

Εκτός από αυτό, το εξόγκωμα πάνω από το ράμφος του καλάο είναι κούφιο και επικοινωνεί με το στόμα με μια μικρή τρύπα. Έτσι λειτουργεί σαν ηχείο, ενισχύοντας την ήδη δυνατή φωνή των πουλιών. Ο συνδυασμός αυτών των ιδιαίτερων  χαρακτηριστικών του κάνει το καλάο το πιο θορυβώδες πουλί.

Όταν έρθει η ώρα να δημιουργήσουν οικογένεια, τα καλάο διαλέγουν μια κουφάλα σε ένα γέρικο δέντρο, και τη μεγαλώνουν με τα δυνατά τους ράμφη. Όταν η φωλιά καθαριστεί, αρχίζουν να φράζουν την είσοδό  της. Για μερικές μέρες μειώνουν όλο και περισσότερο το άνοιγμα της τρύπας με λάσπη. Καθώς η τρύπα σταδιακά μικραίνει, το θηλυκό ελέγχει κάθε τόσο αν ακόμα χωράει να μπει. Όταν η είσοδος μικρύνει τόσο, ώστε το θηλυκό να χωράει μόλις και μετά βίας, δεν ξαναβγαίνει πια από τη φωλιά. Μετά συνεχίζουν να μειώνουν το άνοιγμα μέχρι που ίσα-ίσα να χωράει το ράμφος του θηλυκού. Τώρα είναι απόλυτα εγκλωβισμένο και εξαρτημένο από το αρσενικό που θα το τρέφει για τους επόμενους 3-4 μήνες. Η φωλιά σφραγίζεται για να προφυλαχτούν το θηλυκό και οι νεοσσοί από τα αρπακτικά.

Τα καλάο γεννούν πολλά αυγά και τα μικρά ενηλικιώνονται μετά από 5-6 χρόνια. Είναι πουλιά φυτοφάγα, με ιδιαίτερη αδυναμία στα σύκα, κάποια είδη όμως τρώνε και έντομα. Υπάρχουν 54 είδη καλάο, με κοινό χαρακτηριστικό το μεγάλο και δυνατό ράμφος. Το μικρότερο από τα καλάο είναι το τόκο, που το βάρος του δεν ξεπερνά τα 100 γραμμάρια, και το μεγαλύτερο ο βουκέρος, που ζυγίζει μέχρι και 6 κιλά.

Στις μισοσκότεινες ζούγκλες που ζουν, τα εντυπωσιακά τους χρώματα χρησιμεύουν σαν αναγνωριστικά σινιάλα. Τα ράμφη των αρσενικών έχουν ζωηρότερα χρώματα από των θηλυκών και με βάση αυτά τα χρώματα τα διαλέγουν τα θηλυκά την εποχή του ζευγαρώματος.

Τα καλάο έχουν δείξει σημάδια υψηλής ευφυΐας. Όταν κάποιος πηγαίνει να παρατηρήσει πουλιά μέσα από μια κλούβα, παίρνει μαζί του και έναν συνεργάτη. Τα πουλιά τρομάζουν όταν βλέπουν ανθρώπους να μπαίνουν στην κρυψώνα τους. Μετά από λίγο όμως ο ένας συνεργάτης φεύγει και τα πουλιά, που δεν μπορούν να μετρήσουν, ηρεμούν νομίζοντας πως αυτοί που έχουν διαταράξει την ησυχία τους, έχουν φύγει. Αυτό το κόλπο όμως δεν πιάνει με τα καλάο. Όταν δουν τους παρατηρητές να κρύβονται, γνωρίζουν ακριβώς πόσοι είναι και δεν ξεγελιούνται όταν φύγει μόνο ο 1 από τους 2 ή ακόμα και περισσότεροι.

Ασκήσεις:

1. Να γράψετε μια μικρή περίληψη του κειμένου σε 10-15 γραμμές.

2. Να γράψετε ένα σύντομο πλαγιότιτλο για κάθε παράγραφο.

3. Να χαρακτηρίσετε συντακτικά τις λέξεις με το κόκκινο χρώμα.

4. Να γράψετε το είδος των υπογραμμισμένων ρημάτων (μεταβατικά, αμετάβατα ή συνδετικά)

5. Να γράψετε ένα δικό σας κείμενο με θέμα ένα δικό σας φανταστικό ζώο (πού ζει, εμφάνιση, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, συμπεριφορά, συνήθειες) και -αν θέλετε- να το στολίσετε και με μια ωραία ζωγραφιά.

* Για την 3 και την 4, δε χρειάζεται να αντιγράψετε τις λέξεις, αριθμήστε τες μόνο και γράψτε δίπλα τι είναι η καθεμία…

* Αν κάτι σας δυσκολεύει ιδιαίτερα, μη διστάζετε να με ρωτήσετε… ευκαιρία να λύσουμε απορίες! Φιλάκια και πάλι!!! 🙂

Καλημέρα, παιδάκια μου!

Σήμερα θα δούμε ένα κειμενάκι από το βιβλίο της Γλώσσας μας (9η ενότητα). Αφού το διαβάσετε καλά, προσπαθήστε να κάνετε αυτές τις δύο ασκησούλες:

1. Μια σύντομη περίληψη του κειμένου σε 8-10 γραμμές

2. Να χαρακτηρίσετε συντακτικά τα σημεία που σας έχω σημειώσει με χρώμα (δηλ. αν είναι υποκείμενο, ρήμα, αντικείμενο, κατηγορούμενο, τοπικός, τροπικός, χρονικός ή ποσοτικός προσδιορισμός). Κάπου υπάρχει ένα κατηγορούμενο… Για να δω ποιος θα το βρει;

Ελπίζω να σας αρέσει, φιλάκια πολλά!!!! ♥ ♥ ♥

Ο μαγικός κόσμος των βιβλίων

Τα δυο αδέρφια συνήθιζαν να παίζουν με μια υδρόγειο σφαίρα. Καθώς τη στριφογύριζαν και τη στριφογύριζαν, με κλειστά μάτια, σημάδευαν με το δάχτυλό τους ένα σημείο. Και εάν τύχαινε το σημείο εκείνο να είναι το Πεκίνο ή η Μαδαγασκάρη ή το Μεξικό, τότε έψαχναν στις βιβλιοθήκες να βρουν βιβλία με ιστορίες για τον τόπο που διάλεξαν.

Αγαπούσαν το διάβασμα. Το χαίρονταν. Το φως στο παραθύρι τους ήταν αναμμένο ως αργά το βράδυ. Με το «φως» των βιβλίων βρέθηκαν να περπατούν στο σινικό τείχος στην Κίνα, ν’ ακούν το τραγούδι του ωκεανού παρέα με τους Βίκιγκς, να ζουν δίπλα στις πυραμίδες της αρχαίας Αιγύπτου, να γλιστρούν με το έλκηθρο στις παγωμένες λίμνες συντροφιά με τους Εσκιμώους, να παίρνουν μέρος στους αγώνες της αρχαίας Ολυμπίας, να στεφανώνονται μ’ ένα κλωνάρι αγριελιάς.

Όταν τα έπαιρνε ο ύπνος, τα παραμύθια, οι ιστορίες, οι θρύλοι, οι τόποι, οι συγγραφείς, οι ήρωες μπερδεύονταν στα όνειρά τους, καθώς έρχονταν να τους νανουρίσουν απαλά: Ο Αίσωπος διηγιόταν τους μύθους του στη Σεχραζάτ από το πιο ψηλό σημείο του πύργου του Άιφελ, ο Χριστόφορος Κολόμβος άκουγε τον Τομ Σόγερ να του λέει τις σκανταλιές του σ’ ένα ποταμόπλοιο του Μισσισσιππή, η Αλίκη ταξίδευε στη χώρα των θαυμάτων μέσα σ’ ένα έλκηθρο συντροφιά με τη Μαίρη Πόπινς, ο Άντερσεν έλεγε τα δικά του παραμύθια στην αράχνη Ανάνσε έξω από την πυραμίδα.

Το παιχνίδι με την υδρόγειο σφαίρα σε συνδυασμό με τα βιβλία διασκέδαζε αφάνταστα τα δυο αδέρφια, γιατί δεν τελείωνε ποτέ. Είχανε βρει έναν τρόπο να γίνουν θαλασσοπόροι κι εξερευνητές μέσα από τις σελίδες τους. Με το «φως» τους κατακτούσαν τον πλανήτη, ζούσαν διάφορους πολιτισμούς, διάφορες εποχές, θαύμαζαν την ποικιλία τους. Με λίγα λόγια, συναντούσαν τη ζωή στον μεγάλο κόσμο, έξω από τη μικρή τους καμαρούλα. Πετούσαν παντού, ταξίδευαν παντού, ονειρεύονταν.

Και βέβαια ξεχνούσαν να κλείσουν το φως!

– Παιδιά, πότε επιτέλους θα κοιμηθείτε; τους φώναζαν οι γονείς τους. Είναι αργά. Σβήστε το φως!

– Δεν μπορούμε, τους απαντούσαν. Το «φως» των βιβλίων δε σβήνει ποτέ.

Αγγελική Βαρελλά, περιοδικό «Ερευνητές», Η Καθημερινή, 3/4/04