Σχολικό Ημερολόγιο

Αξιοποίηση πολυμεσικού υλικού με χρήση Τ.Π.Ε. για την ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ (e-learning) ΕΠΕΤΕΙΑΚΩΝ ΗΜΕΡΩΝ. Απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές δημοτικού

εορτές


25η Μαρτίου 1821

Μαρ 202125

Η 25η Μαρτίου είναι μεγάλη γιορτή, διπλή γιορτή. Αυτή τη μέρα γιορτάζουμε την Επανάσταση των Ελλήνων που ήταν σκλαβωμένοι στους Τούρκους για 400 σχεδόν χρόνια. Άκου τη γιαγιά που απαντάει τι γιορτάζουμε
Γιορτάζουμε και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, δηλαδή τη μέρα που ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είπε στην Παναγία ότι θα γεννήσει τον Χριστό.

Διπλή γιορτή διπλή χαρά την αγία τούτη μέρα
απ’ άκρη σ’ άκρη η χώρα μας στα γαλανά ντυμένη
της Λευτεριάς τα σήμαντρα ηχούνε στον αέρα
κι ο Γαβριήλ στην Παναγιά μήνυμα θείο φέρνει.
Είκοσι πέντε του Μαρτίου μέρα ευλογημένη
οι ουρανοί ανοίξανε κι έλαμψε όλη η γη
η Παναγιά γονατιστή ακούει θαμπωμένη
πως απ’ αυτή θα γεννηθεί το θεϊκό Παιδί.
Διπλή γιορτή, διπλή χαρά, πανηγυρίζει η φύση
του λυτρωμού το μήνυμα χαρμόσυνα αντηχεί.
Ο αγώνας για τη Λευτεριά του σκλάβου έχει αρχίσει
και γιορτινά στολίστηκε ο ουρανός κι η γη.

 

Πάνε είκοσι χρόνια
που σαν σήμερα η Ελλάδα
έσπασε τις αλυσίδες.
Η μέρα αυτή,
του Ευαγγελισμού, είναι μέρα
για χαρά και για δάκρυα.
Χαρά για τα μελλούμενα,
δάκρυα για τη σκλαβιά
την περασμένη.
Για το σήμερα τι να πω;
Η διαφθορά είναι τόσο γενική
κι έχει τόσο βαθιές τις ρίζες,
που σε κάνει να σαστίζεις.
Μόνο όταν οι αφορμές
της διαφθοράς εξολοθρευτούν,
θα μπορέσουμε να έχουμε
μια ηθική αναγέννηση.
Το μέλλον μας θα είναι μεγάλο
όταν όλα στηριχθούν στην ηθική.
Όταν θριαμβεύσει η δικαιοσύνη,
όταν τα γράμματα καλλιεργηθούν,
όχι για μάταιη επίδειξη
παρά για το όφελος του λαού
που έχει ανάγκη
από παιδεία και από μόρφωση,
τότε θα έχουμε
μια ηθική αναγέννηση
και το μέλλον θα είναι μεγάλο.
Διονύσιος Σολωμός
…………………………………………………..
Γράμμα του Διονυσίου Σολωμού
προς τον ιστορικό,
πολιτικό και αγωνιστή
της Ελληνικής Επανάστασης
του 1821, Γεώργιο Τερτσέτη.

Το χρονικό της επανάστασης εδώ

Παρουσίαση sway εδώ  εδώ

Ήρωες 1821 εδώ και εκτυπώσιμοι εδώ

Ζήτω η 25η Μαρτίου sway παρουσίαση διπλή γιορτή εδώ

Γνωρίζοντας την ιστορία μας 1821 Skai 100.3 fm εδώ

200 χρόνια από την επανάσταση infokids εδώ

1821-1832 εδώ

1821-2021 Padlet εδώ  400 χρόνια σκλαβιάς εδώ

παρουσίαση emaze εδώ

Ήρωες. Αλήθεια υπάρχουν; εδώ

Kidsproject 12 προτάσεις εδώ

Padlet (πίνακας ανακοινώσεων) εδώ

Κρυπτόλεξο εδώ

Κρυφό Σχολείο εδώ

Επίσκεψη στο Ιστορικό μουσείο εδώ

Δημοτικά τραγούδια εδώ

Ο ρόλος των γυναικών κατά την επανάσταση του 1821 βίντεο εδώ

Φτιάξε τα παζλ (ήρωες και σημαία), παίξε παιχνίδια 

Κουίζ εδώ  και εδώ

Μαντώ Μαυρογένους

Καποδίστριας Ιωάννης

Ιωάννης Μακρυγιάννης

Κι όσα σημειώνω τα σημειώνω γιατί δεν υποφέρνω να βλέπω το άδικο να πνίγει το δίκιο. Για κείνο έμαθα γράμματα στα γεράματα και κάνω αυτό το γράψιμο το απελέκητο, ότι δεν είχα τον τρόπον όντας παιδί να σπουδάξω: ήμουν φτωχός κι έκανα τον υπηρέτη και τιμάρευα άλογα, κι άλλες πλήθος δουλειές έκανα, να βγάλω το πατρικό μου χρέος που μας χρέωσαν oι χαραμήδες, και να ζήσω κι εγώ σε τούτη την κοινωνία, όσο έχω τ’αμανέτι του Θεού στο σώμα μου. […]
Γράφουν σοφοί άντρες πολλοί, γράφουν τυπογράφοι ντόπιοι, και ξένοι διαβασμένοι για την Ελλάδα. Ένα πράμα μόνο με παρακίνησε κι εμένα να γράψω: ότι τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς, και πλούσιοι και φτωχοί, και πολιτικοί και στρατιωτικοί, και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ.
Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί να τη φυλάμε κι όλοι μαζί, και να μη λέγει ούτε ο δυνατός “εγώ”, ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς “εγώ”; όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει “εγώ”· όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε “εμείς”.
Είμαστε στο “εμείς” κι όχι στο “εγώ”. Και στο εξής να μάθομε γνώση, αν θέλομε να φκιάσομε χωριό να ζήσομε όλοι μαζί.
| Ιωάννης Μακρυγιάννης | Απομνημονεύματα | εκδόσεις της Εστίας |

Νικηταράς

Παπαφλέσσας

Κολοκοτρώνης Θεόδωρος και εδώ

Μάθε περισσότερα για τον Κολοκοτρώνη εδώ

Ρήγας Φερραίος

Μάρκος Μπότσαρης

Αθανάσιος Διάκος

O Αθανάσιος Διάκος γεννήθηκε το 1788 στην Άνω Μουσουνίτσα της Φωκίδας (σημερινός Αθανάσιος Διάκος) και κατ’ άλλους στη γειτονική Αρτοτίνα, απ’ όπου καταγόταν η μητέρα του. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Γραμματικός.
Ο πατέρας του, Νικόλαος Γραμματικός, γνωστός στην περιοχή με το παρατσούκλι «ψυχογιός», μη μπορώντας να αντέξει τα βάρη της πολυμελούς οικογένειάς του, τον έστειλε δόκιμο μοναχό στο κοντινό μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου, σε ηλικία 12 ετών. Πέντε χρόνια αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος, αλλά γρήγορα εγκατέλειψε την καλογερική, όταν σκότωσε ένα Τούρκο αγά, επειδή, σύμφωνα με κάποια παράδοση, αυτός του έθιξε τον ανδρισμό του, θαμπωμένος από την ομορφιά του.
Ο νεαρός Αθανάσιος εντάχθηκε ως πρωτοπαλίκαρο στο σώμα του οπλαρχηγού Γούλα Σκαλτσά
Ο Αθανάσιος Διάκος συνέχισε την οικογενειακή παράδοση, καθώς ο παππούς και ο θείος του είχαν διατελέσει κλέφτες. Τότε έλαβε και το προσωνύμιο Διάκος, με το οποίο έγινε γνωστός και έμεινε στην ιστορία.
Το 1814 πήγε στα Ιωάννινα και εντάχθηκε στη σωματοφυλακή του Αλή Πασά
Όταν ο Ανδρούτσος διορίστηκε αρχηγός στο αρματολίκι της Λιβαδειάς, ο Διάκος τον ακολούθησε. Μετά την αποχώρηση του Ανδρούτσου, ο Διάκος ανακηρύχθηκε καπετάνιος του καζά (θρησκευτικού λειτουργού) της πόλης τον Οκτώβριο του 1820, ενώ την ίδια περίοδο μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία.
Ο Αθανάσιος Διάκος πρωτοστατεί στην κήρυξη της Επανάστασης στην Ανατολική Στερεά
Στις 27 Μαρτίου 1821, ο Αθανάσιος Διάκος πρωτοστατεί στην κήρυξη της Επανάστασης στην Ανατολική Στερεά (Μονή Οσίου Λουκά), μετά από συνεννόηση με τους Αχαιούς, που είχαν επαναστατήσει μία εβδομάδα νωρίτερα. Έχοντας λάβει την άδεια του βοεβόδα της Λιβαδειάς Χασάν Αγά, κατορθώνει να στρατολογήσει 5.000 χωρικούς, με πρόσχημα την απόκρουση του Ανδρούτσου.
Οι Έλληνες έπιασαν το Διάκο και τον έφεραν στη Λαμία
Το κύριο σημείο τους και κοινό, ήταν ότι τρεις Έλληνες, όταν έπιασαν το Διάκο και τον έφεραν στη Λαμία, τον έκλεισαν σ’ ένα πα­λιό κι εγκαταλειμμένο χάνι, εκεί που σήμερα έχει οικοδο­μηθεί το Λαογραφικό Μουσείο Λαμίας στην οδό Καλύβα – Μπακογιάννη. Αυτοί οι τρεις είχαν περάσει πίσω – δυ­τικά – στο χάνι και από δύο μισοχαλασμένα παραθυράκια είχαν παρακολουθήσει όλη τη νύχτα όλα όσα έγιναν μέσα στο χάνι.
Τον έβαλαν μέσα και τον έδεσαν με σκοινιά σ’ ένα παχνί, το οποίο ήταν και ο πρώτος τόπος του μαρτυρίου του.
Εκτός από δύο – τρεις Τούρκους που έμειναν μέσα να τον επιτηρούν, οι άλλοι – όχι όλοι – έμειναν απ’ έξω, ανατολικά σε κάτι δέντρα που ήταν εκεί, περιμένοντας από περιέργεια, ίσως, να δουν τι θα γινόταν. Όταν τον έδεσαν κι έφυγαν, ο Διάκος άρχισε να πο­νάει από τα τραύματα που είχε, καταπονημένος κι από την ταλαιπωρία.
Είχε περάσει αρκετή ώρα, όταν άνοιξε η πόρτα και μπήκαν μέσα δύο άντρες, που από τις φορεσιές τους έδειχναν ότι ήταν μπέηδες. Τον έναν, τον ήξερε από πριν. Ήταν ο Ομέρ Βρυώνης. Τον άλλον όχι.
Ακόμη και δεμένο τον Αθανάσιο Διάκο οι Τούρκοι τον φοβόντουσαν
Ο Χαλήλ Μπέης είχε διατάξει να δέσουν τον Αθανάσιο Διάκο και όταν ο ίδιος σιγουρεύτηκε πως ήταν δεμένος και ο ίδιος δεν κινδύνευε όπως και οι φρουροί του άρχισε να φωνάζει και να τον απειλεί ενώ τον χτύπησε και στο πρόσωπο.
Ο Ομέρ Βρυώνης εξαγριώνεται φωνάζει και χειρονομεί
Η Οθωμανική διοίκηση θορυβείται από τον ξεσηκωμό των ραγιάδων και διατάσσει τον Ομέρ Βρυώνη και τον Κιοσέ Μεχμέτ να καταστείλουν την Επανάσταση, τόσο στη Ρούμελη, όσο και στην Πελοπόννησο. Στις 17 Απριλίου οι δυο πασάδες με 8.000 άνδρες στρατοπεδεύουν στο Λιανοκλάδι, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Λαμία.
Ο κίνδυνος είναι μεγάλος για τους επαναστατημένους Έλληνες. Οι οπλαρχηγοί της περιοχής συσκέπτονται στο χωριό Καμποτάδες (20 Απριλίου) και αποφασίζουν και υπερασπιστούν όλες τις διαβάσεις του Σπερχειού (Αλαμάνας), ώστε να αποκόψουν την πρόσβαση των Τούρκων προς τα Σάλωνα (Άμφισσα) και τη Λιβαδειά.
Το πρωί της 23ης Απριλίου οι Τούρκοι επιτίθενται ταυτόχρονα σε όλο το εύρος του ελληνικού μετώπου. Ο Διάκος υπερασπίζεται με τους λιγοστούς άνδρες του το ξύλινο γεφύρι της Αλαμάνας. Μάχεται ηρωικά, τραυματίζεται και τελικά συλλαμβάνεται αιχμάλωτος.
Ο Ομέρ Βρυώνης πλησιάζοντας τον Αθανάσιο Διάκο κάτι του λέει το οποίο κανένας ιστορικός δεν γνωρίζει και επειδή προφανώς η απάντηση στο ερώτημά του είναι αρνητική εκείνος εξαγριώνεται και καθυβρίζει τον Αθανάσιο Διάκο ενώ το αφήνει στο δήμιό του και αποχωρεί.
Απ’ τις αναλαμπές των δαυλών, ξεχωρίζουν την αγριότητα του Χαλήλ. Τον βλέπουν να τραβάει πιο πέρα τον επικεφαλής της Φρουράς – έτσι τουλάχιστον δείχνει – και με νευρικές και απειλητικές κινήσεις, κάτι του λέει, κι εκείνον να υποκλίνεται κουνώντας το κεφάλι του. Και με μια τελευταία περιφρονητική ματιά που ρίχνει στο Διάκο, τον βλέπουν να φεύγει, δείχνοντας ικανοποι­ημένος.
Ο θάνατος διά ανασκολοπισμού
Η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν θάνατος διά ανασκολοπισμού και εκτελέστηκε την ίδια μέρα. Προτού ξεψυχήσει ο Διάκος λέγεται ότι αναφώνησε το αυτοσχέδιο τετράστιχο:
Για ιδές καιρό που διάλεξε
ο χάρος να με πάρει
τώρα π’ ανθίζουν τα κλαδιά
και βγάζει η γης χορτάρι
Το χρονικό της δολοφονίας του από τους βασανιστές του
Ο Διάκος – και οι άλλοι τρεις απ’ έξω – μέσα στο μι­σοσκόταδο βλέπουν δύο Τούρκους να ανάβουν φωτιά σε μιαν άκρη. Πάνω της φέρνουν και βάζουν μια σιδηροστιά κι ένα μεγάλο χάλκινο κακάβι. Βλέπει μετά να ρίχνουν μέσα λάδι που είχαν σ’ ένα γκιούμι.
Στη συνέχεια, μαζί με τον επικεφαλής, πλησιάζουν το Διάκο. Τον ανασηκώνουν, δεμένο καθώς είναι, τον βάζουν να καθίσει πάνω σ’ ένα παλιό ξύλινο σκαμνί που βρέθηκε εκεί, του σηκώνουν τα πόδια, δεμένα καθώς είναι, και του τα δένουν έτσι που να κρέμονται.
Τι θέλουν να κάνουν αναλογίζονται με περιέργεια και αγωνία, οι τρεις που παρακολουθούν, χωρίς να τολ­μήσουν και να ρωτήσουν. Βλέπουν όμως τους άλλους να περιπαίζουν το Διά­κο. Φαίνεται κάτι να λένε και ο Διάκος να κουνάει επί­μονα κι αρνητικά το κεφάλι του.
Τι του λένε όμως δεν καταλαβαίνουν. Οπότε, κάθε φορά που ρωτάνε και αρνείται τους βλέπουν να κρατάνε στα χέρια τους μυτε­ρά καρφιά και να τα μπήγουν σιγά πρώτα, πιο δυνατά στη συνέχεια στις πατούσες των ποδιών του Διάκου, ο οποίος κάθε φορά αναταράζεται από τον πόνο.
Η μυρωδιά του Λαδιού που καίγεται μέσα στο κακάβι, φτάνει έντονα στη μύτη και των τριών απ’ έξω και υποπτεύονται τα χειρότερα.
Οι βασανιστές του, όπως έχουν γυμνώσει τα πόδια του, παίρνουν απ’ το κακάβι καυτό λάδι και αρχίζουν σιγά και βασανιστικά να το ρίχνουν στα πόδια του!… Τι­νάζεται κάθε φορά ο Διάκος, τόσο δυνατά λες και θα κό­ψει τις τριχιές όταν το λάδι πέφτει πάνω στα πόδια του.
Αφού είδαν να μην αντιδρά έντονα, αφήνουν τα πό­δια και παίρνουν και του σκίζουν το γιλέκο και την που­καμίσα που φοράει, απογυμνώνοντας το πάνω μέρος του σώματος του με τα χέρια. Κι αρχίζουν τότε να του ρίχνουν καυτό Λάδι με αργές κινήσεις, στα χέρια, στο στήθος και στην πλάτη του.
Βουβά οδύρεται ο Διάκος, χωρίς να βγάλει μιλιά από το στόμα του. Κι όσο δεν μι­λάει, τόσο αγριεύουν περισσότερο οι βασανιστές του. Και δείχνουν τόσο οργισμένοι, που αν ήταν τρόπος να τον θανατώσουν. Φαίνεται όμως πως έχουν εντολή μόνο να τον βασανίσουν χωρίς και να πεθάνει. Γι’ αυτό συ­νεχίζουν!…
Το σώμα του Διάκου αρχίζει φαίνεται να νεκρώνε­ται. Όμως το πνεύμα όπως δείχνει, μένει καθάριο, ανέγγιχτο, σταθερό, συνεχίζοντος τις αρνήσεις και εξοργί­ζοντας περισσότερο τους Βασανιστές του.
Αλλά αυτή η κατάσταση τους κάνει να βρίσκουν νέ­ους τρόπους βασανισμών. Οι κινήσεις που κάνουν, δεί­χνοντας διάφορα σημεία του σώματος του, κάνουν τους τρεις που παρακολουθούν να ανατριχιάζουν.
Και βλέ­πουν τους βασανιστές να παίρνουν στα χέρια τους τα καρφιά που είχαν και έσπαζαν τις φούσκες που δημι­ουργούνταν στο δέρμα απ’ το καυτό λάδι, να αρχίζουν να κάνουν το ίδιο και στο σώμα και στα χέρια από ψηλά.
Αποκαμωμένοι όμως και οι ίδιοι οι βασανιστές, που δεν άλλαξαν βάρδια όλη τη νύχτα, βλέπουν ότι δεν πε­τυχαίνουν τίποτα. Και μιας και το λάδι τελείωσε, μιας και έφτασε πια και το ξημέρωμα, σταματούν.
Το Διάκο τον κρατάνε πια όρθιο οι τριχιές που τον έχουν δεμένο.
Τότε και οι τρεις παρατηρητές, απ’ έξω, για να μη γί­νουν αντιληπτοί, έφυγαν με προφυλάξεις, κατευθυνό­μενοι προς το βορεινό μέρος του ρέματος, όπου είχαν αρχίσει να έρχονται δειλά και οι πρώτοι περίεργοι.
Κι όταν πια ο ήλιος έχει ανέβη ψηλά, λύνουν το Διά­κο και σέρνοντας τον τον βγάζουν έξω, χωρίς όμως να δείχνει ότι καταλαβαίνει.
Όσοι είχαν την ευκαιρία να τον δουν το απόγευμα που τον είχαν φέρει, τώρα βλέποντας τον, δεν τον ανα­γνωρίζουν, χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς είχε συμβεί. Το μόνο που βλέπουν είναι το κακοποιημένα ρούχα του.
Σέρνοντας τον προς τα βόρεια, τον περνάνε πέρα από το ρέμα που έκοβε την πλατεία Λαού στα δυο καταμεσίς και τραβώντας ανατολικότερα έφτανε στη Δημοτι­κή Αγορά, από εκεί στο κατάστημα Πολιτικού και μετά κατεβαίνοντας προς τα νότια, απλωνόταν κατά μήκος της οδού Θερμοπυλών.
Όταν τον πέρασαν στο ρέμα, στάθηκαν περίπου ανα­τολικά της σημερινής διπλής βρύσης, γιατί ανατολικό­τερα ετοίμαζαν το στήσιμο της… ψησταριάς!
Κόσμος πολύς είχε συγκεντρωθεί γύρω εκεί με την άδεια του Χαλήλ Μπέη βέβαια, γιατί άφησε τον κόσμο να δει τι θα έκαναν στο Διάκο, ώστε να φοβηθεί και να μην επιχειρήσει κανένας άλλος να πράξει το ίδιο, πράγμα που πέτυχε. Κανένας Λαμιώτης δεν φάνηκε να συμμετείχε στην επανάσταση!
Παρούσα στο μαρτυρικό θάνατο του Αθανασίου Διάκου η μητέρα του
Μέσα στο πλήθος που παρακολουθεί με αγωνία, ξε­χωρίζει μια κάπως ηλικιωμένη γυναίκα. Είναι η δόλια μόνα του Διάκου, που είχε μάθει τη σύλληψη του γιου της και ολονυχτίς πεζοπορώντας είχε φτάσει στη Λαμία, όπου δεν περίμενε να δει το σπλάγχνο της έτσι!
Για μια στιγμή βουβαίνονται όλοι. Βλέπουν να φτάνει εκεί ο δήμιος, ονόματι Αλεξίου, κρατώντας ένα σουβλί. Και αμέσως καταλαβαίνουν τι πρόκειται να γί­νει!
Αυτός, τρέμει από το φόβο του, γιατί έχει αυστηρή εντολή να μην του πεθάνει ο Διάκος όταν θα τον σου­βλίζει.
Ήταν ζωντανός ο Αθανάσιος Διάκος όταν τον σουβλίσανε
Δένοντας το Αθανάσιο Διάκο ανάσκελα σε ένα σαμάρι, με τα πόδια του ανοιχτά, αρχίζει προσεκτικά ο δήμιος να χώ­νει την πολύ καλό λεπτισμένη άκρη του σουβλιού, ξε­κινώντας απ’ τη βουβωνική χώρα και προχωρώντας προς τα επάνω, περνώντας το σουβλί κάτω οπό το δέρ­μα, μέχρι που το έβγαλε πάνω στην πλάτη του, λίγο κάτω απ’ το δεξιό του το αυτί.
Από κάποιες μικροκινήσεις που κάνει ο Διάκος κάθε φορά που σπρώχνει το σουβλί προς τα επάνω ο δήμιος, δείχνει ότι ακόμα είναι ζωντανός.
Μόλις τελειώνει ο γύφτος, ορμούν Τούρκοι και με σκοινιά δένουν το σώμα γύρω στο σουβλί για να μη σπάσει το δέρμα και ακουμπάνε όρθιο σχεδόν το σουβλί με το Διάκο σ’ ένα δέντρο.
Τον έψησαν σαν αρνί
Ένας Τούρκος καβάλα στο ψαρί του άλογο στέκεται μπροστά στο σουβλισμένο, βγάζει τη διμούτσουνη όρθια κουμπούρα του και τη στρέφει στο Διάκο. Δύο κουμπουριές ακούγονται που βρίσκουν κατάστηθα το Διάκο. Κι ο Τούρκος κεντρίζοντας το άλογο του, χάνε­ται στην ανηφόρα μέσα στα στενάκια που περιβάλλουν τα χαμηλά σπιτάκια.
Ο Χαλήλ Μπέης, βλέπει αυτό και αφρίζει απ’ το θυμό του. Και δίνει εντολή, να βάλουν το Διάκο έτσι, πάνω στη φωτιά, και να τον γυρίσουν λίγο!
Πέταξαν νεκρό τον Αθανάσιο Διάκο σε ρέμα
Ο κόσμος που παρακολουθεί αυτή την κτηνωδία μέ­νει άφωνος. Στη συνέχεια ο Χαλήλ οργισμένος και ανικανοποί­ητος, δίνει εντολή να πάρουν έτσι με το σουβλί το νε­κρό το Διάκο και πάνε να τον πετάξουν στην άκρη του ρέματος, ανατολικά από το χάνι που τον είχαν, εκεί όπου πέταγαν τις κοπριές των αλόγων που είχαν στους στά­βλους, τους οποίους διατηρούσαν από τη βόρεια πλευρά της Νομαρχίας μέχρι το πέτρινο γυμνάσιο.
Ο τάφος του Αθανασίου Διάκου
Βορειοανατολικά της σκάλας που κα­τεβαίνει σήμερα από την οδό Λυκούργου στην πρώην ψαραγορά, άφησαν το νεκρό ξεσκέπαστο, άταφο, σχε­δόν τρεις ημέρες φρουρούμενο. Οι φρουροί αποχώ­ρησαν την τρίτη ημέρα αφού άρχισε να μυρίζει, οπότε βρήκαν ευκαιρία κάποιοι χριστιανοί οι οποίοι περίμεναν και είχαν προετοιμάσει έναν λάκκο εκεί ακριβώς που σή­μερα είναι ο τάφος του, πήγαν, του έβγαλαν το σουβλί, τον καθάρισαν λίγο και πήγαν και τον έθαψαν, χωρίς να βάλουν πάνω του ούτε έναν σταυρό από φόβο.
Αργότερα, περί το 1860, ο συνταγματάρχης Ρούβαλης που είχε έρθει από την Καλαμάτα με μετάθεση στη Λαμία και είχε πληροφορηθεί πού περίπου είχαν θά­ψει το Διάκο έκανε έρευνες να τον βρει.
Σε ένα σημείο, βρήκαν ένα σωρό – σκελετό ανθρώπινου σώματος και αφού δεν είχαν βρεθεί άλλα γύρω, κατέληξαν ότι ήταν του Διάκου. Το συγκέντρω­σαν, το καθάρισαν και τα έβαλαν σε ένα κουτί ξύλινο και τα έθαψαν πάλι στο ίδιο σημείο, τοποθετώντας πάνω μερικές πέτρες και έναν σταυρό με το όνομα του.
Τέλος, στις αρχές του 1900 η Λαμία τίμησε το Διά­κο όπως έπρεπε. Αφού ανακαίνισε τον πρόχειρο τάφο του στο σημείο που είναι ακόμα, έστησε τον υπέρλαμπρο ανδριάντα του στην πλατεία Διάκου, με αποκαλυ­πτήρια επίσημα, παρουσία και του Βασιλέως Γεωργίου Α’ και της βασιλικής οικογένειας, υπουργών, στρα­τιωτικών και άλλων επισήμων, στις 23 Απριλίου 1903.

Μπουμπουλίνα

Μαντώ Μαυρογένους

Οδυσσέας Ανδρούτσος

Κρυφό Σχολείο

Ζωγράφισε τους ήρωες

Επετειακό 25η Μαρτίου εδώ

Κουίζ  τι γνωρίζεις για το 1821 εδώ

Τσολιάς, δηλαδή …  κουρελής.  Κατασκευή εδώ

Το Μπλε Τετράδιο προτείνει:

???????? προσεγγίζουμε τα επετειακά κείμενα του γλωσσικού εγχειριδίου ή/και του ανθολογίου κειμένων
???????? μελετούμε ποιήματα για την Ελληνική Επανάσταση στο blog του 35ου Δ.Σ. Περιστερίου: http://35odimotikoperisteriou.blogspot.com/…/25-1821.html
???????? ακούμε σχετικά τραγούδια από την παιδική χορωδία Σπύρου Λάμπρου: https://video.link/w/kJGec
???????? συμμετέχουμε σε παιχνίδι ρόλων μεταξύ ηρώων του ’21
???????? δραματοποιούμε ένα ιστορικό στιγμιότυπο
???????? παρακολουθούμε την ταινία μικρού μήκους: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του 2ου Δ.Σ. Ναυπλίου: https://video.link/w/XKGec
???????? χρωματίζουμε το επισυναπτόμενο υλικό ή/και το εκπαιδευτικό υλικό του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου (φιγούρες Playmobil): http://www.nhmuseum.gr/el/ekpaideysi/ekpaideytiko-yliko/
???????? επισκεπτόμαστε το φωτογραφικό υλικό εκθεμάτων του Μουσείου Κέρινων Ομοιωμάτων Ιωαννίνων:
???????? λαμβάνουμε μέρος στον Πανελλήνιο Εικαστικό Διαγωνισμό του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού: http://1821.ime.gr/…
???????? συζητούμε για τον Εθνικό Ύμνο, τις φορεσιές, την ελληνική σημαία (χρώματα, σταυρός) και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου
???? για την ταμπέλα της ελληνικής σημαίας κάνουμε κλικ εδώ ????
Ζήτω η Ελλάδα!
 

 

 

 

 

Ιωάννης Καποδίστριας, 1776-1831
Έλληνας διπλωμάτης και πολιτικός. Διετέλεσε πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας.
Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Κέρκυρας (Capo d’Istria), ήταν κόμης και διετέλεσε γραμματέας της Ιονίου Πολιτείας. Με την κατάληψη των Επτανήσων από τους Γάλλους αποσύρθηκε και εντάχθηκε στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία όπου ανέλαβε σημαντικές θέσεις. Έλαβε μάλιστα μέρος στο συνέδριο της Βιέννης με το οποίο συστάθηκε η Ιερά Συμμαχία (και από όπου χάρη σε αυτόν αποκλείστηκε η Οθωμανική Αυτοκρατορία). Κατόρθωσε να αναδειχθεί σε υπουργό εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από το 1815 έως το 1822, οπότε και υποχρεώθηκε σε παραίτηση λόγω της επανάστασης του 1821.
Το 1827 η Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας τον επέλεξε πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, θέση από την οποία συγκρούστηκε με τους τοπικούς αξιωματούχους με αποτέλεσμα την δολοφονία του στις 9 Οκτωβρίου 1831 στο Ναύπλιο από τον αδελφό και τον γιο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, σε αντίποινα της φυλάκισης του τελευταίου. Στη δολοφονία του πιθανότατα ενέχονται και οι Άγγλοι (τα περί τον Καποδίστρια απόρρητα έγγραφα του Foreign Office δεν έχουν δημοσιευτεί ως είθισται).
Ουσιαστικά είναι αυτός που δημιούργησε εκ του μηδενός το Ελληνικό κράτος. Μεταξύ των άλλων, αναδιοργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις υπό ενιαία διοίκηση.
Η ανεξάρτητη και πατριωτική πολιτική του προκάλεσε τη μήνιν και την έχθρα των Προστάτιδων δυνάμεων (Αγγλίας-Γαλλίας). Αναμφισβήτητα, ο πιο σημαντικός Έλληνας των νεότερων χρόνων.

 

κάτω από: εορτές, Μάρτιος, Προσωπικότητες | με ετικέτα , ,  |  | Δεν υπάρχουν σχόλια »

21 Μαρτίου-Παγκόσμια ημέρα για τα παιδιά με σύνδρομο Down- Παγκόσμια ημέρα Ποίησης-Εαρινή Ισημερία

Μαρ 202121

Άρθρο εδώ

Βίντεο εδώ  εδώ εδώ

Παγκόσμια ημέρα ποίησης. Ο εμπνευστής της εδώ

 

Τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2021, έξι Έλληνες ποιητές και ποιήτριες επιλέγουν και διαβάζουν στίχους Ελλήνων και ξένων ποιητών με αιχμή του δόρατος την ταραγμένη εποχή της Ελληνικής Επανάστασης.

 

κάτω από: Άνοιξη, εορτές, Μάρτιος, Παγκόσμιες Ημέρες, ποίημα | με ετικέτα , ,  |  | Δεν υπάρχουν σχόλια »

6 Ιανουαρίου- Τα θεοφάνεια

Φεβ 20212

Τα Άγια Θεοφάνεια που γιορτάζονται κάθε χρόνο στις 6 Ιανουαρίου, είναι μία από τις μεγαλύτερες εορτές της Χριστιανοσύνης ενώ αποτελεί παράλληλα την τρίτη και τελευταία εορτή του Δωδεκαημέρου. Πρώτη είναι η κατά σάρκα Γέννηση (25 Δεκεμβρίου – εορτών των Χριστουγέννων), δεύτερη η Περιτομή (1 Ιανουαρίου) και τρίτη η Βάπτιση (6 Ιανουαρίου) του Ιησού Χριστού.

Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες γιορτές του Χριστιανισμού, αφού η μέρα των Θεοφανείων συμβολίζει την πρώτη και μοναδική φορά της εμφάνισης στη Γη της Αγίας Τριάδας υπό του πλήρους «μυστηρίου» της Θεότητας. Την ώρα της βάπτισης του Ιησού Χριστού από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο κατήλθε το Άγιο Πνεύμα, υπό τη μορφή περιστεριού, και κάθισε επάνω στο βαπτιζόμενο Ιησού, ενώ συγχρόνως ακούσθηκε από τον ουρανό η φωνή του Θεού: «Ούτος εστίν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα» («Αυτός είναι ο αγαπημένος μου Υιός, αυτός είναι ο εκλεκτός μου»). Γι’ αυτό και ονομάστηκαν Θεοφάνεια (Θεός+φάνηκε).

Του μεγάλου αγιασμού ακολουθεί η κατάδυση του σταυρού .

 

κάτω από: εορτές, Ιανουάριος, Χειμώνας | με ετικέτα ,  |  | Δεν υπάρχουν σχόλια »

2 Φεβρουαρίου- Υπαπαντή του Χριστού και γιορτή κρέπας στη Γαλλία

Φεβ 20212

Η Υπαπαντή του Κυρίου είναι μία από τις 12 μεγάλες εορτές της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας («Δωδεκάορτον»). Η λέξη Υπαπαντή σημαίνει «προϋπάντηση».

Η γιορτή αυτή της Χριστιανοσύνης είναι αφιερωμένη στην έλευση του μικρού Χριστού στον Ναό των Ιεροσολύμων και της υποδοχής του από τον πρεσβύτη ιερέα Συμεών.

Ο Συμεών ήταν πιστός και ευλαβής, περίμενε τη σωτηρία του Ισραήλ και τον καθοδηγούσε το Άγιο Πνεύμα. Του είχε φανερώσει λοιπόν το Άγιο Πνεύμα ότι δεν θα πέθαινε προτού δει τον Μεσσία (το Χριστό). Κι εκείνος περίμενε, λένε, πολύ περισσότερο και από διακόσια χρόνια. Τότε του υπέδειξε το Άγιο Πνεύμα να πάει στον Ναό. Μόλις οι γονείς έφεραν εκεί το Παιδί, τον Ιησού, για να κάνουν γι’ αυτό τα έθιμα του Νόμου, το πήρε στην αγκαλιά του, δόξασε το Θεό και είπε:

«Τώρα, Κύριε, μπορείς να αφήσεις το δούλο σου να πεθάνει, γιατί τα μάτια μου είδαν το Σωτήρα, που ετοίμασες για όλους τους λαούς, το Φως που θα φωτίσει όλα τα έθνη…»

Η Εκκλησία τη μέρα αυτή την έχει ορίσει ως γιορτή της μητέρας και στους ναούς ψάλλεται προς τιμή της Παναγίας: «Θεοτόκε, ἡ ἐλπίς πάντων τῶν χριστιανῶν, σκέπε, φρούρει, φύλαττε τούς ἐλπίζοντας εἰς σέ» .

Εορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου, μαζί με την ανάμνηση του γεγονότος του καθαρισμού της Παναγίας από τη λοχεία (σαραντισμός). Σύμφωνα με το Μωσαϊκό νόμο, κάθε πρωτότοκο αρσενικό παιδί έπρεπε να αφιερώνεται στο Θεό και σαράντα μέρες μετά τη γέννησή του να προσφέρεται ως θυσία ένα ζεύγος τρυγόνων ή δύο νεοσσοί περιστεριών.

Τέτοια μέρα, ο λαός μας συνήθιζε να κάνει προβλέψεις σε σχέση με τον καιρό. Γενικότερα λεγόταν πως ό,τι καιρό κάνει της Υπαπαντής, τέτοιος καιρός θα βαστάξει και για σαράντα μέρες, αν και σε περιοχές της Κρήτης πίστευαν πως αν ο καιρός είναι καλός αυτή τη μέρα, ο χειμώνας θα κρατήσει πολύ ακόμη. Σε περιοχές της Μακεδονίας, μάλιστα, την παραμονή των Χριστουγέννων βάζαν στο τζάκι μια άσπρη πέτρα για να περάσει η οικογένεια “άσπρη χρονιά”. Τούτη την πέτρα, την αφήναν εκεί μέχρι της Υπαπαντής, οπότε και τη μετέφεραν στα χωράφια για να αποτρέψει τη χαλαζόπτωση! Αυτή η μέρα, λοιπόν, ήταν σημαδιακή για τον καιρό που θα ακολουθούσε άρα και για τη σοδειά των αγροτών:
Καλοκαιριά της Παπαντής, μαρτιάτικος χειμώνας.
Παπαντούλα χιονισμένη και τ’αμπάρια γιομισμένα.
Παπαντή καλοβρεμένη, η κοφίνα γεμισμένη.

Πηγή: iefimerida.gr – https://www.iefimerida.gr/news/476191/i-ypapanti-toy-kyrioy-ti-giortazoyme-stis-2-fevroyarioy

La Chandeleur  ή αλλιώς “η γιορτή της κρέπας”!

Η Υπαπαντή τού Χριστού στη Γαλλία ονομάζεται Chandeleur και γιορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Κάθε χρόνο λοιπόν αυτή την ημέρα, κατά την παράδοση, σε κάθε σπίτι τής Γαλλίας αναβιώνει το έθιμο της παρασκευής κρέπας.  Σύμφωνα    με ενα παλιό μύθο , εάν την ημέρα της Chandeleur δεν γίνονταν κρέπες, η σοδειά του σιταριού όλης της χρονιάς θα καταστρεφοταν.

Πολλές οι ιστορίες διατυπώνονται και λέχθηκαν για την προέλευση της κρέπας, μία από αυτές κατά τις δικές μας μελέτες είναι ότι η δούκισσα Άννα της Βρετάνης καθώς μία μέρα χάθηκε στο δάσος, την βρήκαν και την έσωσαν κάποιοι φτωχοί εργάτες, για να την καθησυχάσουν, της έκαναν κρέπες, από αλευροσίταρο γιατί στα παλιά χρόνια το αλεύρι σίτου ήταν ακριβό προϊόν και καταναλωνόταν μόνο από ευγενείς οικογένειες.
Η Δούκισσα, ενθουσιάστηκε και όταν γύρισε στο παλάτι μετά από την εμπειρία της ζήτησε από το μάγειρα να της φτιάξει την λιχουδιά που της έφτιαχναν οι εργάτες στο δάσος. Ετσι η συνταγή της κρέπας, έγινε γνωστή σε όλο το Δουκάτο.Στην αρχή τις κατανάλωναν ως ψωμί, και τις άλειφαν   με αλατισμένο βούτυρο. Πολύ γρήγορα η κρέπα έγινε διάσημη και ο κόσμος άρχισε να ρίχνει μέσα ζάχαρη και άλλες γλυκαντικές ουσίες και να την τυλίγει σε στυλ πούρου.
Σύντομα έγινε το επίσημο γλυκό όλου του Δουκάτου και το έθιμο λέει ότι γιορτάζοντας την αναγέννηση, κατανάλωναν κρέπες και τις συνέθεσαν με την καλότυχη οικογενειακή ζωή.
Επίσης το έθιμο λέει ότι κατά την διάρκεια της προετοιμασίας της κρέπας κρατούσαν ένα νόμισμα στο χέρι και καθώς γύριζαν την κρέπα στον αέρα έκαναν και μια ευχή. Αν η κρέπα προσγειωνόταν και πάλι στο τηγάνι τότε η ευχή θα γινόταν πραγματικότητα.

Η λέξη κρέπα προέρχεται από την λατινική λέξη «κρίσπα» που σημαίνει “κατσαρή” γιατί όπως αναφέραμε πιο πάνω ουσιαστικά παρασκευάζονταν από φαγόπυρο, ένα τύπο αλευροσίταρου χωρίς γλουτένη.

Μάθε περισσότερα για τη γιορτή της κρέπας  και βρες συνταγή εδώ

 

κάτω από: εορτές, Φεβρουάριος, Χειμώνας | με ετικέτα , ,  |  | Δεν υπάρχουν σχόλια »

30 Ιανουαρίου- Των τριών Ιεραρχών και της Αγίας Χρυσής

Ιαν 202130
Σήμερα γιορτάζουμε τους τρεις Ιεράρχες,τους προστάτες της Παιδείας μας,τον Βασίλειο τον Μέγα,τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο!!
Έζησαν 17 αιώνες πριν από μας και αν και είχαν την ευκαιρία με τις γνώσεις και την προσωπικότητά τους ,να αποκτήσουν φήμη και πλούτο,προτίμησαν να αφιερώσουν τη ζωή τους στην υπηρεσία των ανθρώπων του καιρού τους αγωνιζόμενοι για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα της εποχής τους,όπως ήταν η αμάθεια και η κοινωνική αδικία!!
Το παράδειγμά τους ας φωτίσει το νου και την ψυχή μας και επειδή γι αυτούς τους Άγιους Πατέρες Παιδεία δε σημαίνει μόνο η κατάκτηση γνώσεων αλλά βασικά η καλλιέργεια της ανθρώπινης ψυχής, ας γίνει κύριος σκοπός της Παιδείας η αγωγή ψυχών των νέων μας!
Εκπαιδευτικό υλικό kidsproject εδώ
Η Αγία Μάρτυς Χρυσή καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια, και μαρτύρησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου (περί το 269 μ.Χ.). Όταν συνελήφθη απ’ τους ειδωλολάτρες, στην αρχή άνοιξαν τις πλευρές της και έκαψαν τις πληγές της με αναμμένες λαμπάδες. Έπειτα έσπασαν με πέτρες τα σαγόνια της, και με μολύβδινα σφαιρίδια τη ράχη της.

Αλλά αυτή, αν και κατατραυματισμένη και ενώ πέθαινε, ομολογούσε την πίστη της. Η δε θηριωδία των φονέων της ήταν τέτοια, που αφού έθεσαν στο λαιμό της μεγάλη πέτρα, την έριξαν στον βυθό της θάλασσας.

Αλλά τι κι αν το σώμα της εξαφανίστηκε απ’ τα νερά, η μνήμη της παρέμεινε αιώνια και αθάνατη, περισσότερο χρυσή από το λαμπρότατο όνομα της.

Δείτε για το βίο της εδώ

κάτω από: εορτές, Ιανουάριος, πολιτισμός | με ετικέτα , , ,  |  | Δεν υπάρχουν σχόλια »

εορτασμός 17 Νοέμβρη

Νοέ 202016

Εκπαιδευτικό υλικό για τον εορτασμό της 17 Νοέμβρη εδώ

https://ola-en-taxi.weebly.com/piomicronlambdaupsilontauepsilonchinuepsiloniotaomicron.html

 

Λίγα λόγια για τα γεγονότα από τα μικρά ανθρωπάκια εδώ

 

κάτω από: εορτές, Νοέμβριος, Παγκόσμιες Ημέρες | με ετικέτα , ,  |  | Δεν υπάρχουν σχόλια »

3η Κυριακή Ιούνη-Γιορτή πατέρα

Ιούν 202020

Γιορτή του Πατέρα ονομάζεται η ετήσια κινητή εορτή προς τιμήν του πατέρα, των πατρικών δεσμών και γενικά της επιρροής των πατέρων στην κοινωνία. Με δώρα απ’ όλη την οικογένεια τιμώνται ο πατέρας, ο παππούς ή ο προπάππους.

Γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου σε πολλές χώρες παγκοσμίως, αν και σε ορισμένα κράτη η ημερομηνία μπορεί να διαφέρει.  Στην Αυστραλία γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου.

Η γιορτή του πατέρα ξεκίνησε από την Αμερική στις αρχές του 20ου αιώνα προς τιμήν των 210 νεκρών πατέρων που έχασαν τη ζωή τους σε ορυχείο στην αποκαλούμενη Τραγωδία του Μόνονγκα που σημειώθηκε στην πόλη της Δυτικής Βιρτζίνια τον Δεκέμβριο του 1907. Ωστόσο δεν γνώρισε μεγάλη ανταπόκριση και έμεινε στο περιθώριο για αρκετά χρόνια. Μόλις το 1966 καθιερώθηκε επίσημα από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Lyndon Johnson και οριστικοποιήθηκε το 1972 από τον πρόεδρο Νίξον.

Στην Ελλάδα η γιορτή του πατέρα καθιερώθηκε από τον τον σύλλογο διαζευγμένων αντρών, λόγω της απαξίωσης που αντιμετώπιζαν οι πατεράδες από τα δικαστήρια σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών όταν εκδικάζονταν τα διαζύγια. Σήμερα η γιορτή έχει εθιμοτυπικό χαρακτήρα ως συμπληρωματική της γιορτής της μητέρας.

Πόσο σημαντικοί είναι οι πατεράδες από τον Φαίδων Χατζή, Ψυχολόγο στο Συμβουλευτικό Κέντρο Στήριξης στο Πένθος
Μέριμνα εδώ

  • Φύλλο εργασίας εδώ και από Ρεουλίτα εδώ και στο pinterest εδώ και από Δωρουλίτα εδώ και  από Μελετούπολη εδώ
  • Ιδέες για κατασκευές από Κιντερέλα εδώ
  • Βραβείο για τον μπαμπά από Ιδέες για δασκάλους εδώ 
  • Μαθαίνουμε για τον ιππόκαμπο:
  • Στους ιππόκαμπους γεννά το αρσενικό. Είναι οι μόνοι ζωντανοί οργανισμοί στον κόσμο που το #αρσενικό κυοφορεί τα #έμβρυα. Μέσα στον επωαστικό θύλακα τα #αυγά τρέφονται και εξελίσσονται σε #έμβρυα. Ο θύλακας του πατέρα τους, τους παρέχει #οξυγόνο για να ζήσουν και τις κατάλληλα ελεγχόμενες #συνθήκες για να εκκολαφθούν. Μέσα εκεί θα συνηθίσουν επίσης το #θαλασσινό #νερό εφόσον έχει τη δυνατότητα να ρυθμίζει και την #περιεκτικότητα στο #αλάτι του νερού που βρίσκεται μέσα στο θύλακα.
  • Διαβάζουμε και γράφουμε ποιήματα για τον πατέρα:

Μια νύχτα με πανσέληνο, ωσάν κι απόψε θα ‘ρθω
για να σου πώ πως σ’ αγαπώ, και πως για σε υπάρχω
Ακόμα και το αίμα μου, σου δίνω για να ζήσεις
για να υπάρχω συνεχώς, μες τις δικές σου αισθήσεις
Μόνο όταν είμαστε μαζί, ό,τι καημό και να ‘χω
έχει η ζωή μου νόημα, και νιώθω πως υπάρχω
Κι όταν θα πάω μακριά, στο μακρινό ταξίδι
Ήλιος η σκέψη μου, το φως της να σου δίδει
Να μη γνωρίσεις σκοτεινιά, να μη γνωρίσεις πόνο
Λουλούδια μύρα τσ Άνοιξης, νάναι η ζωή σου μόνο».

“Ο χρυσός μου ο μπαμπάκας, που για μένα λαχταρά, είναι στήριγμα στο σπίτι, περηφάνια και χαρά. Κάθε αυγούλα που θα φύγει, για να πάει στην δουλειά, σκύβει εκεί όταν κοιμούμαι και μου δίνει δυο φιλιά. Μα κι εγώ όταν γυρίσει κουρασμένος πια πολύ, τρέχω μες στην αγκαλιά του και του δίνω ένα φιλί. Τι μεγάλη ευτυχία, μες στον κόσμο είναι αυτή! Η αγάπη του πατέρα, με τι λόγια να γραφτεί;”

Δημοτικό τραγουδάκι

Άγιο Πνεύμα φωτεινό σήμερα που γιορτάζει
Να μας χαρίσει δύναμη κανείς να μην μας σκιάζει

Σαν σήμερα εμφανίστηκες στους 12 Αποστόλους
Πύρινη γλώσσα φάνηκε πάνω απ’ το μέτωπο τους

Άγιο Πνεύμα φωτεινό σε έστειλε ο Χριστός μας
Οδήγησε μας δίπλα στον Ουράνιο Θεό μας

Σε όλα τα μυστήρια είσαι εκεί παντού
Και με τη Θεία χάρη φωτίζεις κάθε νου

Δευτέρα της Πεντηκοστής τιμούμε Αγιά Τριάδα
Που σε αυτήν προσεύχεται ολόκληρη η Ελλάδα

Ευλογημένο το όνομα καλό μας Άγιο Πνεύμα
Δυνάμωσε την πίστη μας με το ιερό σου βλέμμα

Άγιο Πνεύμα ζωντανό μαζί με το Χριστό μας
Και τον πατέρα τον καλό σταθείτε στο πλευρό μας

Τραγούδι για τη γιορτή του πατέρα από τον Πάνο Γαληνό

Αποφθέγματα

«Κάθε μπαμπάς πρέπει να θυμάται ότι μια μέρα ο γιος του θα ακολουθήσει το παράδειγμα και όχι την συμβουλή του!»

«Όσοι είστε μπαμπάδες θα καταλάβετε. Έχεις ένα μικρό κοριτσάκι. Σε κοιτάζει με θαυμασμό. Είσαι ο προφήτης της. Είσαι ο ήρωάς της!»

(από την ταινία Ο μπαμπάς της νύφης)

«Αν θέλω ο γιος μου να με βλέπει σαν ήρωα; Όχι. Θέλω να με βλέπει σαν έναν πολύ αληθινό άνθρωπο. Αυτό από μόνο του είναι αρκετά δύσκολο.»

Robert Downey Jr.

Άρθρο στα Χανιώτικα Νέα που μας θυμίζει οτι δεν είναι όλοι οι μπαμπάδες το ίδιο καλοί για τα παιδιά τους. Διάβασε το εδώ

Πατέρας και εκκλησία εδώ

Πηγές:

Παγκόσμια ημέρα του πατέρα

κάτω από: εορτές, Ιούνιος, οικογένεια, Παγκόσμιες Ημέρες | με ετικέτα ,  |  | Δεν υπάρχουν σχόλια »

21 Μαΐου-Εορτή Κωνσταντίνου και Ελένης

Μάι 202021

Κάθε χρόνο στις 21 Μαΐου η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α’ του Μεγάλου και της μητέρας του Ελένης. Τους ονομάζει Ισαποστόλους για τις μεγάλες υπηρεσίες που πρόσφεραν στον Χριστιανισμό. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Κωνσταντίνος, Κώστας, Κωστής, Κωσταντίνος, Κωστάκης, Κωνσταντίνα, Κωνσταντία, Κωσταντίνα, Κωστούλα, Ντίνα, Νάντια, Ελένη, Έλενα, Ελεάννα, Ελεάνα, Λένα, Λενίτσα, Λένγκω, Λενιώ, Ελεονόρα, Ελεονώρα, Νόρα, Μαριλένα, Ελενάκι, Νίτσα.

Σύμφωνα με το Sansimera, ο Κωνσταντίνος (272-337) βασίλεψε από το 306 έως τον θάνατό του. Με το διάταγμά του περί ανεξιθρησκείας (313) έπαψε τους διωγμούς κατά των χριστιανών, βοηθώντας έτσι την ακώλυτη άσκηση της λατρείας και την εξάπλωση της νέας θρησκείας. Το 325 συνεκάλεσε την Α’ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Μικράς Ασίας και την προσφώνησε αυτοπροσώπως. Η σύνοδος αυτή είναι βασική στην πορεία του Χριστιανισμού, αφού καταδίκασε την αίρεση του Αρειανισμού και διαμόρφωσε το δόγμα του («Σύμβολο της Πίστεως»). Λίγο πριν από τον θάνατό του βαπτίστηκε χριστιανός.

Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δεν τον έχει εντάξει στο Αγιολόγιό της, επειδή η ιστορική έρευνα του χρεώνει τη διαταγή για τη δολοφονία του γιου του Κρίσπου (από την πρώτη του γυναίκα Μινερβίνη) και της δεύτερης γυναίκας του Φαύστας (Κρίσπος και Φαύστα πρέπει να είχαν ερωτική σχέση, σύμφωνα τα νεώτερα ιστορικά δεδομένα). Αντίθετα, τιμούν τη μνήμη του, εκτός από την Ορθόδοξη Εκκλησία, η Αγγλικανική Εκκλησία και διάφορες Λουθηρανικές ομολογίες.

Η βασιλομήτωρ Ελένη (246/250 – 327/330) βρήκε τον Τίμιο Σταυρό στους Αγίους Τόπους και χρηματοδότησε την ανέγερση χριστιανικών ναών σε πολλά μέρη της αυτοκρατορίας. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τιμά τη μνήμη της στις 18 Αυγούστου.

 

Πηγή:

https://www.news247.gr/koinonia/eortologio-konstantinoy-kai-elenis-poioi-giortazoyn.7645946.html

κάτω από: Άνοιξη, εορτές, Μάιος | με ετικέτα ,  |  | Δεν υπάρχουν σχόλια »

Translate

Νυχτοκάματα…

Δεκέμβριος 2025
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031  

Μουσική επένδυση

Background audio track provided by Noises.Online under a CC 3.0 BY license.
Δεν υπάρχουν μελλοντικά γεγονότα.


Όροι χρήσης blogs.sch.gr | Δήλωση προσβασιμότητας
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Accessibility by WAH
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων