Δημοσιεύθηκε στην Γ΄ ΤΑΞΗ, ΙΣΤΟΡΙΑ Γ΄

Γ. ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

FB IMG 1685446706137

10η   ΕΝΟΤΗΤΑ :   Ο ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ    

Την ίδια εποχή οι Αχαιοί ήρθαν από το Βορρά κι εγκαταστάθηκαν στην κεντρική και νότια Ελλάδα. Αυτοί είναι οι πρώτοι Έλληνες. Γνώρισαν τον Κυκλαδικό και το Μινωικό πολιτισμό και επηρεάστηκαν δημιουργώντας το δικό τους πολιτισμό που ονομάστηκε Μυκηναϊκός. Πήρε το όνομά του από τις Μυκήνες, που βρίσκεται  στην Πελοπόννησο, κοντά στο Άργος, και ήταν το μεγαλύτερο κέντρο του πολιτισμού. Άλλα μυκηναϊκά κέντρα ήταν η Θήβα, ο Ορχομενός, η Αθήνα, η Ιωλκός, η Πύλος, η Σπάρτη, η Τίρυνθα.

ΜΥΚΗΝΑΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ

Ήταν έμποροι. Με τα πλοία τους ταξίδευαν σε όλη τη Μεσόγειο κι έφταναν μέχρι την Αίγυπτο, την Παλαιστίνη και την Κύπρο. Κατέλαβαν την Κρήτη και αργότερα την Τροία που ήταν πολύ σημαντική για το εμπόριο λόγω της θέσης της.

ΣΛΗΜΑΝΟ Γερμανός ερευνητής Ερρίκος Σλήμαν ήταν ο πρώτος που έκανε ανασκαφές και ανακάλυψε τις Μυκήνες.

Η ακρόπολη των Μυκηνών:

Χτίστηκε πάνω σε ένα λόφο, με τεράστιες πέτρες και κυκλώπεια τείχη. Μέσα στην ακρόπολη βρισκόταν το ανάκτορο, όπου κατοικούσε ο βασιλιάς με την οικογένειά του. Στο ισόγειο υπήρχε μια μεγάλη αίθουσα, το μέγαρο, με τον θρόνο του βασιλιά και μια στρογγυλή εστία στο κέντρο, όπου έκαιγε η φωτιά. Εκεί ο βασιλιάς έκανε συμπόσια και διασκέδαζε με τους φίλους του. Δίπλα από το μέγαρο υπήρχαν δωμάτια και λουτρά για τη βασιλική οικογένεια.

ΜΥΚΗΝΑΙΚΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ Οι τοίχοι του ανακτόρου ήταν στολισμένοι με όμορφες τοιχογραφίες που παρίσταναν σκηνές πολεμικές και κυνηγιού. Μέσα στην ακρόπολη υπήρχαν αποθήκες, εργαστήρια, θησαυροφυλάκια, σπίτια για τους φρουρούς, τους αξιωματούχους και τους τεχνίτες, υπόγειες δεξαμενές νερού και το ιερό των θεών. Η πόλη των Μυκηνών, όπουζούσε ο λαός, ήταν χτισμένη γύρω από την ακρόπολη. Οι κάτοικοι όμως, όταν πλησίαζαν εχθροί, έμπαιναν όλοι μέσα στην ακρόπολη για προστασία.

 

Η καθημερινή ζωή:

Οι Μυκηναίοι ήταν καλοί έμποροι και πουλούσαν αγγεία, λάδι, κρασί, όπλα, κοσμήματα ενώ αγόραζαν χρυσό, ασήμι, χαλκό, ελεφαντόδοντο και πολύτιμες πέτρες. Ήταν και σπουδαίοι πολεμιστές και ιππείς. Επειδή είχαν πολλούς εχθρούς έφτιαχναν τείχη γύρω από τις ακροπόλεις τους και γυμνάζονταν. Είχαν χάλκινες πανοπλίες, με θώρακα, περικνημίδες, ασπίδα και κράνη από χαλκό ή από δόντια αγριόχοιρου και πολεμούσαν πάνω σε άρματα που τα έσερναν άλογα. Έκαναν πολλές γιορτές και διασκέδαζαν τρώγοντας, πίνοντας και κάνοντας αγώνες. Αγαπούσαν πολύ τη μουσική και δεν έλειπε ποτέ ο αοιδός, που έπαιζε τη λύρα και τραγουδούσε ηρωικά τραγούδια.

ΜΥΚΗΝΑΙΕΣΟι Μυκηναίες φορούσαν μακριές πολύχρωμες φούστες και μπλούζες με μακριά μανίκια. Χτενίζονταν όμορφα, έφτιαχναν μπούκλες, βάφονταν και στολίζονταν με πολλά κοσμήματα. Οι άντρες φορούσαν χιτώνες, κούρευαν τα μαλλιά τους κι άφηναν γενειάδα και μουστάκι. Άντρες και γυναίκες φρόντιζαν πολύ το σώμα τους. Έκαναν λουτρά και αλείφονταν με αρωματικά λάδια. Κάθε πόλη είχε το βασιλιά της και είχε μεγάλη εξουσία. Όταν ήθελε να ανακοινώσει κάτι, καλούσε το λαό στην αγορά. Κανείς δεν τολμούσε να μην υπακούσει στις αποφάσεις του.

Θρησκεία:

 Λάτρευαν τη Μεγάλη Θεά, που ήταν θεά της βλάστησης, της άγριας φύσης και των άγριων ζώων, αλλά κυρίως πολλούς από τους θεούς του Ολύμπου, όπως τον Δία, την Ήρα, την Αθηνά, τον Ποσειδώνα και άλλους. Δεν έκτιζαν μεγάλους ναούς και τους λάτρευαν σε μικρά ιερά και σε ιερά άλση. Τους πρόσφεραν φρούτα, σπόρους, γάλα και μέλι και πολλές φορές στο βωμό τους θυσίαζαν ζώα. Πίστευαν ότι οι νεκροί ζουν μετά το θάνατό τους. Γι’ αυτό έφτιαχναν μεγαλοπρεπείς τάφους με θολωτή οροφή και τοποθετούσαν τους βασιλικούς νεκρούς. Μερικές φορές σκέπαζαν το πρόσωπό τους με χρυσές προσωπίδες.

ΜΥΚΗΝΕΣΚοντά τους έβαζαν τα προσωπικά τους αντικείμενα: κοσμήματα, κύπελλα, αγγεία, όπλα. Όλα αυτά ονομάζονται κτερίσματα. Στους θολωτούς τάφους, που βρίσκονται κοντά στην ακρόπολη των Μυκηνών, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν πολλά κτερίσματα χρυσά, ασημένια, χάλκινα και πήλινα.

Γραφή:

ΓΡΑΜΜΙΚΗ Β

Μιλούσαν ελληνικά και επηρεασμένοι από τη γραφή των Μινωιτών ανακάλυψαν ένα άλλο είδος γραφής που ονομάζεται Γραμμική Β ́ και είναι η πρώτη ελληνική γραφή. Έγραφαν με ένα μυτερό ξυλαράκι πάνω σε πλάκες φτιαγμένες από μαλακό πηλό. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν πολλές τέτοιες πλάκες σε ανασκαφές που έκαναν στην Πύλο, στην Κνωσό κι αλλού. Οι επιστήμονες κατάφεραν να διαβάσουν τη Γραμμική Β ́.

Τέχνη:

Οι Μυκηναίοι επηρεασμένοι από τους Μινωίτες άρχισαν να στολίζουν τα ανάκτορα και τα σπίτια τους με τοιχογραφίες. Τα θέματά τους όμως ήταν σκηνές από ιερές τελετές πολεμικές και κυνηγιού. Οι αγγειοπλάστες κατασκεύαζαν πολλών ειδών αγγεία από πηλό και κρύσταλλο. Οι μεταλλοτεχνίτες έφτιαχναν χάλκινα αγγεία και σκεύη, πανοπλίες, ξίφη με στολισμένες λαβές και μαχαίρια χρυσά λουλούδια, πουλιά και σκηνές κυνηγιού, χρυσές προσωπίδες για τους νεκρούς, χρυσά κύπελλα και πλήθος κοσμήματα.

ΜΥΚΗΝΑΙΚΗ ΤΕΧΝΗ 1ΜΥΚΗΝΑΙΚΗ ΤΕΧΝΗΟι γλύπτες έφτιαχναν αγαλματάκια από πηλό και ελεφαντόδοντο αλλά και μεγαλύτερα γλυπτά από πέτρα, όπως το πέτρινο ανάγλυφο των δύο λιονταριών που στολίζει την είσοδο της ακρόπολης των Μυκηνών. Οι Μυκηναίοι  ή Αχαιοί απέκτησαν μεγάλη δύναμη και πλούτη.

Μετά τον Τρωικό πόλεμο όμως, άρχισαν να χάνουν σιγά-σιγά τη δύναμή τους.

Δημοσιεύθηκε στην Γ΄ ΤΑΞΗ, ΓΛΩΣΣΑ Γ΄

Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΦΟΥΡΝΑΡΗΣ

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ

Ο Χατζηαβάτης αποκτά δική του επιχείρηση, ένα φούρνο. Δεν ξέρει την δουλειά του φούρναρη και ψάχνει να βρει κάποιον να συνεταιριστεί. Ιδανικότερος συνεταίρος απ’ τον Καραγκιόζη δεν υπάρχει, ο οποίος αναλαμβάνει χρέη φούρναρη. Ο κόσμος καταφθάνει μαζί με φαγητά για να τα ψήσει ο νέος φούρναρης.ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΦΟΥΡΝΑΡΗΣ

Εδώ ο καλός ο φούρναρης…. Κουλούρια πουλάω, φαγιά ψήνω…. Όποιος φάει δεν θα ξανά φάει…

Η συνέχεια στο πανί…

Δημοσιεύθηκε στην Γ΄ ΤΑΞΗ

Ο κόσμος μας, ένα στολίδι – 8η ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Όλος ο κόσμος είναι πλάση του Θεού
Από την Παλαιά Διαθήκη:    Όλα τα πλάσματα αξίζει να σωθούν 

Ο κόσμος, το κοινό μας σπίτι, είναι ένα στολίδι, το οποίο μάς εμπιστεύθηκε ο δημιουργός του. Γι’ αυτό και χρειάζεται να καλλιεργούμε στάση σεβασμού προς ολόκληρη την κτίση και τα πλάσματά της. 

Πόσο πολλά τα έργα σου είναι, Κύριε! Τα ’κανες όλα με σοφία· με όσα έφτιαξες εσύ, γέμισε η γη!

Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΝΩΕ 

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ ΚΑΙ Η ΑΡΚΟΥΔΑ

Δημοσιεύθηκε στην Γ΄ ΤΑΞΗ, ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ Γ΄, ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑ

ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Δείτε την παρουσίαση που ετοιμάσαμε στα Εργαστήρια Δεξιοτήτων στον Θεματικό Κύκλο:

Δημιουργώ και Καινοτομώ- Δημιουργική Σκέψη και Πρωτοβουλία, στην Υποενότητα : Γνωριμία με επαγγέλματα

με τίτλο : « ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ  – ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ »


Μετάβαση στο sway.office.com.

Δημοσιεύθηκε στην Γ΄ ΤΑΞΗ, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Γ΄

ΤΙ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ;

ΜΕΤΡΗΣΗ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕΤΡΗΣΗ ΧΡΟΝΟΥΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2023

 

Η ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ 24 ΩΡΕΣ 

ΜΕΤΡΗΣΗ ΧΡΟΝΟΥ1

 

ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΗΝ ΩΡΑ ! 

wra1 wra2 wra4

ΡΟΛΟΊ΄1

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΞΑΣΚΗΣΗ



Λήψη αρχείου

Κεφ.49-Μέτρηση χρόνου

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΛΙΓΗ ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΩΡΑ !

ΠΟΣΟ ΚΑΛΟΣ ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΩΡΑ !

ΠΑΤΗΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΠΑΙΞΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΗΝ ΩΡΑ !  


ΡΟΛΟΙ

Δημοσιεύθηκε στην Γ΄ ΤΑΞΗ, ΙΣΤΟΡΙΑ Γ΄

ΗΜΕΡΑ ΜΟΥΣΕΙΟΥ

IMG 20230520 214801Η 18η Μαΐου έχει καθιερωθεί από το ICOM (Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων) ως η Διεθνής Ημέρα Μουσείων, μια ημέρα εορτασμού και ανάδειξης του ρόλου των μουσείων στην σύγχρονη κοινωνία.

Η ίδια η λέξη Μουσείο δηλώνει την προέλευσή της από τις Μούσες, αρχαίες ελληνικές θεότητες, προστάτιδες των Τεχνών και των Γραμμάτων, κόρες του Δία και της Μνημοσύνης. Η αρχαία έννοια της λέξης παραπέμπει στο ναό που είναι αφιερωμένος στις Μούσες.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ Γ΄ΤΑΞΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΚΛΑΔΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ !

 

ΔΕΙΤΕ ΜΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ !

Δημοσιεύθηκε στην Γ΄ ΤΑΞΗ, ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ Γ΄, ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑ

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ

Το «Δέντρο που έδινε» είναι ένα παραμύθι  με δυνατά μηνύματα για μικρούς και μεγάλους του Σελ Σίλβερσταϊν. Πραγματεύεται την ξεχωριστή φιλία ανάμεσα σε ένα αγόρι και ένα δέντρο, μια μηλιά. Το μικρό αγόρι δένεται και γίνεται φίλος με τη μηλιά. Κάθε τόσο επιστρέφει και γεύεται τους καρπούς της και ό,τι άλλο μπορεί να δώσει ένα δέντρο.

Ένα υπέροχο παραμύθι που δίνει μαθήματα ζωής σε μικρούς και μεγάλους. Μία ιστορία που μιλάει για την ανιδιοτελή αγάπη και καταφέρνει να συγκινήσει μεγάλους και παιδιά.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ …

Δημοσιεύθηκε στην Γ΄ ΤΑΞΗ, ΙΣΤΟΡΙΑ Γ΄

3. Η καθηµερινή ζωή των Μινωιτών – 4. Η θρησκεία και η γραφή των Μινωιτών

Μινωίτες ακροβασίες σε ταύροΟι Μινωίτες ήταν άνθρωποι χαρούμενοι. Χαίρονταν τη ζωή και αγαπούσαν τη φύση και τις διασκεδάσεις. Ζούσαν σε καλοφτιαγμένα πέτρινα σπίτια, που είχαν έναν ή δύο ορόφους, μεγάλα παράθυρα και αποθήκες.
Πολλοί από τους άνδρες ήταν έµποροι και ναυτικοί. Όλοι οι άνδρες ντύνονταν απλά. Φορούσαν ένα μόνο μικρό ύφασµα τυλιγµένο γύρω από τη µέση τους, που λέγεται ζώμα.
Αντίθετα τα ρούχα των γυναικών ήταν κομψά και πολυτελή. 

ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΙΝΩΙΤΙΣΣΑ

prigipas krina

Τα παιδιά των Μινωιτών γυµνάζονταν από µικρά. Έπαιζαν, όπως και τα σηµερινά παιδιά, κυνηγητό και πάλη αλλά και παιχνίδια επιτραπέζια, όπως το ζατρίκιο, που µοιάζει µε το σηµερινό σκάκι, πεσσούς και αστραγάλους.

ζατρίκιο

Στη µινωική Κρήτη οι άνθρωποι λάτρευαν τη Μεγάλη Θεά. Την έλεγαν και Στη µινωική και ήταν η θεά της φύσης. Αυτή έκανε τη γη να βλαστάνει κι έδινε τη ζωή στα φυτά, στα ζώα και στους ανθρώπους. Αυτή πίστευαν ότι έφερνε τη βροχή, τον αέρα, το φως και το σκοτάδι.

Η Μεγάλη θεά της μινωικής Κρήτης και το μυστικό της
Τη λάτρευαν σε μικρά ιερά µέσα στα ανάκτορα αλλά και σε σπήλαια και σε κορφές βουνών ή λόφων. Της πρόσφεραν μικρά αγαλματάκια ανθρώπων ή ζώων, διπλούς πελέκεις και καρπούς της γης, για να την ευχαριστήσουν που έκανε τη γη να καρπίσει.
Την παρίσταναν σαν γυναίκα να κρατά στα χέρια της φίδια, στους ώµους της περιστέρια και να κάθεται ανάµεσα σε ζώα.
Για χάρη της έκαναν γιορτές όπου χόρευαν κι έκαναν αθλήµατα. Την άνοιξη γιόρταζαν τη µεγαλύτερη γιορτή τους, τα ταυροκαθάψια. Σ’ αυτή τη γιορτή νέοι και νέες έκαναν ακροβατικές ασκήσεις πάνω σε αγριεµένους ταύρους. Οι Μινωίτες λάτρευαν τους ταύρους, γιατί συµβόλιζαν την ορµή και τη δύναµη της ζωής.

ΤΑΥΡΟΚΑΘΑΨΙΑ

Σύµβολα της θρησκείας τους ήταν τα ιερά κέρατα του ταύρου και ο διπλός πέλεκυς.

ΔΙΠΛΟΣ ΠΕΛΕΚΥΣ
Οι Μινωίτες ήταν οι πρώτοι από τους κατοίκους της Ελλάδας που χρησιµοποίησαν τη γραφή. Για να γράψουν µια λέξη σχεδίαζαν εικόνες ζώων, φυτών, πλοίων, αγγείων κλπ. Η πρώτη αυτή γραφή λέγεται ιερογλυφική. Στη Φαιστό οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα δίσκο γραµµένο µε ιερογλυφική γραφή.

ΔΙΣΚΟΣ ΦΑΙΣΤΟΥ Κανείς µέχρι τώρα δεν κατάφερε να τον διαβάσει. Λένε ότι πάνω του είναι γραµµένος ένας θρησκευτικός ύµνος. Στο δίσκο της Φαιστού τα σχήµατα έχουν γραφτεί µε σφραγίδες. Είναι το πιο παλιό δείγµα τυπογραφίας.
Αργότερα οι Μινωίτες ανακάλυψαν µια πιο απλή γραφή, που ονοµάστηκε Γραµµική Α΄.

ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΑ ΤΑΥΡΟΚΑΘΑΨΙΑ 

Δημοσιεύθηκε στην Γ΄ ΤΑΞΗ, ΓΛΩΣΣΑ Γ΄

ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΨΩΜΙ

ΨΩΜΙ

Το ψωμί (αρχ. άρτος) είναι ένα βασικό είδος τροφίμου με ιδιαίτερη θρεπτική αξία. Ανήκει στην παραδοσιακή διατροφή, ιδιαίτερα αυτής των φτωχών. Το ψωμί είναι η βασική τροφή στην Ευρώπη, αλλά και στους πολιτισμούς της Αμερικής, της Μέσης Ανατολής  και της Βόρειας Αφρικής, σε αντίθεση με την ανατολική Ασία, όπου η βασική τροφή είναι το ρύζι. Είναι γνωστό και ως « η ουσία της ζωής ». Θεωρείται η πλέον πλήρης και φτηνή τροφή. 

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΨΩΜΙΟΥ 

 

1. Το όργωμα – Αλέτρι

ΟΡΓΩΜΑ
Μόλις έπιαναν οι πρώτες βροχές του φθινοπώρου και μαλάκωνε το χώμα, άρχιζε το όργωμα. Έπρεπε να ετοιμαστεί το χώμα να γίνει αφράτο δηλαδή, για να δεχτεί το σπόρο. Τότε δεν είχαν μηχανές καιχρησιμοποιούσαν ζώα για να τους βοηθούν στο όργωμα.

2. Η σπορά

ΣΠΟΡΑ
Παλαιότερα η σπορά γινόταν με το χέρι. Άρχιζε στα τέλη του Σεπτέμβρη και τελείωνε το Δεκέμβρη. Στις 14 Σεπτεμβρίου, ημέρα του Σταυρού, οι γεωργοί πήγαιναν στην εκκλησία λίγο σπόρο να τον ευλογήσει ο παπάς. Μετά τον έπαιρναν και τον ανακάτευαν με τον υπόλοιπο σπόρο, για να έχουν καλή σοδειά.

3. Ο θερισμός

ΘΕΡΙΣΜΟΣ
Στις αρχές του καλοκαιριού, τα σιτάρια ωρίμαζαν και άρχιζε το θέρος. Τα στάχυα θερίζονταν με τα δρεπάνια, γίνονταν δεμάτια καιμεταφέρονταν στα αλώνια. Ο θερισμός είναι η εργασία για τη συγκομιδήτων σιτηρών και γίνεται μετά από το ωρίμασμα των καρπών, δηλαδή στατέλη Μαΐου στις θερμές περιοχές και στα νησιά, τον Ιούνιο στις υπόλοιπες  περιοχές και τον Ιούλιο στα ορεινά μέρη. 

4. Αλώνισμα

ΑΛΩΝΙΣΜΑ
Σο αλώνισμα γίνεται στο αλώνι, πέτρινο ή πήλινο, για να είναι σκληρό και βρίσκεται σε ψηλό μέρος, για να γίνεται πιο εύκολα το λίχνισμα. Γύρω – γύρω βρίσκεται περιτείχισμα, για να μη σκορπίζονταιοι σπόροι κατά την εργασία του αλωνισμού. Σο αλώνισμα γίνεται έτσι: Χτυπούν τα στάχυα με πολλή δύναμη, είτε με το χέρι ή με ζώα ή με μηχανές, για να αποχωριστεί ο καρπός από τα υπόλοιπα στελέχη.

5. Το λίχνισμα

ΛΙΧΝΙΣΜΑ
Ακολουθούσε το “λίχνισμα”. Με την βοήθεια του αέρα, ο καρπός ξεχώριζε .

6. Το άλεσμα – μύλος

ΜΥΛΟΣ
Στη συνέχεια το σιτάρι το πήγαιναν στο μύλο για να αλεστεί

9. Από το σιτάρι στο ψωμί

ΖΥΜΩΜΑ
Το ζύμωμα γινόταν σε ξύλινες σκάφες και έπειτα το ζυμάρι μεταφερόταν με τις πινακωτές στο φούρνο για να ψηθεί.

ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ ΣΙΤΑΡΙΟΥ/ΨΩΜΙΟΥ  , ΟΠΩΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΤΑ ΠΙΟ ΠΑΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ! 

 

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΟ ! 

Δημοσιεύθηκε στην Γ΄ ΤΑΞΗ, ΙΣΤΟΡΙΑ Γ΄

Η Μινωική Κρήτη -Το ανάκτορο της Κνωσού

ΚΝΩΣΟΣΤην εποχή που ο Κυκλαδικός πολιτισμός βρισκόταν σε µεγάλη ανάπτυξη, ένας άλλος λαµπρότερος πολιτισμός γεννήθηκε στην Κρήτη. Ονομάστηκε Μινωικός από το µυθικό βασιλιά Μίνωα, το γιο της Ευρώπης και του Δία. Στην πραγματικότητα Μίνωες λέγονταν όλοι οι βασιλιάδες της Κρήτης για πολλούς αιώνες. Η Κρήτη που βρίσκεται στη µέση της Μεσογείου, λόγω της θέσης της, έγινε γρήγορα µεγάλη ναυτική και εµπορική δύναµη.

ΚΡΗΤΗΤην εποχή εκείνη λοιπόν δηµιουργήθηκε η «µινωική θαλασσοκρατία» και οι Κρήτες έγιναν «θαλασσοκράτορες». Οι πόλεις της Κρήτης δεν είχαν τείχη. Ήταν τόσο µεγάλη η ναυτική της δύναµη, που κανείς εχθρός δεν τολµούσε να την απειλήσει. Στο νησί βασίλευε ειρήνη.
ΕΒΑΝΣΟ Άγγλος αρχαιολόγος Έβανς ήταν ο πρώτος που έκανε ανασκαφές και ανακάλυψε την Κνωσό.

Στη µινωική Κρήτη υπήρχαν πολλές πόλεις. Οι µεγαλύτερες ήταν η Κνωσός, η Φαιστός, τα Μάλια και η Ζάκρος. Σε όλες αυτές τις πόλεις υπήρχαν µεγάλα ανάκτορα.

Όµως το µεγαλύτερο και πιο λαµπρό ανάκτορο ήταν της Κνωσού.

ΜΙΝΩΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣύµφωνα µε την παράδοση ήταν έργο του µυθικού Αθηναίου αρχιτέκτονα Δαίδαλου. Έµοιαζε µε µικρή πολιτεία. Ήταν τεράστιο και κτισµένο γύρω από µια πολύ µεγάλη αυλή. Είχε πολλά κτίρια µε τέσσερις και πέντε ορόφους και χίλια πεντακόσια δωµάτια. Είχε απέραντους διαδρόµους, σκάλες, µεγάλες αποθήκες κι αµέτρητα εργαστήρια. Ήταν πολύπλοκο, πραγµατικός λαβύρινθος. Στο ανάκτορο υπήρχαν και πολλά ιερά, στολισµένα µε πέτρινα κέρατα ταύρου και διπλούς πελέκεις που ήταν τα σύµβολα της µινωικής Κρήτης. Υπήρχε υδραγωγείο, που έφερνε νερό στα ανάκτορα από µακριά και σύστηµα αποχέτευσης.

ΙΕΡΑ ΚΕΡΑΤΑ
Τα δωµάτια είχαν βεράντες και οι τοίχοι τους ήταν στολισµένοι µε θαυµάσιες τοιχογραφίες, που απεικόνιζαν λουλούδια και πουλιά, ψάρια, δελφίνια, πρίγκιπες και αρχόντισσες.

ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ3

ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ2

Ένα από τα οµορφότερα δωµάτια του ανακτόρου ήταν η αίθουσα του θρόνου.

ΑΙΘΟΥΣΑ ΘΡΟΝΟΥ

 

Στο ανάκτορο ζούσε ο βασιλιάς µε την οικογένειά του κι άλλα πεντακόσια άτοµα: ιερείς, υπηρέτες, αποθηκάριοι, καλλιτέχνες και τεχνίτες.
Στις τεράστιες αποθήκες του ανακτόρου, µέσα σε ψηλά αγγεία, αποθήκευαν δηµητριακά, µέλι, λάδι, κρασί, όσπρια και άλλα γεωργικά προϊόντα.

Στα εργαστήρια αµέτρητοι τεχνίτες εργάζονταν καθηµερινά κι έφτιαχναν αγγεία, κοσµήµατα, υφάσµατα, εργαλεία.
Όλων αυτών αρχηγός ήταν ο βασιλιάς. Αυτός κανόνιζε ποια προϊόντα έπρεπε να πουληθούν και τι θα έφερναν τα εµπορικά καράβια από τις άλλες χώρες.

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΚΤΟΡΟΥ ΤΗΣ ΚΝΩΣΟΥ !