Την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου καθιέρωσε το Διεθνές Συμβούλιο Βιβλίων για την Νεότητα (IBBY), το 1966, την ημέρα των γενεθλίων του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να επιστήσει την προσοχή στα παιδικά βιβλία.
Από τότε, κάθε χρόνο ένα διαφορετικό Εθνικό Τμήμα της IBBY έχει την ευκαιρία να είναι ο διεθνής χορηγός της ημέρας παιδικού βιβλίου . Αποφασίζει για ένα θέμα και προσκαλεί έναν εξέχοντα συγγραφέα από τη χώρα του να γράψει ένα μήνυμα στα παιδιά όλου του κόσμου και έναν γνωστό εικονογράφο να σχεδιάσει μια αφίσα. Το μήνυμα και η αφίσα διανέμονται σε όλο τον κόσμο με σκοπό, να υπενθυμίσει την αγάπη για το διάβασμα στα παιδιά αλλά και στους μεγάλους!
Στην παρακάτω παρουσίαση μπορείτε να δείτε τις αφίσες και τα μηνύματα της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου από το το 1990 εως και το 2025!
“Η Γη χορεύει: μύθοι και αλήθειες από όλο τον κόσμο για τους σεισμούς”
Σεισμός είναι η δόνηση ή η ξαφνική κίνηση της επιφάνειας της Γης. Ο σεισμός στις περισσότερες περιπτώσεις γίνεται αισθητός από την κίνηση του εδάφους. Μπορεί όμως να γίνει αντιληπτός είτε από την ταλάντωση των φωτιστικών σωμάτων ή τη μετατόπιση των αντικειμένων που βρίσκονται στα ράφια ενός σπιτιού.
Όταν γνωρίζουμε , δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα! Γιαυτό ας μελετήσουμε προσεκτικά την παρακάτω παρουσίαση για να μάθουμε τα πάντα για τον σεισμό !
Ας δούμε τώρα τον σεισμό μέσα από το βιβλίο της Ασημίνας Κούρου, Μαρίας Πανουτσοπούλου και Αγνής Παύλου “Η Γη χορεύει: μύθοι και αλήθειες από όλο τον κόσμο για τους σεισμούς”, σε διασκευή μύθων από τον Φίλιππο Μανδηλαρά (εκδόσεις Πατάκη) διαβάζοντας τον πρώτο μύθο Ο φυλακισμένος γίγαντας (Ελλάδα). Το βιβλίο δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος της Γ.Γ. Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπ. Ανάπτυξης “Σεισμόπολις”. Πατήστε πάνω στην εικόνα !
Παρακάτω θα δούμε κάποια βιντεάκια για γνωρίζουμε τί πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση σεισμού .
Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, και το μόνο που θέλει ο Μπίλι από τον Άγιο Βασίλη είναι ένα σκύλο, σαν αυτόν που έχασε πριν λίγο καιρό.Το χιόνι πέφτει πυκνό. Ο Μπίλι φτιάχνει έναν χιονάνθρωπο, αλλά και ένα… χιονόσκυλο. Τη νύχτα, ενώ κοιμάται, ακούει γαβγίσματα. Ο Μπίλι τρέχει προς τα έξω και βλέπει, τόσο τον Χιονάνθρωπο, όσο και το χιονόσκυλο, να έχουν ζωντανέψει και να καλούν τον Μπίλι στην παρέα τους.
Πάτησε πάνω στην εικόνα και απολαύστε μια όμορφη χριστουγεννιάτικη ταινία !
Πριν από πάρα πολλά χρόνια ζούσε ένας γέρος τσαγκάρης. Το όνομά του ήταν Πανώφ. Ο μπαρμπα-Πανώφ δεν ήταν πλούσιος. Όλη η περιουσία του ήταν ένα μικρό δωμάτιο που έβλεπε στον δρόμο του χωριού. Η γυναίκα του είχε πεθάνει πριν από πολλά χρόνια και τα παιδιά του είχαν πια μεγαλώσει και είχαν φύγει από το σπίτι του. Δεν είχε πια κανένα κοντά του.
Είναι βράδυ παραμονής Χριστουγέννων.
Ο μοναχικός ηλικιωμένος τσαγκάρης, μπαρμπα-Πανώφ, κατεβάζει από το ψηλό ράφι το παλιό καφέ βιβλίο, κάθεται στην αναπαυτική πολυθρόνα του και αρχίζει να διαβάζει. Διαβάζει από το βιβλίο την ιστορία της γέννησης του Χριστού, την ιστορία δηλαδή των Χριστουγέννων. Καθώς διαβάζει, διάφορες σκέψεις περνούν από το μυαλό του. Πόσο θα ήθελε να πρόσφερε ο ίδιος καταφύγιο στον Ιωσήφ, τη Μαρία και τον νεογέννητο Χριστό!
Διαβάζοντας, όμως, για τους τρεις μάγους και τα πολύτιμα δώρα που έφεραν στον Χριστό, σκέφτεται με λύπη πως, αν ο Χριστός ερχόταν στο σπίτι του, ο ίδιος δεν θα είχε τίποτα να του δώσει. Ξαφνικά, ένα χαμόγελο ζωγραφίζεται στο πρόσωπό του και τα μάτια του λάμπουν. Σηκώνεται από την πολυθρόνα του, πηγαίνει στο ψηλό ράφι και βρίσκει ένα σκονισμένο κουτί. Το ανοίγει και βγάζει από μέσα ένα ζευγάρι παιδικά παπούτσια. Ήταν στ’ αλήθεια τα ωραιότερα παπούτσια που είχε ποτέ κάνει! Αυτά θα του έδινε, αν ερχόταν στο σπίτι του!
Με την επιθυμία, λοιπόν, να τον επισκεπτόταν ο Χριστός και να του έδινε το δώρο του, ο μπαρμπα-Πανώφ αποκοιμήθηκε. Ακούει τότε τον Χριστό να του λέει: «Μπαρμπα-Πανώφ, έχεις την επιθυμία να με δεις, να έλθω στο μαγαζάκι σου και να μου προσφέρεις κάποιο δώρο. Αύριο, λοιπόν, από το πρωί μέχρι το βράδυ να κοιτάζεις έξω στον δρόμο και θα με δεις να έρχομαι. Πρόσεξε να με αναγνωρίσεις!»
Χριστούγεννα!
Ο μπαρμπα-Πανώφ ετοιμάζεται γρήγορα και βγαίνει από το σπίτι του να πάει στην εκκλησία για τη Λειτουργία των Χριστουγέννων. Όταν επιστρέφει, κάθεται στην πολυθρόνα του και περιμένει με ανυπομονησία την επίσκεψη του Χριστού. Κοιτάζει συνεχώς από το παράθυρο, στέκει στην πόρτα, ψάχνει με το βλέμμα, μα μόνο χωριανούς του βλέπει, τους οποίους χαιρετά με καλοσύνη.
Καθώς περιμένει με αγωνία να συναντήσει τον Χριστό, προσφέρει φιλοξενία και ζεστασιά σε διάφορους περαστικούς.
Πρώτα δέχεται στο σπίτι του τον γέρο οδοκαθαριστή που εργάζεται μέσα στην παγωνιά και του δίνει να πιει ένα φλιτζάνι καφέ, για να ζεσταθεί. Στη συνέχεια φιλοξενεί μια νέα κουρασμένη γυναίκα με ένα βρέφος στην αγκαλιά. Ο μπαρμπα-Πανώφ τους προσφέρει φαγητό και παίρνει στην αγκαλιά του το μικρό παιδί. Βλέπει τα γυμνά ποδαράκια του μωρού και συγκινείται. Αμέσως, σηκώνεται από την πολυθρόνα του, παίρνει το κουτί από το ράφι, βγάζει τα παπουτσάκια που προόριζε για τον Χριστό και τα χαρίζει στο μικρό παιδί. Η γυναίκα τον ευχαρίστησε πάρα πολύ, πήρε το παιδί στην αγκαλιά της και έφυγε.
Ο μπαρμπα-Πανώφ στάθηκε και πάλι στο παράθυρο και κοιτούσε να δει τον Χριστό. Οι ώρες περνούσαν και οι άνθρωποι πηγαινοέρχονταν στον δρόμο. Όλους τους χαιρετούσε ο μπαρμπα-Πανώφ. Άλλους τους χαμογελούσε και στους ζητιάνους έδινε κάποιο νόμισμα ή ένα κομμάτι ψωμί. Ο Χριστός, όμως, δεν φαινόταν να έρχεται.
Ο μπαρμπα-Πανώφ ήταν πολύ λυπημένος. Με βαριά καρδιά κάθισε στην πολυθρόνα του και σκέφτηκε πως όλα τελικά ήταν μόνο ένα όνειρο. Τότε ακούγεται η φωνή του Χριστού, για να του αποκαλύψει: «Εγώ είμαι που πεινούσα και μου έδωσες να φάω. Διψούσα και μου έδωσες να πιω. Κρύωνα και με πήρες μέσα και με ζέστανες… Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που βοήθησες σήμερα, ήμουνα Εγώ! Εμένα βοήθησες. Εμένα δέχθηκες σήμερα, μπαρμπα-Πανώφ!»
«Ω, Θεέ μου», σιγομουρμούρισε ο γερο-τσαγκάρης με μάτια που έλαμπαν από χαρά και ευτυχία. «Ήρθε τελικά! Ήταν εδώ, λοιπόν, όλη τη μέρα!»
Δείτε τη συγκινητική ιστορία του Μπαρμπα- Πανώφ που μας μαθαίνει την πίστη και την αγάπη !
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες) καθιερώθηκε από το 1992 να εορτάζεται κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου.
Πρόκειται για μία πρωτοβουλία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την προώθηση δράσεων υποστήριξης των συγκεκριμένων συνανθρώπων μας, αλλά και ενημέρωσης και αφύπνισης της κοινωνίας μας.
Τι είναι τα άτομα με αναπηρία;
Τα άτομα με αναπηρία είναι άνθρωποι σαν όλους εμάς! Η μόνη διαφορά είναι ότι μπορεί να χρειαστεί λίγη παραπάνω βοήθεια σε κάποιες δραστηριότητες. Μπορεί να δυσκολευτείτε να περπατήσετε, να δουν, να ακούσουν ή να κάνουν κάποιες κινήσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να κάνουν σπουδαία πράγματα!
Υπάρχουν διάφορες μορφές αναπηρίας:
Κινητική αναπηρία : Όταν κάποιος χρειάζεται καροτσάκι ή κάποιο βοήθημα για να περπατήσει.
Αισθητηριακή αναπηρία : Όταν κάποιος δεν μπορεί να δει ή να ακούσει καλά.
Νοητική ή μαθησιακή αναπηρία : Όταν κάποιος χρειάζεται περισσότερο χρόνο ή διαφορετικό τρόπο για να μάθει νέα πράγματα.
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε;
Σεβασμός : Όλοι οι άνθρωποι αξίζουν σεβασμό, ανεξάρτητα από το αν έχουν αναπηρία ή όχι.
Υποστήριξη : Αν δούμε κάποιον που χρειάζεται βοήθεια, μπορούμε να του προσφέρουμε βοήθεια, αλλά πάντα ρωτάμε πρώτα αν τη χρειάζεται.
Συμπερίληψη : Παίζουμε μαζί τους, τους προσκαλούμε στις δραστηριότητές μας και τους κάνουμε να νιώθουν ότι ανήκουν στην ομάδα.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα άτομα με αναπηρία;
Τα άτομα με την αναπηρία μας διδάσκουν πολλά πράγματα: δύναμη, υπομονή, επιμονή και καλοσύνη. Κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και όλοι έχουμε τις δικές μας ικανότητες και ταλέντα.
Ας θυμόμαστε πάντα: “Η αναπηρία δεν καθορίζει ποιοι είμαστε. Αυτό που έχει σημασία είναι η καρδιά και ο χαρακτήρας μας!”
Ακούστε τώρα την ιστορία της Φένιας , ένα κορίτσι που μέσα από το σκοτάδι , αναδύει το δικό της φως , το φως των ήχων .
Η προστασία και η προώθηση των δικαιωμάτων των παιδιών αποτελούν θεμελιώδη αξία κάθε κοινωνίας. Σύμφωνα με τη Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού των Ηνωμένων Εθνών, κάθε παιδί έχει δικαίωμα στο όνομα, στη ζωή, στην εκπαίδευση, στην ελευθερία έκφρασης, στην προστασία από κακομεταχείριση και πολλά ακόμα .
Σε αυτό το πλαίσιο, η Σχολική Βιβλιοθήκη του 2ου Δημοτικού Σχολείου Έδεσσας, ανέλαβε την πρωτοβουλία να ευαισθητοποιήσει τους μαθητές για τα δικαιώματά τους, μέσω ποικίλων εκπαιδευτικών δράσεων που υλοποιήθηκαν από τις 18 Νοεμβρίου 2024 έως και τις 29 Νοεμβρίου 2024. Συμμετείχαν όλες οι τάξεις του σχολείου με στόχο την ενημέρωση και την ενδυνάμωση των μαθητών. Οι μαθητές τω μικρών τάξεων αφού ενημερώθηκαν για τα δικαιώματα τους έγραψαν ποιήματα . Με τη φαντασία τους, ανέδειξαν τη σημασία της ελευθερίας, της ισότητας και της προστασίας των δικαιωμάτων τους. Οι μαθητές των μεγάλων τάξεων μέσα από εικόνες, βίντεο αφού ενημερώθηκαν για τα δικαιώματα τους, συμπλήρωσαν φύλλα εργασίας. Τέλος μέσα από τα έργα ζωγραφικής οι μαθητές/τριες , αποτύπωσαν τη δική τους οπτική για τα δικαιώματά τους.
Οι δράσεις της σχολικής βιβλιοθήκης είχαν πολλαπλά για τους μαθητές:
Ενημερώθηκαν για τα δικαιώματά τους και πώς να τα διεκδικήσουν.
Ανάπτυξαν κριτική σκέψη και κοινωνική ευαισθησία.
Ενισχύθηκε η αυτοπεποίθησή τους μέσω της ενεργού συμμετοχής.
Δημιούργησαν δεσμούς συνεργασίας και αλληλοσεβασμού μεταξύ τους.
Η σχολική βιβλιοθήκη δεν είναι απλώς ένας χώρος ανάγνωσης, αλλά ένα κέντρο μάθησης και ευαισθητοποίησης. Μέσα από αυτές τις δράσεις, οι μαθητές μας ήρθαν πιο κοντά στα δικαιώματά τους, κατανοώντας τη σημασία της ισότητας, της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης.
Διαβάστε τα υπέροχα ποιήματα που έγραψαν ομαδικά οι μαθητές μας:
Όλα τα παιδιά να έχουμε , τον μπαμπά και τη μαμά ,
φροντίδα και μια ζεστή αγκαλιά.
Ένα σπίτι ασφαλές με παιχνίδια και χαρά ,
ρούχα, παπούτσια και γλυκά .
Σχολεία , τσάντες γεμάτα χρώματα και βιβλία !
Τα παιδιά να πίνουμε καθαρό νερό
και να έχουμε ζεστό φαγητό !
Τα παιδιά θέλουμε υγεία ,
φάρμακα και ζούμε με ΕΙΡΗΝΗ .
Δε θέλουμε τον πόλεμο και την κακία !
Ποίημα από τα παιδιά της Α΄1 τάξη
Έχω δικαίωμα να είμαστε όλοι μαζί οικογένεια,
να μας φροντίζουν και να ακούμε μουσική .
Να κοιμόμαστε σε στρώμα ζεστό ,
να τρώμε φαγητό , να παίζουμε όλοι μαζί ,
γιατί είμαστε όλοι ίσοι .
Όλα τα παιδιά έχουμε δικαίωμα να γελάμε
και όχι να κοροϊδεύουμε και να μαλώνουμε !
Τα παιδιά δε θέλουν να τα χτυπάνε ούτε να τα μαλώνουν !
Θέλουν μόνο να τα αγαπάνε , να τα φροντίζουν
και να ζούνε όλοι μαζί σε ένα ζεστό σπίτι ΕΙΡΗΝΙΚΑ.
Ποίημα από τα παιδιά της Α΄2 τάξη
Δικαίωμα , δικαίωμά μου ,
σε ευχαριστώ που υπάρχετε !
Είμαστε μικρά παιδιά
έχουμε δικαιώματα στη ζωή,
να τραγουδάμε , να παίζουμε
και να ζούμε με Ειρήνη .
Δε θέλουμε βία ,πόνο στην καρδιά ,
μα μόνο ευτυχία , βιβλία
και αγάπη μοναχά !
Ποίημα από τα παιδιά της Β΄1 τάξη
Είμαστε όλοι παιδιά ,
έχουμε δικαιώματα πολλά .
Θέλουμε ΕΙΡΗΝΗ ,
κι όχι πόλεμο και μίση .
Θέλουμε μια ζεστή αγκαλιά ,
οικογένεια , φίλους και χαρά .
Θέλουμε αγάπη στην καρδιά
κι όχι βία και διακρίσεις .
Όλα τα παιδιά να αγαπιόμαστε ,
να είμαστε γερά και να περνάμε καλά !
Ποίημα από τα παιδιά της Β΄2 τάξη
Μακάρι όλα τα παιδιά του κόσμου
να έχουν τα δικαιώματά τους .
Έχω εγώ δικαίωμα ,
έχεις εσύ δικαίωμα ,
όλοι εμείς έχουμε δικαιώματα.
Να έχουμε την αγάπη των γονιών μας ,
να μας φροντίζουν ,
να έχουμε καθαρό νερό φαγητό
και ένα σπίτι καθαρό .
Να μπορούμε να λέμε ελεύθερα τη γνώμη μας .
Να πηγαίνουν όλα τα παιδιά στα σχολεία ,
να έχουμε βιβλία να μαθαίνουμε .
Να έχουμε φίλους να παίζουμε ελεύθερα
όλοι μαζί χωρίς διακρίσεις ,
με ισότητα και δικαιοσύνη .
Φροντίδα να έχουμε όλα τα παιδιά ,
νοσοκομεία , φάρμακα αν αρρωστήσουμε .
Όλοι να χαιρόμαστε τη ζωή με ΕΙΡΗΝΗ
και αγάπη στην καρδιά .
Ποίημα από τα παιδιά της Γ΄ τάξη
Δείτε τα δυο φύλλα εργασίας που συμπλήρωσαν οι μαθητές των μεγάλων τάξεων ( Δ΄, Ε΄και ΣΤ΄)
Την 20η Νοεμβρίου γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο η «Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού». Εκείνη η μέρα καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το 1989, ως ημέρα υποστήριξης των παιδιών και ενίσχυσης των δικαιωμάτων τους. Αυτή τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού την υπέγραψαν 192 χώρες από όλο τον κόσμο, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα.
Δείτε μια σύντομη παρουσίαση των δικαιωμάτων του παιδιού για τα μικρά παιδιά !
Μέσω των 54 άρθρων της, η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού θέτει τα πρότυπα για την ευημερία των παιδιών σε κάθε στάδιο της ανάπτυξής τους. Ισχύει για όλα τα παιδιά κάτω των 18 ετών (ο ορισμός του παιδιού), ανεξαρτήτως φύλου, προέλευσης, θρησκείας, αναπηρίας.
Η Σύμβαση καθοδηγείται από τέσσερις θεμελιώδεις αρχές που ισχύουν για κάθε παιδί:
Όχι στις Διακρίσεις
Το καλύτερο συμφέρον του παιδιού
Επιβίωση, ανάπτυξη και προστασία
Ελευθερία γνώμης και συμμετοχή
Διαβάστε την ειδική έκδοση για παιδιά :
“Τα Δικαιώματα του Παιδιού”
1. Ορισμός παιδιού
Παιδί είναι κάθε άτομο κάτω των 18 ετών.
2. Καμία διάκριση
Όλα τα παιδιά έχουν όλα αυτά τα δικαιώματα, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι, πού ζουν, ποια γλώσσα μιλούν, ποια είναι η θρησκεία τους, τι σκέφτονται, πώς μοιάζουν, αν είναι αγόρι ή κορίτσι, αν έχουν αναπηρία, αν είναι πλούσιοι ή φτωχοί και ανεξάρτητα από το ποιοι είναι οι γονείς ή οι οικογένειές τους ή τι πιστεύουν ή κάνουν οι γονείς ή οι οικογένειές τους. Κανένα παιδί δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται άδικα για κανένα λόγο.
3. Το καλύτερο συμφέρον του παιδιού
Όταν οι ενήλικες παίρνουν αποφάσεις, θα πρέπει να σκεφτούν πώς οι αποφάσεις τους θα επηρεάσουν τα παιδιά. Όλοι οι ενήλικες πρέπει να κάνουν ό,τι είναι καλύτερο για τα παιδιά. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα παιδιά προστατεύονται και φροντίζονται από τους γονείς τους ή από άλλους ανθρώπους όταν αυτό χρειάζεται. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι άνθρωποι και οι χώροι που είναι υπεύθυνοι για τη φροντίδα των παιδιών κάνουν καλή δουλειά.
4. Πραγματοποίηση δικαιωμάτων
Οι κυβερνήσεις πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να διασφαλίσουν ότι κάθε παιδί στις χώρες τους μπορεί να απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα αυτής της Σύμβασης.
5. Οικογενειακή καθοδήγηση καθώς αναπτύσσονται τα παιδιά
Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αφήνουν τις οικογένειες και τις κοινότητες να καθοδηγούν τα παιδιά τους ώστε, καθώς μεγαλώνουν, να μάθουν να χρησιμοποιούν τα δικαιώματά τους με τον καλύτερο τρόπο. Όσο περισσότερα παιδιά μεγαλώνουν, τόσο λιγότερη καθοδήγηση θα χρειάζονται.
6. Επιβίωση και ανάπτυξη ζωής
Κάθε παιδί έχει το δικαίωμα να είναι ζωντανό. Οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα παιδιά επιβιώνουν και αναπτύσσονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
7. Όνομα και εθνικότητα
Τα παιδιά πρέπει να εγγραφούν όταν γεννηθούν και να τους δοθεί ένα όνομα που αναγνωρίζεται επίσημα από την κυβέρνηση. Τα παιδιά πρέπει να έχουν εθνικότητα (να ανήκουν σε μια χώρα). Όποτε είναι δυνατόν, τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν τους γονείς τους και να τους φροντίζουν.
8. Ταυτότητα
Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα στη δική τους ταυτότητα – ένα επίσημο αρχείο για το ποιοι είναι το οποίο περιλαμβάνει το όνομα, την εθνικότητα και τις οικογενειακές τους σχέσεις. Κανείς δεν πρέπει να τους το αφαιρέσει αυτό, αλλά αν συμβεί αυτό, οι κυβερνήσεις πρέπει να βοηθήσουν τα παιδιά να ανακτήσουν γρήγορα την ταυτότητά τους.
9. Κρατώντας τις οικογένειες μαζί
Τα παιδιά δεν πρέπει να χωρίζονται από τους γονείς τους εκτός εάν δεν φροντίζονται σωστά – για παράδειγμα, εάν ένας γονέας πονάει ή δεν φροντίζει ένα παιδί. Τα παιδιά των οποίων οι γονείς δεν ζουν μαζί θα πρέπει να παραμένουν σε επαφή και με τους δύο γονείς, εκτός εάν αυτό μπορεί να βλάψει το παιδί.
10. Επικοινωνία με γονείς σε όλες τις χώρες
Εάν ένα παιδί ζει σε διαφορετική χώρα από τους γονείς του, οι κυβερνήσεις πρέπει να αφήσουν το παιδί και τους γονείς να ταξιδεύουν, ώστε να μπορούν να μείνουν σε επαφή και να είναι μαζί.
11. Προστασία από απαγωγή
Οι κυβερνήσεις πρέπει να εμποδίσουν την έξοδο παιδιών από τη χώρα όταν αυτό είναι αντίθετο με το νόμο – για παράδειγμα, απαγωγή από κάποιον ή κρατούμενο στο εξωτερικό από έναν γονέα όταν ο άλλος γονέας δεν συμφωνεί.
12. Σεβασμός στις απόψεις των παιδιών
Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους για θέματα που τα αφορούν. Οι ενήλικες πρέπει να ακούν και να παίρνουν τα παιδιά στα σοβαρά.
13. Μοιραστείτε ελεύθερα τις σκέψεις σας
Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να μοιράζονται ελεύθερα με άλλους ό,τι μαθαίνουν, σκέφτονται και αισθάνονται, μιλώντας, ζωγραφίζοντας, γράφοντας ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, εκτός εάν βλάπτει άλλους ανθρώπους.
14. Ελευθερία σκέψης και θρησκείας
Τα παιδιά μπορούν να επιλέξουν τις δικές τους σκέψεις, απόψεις και θρησκεία, αλλά αυτό δεν πρέπει να εμποδίζει τους άλλους να απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους. Οι γονείς μπορούν να καθοδηγήσουν τα παιδιά έτσι ώστε καθώς μεγαλώνουν, να μάθουν να χρησιμοποιούν σωστά αυτό το δικαίωμα.
15. Δημιουργία ή συμμετοχή σε ομάδες
Τα παιδιά μπορούν να ενταχθούν ή να δημιουργήσουν ομάδες ή οργανισμούς και μπορούν να συναντηθούν με άλλους, εφόσον αυτό δεν βλάπτει άλλους ανθρώπους.
16. Προστασία της ιδιωτικής ζωής
Κάθε παιδί έχει δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή. Ο νόμος πρέπει να προστατεύει το απόρρητο των παιδιών, την οικογένεια, το σπίτι, τις επικοινωνίες και τη φήμη (ή το καλό όνομα) από οποιαδήποτε επίθεση.
17. Πρόσβαση σε πληροφορίες
Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν πληροφορίες από το Διαδίκτυο, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τις εφημερίδες, τα βιβλία και άλλες πηγές. Οι ενήλικες θα πρέπει να βεβαιωθούν ότι οι πληροφορίες που λαμβάνουν δεν είναι επιβλαβείς. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να ενθαρρύνουν τα μέσα ενημέρωσης να μοιράζονται πληροφορίες από πολλές διαφορετικές πηγές, σε γλώσσες που μπορούν να κατανοήσουν όλα τα παιδιά.
18. Ευθύνη γονέων
Οι γονείς είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την ανατροφή ενός παιδιού. Όταν το παιδί δεν έχει γονείς, άλλος ενήλικας θα έχει αυτή την ευθύνη και ονομάζεται «κηδεμόνας». Οι γονείς και οι κηδεμόνες πρέπει πάντα να εξετάζουν τι είναι καλύτερο για αυτό το παιδί. Οι κυβερνήσεις πρέπει να τους βοηθήσουν. Όταν ένα παιδί έχει και τους δύο γονείς, και οι δύο θα πρέπει να είναι υπεύθυνοι για την ανατροφή του παιδιού.
19. Προστασία από τη βία
Οι κυβερνήσεις πρέπει να προστατεύουν τα παιδιά από τη βία, την κακοποίηση και την παραμέληση από οποιονδήποτε τα φροντίζει.
20. Παιδιά χωρίς οικογένειες
Κάθε παιδί που δεν μπορεί να το φροντίσει η οικογένειά του έχει το δικαίωμα να το φροντίζει σωστά άτομα που σέβονται τη θρησκεία, τον πολιτισμό, τη γλώσσα και άλλες πτυχές της ζωής του παιδιού.
21. Παιδιά που υιοθετούνται
Όταν τα παιδιά υιοθετούνται, το πιο σημαντικό πράγμα είναι να κάνουμε ό,τι είναι καλύτερο για αυτά. Εάν ένα παιδί δεν μπορεί να φροντιστεί σωστά στη χώρα του – για παράδειγμα ζώντας με άλλη οικογένεια – τότε μπορεί να υιοθετηθεί σε άλλη χώρα.
22. Παιδιά προσφύγων
Τα παιδιά που μετακομίζουν από τη χώρα τους σε άλλη χώρα ως πρόσφυγες (επειδή δεν ήταν ασφαλές να μείνουν εκεί) θα πρέπει να λάβουν βοήθεια και προστασία και να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα παιδιά που γεννήθηκαν σε αυτήν τη χώρα.
23. Παιδιά με αναπηρία
Κάθε παιδί με αναπηρία πρέπει να απολαμβάνει την καλύτερη δυνατή ζωή στην κοινωνία. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να άρουν όλα τα εμπόδια ώστε τα παιδιά με αναπηρίες να γίνουν ανεξάρτητα και να συμμετέχουν ενεργά στην κοινότητα.
24. Υγεία, νερό, τροφή, περιβάλλον
Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην καλύτερη δυνατή υγειονομική περίθαλψη, καθαρό νερό για πόσιμο, υγιεινή τροφή και ένα καθαρό και ασφαλές περιβάλλον για να ζήσουν. Όλοι οι ενήλικες και τα παιδιά πρέπει να έχουν πληροφορίες σχετικά με το πώς να παραμείνουν ασφαλείς και υγιείς.
25. Επανεξέταση της τοποθέτησης ενός παιδιού
Κάθε παιδί που έχει τοποθετηθεί κάπου μακριά από το σπίτι – για τη φροντίδα, την προστασία ή την υγεία του – θα πρέπει να ελέγχεται τακτικά η κατάστασή του για να διαπιστωθεί εάν όλα πάνε καλά και αν αυτό εξακολουθεί να είναι το καλύτερο μέρος για να βρίσκεται το παιδί.
26. Κοινωνική και οικονομική βοήθεια
Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να παρέχουν χρήματα ή άλλη υποστήριξη για να βοηθήσουν παιδιά από φτωχές οικογένειες.
27. Τρόφιμα, ρούχα, ασφαλές σπίτι
Τα παιδιά έχουν δικαίωμα σε τροφή, ρούχα και ένα ασφαλές μέρος για να ζήσουν ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η κυβέρνηση θα πρέπει να βοηθήσει τις οικογένειες και τα παιδιά που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα.
28. Πρόσβαση στην εκπαίδευση
Κάθε παιδί έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει να είναι δωρεάν. Η δευτεροβάθμια και η τριτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει να είναι διαθέσιμη σε κάθε παιδί. Τα παιδιά πρέπει να ενθαρρύνονται να πηγαίνουν στο σχολείο στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Η πειθαρχία στα σχολεία πρέπει να σέβεται τα δικαιώματα των παιδιών και να μην χρησιμοποιεί ποτέ βία.
29. Στόχοι εκπαίδευσης
Η εκπαίδευση των παιδιών πρέπει να τα βοηθά να αναπτύξουν πλήρως την προσωπικότητά τους, τα ταλέντα και τις ικανότητές τους. Θα πρέπει να τους διδάξει να κατανοούν τα δικά τους δικαιώματα και να σέβονται τα δικαιώματα, τις κουλτούρες και τις διαφορές των άλλων ανθρώπων. Θα πρέπει να τους βοηθήσει να ζουν ειρηνικά και να προστατεύουν το περιβάλλον.
30. Μειονοτική κουλτούρα, γλώσσα και θρησκεία
Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν τη δική τους γλώσσα, τον πολιτισμό και τη θρησκεία τους – ακόμα κι αν αυτά δεν τα μοιράζονται οι περισσότεροι άνθρωποι στη χώρα όπου ζουν.
31. Ξεκούραση, παιχνίδι, πολιτισμός, τέχνες
Κάθε παιδί έχει το δικαίωμα να ξεκουράζεται, να χαλαρώνει, να παίζει και να συμμετέχει σε πολιτιστικές και δημιουργικές δραστηριότητες.
32. Προστασία από επιβλαβείς εργασίες
Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να προστατεύονται από την εργασία που είναι επικίνδυνη ή κακή για την εκπαίδευση, την υγεία ή την ανάπτυξή τους. Εάν τα παιδιά εργάζονται, έχουν το δικαίωμα να είναι ασφαλή και να αμείβονται δίκαια.
33. Προστασία από βλαβερά φάρμακα
Οι κυβερνήσεις πρέπει να προστατεύουν τα παιδιά από τη λήψη, την κατασκευή, τη μεταφορά ή την πώληση επιβλαβών ναρκωτικών.
34. Προστασία από τη σεξουαλική κακοποίηση
Η κυβέρνηση θα πρέπει να προστατεύει τα παιδιά από τη σεξουαλική εκμετάλλευση (που εκμεταλλεύονται) και τη σεξουαλική κακοποίηση, μεταξύ άλλων από άτομα που εξαναγκάζουν τα παιδιά να κάνουν σεξ για χρήματα ή κάνουν σεξουαλικές φωτογραφίες ή ταινίες τους.
35. Πρόληψη πωλήσεων και εμπορίας
Οι κυβερνήσεις πρέπει να μεριμνήσουν ώστε τα παιδιά να μην απαχθούν ή να πωληθούν ή να οδηγηθούν σε άλλες χώρες ή μέρη για εκμετάλλευση (εκμετάλλευση).
36. Προστασία από την εκμετάλλευση
Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να προστατεύονται από όλα τα άλλα είδη εκμετάλλευσης (που εκμεταλλεύονται), ακόμη και αν αυτά δεν αναφέρονται ρητά στην παρούσα Σύμβαση.
37. Παιδιά υπό κράτηση
Τα παιδιά που κατηγορούνται για παραβίαση του νόμου δεν πρέπει να σκοτώνονται, να βασανίζονται, να φέρονται σκληρά, να μπαίνουν στη φυλακή για πάντα ή να μπαίνουν στη φυλακή με ενήλικες. Η φυλακή πρέπει να είναι πάντα η τελευταία επιλογή και μόνο για το συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα. Τα παιδιά στη φυλακή θα πρέπει να έχουν νομική βοήθεια και να μπορούν να παραμένουν σε επαφή με την οικογένειά τους.
38. Προστασία στον πόλεμο
Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να προστατεύονται κατά τη διάρκεια του πολέμου. Κανένα παιδί κάτω των 15 δεν μπορεί να πάει στο στρατό ή να πάρει μέρος σε πόλεμο.
39. Ανάρρωση και επανένταξη
Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να λάβουν βοήθεια εάν έχουν πληγωθεί, παραμεληθεί, φερθεί άσχημα ή επηρεάστηκαν από τον πόλεμο, ώστε να μπορέσουν να ανακτήσουν την υγεία και την αξιοπρέπειά τους.
40. Παιδιά που παραβιάζουν το νόμο
Τα παιδιά που κατηγορούνται για παραβίαση του νόμου έχουν δικαίωμα σε νομική βοήθεια και δίκαιη μεταχείριση. Θα πρέπει να υπάρχουν πολλές λύσεις για να βοηθήσουν αυτά τα παιδιά να γίνουν καλά μέλη των κοινοτήτων τους. Η φυλακή πρέπει να είναι μόνο η τελευταία επιλογή.
41. Ισχύει ο καλύτερος νόμος για τα παιδιά
Εάν οι νόμοι μιας χώρας προστατεύουν τα δικαιώματα των παιδιών καλύτερα από αυτή τη Σύμβαση, τότε αυτοί οι νόμοι θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν.
42. Όλοι πρέπει να γνωρίζουν τα δικαιώματα των παιδιών
Οι κυβερνήσεις πρέπει να ενημερώνουν ενεργά τα παιδιά και τους ενήλικες για αυτήν τη Σύμβαση, έτσι ώστε όλοι να γνωρίζουν τα δικαιώματα των παιδιών.
43 έως 54. Πώς λειτουργεί η Σύμβαση
Αυτά τα άρθρα εξηγούν πώς οι κυβερνήσεις, τα Ηνωμένα Έθνη και άλλοι οργανισμοί εργάζονται για να διασφαλίσουν ότι όλα τα παιδιά απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματά τους.
Είναι ένα κλασικό, παιδικό και εφηβικό μυθιστόρημα της Άλκης Ζέη.
Η Ζέη έγραψε το βιβλίο αυτό στο Παρίσι, όπου ζούσε αυτοεξόριστη με την οικογένειά της κατά τα χρόνια της Δικτατορίας των συνταγματαρχών. Εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα το 1971, αλλά συγκινεί και εμπνέει μικρούς και μεγάλους, ακόμα και σήμερα !
Αποτυπώνει τη συγκλονιστική εμπειρία της Κατοχής μέσα από τα μάτια ενός εννιάχρονου παιδιού. Ο Πέτρος, από την αθωότητα της παιδικής ηλικίας, έρχεται αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα του πολέμου. Σε μια εποχή όπου οι σκληρές εικόνες πολέμου προβάλλονται συνεχώς στις οθόνες μας, ελλοχεύει ο κίνδυνος να συνηθίσουμε τη φρίκη και να χάσουμε την ευαισθησία μας. Η ιστορία αυτού του παιδιού μάς καλεί να παραμείνουμε αλληλέγγυοι, ανθρώπινοι και με πίστη στις αξίες της ελευθερίας και της αντίστασης.
Ακούστε :
Διαβάστε:
Απόσπασμα από το τέλος του βιβλίου:
12 Οκτωβρίου 1944. Αν ήταν τώρα ο Θόδωρος, θα μπορούσε ο Πέτρος να γράψει στη ράχη του αυτή την ημερομηνία. Οι χελώνες ζούνε κι εκατό, κι έτσι για έναν αιώνα τουλάχιστο θα ‘ξερε όλος ο κόσμος, πως μια τέτοια ημέρα ελευθερώθηκε η Ελλάδα, απ’ άκρη σε άκρη…
Η Δροσούλα θα ‘γραφε τώρα σ’ ένα μεγάλο πανό με πράσινη μπογιά που δεν ξεβάφει τη λέξη λευτεριά. Της άρεσε αυτή η λέξη και θα την έγραφε μόνη της. Αν ήτανε ο Σωτήρης, θα σφύριζε τώρα του Πέτρου, θα κατρακυλούσαν τις σκάλες και θα βγαίνανε οι δυο τους στους δρόμους της Λεύτερης Αθήνας.
Φύγανε οι Γερμανοί! Μάλλον τους διώξανε, πολεμώντας τους σκαλί το σκαλί, πόρτα την πόρτα. Οι καμπάνες χτυπούν! Από το ξημέρωμα άνοιξαν όλα τα παραθυρόφυλλα κι απλώθηκαν στα παράθυρα και τα μπαλκόνια σημαίες. Η μαμά κι ο Γκαριμπάλντι φτιάχνουν στα πρόχειρα μια σημαία από ένα σεντόνι και γαλάζια κουρέλια. Η Ρίτα βγήκε από τον κρυψώνα της κι ήρθε, μόλις έφεξε, στην Αντιγόνη. Τώρα πια δεν έχει κανέναν άλλον, έξω από τη φίλη της, ίσως και τον θείο Άγγελο… Όταν αποφασίσει να κάνει απόβαση, να «ελευθερώσει» την ελεύθερη πια Ελλάδα. «Εγγλέζο ντεν έρτει». Καλά το ‘λεγε ο Γκαριμπάλντι. Όπου να ‘ναι θα φανεί κι ο Γιάννης! Μια γυναίκα φώναζε στο δρόμο πως άνοιξαν οι φυλακές.
—Θα του το πεις του Γιάννη; πειράζει ο Πέτρος την αδελφή του.
—Τι να του πω; κάνει εκείνη πως δεν καταλαβαίνει.
—Πως τον ερωτεύτηκες.
—Μου πέρασε, λέει η Αντιγόνη. Τώρα δεν είμαι ερωτευμένη με κανέναν. Τώρα αρχίζει καινούρια ζωή.
Έχουν βγει οι τρεις τους με τη Ρίτα στο μπαλκόνι, κι η Αντιγόνη, έτσι όπως απλώνει τα δυο της χέρια, θαρρείς και θα πετάξει.
Πάντα μπροστά μας για μια καινούρια ζωή…
Κάτω από το μπαλκόνι περνάει κόσμος με σημαίες και τραγουδάει. «Όταν θα τελειώσει ο πόλεμος, Τσουένι μου…». —Τέλειωνε με τη σημαία, Γκαριμπάλντι, να βγούμε στον δρόμο, ακούγεται από μέσα η φωνή του παππού.
Θα βγούνε στους δρόμους! Δε θα φοβούνται μην τους σημαδέψει κανείς, ίσια στην καρδιά. Ποτέ πια. ποτέ πια.
Έχει ξημερώσει για καλά, ο φθινοπωρινός ουρανός έχει χρώμα μελί. «Το βαρέθηκα το μπλε παστέλ, Τσουένι μου». Αν ήτανε ο Πέτρος ένα μικρό αγόρι, θα μπορούσε να φανταστεί τον Αχιλλέα να μπαίνει μέσα στην Αθήνα καβάλα στο άλογο με το γυμνό σπαθί στο χέρι… Και να στήνει το άγαλμα της Δροσούλας στην πιο μεγάλη πλατεία. «Να πεις στο Τσουένι, την πρώτη ελεύθερη συνοικία, θα τη βγάλουμε Δροσούλα…». Ο Πέτρος, όμως, είναι μεγάλος πια. Το κάγκελο του μπαλκονιού τού φτάνει στη μέση. Κάποιοι του γνέφουν από κάτω. Είναι η «συμμορία» του Σωτήρη. Έχουν φτιάξει από χαρτόνι τον Χίτλερ και μια κρεμάλα. Τραβάνε ένα σπάγκο κι ο Χίτλερ κρεμιέται. Ξελαρυγγίζονται στο τραγούδι.
Ο Χίτλερ εμπατήρισε,
εμπατήρισε, εμπατήρισε.
Έφαγε κουκουτσάλευρο
μπομποτάλευρο
χαρουπάλευρο…
—Έρχομαι, τους φωνάζει ο Πέτρος και κουτρουβαλάει τις σκάλες να πάει μαζί τους κι ας είναι άντρας πια, δεκατριώ χρονώ!!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Είναι ένα κλασικό, παιδικό και εφηβικό μυθιστόρημα της Άλκης Ζέη. 
