Τιμή σ’ εκείνους όπου στη ζωή των

όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.

O νέος βασιλιάς της Περσίας, o Ξέρξης, άρχισε να ετοιμάζει καινούρια εκστρατεία εναντίον της Ελλάδας.

Oι Έλληνες έκαναν σύσκεψη στον Ισθμό της Κορίνθου και αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες ενωμένοι. Αρχηγοί θα ήταν οι Σπαρτιάτες.

Η μεγάλη στρατιά των Περσών ξεκίνησε την άνοιξη του 480 π.Χ. σκορπίζοντας το φόβο σε όλα τα μέρη από όπου περνούσε. Ποτέ ξανά οι άνθρωποι δεν είχαν δει τόσο πολύ στρατό. Oι Πέρσες, αφού πέρασαν τον Ελλήσποντο, κινήθηκαν προς την Ελλάδα.

O ελληνικός στρατός με αρχηγό το βασιλιά της Σπάρτης Λεωνίδα κατευθύνθηκε προς τις Θερμοπύλες. Στο στενό αυτό πέρασμα 7.000 Έλληνες παρατάχθηκαν, για να εμποδίσουν τους Πέρσες.

O Ξέρξης, όταν έφτασε στις Θερμοπύλες, ζήτησε από τους Έλληνες να παραδώσουν τα όπλα. Η απάντηση του Λεωνίδα ήταν: «Μολών λαβέ» (έλα να τα πάρεις). Κι η μάχη άρχισε. 

Oι Πέρσες δεν μπορούσαν στο στενό να πολεμήσουν πολλοί μαζί. Όσοι προσπαθούσαν να περάσουν έπεφταν νεκροί. Από τη δύσκολη αυτή θέση τούς έβγαλε ο Εφιάλτης. Ντόπιος, καθώς ήταν, ήξερε την περιοχή καλά. Oδήγησε τους Πέρσες από το άλλο μέρος του βουνού και τους έφερε πίσω από τους Έλληνες. O Λεωνίδας κατάλαβε ότι θα κυκλωθεί ο στρατός του. Είπε τότε σ’ όσους ήθελαν να φύγουν. Έμειναν 700 Θεσπιείς και 300 Σπαρτιάτες. Oι Έλληνες αναγκάστηκαν να δώσουν τη μάχη σε δύο μέτωπα.

Και σκοτώθηκαν όλοι. O θάνατός τους όμως έμεινε στην ιστορία ως απόδειξη μεγάλης φιλοπατρίας.

O ποιητής Σιμωνίδης τιμώντας τη θυσία τους έγραψε το παρακάτω επίγραμμα : «Διαβάτη, πες στους Λακεδαιμονίους ότι εδώ είμαστε θαμμένοι, πιστοί στις εντολές τους».

 

O ελληνικός στόλος φύλαγε το Αρτεμίσιο, στην Εύβοια, για να μην περάσουν οι Πέρσες νοτιότερα. Εκεί έγιναν κάποιες μικρές συγκρούσεις. Όταν όμως έφτασε η είδηση ότι οι Πέρσες πέρασαν τις Θερμοπύλες, έπλευσε προς τη Σαλαμίνα.

ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ 2 ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΡΩΙΚΗ  ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ . 

Η ηρωική θυσία των λίγων αγωνιστών στις  Θερμοπύλες για  την  πατρίδα μας που έμεινε αιώνιο και ασύγκριτο παράδειγμα φιλοπατρίας για όλον τον κόσμο! 

Την εποχή αυτή οι Πέρσες προσπαθούσαν να μεγαλώσουν ακόμη πιο πολύ το κράτος τους. Ήρθαν σε σύγκρουση με τους Έλληνες.

Αφορμή : η βοήθεια που είχαν στείλει οι Αθηναίοι και οι Ερετριείς στους Έλληνες της Μ. Ασίας.

Αποτέλεσμα : Α΄εκστρατεία το 492 π.Χ .

Στρατός και στόλος ετοιμάστηκαν γρήγορα και με αρχηγό το Μαρδόνιο κινήθηκαν κατά της Ελλάδας (492 π.Χ.). O στρατός πέρασε τον Ελλήσποντο και έφτασε στη Μακεδονία. O στόλος έπλεε στο Αιγαίο έχοντας την ίδια κατεύθυνση. Η Μακεδονία υποτάχθηκε στους Πέρσες, αλλά ο στόλος τους έπαθε μεγάλη καταστροφή σε θαλασσοταραχή που ξέσπασε κοντά στα παράλια του Άθω. Μετά το γεγονός αυτό ο Μαρδόνιος αναγκάστηκε να γυρίσει στην Περσία.

O βασιλιάς των Περσών, ο Δαρείος, αποφάσισε να συνεχίσει τον πόλεμο.

Πιο πολύ όμως ήθελε να τιμωρήσει τους Αθηναίους και τους Ερετριείς.

Β΄ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ 490 π.Χ.

Το 490 π.Χ. ο στόλος των Περσών με αρχηγούς τον Δάτη και τον Αρταφέρνη πλέοντας στο Αιγαίο πέλαγος έφτασε στην Ερέτρια και την κατέστρεψε. Στη συνέχεια κατευθύνθηκε στα παράλια του Μαραθώνα, όπου αγκυροβόλησε. Oι Αθηναίοι ανησύχησαν πολύ. Έκαναν σύσκεψη, και αποφάσισαν να αμυνθούν στο Μαραθώνα. Δεν ήθελαν να αφήσουν τους Πέρσες να πλησιάσουν στην Αθήνα.

Δέκα χιλιάδες Αθηναίοι και χίλιοι Πλαταιείς παρατάχτηκαν με αρχηγό το Μιλτιάδη απέναντι από τους Πέρσες.

O Μιλτιάδης εφάρμοσε ένα σπουδαίο σχέδιο. Παρέταξε το στρατό του σε κατηφορικό έδαφος σε μικρή απόσταση από τον περσικό, έχοντας ενισχύσει περισσότερο τα πλάγια της παράταξης. Στο κέντρο έβαλε λιγότερους στρατιώτες. Oι Αθηναίοι δεν είχαν τόξα. Έπρεπε λοιπόν να τρέξουν για να γλιτώσουν από τα βέλη. 

Όταν δόθηκε η διαταγή για επίθεση, όρμησαν προς τους Πέρσες, οι οποίοι στην αρχή τους πέρασαν για τρελούς. Η σύγκρουση έγινε σώμα με σώμα και σ’ αυτό οι Αθηναίοι ήταν καλύτεροι.

Τα δύο άκρα της ελληνικής παράταξης κατάφεραν να νικήσουν γρήγορα και άρχισαν να κυκλώνουν το περσικό κέντρο. Oι Πέρσες υποχώρησαν, έτρεξαν προς τα πλοία και βιάστηκαν να φύγουν.

Oι Αθηναίοι πέτυχαν λαμπρή νίκη. Ένας στρατιώτης, ο Φειδιππίδης ,  τρέχοντας μετέφερε τη χαρούμενη είδηση στην Αθήνα.

Δείτε τώρα ένα εντυπωσιακό βίντεο με τη μάχη του Μαραθώνα ! 

Ο Κλεισθένης ήταν εξόριστος όσο υπήρχε τυραννικό πολίτευμα.

Επέστρεψε λίγο πριν το θάνατο του Πεισίστρατου  και ανέλαβε την εξουσία κι έκανε  αλλαγές για να σταματήσει τις συγκρούσεις . 

• Χώρισε τους πολίτες σε 10 φυλές.
• Τα μέλη κάθε φυλής ήταν απ’ όλες τις κοινωνικές τάξεις
• Όλοι οι Αθηναίοι είχαν ίσα δικαιώματα.
• Κάθε φυλή εξέλεγε: 1 στρατηγό και 50 βουλευτές.

10 φυλές  Χ  50 βουλευτές  =  500 βουλευτές

10 φυλές  Χ     1 στρατηγό  =      10 στρατηγοί

• Η βουλή των πεντακοσίων.  Προετοίμαζε τα θέματα που θα συζητούσαν στην εκκλησία του δήμου. Συμμετείχαν όλοι οι Αθηναίοι πολίτες. Ψήφιζαν νόμους. Συζητούσαν. Αποφάσιζαν για μεγάλα θέματα. Όλοι μπορούσαν να πουν τη γνώμη τους.

Η Αθήνα είχε μεγαλώσει. Εγκαταστάθηκαν πολλοί ξένοι που ασχολούνταν με το εμπόριο. Επικρατούσε ηρεμία. Σταμάτησαν οι συγκρούσεις στην πόλη .

Για όλα όσα κατάφερε ο Κλεισθένης, δίκαια ονομάστηκε:  “Ο θεμελιωτής της δημοκρατίας”

Οστρακισμός

 Ο Κλεισθένης, για να προστατέψει τη δημοκρατία καθιέρωσε τον  οστρακισμό. Κάθε πολίτης έγραφε πάνω σε ένα κομμάτι από σπασμένο αγγείο (όστρακο) το όνομα του πολιτικού που τον θεωρούσε περισσότερο επικίνδυνο για τη δημοκρατία. Κάθε πολίτης έγραφε πάνω σε ένα κομμάτι από σπασμένο αγγείο  το όνομα του πολιτικού που τον θεωρούσε  επικίνδυνο για τη δημοκρατία. Μετρούσαν κατόπιν τα όστρακα και εξόριζαν για 10 χρόνια όποιον είχε συγκεντρώσει 6.000 όστρακα με το όνομά του.

ΔΕΙΤΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ  ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ  ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Η ζωή στη Σπάρτη δεν ήταν ίδια µε τη ζωή στις άλλες πόλεις. 

Δείτε μια εντυπωσιακή ψηφιακή απεικόνιση της Αρχαίας Σπάρτης 

Η πόλη έμοιαζε µε στρατόπεδο και οι νόµοι ήταν αυστηροί. Λένε ότι τους νόµους έφτιαξε ο Λυκούργος.

ΑΓΩΓΗ ΑΓΟΡΙΩΝ

Τα αγόρια ως την ηλικία των εφτά χρόνων έµεναν στο σπίτι. Ύστερα την εκπαίδευσή τους την αναλάµβανε η πόλη. Από µικρά έπρεπε να συνηθίσουν στη σκληρή ζωή. Έπρεπε να µάθουν να ξεπερνούν τις δυσκολίες. Τα µαθήµατά τους ήταν η γραφή, η ανάγνωση, η µουσική και ο χορός.

Oι νέοι µάθαιναν την πολεµική τέχνη. Έµεναν σε σκηνές και έτρωγαν όλοι µαζί. Αγαπηµένο τους φαγητό ήταν ο µέλας ζωµός.

Oι Σπαρτιάτες κατάφεραν έτσι να έχουν αγάπη µεταξύ τους και να δηµιουργήσουν τον πιο ισχυρό στρατό της εποχής εκείνης.

Για πολλά χρόνια η σπαρτιατική φάλαγγα ήταν ανίκητη.

 

ΑΓΩΓΗ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ

Με τον ίδιο τρόπο µορφώνονταν και τα κορίτσια, τα οποία, όπως και τα αγόρια, ασκούνταν στα γυµναστήρια. Φορούσαν κοντά φορέµατα και έπαιρναν µέρος σ’ όλες τις γιορτές και τις εκδηλώσεις. Με αυτό τον τρόπο θα έπλαθαν γερό σώµα , ώστε να είναι δυνατές στο σώµα και γενναίες στην ψυχή.

Άξιες γυναίκες και µάνες πολεµιστών,  παρακινούσαν τους άνδρες να δείξουν ανδρεία στη µάχη. Η Σπαρτιάτισσα μητέρα, όταν έδινε την ασπίδα στο γιο της έλεγε:

«Ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς» .

Η φράση αυτή σηµαίνει ή να φέρεις πίσω την ασπίδα νικητής ή να σε φέρουν πάνω σ’ αυτήν νεκρό.

ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Τα χρήματα που κυκλοφορούσαν στη Σπάρτη ήταν σιδερένια και είχαν μικρή αξία. Γενικά, οι Σπαρτιάτες δεν αγαπούσαν την πολυτέλεια στη ζωή. Ένιωθαν περήφανοι για την καταγωγή τους και έμειναν ξακουστοί για τη φιλοπατρία και την ανδρεία τους.