Κατηγορία: ΙΣΤΟΡΙΑ Γ΄

Πριν από πολλά χρόνια, στην αρχαία εποχή, τότε που στον Όλυμπο κατοικούσαν οι δώδεκα θεοί, ο Δίας αποφάσισε να παντρέψει το βασιλιά της Φθίας, τον Πηλέα, με μια θαλασσινή νεράιδα, τη Θέτιδα, την κόρη του Νηρέα.

Ο γάµος έγινε στο Πήλιο κι ήτανε καλεσµένοι όλοι οι θεοί και οι θεές. Μόνο την Έριδα δεν κάλεσαν, τη θεά της φιλονικίας, γιατί όπου πήγαινε έσπερνε μίσος και καβγάδες.

Εκείνη θύµωσε πολύ κι πήγε στο γάµο αόρατη κι άφησε στο τραπέζι ένα μήλο ολόχρυσο, που πάνω του είχε γράψει: « στην οµορφότερη ».Αµέσως η Ήρα, η Αθηνά κι η Αφροδίτη άρχισαν να μαλώνουν για το ποια ήταν η οµορφότερη που θα έπαιρνε το µήλο.

Ρώτησαν και το Δία, µα αυτός δεν ήθελε να στενοχωρήσει καµιά από τις τρεις θεές. Γι’ αυτό είπε να πάνε στο βουνό Ίδη, δίπλα στην Τροία, όπου ο Πάρης, ο γιος του βασιλιά Πρίαµου, έβοσκε το κοπάδι του σε µια πλαγιά, για να διαλέξει εκείνος την οµορφότερη θεά.

Πέταξαν λοιπόν οι τρεις θεές, μαζί µε τον Ερµή, στην Ίδη και στάθηκαν µπροστά στο ξαφνιασµένο βασιλόπουλο. Ο Ερµής τού είπε το θέληµα του Δία και του έδωσε το χρυσό μήλο της Έριδας.
Τότε η Ήρα τού έταξε να τον κάνει τον πιο μεγάλο βασιλιά, 

η Αθηνά τον πιο γενναίο και σοφό πολεμιστή

και η Αφροδίτη να του βρει την πιο όµορφη γυναίκα για να την παντρευτεί.

O Πάρης, αφού το καλοσκέφτηκε, έδωσε το χρυσό μήλο στην Αφροδίτη.

Η Ήρα και η Αθηνά έφυγαν θυµωµένες, ενώ η Αφροδίτη φανέρωσε στον Πάρη πως η ωραία Ελένη, η γυναίκα του Μενέλαου, του βασιλιά της Σπάρτης, ήταν η ομορφότερη στον κόσµο και τον συµβούλεψε να πάει να την πάρει.

Ο Πάρης ετοίµασε καράβι γρήγορο κι έφυγε για τη Σπάρτη. Έφτασε στο παλάτι του Μενέλαου κρατώντας πλούσια δώρα. Εκεί όλοι τον καλοδέχτηκαν και τον φιλοξένησαν, όπως ταίριαζε στο βασιλόπουλο της Τροίας. Όμως ο Πάρης, με τη βοήθεια της Αφροδίτης, ξεμυάλισε την Ελένη και την έπεισε να τον ακολουθήσει.

Και μια µέρα που έλειπε ο Μενέλαος, έφυγαν για την Τροία.

 

 

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ  ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ :  ΕΔΩ  και  ΕΔΩ

Η Αργώ, αφού διέσχισε το Αιγαίο και το στενό του Ελλήσποντου, έφτασε στις Συμπληγάδες πέτρες.

Αυτές ήταν δυο πελώριοι βράχοι που ανοιγόκλειναν και τσάκιζαν τα καράβια που περνούσαν. 

Οι Αργοναύτες, ακολουθώντας τη συμβουλή του Φινέα, πριν μπουν στο στενό πέρασµα, άφησαν ένα περιστέρι να περάσει.Το περιστέρι πέρασε και µόνο η ουρά του πιάστηκε λίγο στην άκρη από τους βράχους.

Τότε οι Αργοναύτες χτύπησαν γρήγορα τα κουπιά τους και με τη βοήθεια της Ήρας πέρασε και η Αργώ, που µόνο στην πρύμνη της χτύπησε λιγάκι. Από τότε οι βράχοι αυτοί έµειναν ακίνητοι για πάντα.
Ταξιδεύοντας ανατολικά, η Αργώ έφτασε στην Κολχίδα. Εκεί ο Ιάσονας παρουσιάστηκε στο βασιλιά Αιήτη και του ζήτησε το χρυσόµαλλο δέρας. Εκείνος του είπε ότι θα του το έδινε, αν κατάφερνε να κάνει κάποιους άθλους δύσκολους. Να δέσει, δηλαδή, δυο ταύρους µε χάλκινα πόδια και πύρινη ανάσα, να οργώσει μ΄ αυτούς ένα χωράφι, να σπείρει δόντια δράκου και να σκοτώσει τους οπλισµένους γίγαντες που θα ξεφύτρωναν από τη γη.
Ο Ιάσονας δέχτηκε και µε τη βοήθεια της κόρης του Αιήτη, της Μήδειας, που ήταν ξακουσµένη µάγισσα, έδεσε τους άγριους ταύρους, όργωσε κι έσπειρε δόντια δράκου. Αµέσως πετάχτηκαν απ’ τη γη γίγαντες οπλισµένοι και τον περικύκλωσαν. Ο Ιάσονας έριξε αµέσως ανάµεσά τους µία µεγάλη πέτρα, όπως τον είχε συµβουλέψει η Μήδεια. Οι γίγαντες τότε άρχισαν να χτυπιούνται µεταξύ τους, ώσπου σκοτώθηκαν όλοι.
Μετά από αυτό το κατόρθωµα του Ιάσονα, η Μήδεια έµαθε ότι ο πατέρας της δε σκόπευε να δώσει το χρυσόµαλλο δέρας και σχεδίαζε µάλιστα να κάψει την Αργώ. Τότε ο Ιάσονας διέταξε τους Αργοναύτες να καθίσουν στα κουπιά της Αργώς κι εκείνος µαζί µε τη Μήδεια και τον Ορφέα, όταν βράδιασε, έτρεξαν στο δάσος του θεού Άρη. Εκεί η Μήδεια έριξε µαγικό υγρό στα µάτια του δράκου που φύλαγε το δέρας. Ο Ορφέας έπαιξε πολύ γλυκά τη λύρα του κι ο δράκος αποκοιµήθηκε. Αµέσως ο Ιάσονας άρπαξε το χρυσόµαλλο δέρας. Έτρεξαν γρήγορα στη θάλασσα, µπήκαν όλοι στην Αργώ κι έφυγαν από την Κολχίδα.

Όταν γύρισαν στην Ιωλκό, ο Πελίας δεν κράτησε το λόγο του και δεν έδωσε το θρόνο στον Ιάσονα. Εκείνος παντρεύτηκε τη Μήδεια και πήγαν µαζί στην Κόρινθο. Αφιέρωσαν την Αργώ στον Ποσειδώνα, και, για να θυµούνται όλοι την Αργοναυτική εκστρατεία, όρισαν να γίνονται εκεί αγώνες προς τιµήν του Ποσειδώνα.
Ο Ιάσονας πήγαινε συχνά και καθόταν κοντά στην Αργώ. Κάποτε όµως, κι ενώ είχε γίνει πια γέρος, έπεσε ένα ξύλο από το κατάρτι της Αργώς και τον σκότωσε.

Την εποχή των ηρώων και των μύθων, ο βασιλιάς της Ιωλκού, ο Αίσονας, έφτασε μια σκοτεινή νύχτα στο βουνό Πήλιο μαζί με το μικρό του γιο, τον Ιάσονα. Ο αδερφός του, ο Πελίας, είχε αρπάξει το θρόνο του κι ο Αίσονας, επειδή φοβόταν για τη ζωή του γιου του, τον έφερε κρυφά στο Πήλιο στη σπηλιά του Κένταυρου Χείρωνα.

Ο Ιάσονας μεγάλωσε κοντά στον Κένταυρο Χείρωνα κι έγινε ένα πολύ έξυπνο και δυνατό παλικάρι. Όταν έγινε είκοσι χρονών, αποφάσισε να γυρίσει στην Ιωλκό, για να πάρει πίσω από τον Πελία το θρόνο του πατέρα του. Πηγαίνοντας προς την Ιωλκό, στην όχθη ενός ποταμού, συνάντησε μια γριούλα που τον παρακάλεσε να την περάσει απέναντι. Ήταν η θεά Ήρα μεταμορφωµένη, που ήθελε να δοκιµάσει την καλοσύνη του.

Πρόθυμα ο Ιάσονας την πήρε στους ώµους του. Προσπαθώντας όµως να περάσει το ποτάμι έχασε το ένα του σανδάλι κι έφτασε στην πόλη μονοσάνδαλος.
Ο θείος του όµως, ο Πελίας, είχε πάρει χρησμό από το µαντείο των Δελφών που του έλεγε: «να φοβάσαι το µονοσάνδαλο»!

Όταν λοιπόν είδε το παλικάρι με το ένα σανδάλι, κατάλαβε αµέσως ποιος ήταν και ταράχτηκε πολύ. Κι όταν ο Ιάσονας του ζήτησε το θρόνο του πατέρα του, του είπε ότι θα του τον έδινε, αν του έφερνε από την Κολχίδα το χρυσόµαλλο δέρας.

Ο Ιάσονας δέχτηκε κι αμέσως παρήγγειλε στον Άργο, που ήταν περίφηµος τεχνίτης, να του φτιάξει ένα γερό καράβι µε πενήντα κουπιά. Η Ήρα βοήθησε να φέρουν κορµούς πεύκων από το Πήλιο και µε τη βοήθεια της Αθηνάς ο Άργος έφτιαξε ένα πολύ γερό καράβι.

Η ίδια η Αθηνά κάρφωσε στην πλώρη του ένα κομμάτι ξύλο από την ιερή βελανιδιά του Δία στη Δωδώνη, που είχε ανθρώπινη μιλιά και προφήτευε το μέλλον.

Το καράβι ονομάστηκε Αργώ.

Τον Ιάσονα ήρθαν να βοηθήσουν πενήντα ακόµη ήρωες απ’ όλη την Ελλάδα. Ανάµεσά τους ήταν ο Ηρακλής, ο Θησέας και ο περίφηµος µουσικός, ο Ορφέας. Όλοι αυτοί ονοµάστηκαν Αργοναύτες.

Ταξιδεύοντας για την Κολχίδα, οι Αργοναύτες σταμάτησαν στη Θράκη.

Εκεί συνάντησαν το μάντη Φινέα, που τους φανέρωσε ότι θα συναντούσαν στο ταξίδι τους τις Συμπληγάδες πέτρες και τους συμβούλεψε, πριν περάσουν ανάμεσά τους, ν’ αφήσουν πρώτα ένα περιστέρι να περάσει. Αν περνούσε το περιστέρι, θα περνούσε και η Αργώ.

ΔΕΙΤΕ 2 ΒΙΝΤΕΟ : ΕΔΩ ΚΑΙ  ΕΔΩ . 

1. Ο Φρίξος, η Έλλη και το χρυσόμαλλο δέρας

Στον Ορχοµενό της Βοιωτίας ζούσε κάποτε ο βασιλιάς Αθάµας με τη γυναίκα του τη Νεφέλη και τα δυο τους παιδιά, το Φρίξο και την Έλλη.

Η Νεφέλη όµως πέθανε και ο Αθάµας παντρεύτηκε µια άλλη γυναίκα, την Ινώ.
Η Ινώ μισούσε θανάσιµα το Φρίξο και την Έλλη. Γι’ αυτό κάλεσε τις γυναίκες του Ορχομενού και τις έπεισε να ψήσουν το σιτάρι που θα έσπερναν οι άνδρες τους, γιατί τάχα έτσι θα είχαν καλύτερη σοδειά. Το ψημένο όµως σιτάρι δε φύτρωσε καθόλου και οι κάτοικοι του Ορχομενού εκείνη τη χρονιά πεινούσαν.

Ανήσυχος ο βασιλιάς έστειλε ανθρώπους στο μαντείο των ∆ελφών να ρωτήσουν γιατί δε φύτρωσε το σιτάρι. Η Ινώ όμως πλήρωσε τους απεσταλµένους του βασιλιά και τους έπεισε να πουν ψέµατα στον Αθάμα. Του είπαν λοιπόν πως ο χρησμός που τους έδωσε η Πυθία έλεγε ότι, για να ξανακαρπίσει η γη του Ορχοµενού, ο βασιλιάς έπρεπε να θυσιάσει στο βωµό του Δία το γιο του, το Φρίξο.

Ο Αθάµας αποφάσισε να υπακούσει και να θυσιάσει το παιδί του. Όταν όµως έβαλαν το Φρίξο πάνω στο βωµό, η µητέρα του, η Νεφέλη, έστειλε ένα χρυσόµαλλο κριάρι, που πήρε στη ράχη του το Φρίξο και την Έλλη και πέταξε µακριά προς την Ανατολή.

Το κριάρι πέρασε πετώντας πάνω από το Αιγαίο. Όταν όµως περνούσε τη στενή θάλασσα ανάµεσα στη Θράκη και στη Μικρά Ασία, η Έλλη ζαλίστηκε, έπεσε και πνίγηκε. Από τότε η θάλασσα αυτή ονομάστηκε Ελλήσποντος.

Λυπηµένος ο Φρίξος συνέχισε το ταξίδι του, ώσπου έφτασε στην Κολχίδα. Εκεί θυσίασε το κριάρι στο Δία και το χρυσόµαλλο δέρµα του, ή δέρας, όπως λεγόταν, το χάρισε στο βασιλιά της Κολχίδας, τον Αιήτη, που τον φιλοξενούσε. Εκείνος το κρέµασε σε μια βελανιδιά, στο δάσος του θεού Άρη κι έβαλε έναν ακοίμητο δράκο να το φυλάει!

ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ  ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ 

 

ΔΕΙΤΕ ΤΟ  ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ  

Ο μύθος του Δαίδαλου και του Ίκαρου

Ο Δαίδαλος ήταν ένας διάσημος αρχιτέκτονας και γλύπτης (δηλαδή έφτιαχνε αγάλματα) στην αρχαία Ελλάδα. Έμενε στην Αθήνα μαζί με τον γιο του, τον Ίκαρο. Το εργαστήρι του Δαίδαλου ήταν σπουδαίο. Τα αγάλματα που έφτιαχνε έμοιαζαν ζωντανά, έτοιμα να κινηθούν. Έφτιαχνε επίσης παράξενα κτίρια, πλοία, σπαθιά για τους στρατιώτες κι άλλες εφευρέσεις.

Οι άνθρωποι τον αγαπούσαν γιατί τους βοηθούσε!

Ο βασιλιάς της Κρήτης, Μίνωας, ζήτησε από τον Δαίδαλο να φτιάξει ένα κτίριο για να φυλακίσει τον Μινώταυρο, ένα επικίνδυνο πλάσμα, που ήταν μισός άνθρωπος – μισός ταύρος.
Ο Δαίδαλος έφτιαξε έτσι τον «λαβύρινθο», ένα κτίριο με εκατοντάδες διαδρόμους και περάσματα, όπου αν έμπαινες, χανόσουν και πολύ δύσκολα έβρισκες ξανά την έξοδο.

Ο βασιλιάς Μίνωας,για να τον ευχαριστήσει, τον προσκάλεσε να μείνει στο παλάτι του, μαζί με τον γιο του, Ίκαρο.Όταν κάποτε ο Θησέας έφτασε στην Κρήτη για να σκοτώσει τον Μινώταυρο μέσα στον λαβύρινθο, η κόρη του βασιλιά Μίνωα, η Αριάδνη, τον αγάπησε. Πήγε έτσι στον Δαίδαλο και τον παρακάλεσε να της πει το μυστικό για να μπορέσει ο Θησέας να βγει εύκολα από τον λαβύρινθο.

Ο Δαίδαλος είπε στην Αριάδνη να δώσει στον Θησέα ένα κουβάρι νήμα (κλωστή), ώστε να το ξετυλίγει σιγά σιγά, και αφού σκοτώσει τον Μινώταυρο, να ακολουθήσει το νήμα προς την έξοδο και να επιστρέψει κοντά της. Έτσι κι έγινε. Κι όταν ο Θησέας βγήκε έξω από τον λαβύρινθο, πήρε την Αριάδνη κι έφυγαν μαζί κρυφά για να πάνε στην Αθήνα.
Μόλις ο βασιλιάς Μίνωας κατάλαβε πως ο Δαίδαλος, βοήθησε τη βασιλοπούλα Αριάδνη να σώσει τον Θησέα και να φύγει μαζί του στην Αθήνα, θύμωσε. Αμέσως, φυλάκισε τον Δαίδαλο και τον γιο του Ίκαρο, μέσα στον λαβύρινθο. Παρόλο που ο Δαίδαλος κατασκεύασε ο ίδιος τον λαβύρινθο, δεν μπορούσε να βρει την έξοδο!

Παρατηρώντας όμως για μέρες τα πουλιά που πετούσαν στον ουρανό, είχε την ιδέα να φτιάξει φτερά, ώστε να πετάξουν κι αυτοί μακριά από τον λαβύρινθο. Μαζί με τον Ίκαρο, άρχισαν να μαζεύουν τα πούπουλα που έριχναν τα πουλιά. Χρησιμοποιώντας κερί, μετά από πολύ καιρό, κατάφερε να φτιάξει φτερά για τον ίδιο και για τον Ίκαρο!

Ο Δαίδαλος έδειξε στον Ίκαρο πώς να τα χρησιμοποιεί. Του είπε να μην πετάει πολύ ψηλά, γιατί ο ήλιος θα λιώσει το κερί, αλλά ούτε και πολύ χαμηλά, γιατί το νερό της θάλασσας θα χαλάσει τα φτερά. Να πετάει κάπου στη μέση. Φόρεσαν τα φτερά κι άρχισαν να πετάνε μακριά από τον λαβύρινθο.
Στην αρχή ο Ίκαρος φοβόταν, όμως μετά άρχισε να κινεί τα φτερά του δυνατά και να πετάει πιο ψηλά. Ο πατέρας του τον προειδοποιούσε να πετάει προσεκτικά, δίπλα του.
Η χαρά όμως του Ίκαρου που πετούσε ελεύθερος σαν πουλί,τον έκανε να ξεχάσει τις συμβουλές του πατέρα του.

Πετούσε όλο και πιο ψηλά σαν να ήταν ο βασιλιάς του ουρανού. Ήθελε να πετάξει πιο ψηλά κι από τα πουλιά!
Κάποια στιγμή, καθώς ανέβαινε όλο και πιο κοντά στον ήλιο,το κερί έλιωσε και τα φτερά του καταστράφηκαν. ΟΊκαρος έπεσε στην θάλασσα και χάθηκε.

Ο Δαίδαλος, κλαίγοντας για τον θάνατο του γιου του, μόλις έφτασε σ’ ένα νησί, έβγαλε τα φτερά και δεν τα χρησιμοποίησε ποτέ ξανά. Το νησί πήρε από τότε το όνομα «Ικαρία» από τον Ίκαρο, και η θάλασσα ονομάστηκε «Ικάριο Πέλαγος».

Από τον μύθο αυτό, μαθαίνουμε ότι όποιος επιθυμεί με εγωισμό να ξεπεράσει όλους τους άλλους, στο τέλος μπορεί να πάθει κακό. Μαθαίνουμε ν’ ακούμε προσεκτικά  τις συμβουλές αυτών που μας αγαπούν και να συμπεριφερόμαστε με σεβασμό στον εαυτό μας.

ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ :  ΕΔΩ

Μερικά χρόνια πριν φτάσει ο Θησέας στην Αθήνα, οι Αθηναίοι γιόρταζαν για να τιµήσουν την Αθηνά κι έκαναν αγώνες. Στους αγώνες πήρε µέρος κι ο γιος του Μίνωα, του βασιλιά της Κρήτης. Νίκησε σ’ όλα τ’ αγωνίσµατα και γι’ αυτό κάποιοι Αθηναίοι από τη ζήλια τους τον σκότωσαν. Ο Μίνωας ήρθε µε πολλά καράβια και πολιόρκησε την Αθήνα.

Νίκησε τους Αθηναίους και τους ανάγκασε να του πληρώνουν φόρο. Κάθε χρόνο έπρεπε να του στέλνουν επτά νέες κι επτά νέους για να τους τρώει ο Μινώταυρος.
Ο Μινώταυρος ήταν ένα τέρας µε κεφάλι ταύρου και σώµα ανθρώπινο.

Ζούσε κλεισµένος στο λαβύρινθο, στο υπόγειο του παλατιού του Μίνωα, που τον είχε φτιάξει ο Αθηναίος Δαίδαλος. Είχε τόσους πολλούς διαδρόµους και δωµάτια, που κανένας ποτέ δεν είχε καταφέρει να βγει από εκεί.

Όταν έφτασε ο Θησέας στην Αθήνα, για τρίτη χρονιά οι Αθηναίοι έπρεπε να στείλουν τα παιδιά τους στην Κρήτη και σε όλη την πόλη ακούγονταν θρήνοι και κλάµατα. Ο Θησέας αποφάσισε να πάει κι εκείνος µαζί τους για να σκοτώσει το Μινώταυρο.

Στο λιµάνι του Φαλήρου τούς αποχαιρέτησαν όλοι κλαίγοντας. Έβαλαν στο καράβι µαύρα πανιά κι ο βασιλιάς Αιγέας τους παρακάλεσε, αν γύριζαν ζωντανοί, να βάλουν πανιά άσπρα.
Το καράβι έφτασε στην Κρήτη. Εκεί ο Θησέας γνώρισε την κόρη του Μίνωα, την Αριάδνη. 

Θαµπωµένη η νέα από την οµορφιά του Θησέα θέλησε να τον βοηθήσει. Γι’ αυτό του έδωσε ένα κουβάρι νήµα, το µίτο, και τον συµβούλεψε να δέσει την άκρη του στην είσοδο του λαβύρινθου και να το ξετυλίγει.

Ο Θησέας µπήκε µε θάρρος στο λαβύρινθο κι έψαχνε το Μινώταυρο, ξετυλίγοντας το κουβάρι. Κάποια στιγµή άκουσε το άγριο µουγκρητό του. Όταν συναντήθηκαν, πάλεψαν σκληρά.

Ο Θησέας σκότωσε το φοβερό τέρας µε το σπαθί του και βγήκε απ’ το λαβύρινθο µαζεύοντας  το νήμα . 

Στην είσοδο τον υποδέχτηκαν οι νέοι της Αθήνας µε δάκρυα χαράς και ανακούφιση.

ΔΕΙΤΕ 1 ΒΙΝΤΕΟ:  ΕΔΩ 

Ο βασιλιάς της Αθήνας, ο Αιγέας, γυρνώντας κάποτε από το µαντείο των ∆ελφών, πέρασε από την Τροιζήνα. Εκεί γνώρισε την Αίθρα, την κόρη του βασιλιά Πιτθέα. Από αυτούς τους δυο γεννήθηκε ο Θησέας. Ενώ η Αίθρα ήταν ακόµη έγκυος, ο Αιγέας χρειάστηκε να γυρίσει στην Αθήνα. Πριν φύγει, έκρυψε το σπαθί και τα χρυσά σανδάλια του κάτω από ένα βράχο, δίπλα στο ναό του Δία και της είπε: «Αν το παιδί που θα γεννήσεις είναι αγόρι, όταν θα µεγαλώσει και θα µπορέσει να σηκώσει το βράχο, να πάρει το σπαθί και τα σανδάλια µου και να έρθει στην Αθήνα».

Όταν ο Θησέας µεγάλωσε, η Αίθρα τού έδειξε το βράχο, εκείνος τον σήκωσε, πήρε τα δώρα του πατέρα του κι έφυγε για την Αθήνα. Δεν θέλησε να πάει µε καράβι. Προτίµησε το δρόµο της στεριάς που ήταν γεµάτος κινδύνους.

Ξεπέρασε όλους τους κινδύνους που συνάντησε, νίκησε πολλούς κακοποιούς, ληστές και άγρια ζώα που τροµοκρατούσαν και σκότωναν ανθρώπους. Οι άνθρωποι µπορούσαν να ταξιδεύουν πια ελεύθερα.

Έφτασε τέλος στην Αθήνα όπου ο Αιγέας, βλέποντας το σπαθί και τα σανδάλια του, τον γνώρισε αµέσως και τον υποδέχτηκε µε χαρά και ανακούφιση.

Στη γη ο Ηρακλής ήταν ανίκητος. Γι’ αυτό ο Ευρυσθέας αποφάσισε να τον στείλει στον Κάτω Κόσµο για να του φέρει τον Κέρβερο, ένα φοβερό σκυλί µε τρία κεφάλια, που φύλαγε την είσοδο του Άδη. Ο Ηρακλής πήγε στον Άδη και, µε την άδεια του Πλούτωνα και της Περσεφόνης, πάλεψε µε τον Κέρβερο, τον νίκησε, τον έδεσε και τον έφερε στις Μυκήνες. Όταν τον αντίκρισε, ο Ευρυσθέας τρόµαξε και κρύφτηκε πάλι στο πιθάρι. Ο Ηρακλής γύρισε τον Κέρβερο στον Άδη, όπως είχε υποσχεθεί στον Πλούτωνα.

Μετά ο Ευρυσθέας τού ζήτησε να κάνει έναν τελευταίο άθλο. Ήθελε να του φέρει τα χρυσά µήλα των Εσπερίδων.

Ο κήπος των Εσπερίδων βρισκόταν στην άκρη της γης. Εκεί υπήρχε το δέντρο που έκανε τα χρυσά µήλα. Όποιος τα έτρωγε έµενε για πάντα νέος. Το φύλαγαν οι νύµφες Εσπερίδες κι ένας ακοίµητος δράκος. Εκεί κοντά βρισκόταν κι ο τιτάνας Άτλαντας που κρατούσε τον Ουρανό στη ράχη του.

Ο Ηρακλής ταξίδεψε πολύ για να φτάσει εκεί. Πέρασε από πολλές χώρες. Πέρασε κι από τον Καύκασο όπου ελευθέρωσε τον Προµηθέα. Εκείνος, για να τον ευχαριστήσει, του έδειξε το δρόµο για να φτάσει στον κήπο των Εσπερίδων και τον συµβούλεψε να στείλει τον Άτλαντα να πάρει τα χρυσά µήλα.

Ο Ηρακλής βρήκε τον Άτλαντα κι εκείνος δέχτηκε να πάει στον κήπο των Εσπερίδων. Ο Ηρακλής όµως αναγκάστηκε να κρατήσει ο ίδιος τον ουρανό στη ράχη του, ώσπου να γυρίσει.

Ο Άτλαντας µε τη βοήθεια των Εσπερίδων, που έφτιαξαν ένα µαγικό ποτό και κοίµισαν το δράκο, πήρε τα χρυσά µήλα. Επιστρέφοντας στον Ηρακλή δεν ήθελε να ξαναπάρει τον Ουρανό στη ράχη του και είπε ότι θα πήγαινε ο ίδιος τα µήλα στον Ευρυσθέα. Ο Ηρακλής έκανε πως συµφώνησε και τον παρακάλεσε να τον βοηθήσει να βάλει ένα µαξιλάρι στη ράχη του, για να κρατάει καλύτερα τον Ουρανό. Ο Άτλαντας πλησίασε να τον βοηθήσει κι ο Ηρακλής µε µια γρήγορη κίνηση έριξε τον Ουρανό στη ράχη του Άτλαντα, άρπαξε τα χρυσά µήλα και γύρισε στις Μυκήνες. Καταφέρνοντας και αυτό τον άθλο, επιτέλους ήταν ελεύθερος.

ΔΕΙΤΕ ΤΩΡΑ 2 ΒΙΝΤΕΟ !

ΩΡΑ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ! ΑΠΟ  https://blogs.sch.gr/pzonke/

 

7.Ο ταύρος του Μίνωα

Μετά απ’ όλα αυτά τα κατορθώματα, ο Ευρυσθέας έστειλε τον Ηρακλή σε πιο μακρινά μέρη.

Έτσι, ο Ηρακλής πήγε στην Κρήτη κι έπιασε τον άγριο ταύρο του Μίνωα, που από το στόµα του έβγαιναν φλόγες κι έκανε πολλές καταστροφές.

Ανεβασμένος στη ράχη του, πέρασε το Αιγαίο κι έφτασε στις Μυκήνες.

8.Τα άλογα του Διομήδη

Ο Ηρακλής μετά πήγε στη Θράκη, όπου ζούσε ο βασιλιάς Διομήδης, ο γιος του θεού Άρη.

Αυτός είχε τέσσερα άγρια άλογα, που τρέφονταν με ανθρώπινες σάρκες. Σκότωσε το Διοµήδη, έπιασε τα άλογα και τα έφερε στις Μυκήνες.

9.Η ζώνη της Ιππολύτης

Ταξίδεψε και πιο μακριά, στον Εύξεινο πόντο, στη χώρα των Αμαζόνων. Οι Αμαζόνες ήταν όλες τους όµορφες και ξακουστές στο τόξο και στην ιππασία.

Ο Ηρακλής πολέµησε µαζί τους, τις νίκησε και πήρε τη ζώνη της βασίλισσάς τους, της Ιππολύτης, και την έφερε στον Ευρυσθέα.

10.Τα βόδια του Γηρυόνη

Αργότερα ταξίδεψε στη Δύση, πιο πέρα από την άκρη της γης, για να φέρει στις Μυκήνες τα βόδια του Γηρυόνη. Ο Γηρυόνης ήταν ένα τέρας που από τη μέση κι επάνω είχε τρία σώματα.

Τα βόδια του τα φύλαγε ο σκύλος του, ο Όρθος, που είχε δυο κεφάλια και η ουρά του ήταν φίδι.

Ο Ηρακλής σκότωσε και τους δυο, κι έφερε τα βόδια στον Ευρυσθέα που τα θυσίασε στη θεά Ήρα.

Ψάχνοντας ο Ηρακλής να βρει το γίγαντα Γηρυόνη, ταξίδεψε ως εκεί που ενώνονται η Ευρώπη με την Αφρική. Έπρεπε όμως να διασχίσει τον Ωκεανό. Γι’ αυτό ζήτησε από τον Ήλιο να του δανείσει το χρυσό του κύπελλο. M’ αυτό ταξίδευε και εκείνος, όταν ήθελε να φέρει το φως της μέρας. Ο Ήλιος θαύµασε την παλικαριά του και του το έδωσε. Έτσι ο Ηρακλής πέρασε τον Ωκεανό και έφτασε στη χώρα του Γηρυόνη.

Σ’ ένα βουνό της Πελοποννήσου ζούσε το ιερό ελάφι της θεάς Άρτεµης. Είχε χρυσά κέρατα, χάλκινες οπλές και κανείς δεν το έφτανε στο τρέξιµο.

Ο Ευρυσθέας διέταξε τον Ηρακλή να φέρει το ελάφι αυτό ζωντανό στις Μυκήνες. Ένα ολόκληρο χρόνο το κυνηγούσε ο Ηρακλής στα βουνά και στα δάση χωρίς αποτέλεσµα.

 Μια µέρα το ελάφι µπήκε στον ποταµό Λάδωνα, για να περάσει απέναντι. Τότε ο Ηρακλής το χτύπησε ελαφρά µε ένα βέλος στο πόδι. Μετά το σήκωσε στους ώµους του και το πήγε στις Μυκήνες.

Αφού το έδειξε στον Ευρυσθέα, το άφησε ελεύθερο, όπως είχε υποσχεθεί στη θεά Άρτεµη.

Μετά ο Ηρακλής πήγε στη λίµνη Στυµφαλία. Εκεί ζούσαν οι Στυµφαλίδες όρνιθες, µεγάλα πουλιά, µε σιδερένια ράµφη και φτερά, που τρέφονταν µε ανθρώπινο κρέας.

Φτάνοντας, άρχισε να χτυπά δυο χάλκινα κρόταλα που του είχε χαρίσει η Αθηνά.Τα πουλιά βγήκαν από τα καλάµια της λίµνης όπου κρύβονταν και πέταξαν τροµαγµένα. Τότε ο Ηρακλής µε τα βέλη του σκότωσε πολλά. Όσα γλίτωσαν έφυγαν µακριά και δεν ξαναφάνηκαν.

Αργότερα ο Ευρυσθέας τον έστειλε να καθαρίσει τους στάβλους του βασιλιά Αυγεία σε µια µέρα. Ο Αυγείας ζούσε στην Ήλιδα κι είχε αµέτρητα κοπάδια που του τα είχε χαρίσει ο πατέρας του, ο Ήλιος. Τα ζώα ήταν πάρα πολλά και οι βοσκοί του δεν προλάβαιναν να καθαρίζουν τους στάβλους. Είχαν µαζευτεί λοιπόν πολλοί σωροί από κοπριά που µύριζαν πολύ άσχηµα. Ο Ηρακλής έσκαψε δύο βαθιά χαντάκια, που περνούσαν µέσα από τους στάβλους κι έφταναν µέχρι τους ποταµούς Αλφειό και Πηνειό.

 Έστρεψε µετά το ρεύµα των ποταµών µέσα στα χαντάκια. Τα ορµητικά νερά µπήκαν στους στάβλους, παρέσυραν την κοπριά και την πήγαν στη θάλασσα. Έτσι ο Ηρακλής καθάρισε τους στάβλους του Αυγεία σε µια µόνο µέρα.

 

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ  ΣΕ ΕΝΑ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑΡΤΗ !

ΔΕΙΤΕ ΤΩΡΑ 2 ΒΙΝΤΕΟ !